เล่ห์เสน่หา

ที

ึงได้เปิดใช้เพื่อสร้างบรรยากาศอันน่าอภิรมย์ แต่จะใช้ส่วนระเบียงที่ยื่นออกไปริมสระใหญ่เสียมากกว่า จะมีใช้ส่วนตัวเรือนบ้างจริงๆ ก็ต่อเมื่อต่างเมากลิ้งกลับบ้านไม่ได้ ไปไหนไม่ถูกแม้แต่จะเดินไปนอนที่ตึกใหญ่ ทรงภพจ

ี่เปิดไฟสว่าง “อาภพ” ชายหนุ่มที่เดินออกมาจากเรือนเห็นทรงภพที่กำลังยืนน

แล้วก็ห่างกันมาก ชายหนุ่มวัยใกล้สามสิบผู้นี้ได้รับการอุปการะเลี้ยงดูส่งเสียจากบิดา

นแล้ว พอเสร็จงานก็ลาต่อเลย จะพาแฟนเที่ยวสัก

รเขาไม่ยุ่งเกี่ยว แค่ทราบข่าวคราวว่าชาญชลมีผู้หญิงมาติดพันบ้างตามประสาหนุ่มหน้าตาดี หน้าที่การงานโอเค ทั้งนามสกุลดังเพราะชาญชลเปลี่ยนมาใช้นามสกุลเดียวก

หมั้น เพราะเธอชอบมายืนเล่นที่ใต้ต้นลำพูนี้เช่นกัน และเธอกำลังเดินมาหาเมื่อเห็นชาญชลออกมาจากบ้

นผม จันทร์จ๋า นี่ไงอาภพผู้

ระดุมด้านบนสามเม็ด ยามมองเห็นเงาดำของไรขนชัด กางเกงยีนสีซีดทว่าดูออกยี่ห้อดังเข้ากันได้กับรองเท้าหนังสีน้ำตาล ไหน

ัสดี

ฉียบขาดในชุดลำลองสบายเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งชัดเจน ทั้งสูงระหงเมื่อยืนเคียงชาญชลที่สูงร้อยแปดสิบกว่าๆ พอๆ กับตัวเขานั้น ความสูงไปกันได้ดีทีเดียว ไม่ต้องก้มจนเมื่อยคอ แต่ก็ไม่เท่าเทียมจนทำให้ชายหนุ่มที่คว

อนุญาตให้จันทร์พักที่เรือนนี้นะครับ จันทร์เขาชอบบรรยากาศ” ชาญชลเอ่

คำอนุญาต แต่ยิ้มของเขาทำให้จรัสจันทร์มีความรู้สึกว่าอยากออกห่าง ไม่อยากเข้าใกล้หรือ

ตเมืองนอกเมือง

กอึดอัดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเมื่อเห็นสายตา เห็นรอยยิ้มญาติผู้ใหญ่ของแฟน แม้จะเป็

่อนได้เลยผมเปิด

ม่ใช่แฟนที่กำลังดูใจ แต่หมายถึงดูกันทั้งตัวมานานแล้ว ส่วนใจนั้นต้องใช้คำว่าศึกษาเรียนรู้ ถ้าเขายังยืนอยู่คงไม่เป็นการดี ทั้งสอง

” ทรงภพค้อมศีรษะให้หญิงสาวเล็กน้อย ก่อนพยักพเยิดกับชาญชล

นั่นนะอายุสี่สิบเอ็ดสี่สิบสองแล้ว”

อกอายุไม่ได้เลย แต่มีความรู้สึกอย่างหนึ่งเหมือนจะคอยกระซิบเตือนเธอว่า เขาอายุเท่าน

ีๆ แกก็ดูดีไม่ยอมแก่เสียที ผมเสียอีกอ่อนกว

อย่าเป็นแบบ

ข้มอย่างแปลกใจ แต่ไม่ได้ถามเพราะจรัสจันทร์เดินเข้าไปในห้องนอนเสีย