ตรวนมัจจุราช

ที

้วย” ผู้เป็นลูกชายส

อกไปทำงานก่อน

นจากไปแต่คำพูดของบิดาก็ทำให้เขาชะงักเท้

ูตันหยงคงไม่ข้าม

นั่นคือสิ่งเดียวในโลกที

จากไป ทิ้งให้อดิสรหัวเ

เองไม่ได้ แค่ได้ยืนอยู่บนผืนดินเดียวกับเขา แค่นี้หล่อนก็มีความสุข นอนหลับฝันดีแล้ว เด็กสาวระบายยิ้มก

เอิญมาเห็นเข้าอี

นเข้มที่ห่อหุ้มฝ่าเท้าเล็กขาวสะอาดเอาไว้ก็ก้าวเดินไปข้างหน้า มุ่งหน้าไปยังน้ำตกท้ายไ

ร่ของหัสบรรณแทบทุกวัน เมื่อก่อนหล่อนจะมาเฉพาะช่วงปิดเทอม แต่ตอนนี้หล่อนจบ ม. 6 แล้ว และมหาวิทยาลัยก็ยังไม่เปิด หล่อนจึ

ุบไร่องุ่นแห่งนี้ไปรวมกับไร่ของตัวเอง แต่หล่อนไม่มีทางเชื่อหรอก พ่อของหล่อนอาจจะดูหยาบคายไปบ้าง มีอีหนูเป็นส

จะต่อยเขาให้คว่ำคามือเลย เด็กสาวตั้งมั่นแน่วแน่อยู่ภายในอก ขณะก้าวเท้าเดินต

แล้ว

เป็นพิเศษ ก่อนจะมาหยุดมองสายน้ำขาวสะอาดที่ตกลงมากระทบกับโขดหินน้อยใหญ่ ละอองน้ำซ่านกระเซ็

มาเมื่อไม่เห็นใครอยู่รอบตัว หล่อนจะลงเ

องหาตำแหน่งที่เหมาะเจาะพอที่ตัวเองจะลงไปแหวกว่ายจนพบ จึงค่อยๆ ปลดกระดุ

นไปมองรอบๆ กายอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่แถวนี้ จึงก้าวเท้าลงไปในน้ำ และจากนั้

กผมตัดกิ่งไม้พ

และรีบว่ายไปหลบที่โขดหิน แต่เจ้ากรรม คนพวกนั้นก็ดันมาหยุดตรงโขดหินนั้นพอดี ห

ต้องมาเจอกั

ซอกหินให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่

รับ น

กร้อนจัดไปตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า สายน้ำเย็นๆ รอบตัวไม่สามารถทำให้หล่อนคลายความเดือดพล่านได้เลย เมื

ก้ผ้าเล่น

กแต่หัสบรรณก็จำเจ้าข

นรกนี่มาแก้ผ้าเล่นน้ำอยู

งร่างกายขึ้นมาอย่างรุนแรง แต่พอได้สติ เขา

้หมด ห้ามม

ือดดาลมากยิ่งขึ้น เดือดดาลโดยหาสาเหตุไม่ได้สักนิด รู้เพียงแต่ว่าเขาไม่ต้

้หันหลังกลับไปให

็นท่าทางของเจ้านายก็รับหันห

องสวยๆ งามๆ ทำไมล่

ัวไปจากตรงนี้ซ

้ผมมาตัดกิ่งไม้แถวน

ด้วยความสงสัย แต่ก็ถูกห

วกลับไร่กันไปให้หม

... ค

มดแล้ว หัสบรรณจึงหันไปมองร่างอรชรที่ซ่อนอยู่ใน

้ามาในไร่ขอ

้สึก ขณะเดินไปหยุดบนโขดหินใกล้ๆ ก