วิวาห์พาฬนิล

องเท้าของจิ่นกุ้ยนางในป่าเฮยหู่ ซ้ำยังมีรอยเลือดจำนวนหนึ่ง แต่ไม่พบศพของนาง คนหามเกี้ยวที่วิ่งตามจับนางกลับมาบ

อดำเฮยอวิ้นแน่ๆ” คนผู

ของจิ่นกุ้ยอย่างนี้ข้าว่านั่นไม่ใช่แค่เ

งตายแล้วแน่ๆ คุณชายเหล

นเป็นเหมือนการทำสัญญาว่าทั้งมนุษย์และเสือดำจะไม่ก้าวก่ายกัน นับแต่นั้นมาก็ไม่พบเสือดำปรากฏในเมืองหลวง

รตายของนางเท่านั้น เมื่อเรื่องนี้แพร่สะพัดออกไปในวงกว้าง ชาวบ้านพากันมอ

่งซานเหวินพูดขึ้นท่ามกล

อรับ” บ่าวติดตามพูดด้วยความหวาดกลัวว่าหากเส

งเหล่านั้นแทบฟังไม่ได้ศัพท์ เหลิ่งซานเหวินยกมือห้ามปรามไม่ให้ใครพูดต่อ เพราะถึงพูดมาเขาก็ฟังไม่เข้าใจอยู่ดี เขา

ชายเห

ว แต่ไฉนจิ่นกุ้ยไม่คิดเช่นนั้น แม้นางจะสวย แต่กลับเป็นดาวโชคร้ายของตระกูล ดังนั้นถึงนางจึงยังไม่ได้ออกเรือนทั้งที่อายุปาเข้าไปยี่สิบแล้วแต่ยังไม่ได้ออกเรือน เพร

าบใดที่ยังเมื่อไม่พบศพของจิ่นกุ้ย เขาจะถือว่านาง

ู่ส่วนที่ร

้าคมเข้ม คิ้วหนา ตาดุ เท้าแขนนั่งคร่อมเหนือร่างของหญิงสาวบอบบางในชุดเจ้าสาวสีแดงสด แต่ไ

ปากแผ่วเบา จุมพิตเมื่อครู่ นับเป็นจุมพิตที่เนิ่นนาน

โอชะในป่าแห่งนี้มีมาก แต่ไม่มีอาหารชนิดใดทำให้เขาอิ่ม แน่นอนว่า ด้วยพันธะสัญญาพันธสัญญาของฮ่องเต้พระองค์ก่อน เขาจึงไ

ปิดสนิท ใบหน้านับว่างดงามไม่น้อย เขามองนางด้วยแ

เขาก็เอื้อมมือออกไปปลดสายคาดเอวนางออก จากนั้นแหวกสาบเสื้อของนางให้เปิดกว้าง มองดูบา

ีชีวิตชีวากว่า ผิวละเอียดกว่าและ... เขาเลื่อนมือต่ำลงอีกหน่อย นั่นยิ่งเป็นการเรีย

ายความเป็นหญิงมนุษย์ผู้น

กเมื่ออยู่บนตัวของนางไยช่างพาให้อารมณ์ของเขาหวั่นไหว ทั

วนาง รอยยิ้มเผยบนใบหน้าของเขาอย่างอดไม่อยู่ และค่อยๆ กว้างขึ้นเ

เจ้าสาวที่สวร

ชีวิตมาให้ เพียงแต่นางเป็นมนุษย์ธรรมดาจะอยู่กับเขาได้สักกี่ปีกัน ความคิดนี้ท

เขา เฮยอวิ้นก็รู้สึกว่าเลือด

มตัวเล็กจิ๋วสีชมพูที่ปิดหน้าอกอิ่มสวยเท่านั้น ก่อนเ

บาดแผลเหวอะหวะหยุดไหล จากนั้นบาดแผลค่อยๆ สมานตัวเรื่อยๆ กระทั่งผิวเนื้อของนางกลับม

้แหละ

าก็ไร้รอยขีดข่วนใดๆ แล้ว แบบนี้จึงจะดีเส

็กระตุกปมเสื้อเอี๊

๊ยะเ

บมามองต้นกำเนิดแรงสะบัดเมื่อครู่ พบว่าหญิงมนุษย์ผู้นี้ยกแขนค้างกลางอากาศ

ลงดีๆ ดังนั้นนางจึงทำให้นางจำใจต้องนั่งอยู่ที่เดิม เดิมและใช้ม

ย่างนั้นหรือ ก็ต้องทำอย

กเจ้า” เข

ขีดสุด แต่ในความหวาดกลัว

วะ แต่เขาก็ช่วยรักษานางจนหายแล้วไม่ใช่หรอกหรือ นางควรดีใจและขอบคุณเขามากกว่า อา... หรือนางรังเกียจเขากันแน่ คิดแล้วเฮยอวิ้นก็เลื่อนสายตามองส

างเป็นเจ้าสาว เขาไม่มีทางกินเจ้าสาวของตนเองเหมือนกินกระต่

ล่ของนางและบอกว่าอย่าได้กลัวไปเลย เพราะในป่

จ้า ข้

่นพับๆ สีหน้าหวาดวิตกยิ่งกว่าเดิม เห็นปฏิกิริยาของน