วิวาห์พาฬนิล

ำอะไรข

นและสั่นเครือเนื่

อีกนั่นแหละ เขาไม่คิดจะทำอะไรนางเสียหน่อย ถึงบรรดาสัตว์ในป่าเฮยหู่จ

บอกนางตามตรงด้วยน้ำเสียงฉุนเฉีย

ง ก่อนเอ่ยถามเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ ว่า “ท่าน... ท่านไม่ได้จะข่มเหงข้

ด้อย่างไร นางเป็นเจ้าสาวของเขา หากเขาข่มเหงนาง

่อมเดาออกว่าเขาไม่ได้ข่มเหงนางตอนนางไม่ได้สติ อีกอย่างพอนางลูบบนไหล่ตนเองกลับไม่พบว่ามีบาดแผล ยิ

งิดว่า “แปลกอะไรกันเล่า ข้ารักษาบาดแ

ับสนพลางทวนคำพูดของเขาเมื่อครู่ “ท่านรักษาบาดแผ

มพยักหน้

ข้าจะเป็นเจ้าสาวของท่านได้อย่างไร อีกอย่างท่านบอกว่าท่านรักษาบาดแผลฉกรรจ์บนไหล่ให้ข้า และบนไหล

ง ยอมรับว่านางมีไหวพริบไม่น้อยทีเดียว

จต่อมา นางมีสีหน้าคล้ายกลั้นอารมณ์ เหมือนว่าจะกลั้นหัวเราะ

แรก คำพูดของเขาไม่อาจทำให้นางเชื่อถือได้เลยหรือ และวินาที

ะไร” เขาขม

ย่างระแวงอีกครั้ง“ท่านไม่ใช่เหลิ่งซานเหวิ

นางก็ถามเสียท

ากตอบนางด้วยท่าทางไ

้ว่าหลังจากนางได้ยินเขาประกาศชื่อนางก็ดวงตาเบิกโตและก็ได้แต่นั่งนิ่งขึงอยู่เช่นนั้น ดวง

้วนไม่มีใครรู้ว่าเสือดำอย่างเขามีร่างมนุษย์ที่หล่อเหลาจนทำใ

ก ชื่นชอบสายตาของนาง

เสือดำอย

ือชื่อของเสือดำ

ั้งชื่อให้เสือดำตัวนี้ด้วยว่า ‘เฮยอวิ้น’ เรื่องของเสือดำเป็นตำนานของแคว้นซั่นกวงไปแล้ว บ้านไหนมีเ

คือเสือด

อนักล่าโหดเห

ธะสัญญาพันธสัญญากั

ไม่เคยได้ยินว่าเฮยอ

ามองนางแววตาแววตายามที่เขามองนางนั้นก็ราวกับซุกซ่อนความปรารถนานิดๆ นางรีบรวบสาบเสื้อแน่น ค

เสือดำที่กระโจนใส่นางหายไปไหนแล้ว เหตุใดนางยังไม่ตาย อีกทั้งบาดแผลบนไหล่ของนางที่เกิดจากกงเล็บกรงเล็บของเสือตัวน

มแฉ่งให้นางอย่างบริสุทธิ์ใจ ด้วยความเป็นคนใจอ่อน พอเ

จากเขา แล้วท

สวมใส่สีขาวทั้งร่างเปิดเผยผิวบริเวณไหล่และเนินอก ผิวของนางขาวมาก ขาวจนเกือบซีด

มีคนอาศัยอยู่ก็นับว่าแปลกแล้ว การที่หญิงสาวแต

หนุ่มยิ้มกวักมือเรียกหญิงสาวผู

า” ชายหนุ่มบอกฝ่ายนั้นด้วยความดีใจ พร

ท้า จากนั้นหันมามองทางเราทั้ง

ลัวไปเลยน่า” เฮยอวิ้นกร

แววตาของไป๋เลี่ยงไม่ได้แสดงออกถึงความหวา

ง มาดูเจ้า

าดใจ ไป๋เลี่ยงเองก็ด้วย มองเขาด้วยแววตาตั้งคำถาม แต่เฮยอวิ้นกลับทำเหมือนว่าค

เจ้าออกจา

เยือกเย็นสนิท คล้ายกับต้นหญ้าที่แช่ด้วย

” เฮยอวิ้นตอบตามตรงที่เขาเห็น

นิ่ง แต่คมกริบยิ่งกว่าใบมีด และแล้ว ตรงที่ไกลๆ มีการเคลื่อนไ

น เฮยอวิ้นหันขวับไปมองตาม

มีชั่วแวบหนึ่งที่จิ่นกุ้ยเห็นพวกเขากลืนน้

ะท้านขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ ถึงแม้ไม่เข้าใจ แต่นางก

อึดใจต่อมาก็พิสูจน์ให้นางเห็นแล้ว

ร่างของนางหดเล็กลง แขนขาไม่ใช่ของมนุษย์อีก ชุดสีขาวแนบติดกับตัวแล

จอกขาว” จากนั้นหันมาทางเฮยอวิ้น เขามองนางด้วยรอยยิ้มและดวงตาใสซื่อ ประหนึ่งว่าการร

ือดำเฮยอวิ้

ใช

ลาหราตรงหน้า หญิงสาว