มนต์ปาริชาต

ื่อนออกไป ทำให้ทิวลิปและเด็กชายพฤกษ์ต้องมองหน้ากันไปมาอย่

. มน.

. ว่าไ

แกว่า... ว่าไ

ิ้มแหยๆ ให้ทั้งเพื่อนและลูกชายตั

ขับเอง ให้แกขับมีหวังฉันได้ไป

นอกตัวรถอย่างไร้จุดหมายเหมือนไม่ได

กอยู่นะ นี่... หรือว่าแ

จะไปไหนกินไอศก

ส่ายศีรษะไปมาอ

ร์ฯ ที่อยู่ไม่ไกลกับร้านไอศกรีมไปด้วย อาการเหม่อลอยครุ่นคิดของเพื่อนสาวยิ่งทำให้ทิวลิปไม่สบายใจมากยิ่งขึ้น เธอรู้ดีว่ามนทิพย์เริ่มมีปัญหาครอบครัวนับตั้ง

ม่เปลี่ยนแปลงและในหน้าที่แห่งความเป็นพ่อนั้น คุณติกรานต์ก็ดูจะรักน้องพฤกษ์มากไม่แพ้เพื่อนสาวของเธอเลย แต่เหตุผลอะไรหรือสาเหตุอะไรที่ทำให้ทั้งสองคนไม่เข้าใจกันนั้นคนนอกอย

งพฤก

ายละสายตาจากถ้วยไอศกรี

ฤกษ์จะกลับบ้

ป่านนี้คุณพ่อก็คงจะ

ุณพ่อกับคุณแม่... เขา... ทะ... เอ่อ..

่ะรักคุณแม่มากนะคร

ั่งทานไอศกรีมไปและตอ

้วทำไมคุณแม

ปิดหัวใจน

้เราดูละครมากไปหรือเปล่าเนี่ย” นิ้วมือ

มรักน่ะมันต้องใช้หัวใจมอ

ของเพื่อนนี่มักจะพูดจาเกินเด็ก 6 ขวบ แต่ถึงขนาดพูดได้เ

ลิปยิ้มย่องเมื่อรู้แล้วว่าจะต้องถามข้อข้องใจกับใครได้ ถ

์น่ะเป็นผู้ชายเหมือนกั

วัยแทบจะทำให้ทิ

ิงนะเรา อืม... น้า

ับแก้มเด็กชายตัวน้อยบีบเบาๆ อย่างหมั่นไส้

จอดรถไว้ที่ออฟฟิศและไปเป็นเพื่อนเธอรับน้องพฤกษ์ที่โรงเรียนรวมทั้งยังเลยไ

งที่ลูกชายบีบกระชับแน่นขึ้นอย่างกับจะให้กำลังใจกับหัวใจที่ใกล้จะอ่อนล้าเต็มทีนี้ รอยยิ้มที่เหือดแห้งเต็มทนแต่พยายา

ูก...

อะไรหรือ

านกันเหอะ พ่อคงรอ

เอ... วันนี้แม่จะทำ

ุงพะรังที่มารดาช็อปมาจากซุปเปอร์มาร์เก็ตขอ