ทุกคนในงานต่างอ้าปากค้างกันเป็นแถว เสน่ห์และความหล่อเหล่าของเขา ดึงดูดทุกสายตาของผู้คน

ดวงตาของชูเสวเป็นประกายระยิบระยับ เธอเดาว่าผู้ชายที่หล่อเหลาคนนี้ คงจะเป็นหนึ่งในพี่ชายของลู่เหยี่ยน ตระกูลลู่เป็นตระกูลที่มีอำนาจที่สุดในเมือง แต่ลู่เหยี่ยนเป็นแค่ลูกชายนอกสมรส ชูเสวคิดว่าเขาคงไม่มีอำนาจทัดเทียมกับคนอื่น ๆ ในตระกูล ผู้ชายตรงหน้าเธอดูหล่อเหลา และสง่ามาก เธอจึงมั่นใจว่าเขาจะต้องเป็นทายาทโดยตรงของตระกูลลู่เป็นแน่

หน้าตา และเสน่ห์ที่น่าหลงใหลของเขา ทำให้เธอตื่นเต้น เธอเคยคิดว่าจือหยวนเป็นผู้ชายที่หล่อและดูดี แต่เขาเทียบกับผู้ชายตรงหน้าไม่ติดเลยแม้แต่น้อย

ชูเสวเดินไปข้างหน้า และทักทายชายคนนั้นทันที “คุณเป็นพี่ชายของคุณลู่เหยี่ยน เหรอคะ？” แค่มองตาเขาก็ทำให้เธอหน้าแดงระเรื่อ “ญาติฝ่ายเจ้าบ่าวยังเดินทางมากันไม่ถึงเลยค่ะ คุณนั่งก่อนสิคะ คงจะอีกสักพักแหละค่ะ งานถึงจะเริ่ม”

อันที่จริง ชูเสวอยากจะขอเบอร์โทรของเขาไว้ แต่เพราะอยู่ในงาน เธอจึงไม่กล้าทำอะไรไปมากกว่านี้

ชายคนนั้นไม่ได้มองเธอเลยแม้แต่น้อย เขาเพิกเฉยต่อเธอ และเดินตรงไปหาชูจี้

ชูเสวรู้สึกประหม่า จนเธอไม่กล้าขยับเขยื้อน ความอ่อนโยนบนใบหน้าเธอ ค่อย ๆ จางหายไปในทันที

เธอกลับไปนั่งที่นั่งของเธออย่างไม่พอใจ เมื่อเธอเห็นชายหนุ่มรูปหล่อคนนั้น ไปยืนข้าง ๆ ชูจี้ เธอจึงตระหนักได้ว่า ชายคนนั่นคือลู่เหยี่ยน เจ้าบ่าวของงานนั่นเอง

ชูเสวส่ายหัวอย่างไม่อยากจะเชื่อ ‘ลู่เหยี่ยนหล่อขนาดนี้เลยเหรอ？’

เธอโน้มตัวไปกระซิบที่ข้างหูของรั่วเฟยว่า “แม่คะ ทำไมแม่ไม่ให้หนูดูรูปของลู่เหยี่ยนก่อนละคะ？ ถ้าหนูรู้ว่าเขาหน้าตาเป็นยังไง หนูคงไม่ให้ชูจี้แต่งงานแทนหนูหรอกค่ะ”

รั่วเฟยหลับตา และทำเสียงฮึดฮัดออกมา เธอส่ายหัวอย่างไม่เห็นด้วย แล้วหันกลับมามองลูกสาวอย่างตำหนิ “ลูกยังเด็ก ถ้าลูกโตกว่านี้ ลูกจะรู้ว่ารูปร่างหน้าตาของผู้ชายไม่ได้สำคัญอะไรเลย ลู่เหยี่ยนเป็นพวกไร้อนาคต ใช้ชีวิตไปวัน ๆ ไม่มีงานเป็นหลักเป็นแหล่ง ก็แค่ผู้ชายที่มีดีแค่เปลือก คนอย่างนี้เหมาะกับชูจี้แล้วแหละลูก พวกนี้มั่นก็แค่พวกชั้นต่ำ หากินไปวัน ๆ ”

ชูเสวไม่ได้โต้แย้งอะไรออกไป ถึงอย่างไร เธอก็ยังเกลียดความจริงที่ว่าชูจี้กำลังจะแต่งงานกับชายหนุ่มรูปงามคนนี้ เขาหล่อยิ่งกว่าดาราหนัง

ลู่เหยี่ยนเดินไปหาชูจี้ และพินิจพิจารณาใบหน้าของเธออย่างช้า ๆ “ผมมาสายเพราะต้องไปจัดการธุระส่วนตัวมาน่ะ” เขาพูดเสียงเรียบพลางขมวดคิ้ว

“ไม่เป็นไรค่ะ” ชูจี้ไม่ได้เก็บเรื่องนี้มาใส่ใจ เธอดีใจที่ได้รู้ว่าลู่เหยี่ยนเป็นผู้ชายที่ดูดีไม่น้อย อย่างน้อยก็ยังมีสิ่งดี ๆ ในตัวเขาบ้าง

ในขณะที่เธอกำลังเบนหน้าไปทางอื่น สายตาเธอก็เหลือบไปเห็นนาฬิกาปาเต็ก ฟิลิปป์ ที่สะท้อนแสงแดดระยิบระยับอยู่ที่ข้อมือของเขา

แม้ว่าเธอจะไม่ได้มีฐานะร่ำรวย แต่เธอก็ได้เห็นโลกมามากพอที่จะรู้มูลค่าของนาฬิกา และเธอก็รู้ได้ทันทีว่านาฬิกาเรือนนี้มีมูลค่าหลายล้าน คิ้วของเธอเลิกขึ้นด้วยความแปลกใจ

ทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าลู่เยียนนั้นค่อนข้างยากจน นั่นเป็นเหตุผลที่เธอต้องมาแต่งงานกับเขาแทนชูเสว แล้วเขาซื้อนาฬิกาหรูแบบนี้มาได้ยังไง？