เพรงมายา

ที

เร็วจนพิไลวรรณผู้เป็นมารดาต้องปรามเบาๆ เพราะห่วงหล่อนกลัวจะสำลัก แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความเร็วในการถ่ายเทนมสดสีขาวขุ่นจากแก้วเข้าปากลดลงไ

นสายคงไม่ต้องรี

งมีผล ไม่เช่นนั้นมีหรือหล่อนจะไม่ได้ยินเสียงนาฬิกาที่ตั้งปลุกไว้ล่วงหน้า เพราะรู้ว่าตนเองมีงานด่วนที่เลี่ยงไม่ได้ต้องไปทำทั้

ในความฝันหล่อนกำลังจะเดินเข้าไปใกล้บ้านหลังนั้นพอดี แต่ได้ยินเสียงเรียกของมารดาจึงหัน

ามคิดที่เริ่มฟุ้งซ่านออกไปเพื่อตั้งใจบังคับรถยนต์คันเก่งให้แล่นไปตามเส้

่อนมุ่งตรงไปที่ห้องผู้จัดการซึ่งเป็นคนโทร.นัดให้มาทำงานทั้งที่หล่อนลาหยุดเอาไว้ล่วงหน้าหลายวันแล้ว แต่เพราะงานสมัยนี้หายากค

ล้วรอเสียงอนุญาต ก่

ั้นอยู่ในตำแหน่งต่ำลงมามากผู้มีนามว่ามงคลกำลังมองมาที่หญ

นไปสนใจกับหน้าจอมอนิเตอร์ขนาดใหญ่ที่วาง

ที่โต๊ะดีกว่า จะได้สะ

ั่งลงหรือยัง แต่เขามั่นใจว่าสิตางศุ์ไม่กล้าขัดคำสั่งเขาแน่นอน เพราะขนาดบอกให้มาทำงานในวันลาที่เหน็ดเหนื่อยจากงานหมั้นเช่นนี้เจ้าหล่อนก็ยั

งคลบอกหลังปิดหนังอย่างว่

ต่ก็ลุกตาม และโดยที่หล่อนไม่ต้องถ

ิ้วที่เหมือนผ้าดำผืนหนาแปะอยู่เชิงถาม แล้วก็ไม่รอให

ลืมบอกว่านัดลู

ที่เหนื่อยล้าเช่นนี้หรือ คิดแล้วก็น่าสงสารตัวเองเสียเหลือเกิน หล่อนอยากนอนตื่นสาย อยากกล

เสียค่าปรับและให้ไปบำเพ็ญประโยชน์ต่อสังคมไปแล้วซึ่งมันไม่ดีเลย แต่ก็โชคดีที่กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพไม่มีอุบัติเหตุใดๆ เกิดขึ้น ป่านนี้เขาอาจยังนอนอุตุขดตัวบนที่นอนนุ่มใต้ผ้าห่มอ

งตรงนี้ใบหน้าก็ก่ำขึ้น จนต้องส่ายศีรษะช้าๆ สลัดความขวยเขินที่พ