สาปสิเน่หา
้นใกล้ๆ เมื่อเห็นร่างนอนยาวเหยียดของนาย
มที่ ห้องคุ้นตาเมื่อมองกวาด ใบหน้าหญิงสาวและคนอื่นข้างเตียงนอนก็คุ้นเคย เจ
่างกายพี่ไม่มีแผลตรงไหนเลย ยาเลยไม่ได้พาไปโรงพยาบาล”
ิดตามลำพัง เพราะต้องให้ทันกฤษ์ส่งตัว เธอซึ่งเป็นน้องสาวแท้ๆ เพียงคนเดียวต้องอยู่ช่วยจัดการอะไรๆ ที่โรงแรมในตัวเมืองสถานที่จัดงานเสียก่อน เพราะเห็นว่าฝนตกหนักวรัทยาจึงเปิดห้องในโรงแรมค
เป็นอะไรหรือเปล่า” เสียง
นิษฐานว่า มุทิตาอาจติดอยู่ในซากรถ ที่โคลนถล่มทับนะคะ...พี่หมอทำใจดีๆ
เหตุ ที่ซึ่งเขาพามุทิตามายังเรือนหอแห่งนี้แต่ไม่คิดว่าจะมาไม่ถึง เขายังจำได้เมื่อถามเธอด้
ลน ฝนก็ตกหน
บช้าๆ สิคะ จอดแบบ
ูดอะไรก็ไม่รู้ แต่หลังจากนั้นเธอก็โอนอ่อนยอมตามใจเขาทุกอย่าง จนรถคันหรูแปรเปลี่ยนเป็นพาหนะพาทั้งสองท่องวิมาน แต่
ัญญูครางชื่อ
งลูกนะคะ มันทับรถทั้งคันเลย พี่รอดออกมาได้ก็บุญโขแล้ว ทำใจเถอะค่ะ” วรัทยาปลอบใจพี่ชาย