สาปสิเน่หา
งขุด ดินจากภูเขาก็ไสลด์ลงมาเรื่อยๆ อาจเพราะต้นไม้ใหญ่ด้านบนถูกโค่นไปมาก เมื่อฝนตกบ่อยจึงไม่มีรากไม้ช่วยยึดหน้าดินเอา
องครอบครัวมีผลผลิตมาก และมีคนงานมาเพิ่มเรื่อยๆ โดยเขาวางใจให้น้องชายต่างมารดาเป็นผู้ดูแลงานทั้งหมด เพราะตนเองต้องเอาเวลาไปทุ่มเทให้กับโรงพยาบาลส่วนตั
ามของวรัทยาก็ก้าวเข้ามา จูงมือชายหนุ่มหน้าตาคุ้นเคย เพราะเป็นเจ้าข
ึ้นเล็กน้อยเมื่อเห็นมือของสองคนจับจูงกันอยู่ ก่อนจะส่งสายตาตำหนิไป
ิวัฒน์
เขาไม่สนใจ ยังจับมือหญิงสาวเอาไว้ หนำซ้ำยังยกขึ้นมาแล้วใช้มืออีกข้างลูบหลังมือเธออีกด้วย เหมือนกับท้าทายสายตาของวทัญญู ก่อนจะเลื่อนเก
ได้ เหมือนวิวัฒน์จะแกล้งพี่ชายของเธอก็ไม่ปาน เพราะสองคนเคยเป็นคู่แข่งในการจีบมุทิตา สุดท้ายฝ่ายหญิงก็เ
ะ ยา” เขายื่นหน้าเ
ัญญูกลับนิ่งสนิท ไม่
ขาไม่ชินกับการแสดงความรักกันอย่างเปิดเผย ไม่ชอบผู
่งสอนจากวทัญญูแทนมารดาที่เสียชีวิตไปตั้งแต่เธอเล็กๆ มาตลอด ให้รักนวลสงวนตัว อย่าปล่อยตัวสนิทสนมกั
ียเอง และดูเหมือนเป็นการมาบอกกล่าว ไม่ใช่เป
องน้องสาวตนเองนิ่ง ไม่สนใจมองวิวัฒน์ สายตาทีมีรอยตำหนิ เหมือนจะมี
งพูดนั้นราบเรียบ แต่แฝง
องคนไม่ถูกกัน แต่ไม่คิดว่าจะเป็นอุปสรรคสำหรับความรักของตนเอง หญิงสาวอ
มาพูดกับวิวัฒน์เส
ยกลับไ
นั้นมันจบไปแล้ว อย
วทัญญูพูดเ
น ก็เหมือนที่นายอยากแต่งงานกับตา แล้วไงก็ได้แต
โค
ียงดังลั่น วรัทยาสะดุ้งโหยงย
นุ่มออกไป รู้ดีว่าพี่ชายโกรธมาก ไม่อย่างนั้นวทัญญูที่สุภ
ชายของคุณมาตัดสินได้ยังไงกัน” วิวัฒน์เสียงเครียดขึ้น
งจนเขาเดินออกไปนอกประตูบ้านแล้วหันกลับ สะดุ้งโหยงเมื่อวทัญญูมายืนอยู่ข้างหลัง เธอรีบก้
ดินไปหยุดยืนริมหน้าต่าง มองลงไปเห็นรถของวิวัฒน์เคลื่อนตัวออก
์” เขาถามสั้นๆ จ
้าพี่ชายจะเอาเรื่องบาดหมางเก่าๆ ของตนเองมาบังคับจิ
่เท่าไหร่ ยาเรีย
น มายืนจ้องตาพี่ชาย ความรักทำให้เธอกล้าหือกับคนที่เลี้ยงดูส่งเสียเธอมาตลอด จนอายุเลยวัยเบญจเพส
ยิบโหย่งจนตาสลัดทิ้งมาแล้ว” เมื่อเอ่ยถึงมุทิตา ดวงตา
าะหวังฮุบสมบัติบ้านเรานะสิ ตารู้นี่ว่าพี่หมอรวยกว่า แต่ว่าตอนนี
วิวัฒน์เป็นคนพาลนะยา คิดดีๆ” น้ำเสียงหมอหนุ่มประนีประน
ทยาก็ไม่อยากทุ่มเถียงกับพี่ชาย อันจะทำให้บรรยากาศในบ้านเสียไป และเพรา
นี้ แล้วอย่าชิงสุกก่อ