เมียบำเรอฟรีแลนซ์

ินหยุดก่อน

ิมก็ตามที เธอร้องปราม ละล่ำละลัก เอ่ยป

พียงแค่พูด เพราะมันคือบทพูดคุยบนเตียงก็

องที่ทำให้ต้องหยุดดิ้นรนเพราะความร้อนแล่นพล่านไปทั่ว เธอบิดเร่าด้

ยิ่งสร้างความทรมานให้เธอมากยิ่งขึ้น ก

วอนขอเขาอีกครั้ง เสียงที่ตั้งใจร้องห้ามให้ฟังเข้ม ฟังดูจริงจัง ทำไมถึ

ได้

องลึกเข้ามาในตาของเธอ ปานทิพย์ค่อย ๆ ประมาลผลจากประโยคของเขาเมื่อครู่ เสียงบอกห้วน ค

ดชอบอะไรทั้งนั้น

่เธอ แล้วก้มลงจูบหนัก ๆ

องพลาดไป ไม่น่าคิดอะไรตื้น ๆ และทำกับเขาแบบนี้เลย หากย้อนเวลากลับไปได

่อรับรู้ได้ถึงนิ้วของเขาตรงส่ว

อย่

ล้วเขากลับพาตัวเองเข้ามาเบียดแทกที่ระหว่างขาของเธอ เขาปลดกางเกงออกเพียงอย่างเดียว แล้วล้วงเอาซองสีเงิน

จ็บ ปา

ทั้งแสบทีส่วนนั้น ได้ยินเสียงเขาสบถเบา

งเธอ จนความรู้สึกเมื่อก่อนหน้าหายไปสิ้น ขนอ่อนบนลำตัวของเธอลุกฮือ เมื่อถูกเ

ยใจหอบกระเส่าของชายหญิงในห้องนอนห้องนั้น

บตัวด้วยความดำมืด มองไม่เห็นสิ่งที่กระทำลงมา จนหายใจไม่ออกแ

ีกนิด รู้สึกถึงน้ำหนักแขนของคนสักคนที่กอดรัดพาดที่เอว

น่วยขึ้นในทันที เมื่อนึกถึง

รับผิดชอบอะ

บก็ไม

ะต้องการเส

อพ้นจากลำตัวได้แล้ว ปานทิพย์จึงเขยิบตัวออกจากความอบอุ่นชนิดเดียวในห้อง ที่เครื่องปรับอากาศยังทำงานอยู่ตลอดจนถึงตอนนี้ เหวี่ยงเท้าลงบนพ

่สุด เข้าไปหยิบเดรสที่ถอด

พลิกตัวคล้ายกับจะตื่น ก็ค่อยกลั้นลมหายใ

ิยาใด ๆ จากคนบนนั้นอีก ก็เขย่งขาก

ล้วเดินตามหามัน เธอจำได้ว่าเมื่อคืนวางเอาไว้บนเคาน์เตอร์นี่นา ก่อนจะเกิดเ

ู่ไ

น้าทันที ใจหายวาบ เมื่อมีเสียงถามที่ด้านหลัง ชิดใ

เสียงสั่น ๆ ปนตกใจ “ดิน”แล

เข้าไปในห้องอีกครั้ง ปานทิพย์ออกแ

อยปานเดี

ียงยับย่น ที่ผ่านศึกกามารมณ์มาทั้งคืนจนเช้า แล้วต

ปไหน ปานยังไม

เพราะถูกเขาตรึงคางไว้ เธอจึงใช้วิ

องปานไม่ใช่หรือ” เ

ม้มปากแน่