อนงค์

างเปล่า ไม่มีคนยืน แม่ครูก็ขยับมายืนใกล้ตีรณาเพื่อเรียงใบโหระพาลงก้นกระทง

จแล้ว กำลังช่วยมารดาเรียงใบโหระพารองก้นกระทง ส่วนญาดาเปลี่ยนไปเป็นคนตัก

ันแค่สามคน ไม่เห็นมีใครใส่กำไลข้อเท้าสักคน เขาสรุปว่าตัว

ำของบ้าน เรียกได้ว่าสัภยามาอยู่ที่บ้านหลังนี้จนเกือบเหมือนสมาชิกคนหนึ่งไปแล้ว แต่ใช่ว่าสัภยาจะมาอยู่ฟรีกินฟรีแล้วได้วิชาความรู้ฟรี เขาซื้อเครื่องอุปโภคบริ

ละได้รางวัลมานักต่อนัก แม้ไม่ได้มีชื่อเสียงโด่งดังระดับประเทศ แต่ก็มีผลงานไป

เลว่าจะเรียงใบโหระพาลงก้นกระทง

ื้อปลาที่ผสมไ

ชิกในครอบครัวรวมถึงคนกินจุอย่างสัภยา แต่นี่แม่จะให้ทำต่อ จากการประมาณด้

วัด แล้วตอนเย็นเด็กก็มาเรียนวาดรู

แม้คำพูดจะดูเหมือนประชด เธอแค่เย้าเล่น แ

ที่ทั้งงก ทั้งใจร้าย เฮ้ย! อย่านะ” สัภ

ลงไม้ลงมือ

ดูมันว

อก พร้อมหัวเราะร่วนเมื่อตีรณาแยกเขี้ยวยิงฟันใส่

ดีๆ กันไม่ได้เลยหรือยังไง” แม้ไม่ได้ใช้น้ำเสียงที่บอกว่า

ทษค่

ษครับ

าดคอ สัภยารีบกุมลำคอตนเองเหมือนถูกเธอปาดเอาอย่างไรอย่างนั้น แล

ดขึ้นยืน แต่สายตายังจ้องไปยังจุดเดิมเมื่อครู่ ท่าทางแปลกๆ

ีอ

เขาจะบอกได้อย่างไรว่าเห็นเ