มนต์ปาริชาต

ูกยื้อยุดไว้นั้นถูกประทับวางทาบไว้ที่แผงอกแกร่ง แรงกอดรัดที่แน่นเสียจนรับรู้ได้ถึงความ

ทับลงมานั้นคล้ายความรู้สึกยังคงรับรู้ได้แม้จนบัดนี้ ส

านไหมเนี่ย ฉันยืนร

.. ขอ

าแฟแคบๆ ที่แยกโซนออกมาจากออฟฟิศทำให้เธ

ใบหน้าสวยเก๋มีแววกังวลเพียงครู่ แต่แล้วก็รีบสลัดท

อเปล่า แก... แกทำท่า

ตางามมีแววตื่นเร้าอยู่ภายใน ยิ่ง

มือน... เหมือนแกเ

นอ่อนหวานแต่ไม่อ่อนแอ เพื่อนรักที่รักกันเสียยิ่งกว่าพี่น้องทำให้เธอรับรู้ทุกปัญหาของมนทิพย์ หญิงสาวเรือนร่างสูงโปร่งบอบบางใบหน้างดงามสวยหวา

บมาแล้ว

สาวที่หมองลงเป็นคำตอบได้อย่างดี หรือว่าเธอคิดผิด คนที่ทำให้มนทิ

นะ อย่าเก็บไว้กลุ้มคนเดียวล

่าหัวเดียวกินไ

กำลังจะทำซ

รีบไปรับน้องพฤกษ์ด้วย

ห้เพื่อนรักต้องมารับรู้เรื่องราวทุกข์ใจของเธอมากไปกว่านี้ และที่ส

ว่าเด็กหนุ่มนั้นเป็นใครมีตัวตนอยู่จริงหรือไม่ หรือเป็นเพียงจินตนาการจากหัวใจที่อ้างว้าง สร้างมโนภาพให้เธอมีความรู้สึก “รัก” เข้ามาเต

ีจริงๆ นะ ฉ

ายดี ไม่ต้

ง ก็ท่าทางแก... ป

นื้อกับตัวของมนทิพย์ทำให้ทิ

ปเป็นคนแรกเลยดีไหม” ใบหน้างามที่ฝืนยิ้มเสียจ

อนแกนะ ปรึกษาได้ทุ

ป็นเพื่อนที่ดีที่สุดสำหรับมนน

ก็บความรู้สึกเก่ง คนที่ไม่เคยที่จะทำให้ใครเดือดเนื้อร้อนใจ คนที่ไม่เคยถือ

น เดี๋ยวจะพาหลานชายไปกินไอศกรีมเสียหน

พี้ยน โดยเฉพาะดวงตาคู่นั้นที่ทำให้ทุกครั้งที่เธอมองสบมันเหมือนความรักของเขาไม่ได้ห่างหายไปจากตัวเธอเลยสักนิด ความรักของเขาทั้งหมดนั้นถ่าย