ตรวนมัจจุราช

ที

้นได้พาผู้หญิงของเขาจากไปแล้ว กรามแกร่งที่มีเคราสีจาง

กลับเข้ามาอยู่ในอ้อมแขนของเขาอีก แต่คนอย่างเขาไม่มีทางยอม มันจะไม่มีทางเกิดขึ้น แค่ครั้งเดียว ญาดามินทร์มี

่สุด ฉันก็จะทำ เพื่อให้เธอ

ทำงานใหญ่ ที่เขายอมจากบ้านจากเมืองมาค่อนโลกก็เพราะหล่อน เพราะต้องกา

องการพบใครอีก

อี้หนังสีดำสนิท ดวงตาสีน้ำเงินเข้มค่อยๆ ปรือปิดลงช้าๆ และนั่นก็ทำใ

องญาดามินทร์ แม้จะรู้ว่าไม่จำเป็นที่จะต้องประกาศสิทธิ์หรือรับผิดชอบอะไรเลย เพราะเจ้าหล่

ื้อๆ ดวงตากลมโตนั้นเต็มไปด้วยหยาดน้ำตา หัวใจสาวนั้นก็แสนจะเจ็บปวด เจอรัลด์ไม่ใช่จำหล่อนไม่ได้

จร้า

ำคอ แต่หัสบรรณกับ อดิสรก

ว่าใครหรื

รู้สึกตั

าแค่...” หญิงสาวอึกอักพู

าดากับคุณเจอรัลด์

นน้องญาดาจ้องหน้า

ได้แม้แต่จะชายตาแลหล่อนเลยสักนิด มองเห็นหล่อนอยู่ตรงนั้นหรือเปล่าก็ไม่รู้ หญิ

่รู้จักห

หนูญาดา”

ารับช้าๆ และก้มหน

มือนคนที่หนู... เคยรู้จ

ียบที่พร้อมจะเข่นฆ่าให้หล่อนด่าวดิ้นจากไปจากโลกนี้อย่างเลือดเย็น มือบางขาวสะอาดยกขึ้นป้าย

ร์ก็ออกมาจากห้องในตอนเช้าของวันถัดมา และนั่นก็ทำให้

เรื่องของตัวเองจนลืมไปเลยว่าผู้มี

ัดสินใจเดินเข้าไปในห้องรับแขกที

าดารบกวนหร

ดิสร แต่ถึงทั้งสองคนจะพยายามยิ้มออกมาแต่หล่อนก็สัมผ

งญาดา... มีอะไร

ิ้ม ก่อนจะถามอ

ห่วงคุณลุงกับพี่หัส... เมื่อว

ยิ้มและถ

ธนาคารถึงไม่ยอมปล่อยกู้ให้กับลุง ท

ขาอาจจะไม่ชอบขี้หน

บลึกเข้าไปถึงขั้วหัวใจ แต่ก็พยายามไม่แส

้หน้าพวกเราได้ยังไงกัน ในเมื่อเพิ่งพบเจอกันครั

อาจจะไม่ชอบหน

หัสบรรณและทั้งอดิสรหันขวับมามองโดยพร้

บนั้นล่ะ หรือว่าหนูก

นะคะคุณลุง พี่หัส ญาดาเพิ่งคิดได้ว่าอบขนมเอาไว้ในครัว ต้องรีบไ

งตามไปจนลับตา ก่อ

จะทำยังไ

ืนนั่นแหละเจ้าหัส ดึงเงินส