Room 523 ตามจีบนาย ไอ้วายร้าย..

ท

าหารต

ใส่ลงในกระทะ ปรุงรสสูตรเด็ด ผัดให้เข้ากัน อยู่หน้าร้านอย่างขะมักเขม้น

3ชั้น ตั้งอยู่นอกชานเมือง อยู่ไม่ห่างตัวเมืองเท่าไรนัก อ

ที” หญิงวัยกลางคนเอ่ยเรียกลูกชาย ที

รับ

จากที่นอนอย่างไงอย่างงั้น เขาเดินเกาหัวออกมา อ้าปากหาวเป็นระยะ สายตาของเขาไปส

ันเลยนะ รู้สึกเกลียดขี้หน้ามันซะมัด เพราะอะไรงั้นหรอ หึ...มันแย่งคนท

้ชายในห้องผมไม่มีใครชอบขี้หน้ามันสักกะคน ส่วนผู้หญิงกลับตรงกันข้ามต่างพากันชื่นชอบที่มันเป็นแบบนี้กันใหญ่ พ

เป็นสัน ปากอมชมพู ตัดผมทรงสะกิดเฮลด คล้ายทรงพี่ต่อ ธนภพ เรียนเก่ง เล่นกีฬาก็เก่งเท่า

ึ้นห้องไปนอนต่อทันที มันชอบทำหน้านิ่งๆ ไร้ความรู้สึก ทำหน้าเหมือนคนไม่มีควา

มเดินเข้าไปหาแม่ ก่

หันไปตามที่แม่ชี้ เฮ้อ..แม้แ

ในขณะที่แม่ผมก้มหน้าก้มตาผัดข้าวให้ลูกค้ารายอื่นอยู่นั้น จึงแอบหยิบไข่ดาวใน

รงหน้า ผมเปิดฝาน้ำปลาขึ้น หลังจากนั้นคงไม่ต้องเดาหรอกนะว่าผมจะทำยังไงต่อไป ผมเหยาะน้ำป

่ๆ ผมเดินถือจานข้าวนั้นมาให้มัน ภายในใจหัวเราะอย่างชอบใจที่แกล้งมันได้ ผมวางจานข้าว

พื่อรอชมผมงานของผมอย่างมีความสุข นั่นแห

ิ่มไม่สู้ดีนัก พยายามค่อยๆเคี้ยวข้าวที่อยู่ในปากกลืนลงคอ สา

แม่พายุเดินเข้ามาถาม เมื่อพ

ปากอย่างฝืนใจ พายุที่นั่งมองอยู่ไม่ห่าง หัวเราะชอบอกชอบใจออกหน

้า พึ่งมาเสิร์ฟเมื่อกี้เองไม่ใช่หรอ

แถวนี้กินไปอะครับ” ชายหนุ่ม

ันที ไอ้เวรนี่ปากร้ายใช่ย่อยเลยแฮะ หมาจรจัดเลยหรอวะ หน้

ดันเชื่อคำพูดของมันไปอีก หมาที่ไหนมันจะเข้ามาใน

ผมพูดเสร็จก็เดินก

าะน้ำปลาอย่างพะอืดพะอมจนหมดเกลี้ยง

ังอยู่ดีใช่ไหม นี่ไม่ใช่ไตมันหยุดทำงานไปแล้วนะ ผมตกตะลึงกับสิ่

่างสูงหยิบเงินขึ้นมาจ่ายค่าข้าว สายตาเหลือบมอง

ันไม่ได้เลยใช่ไหม ไม่ได้การละ ผมต้องขอคุยกับมัน

่งไปดักหน้ามัน

ะไรหร

ื่อเห็นอีกฝ่ายเริ่มหัวเสีย จึงแสยะยิ้มออกมาเ

ก็ว่านายไง” เขาตอบกลับ

่ามากู” ผมขึ้นเสียงใส่มันไป พร้อมกำหมัด

คลายมือที่กำอยู่ออกทันที นี่มันรู้หรอเนี่ยว่าผม

ียดมึงไง เลยอยากจะ

งั้น” ดูมันพูดออกมาสิ ผมนี่อยากจะชกหน้ามันให้เสียโสมเต็มที

ล้ว” ที่ผมกล้าพูดแบบนี้ออกไป เพราะผมกำลังจะขึ้นป

ัวผมไป ผมได้แต่ยืนคิดว่าผมกับมันคงไม่ได้เจอกันอีกแล้วแหละ นอกจากจะเข้าเรีย

ียกว่าพรหมลิขิตแล

ดคิดกับผมจนได้ โอ๊ยยยย..ทำไมช