รอยทัณฑ์มาร ชุด จอมมารบราซิเลี่ยน

ที

. ฉันข

ไว้ในอ้อมแขน กลิ่นหอมอ่อนๆ จากเนื้อตัวของเจ้าหล่อนมีผลต่ออวัยวะบางส่วนใน

ิงแพศย

ดกลัว หล่อนกลัวว่า คริสเตรียโนจะฆ่าห

ทษ... ได้โปรดป

่าฉันจะปล่อยนักโทษ

้าซีดขาวปานกระดาษ “คุ

ที่อยู่ในสมองของตัวเองเป็นเรื่องจริง และนั่นก็

... ฉันยอม... ยอมทำทุกอย่า

่าเมื่อสองปีก่อนหล่อนมาขอลาออกจากไร่ของเขาเพื่อตามคนรักของตัวเองไปทำ

.. จูบปา

ล่อนมองเจ้าของคำพูดด้วยความตื่นตกใจ ไม่เคยคิ

คริส

อจะชื่นชอบเซ็กซ์มากเป็นพิเศษ แต่คนงานผู้ชายพันกว่าคนในไร่ของฉันที่พร้อมจะ

สาวน้ำตาทะลักไหลออกมาอีกครั้ง หัวใจเจ็บร้าวทรมานด้วยความอดสู สายตา

จร้

ลือดแห่งความปวดร้าว หล่อนช้อนดวงตาที่เต็มไปด้วย

.. จูบป

อได้ฟังคำตอบของหล่อน มีแต่สายตาดูแคลนร้

เริ่มได

ห้นั่งบนขอบรั้วไม้ พร้อมกันนั้นก็บังคับให้สองเร

บฉั

ไฟ ตอนนี้หล่อนไม่สามารถอธิบายได้เลยว่าตัวเองก

ับตาก่อน..

งที่หญิงสาวที่กำลังใช้เรียวขาโอบกระห

้สัมผัสกับริมฝีปากสวยงามยิ่งกว่าอิสตรีคู่นี้ของเขาไม่ใช่หรือ นี่ก็เป็นโอกาสงามๆ แล้วไง หล่อนจะได้จูบกับคริสเตรียโ

งจะ... จูบ..

ยนใจเรียกคนงานมารุมโทรมเธอ” คนที่หลับตารอ

กเฉยๆ ใช่ไหม หล่อนเคยเห็นในละครทำแบบนี้ น่าจะใช่ หญิงสาวผู้อ่อนเดียงสาคิดเองเออเอง และจากนั้นก็ค่อยๆ แตะกลีบปากนุ่มของตัวเองลงกับริมฝีปากของคริสเตรียโน หล่อนแตะค้

สร็จแล้

ลับตาอยู่ลืมตาขึ้น และ

มอับอาย และไม่ยอมสบตากับดว

ูบมันก็... มีแค่น

งช้าๆ ราวกับต้องการจะดูดซับสัมผัสที่หญิงสาวทิ้งเอาไว้บนปากของตัวเอ

่าเธอจะพยายามเล่นละครยังไง

ยความว่า...

สา ทั้งๆ ที่เธอพรุนจนหาเ

รอีก นอกจากกระทำตามสิ่งที่ร่างกายของตั

๊บ.

งนุ่มนวลหล่อนก็คงไม่ตื่นตระหนกแบบนี้หรอก แต่นี่พ่อเจ้าประคุณเล่นขยี้ ตะโบมขย้ำปากอิ่มของหล่อนอย่างไม่ปรานี หากแต่ไม่ใช่แค่นั้นหรอกกับความป่าเถื่อนของพ่อเทพบุตรสุดหล่อ เพราะวินาทีถัดมาลิ้นแกร่งก็แทรกลึกเข้ามา

ชีวิตที่พึ่งเคยได้ประสบ ความคิดวาบหวามครอบงำจิตใจของพิมดาหลาอย่างท่วมท้น แต

ม..

่กลับเสียแล้ว หญิงสาวครางตอบเสียงหวานฉ่ำขณะใช้สองมือตวัดรอบลำคอแกร่งของชายหนุ่มเอาไว

คริส

นชื่อของตัวเองหลุดรอดออกมาจากกลีบปากอิ่มที่เขากำลังบดขยี้อยู่ ชายหนุ่มผละออกห่างจ

ๆ มันต้อ

ด้วยความอับอายมหาศาล หล่อนตัวสั่นและมองเข

จร้า

ขณะหรี่ตามองเจ้าของกลี

่าเข้ามาที่ไ

้มเข้าหากันแน่นจนเป็นเส้นตรง ก่อนที

ะ ถ้าพอใจแล้ว...

ันอีกครั้ง ดวงตาสีสนิม

ามมาอีกล่ะ เพราะถ้าเธอทำมันอีก...

ให้กับคนงานขอ

ในขณะที่เขาไม่เคยเห็นหล่อนอยู่ในสายตาเลยด้วยซ้ำไป หล่อนมันก็แค่เศษดิน เศษกร

งฝั่งไร่ของตัวเอง ทันทีจากนั้นก็รีบวิ่งกลับไปยังบ้านของตาทอมโดยไม่เหลียว

ก เธอยับคามือฉัน

ลอดทางอย่างน่าโมโหเป็นที่สุด บ้าชะมัด ทำไมเขาถึงได้ขาดสติทำอะไรแบบนี้ลงไปนะ ทำไมจะต้องไปจูบปากแม่นั่นด้วย และทำไมจะต้องไปสน