จำเลยแค้น สามีเถื่อน
ศึกด้วยน้ำเสียงแข็งๆ ท่าทีของเธอเหมือนลูกแม
่ไหน” น้ำเสียงของเขาเริ่มแข็งก
ย” เธออ้อนวอนเขา ยกมือขึ้นไหว้ปรกๆ ได้สติเมื่อเผลอทำเสียงแข็งกับเขาไปก่อนหน้า
ะจัดการเธออย่างสาสม” ประโยครับคำสั้นๆ ของเขาเหมือนจะทำให้
ะ” เธอเอ่ยขอร้องด้วยน้ำเสียงตกใจ
ัวเก็บของไปอยู่กับฉันได้เลย” พันศึ
อาไว้ แต่เขาไม่ไยดีหรือคิดจะช่วย
ม่ค่อยเก่งขอทุนเรียนดีไม่ได้ พอขอทุนยากจนก็มีคนมาใส่ร้ายว่าเธอมีความประพฤติไม่เหมาะสม มั่วผู้ชาย เธอไม่รู้ว่าใครไปฟ้องอาจารย์ แต่เธอไม่เคยทำตัวแบบนั้
คิดว่าจะลองไปสมัครงานดู ทำอะไรก็ได้แ
เกิน” เธอจุดธูปไหว้ยาย ขอให้ท่านปกป้องคุ้มครองเธอด้วย เธอเ
ัก ร้องเพลงกล่อมเธอเหมือนเด็กๆ เด็กสาวนอนหลับไปทั้งรอยยิ้ม ภัยร้ายที่คืบคลานเข
ต่ก็เป็นน้ำพักน้ำแรง ได้มาด้วยความสุจริต เธอจึงภูมิใจกับมัน ระยะทางที่ไกลทำให้เธอต้องปั่นจักรยานไปตั้งแต่เช้าตรู่ ก่อน
จ้าของร้านเอาไว้ ถึงจะโดนจิกด่าก็ไม่เป็นไร ขอแค่ไม่อยู่ใกล้เสี่ยเล้งก็พอ เพราะเธอไม่ไว้วางใจสายตานั้น อีกอย่างเจ๊หงส์เองก็ดูขี้หึงเอาการ ถ้าอยากทำงานอยู่ที่นี่อย่างเป็นสุข เธอต้องไม่ทำให้เจ๊ห
ก เธอพยายามไม่เข้าใกล้เสี่ยเล้ง แต่ก็เลี่ยงได้ยากเพ
ป็นเมียฉันไหม รับรองว่านั่งกินนอนกิน มีบ้านมีรถ ไม่ต้องมาตรากตรำให้เหนื่อยแบบนี้แน่นอน” เสี่ยเล้ง
หนี มองอย่างหวาดระแวง หาทางหนีทีไล่เ
ื่นกระหาย เขามองเด็กสาวมาหลายวันแล้ว รูปร่างหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู สวยหวานหมดจด ผิวพรรณ กลิ่นกาย จนอยากจะครอบครองเป็นเจ้าของเด็กสา
ิ้นรนอย่างตกใจ เธอหยิบแจกันที่วางอ
้วยความเจ็บ เลือดไหลนองออกมาตามง่ามนิ้วทำให้เสี่ยใหญ่ตกใจ ดวงตาวาว
เมื่อเห็นสามีกุมศีรษะมีเลือดไหลซึมออกมาตามง่ามมือ สีห
ฟาดหัวฉัน” เสี่ยเล้งชี้ไปยังไพรหอม ตวาดด่าว่าโ
นั้นเหรอ” คราวนี้เจ๊หงส์หันไปมองไพร
์ เธอหวาดกลัวจริงๆ เพราะในเวลานี้เจ๊หงส์ที่เคยคิดว่าแค่ขี้บ่นจุกจิกจู้จี้
ใคร แต่ฉันไม่เล่นด้วย มันเลยโกรธ ฟาดฉันขนาดนี้ แถมยังทำท่าจะหนีด้วย” เสี่ยเล้งใส่ไฟภร
องเจ๊หงส์เยอะมาก เธอสู้ไม่ไหวเลยโดนตบจนหน้าบวม ซีกแก้มมีแต่รอย
อ หน็อย... อีเด็กเวร แถมยังคิดจะขโมยของอีก อดอยากมากหรือไง สารรูปอย่างแกไปทำงานที่ไหนก็ไม่มีใครรับห
องไห้จนตาบวม ส่วนเสี่ยเล้งมองอย่างสะใจ ในขณะที่ลูกน้องคนอื่นกำลังทำแผลให้ เสี่ยใหญ่คิดหยามเหยียด ปฏิเสธใครไม่ปฏิเสธ มา