icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เมื่อนางร้ายอย่างฉันต้องหนี

เมื่อนางร้ายอย่างฉันต้องหนี

ผู้เขียน: รอรีวัน
icon

บทที่ 1 คุณหนูตระกูลเสิ่น

จำนวนคำ:1845    |    อัปเดตเมื่อ:13/07/2022

ร้

่างไม่ใยดี เศษกระเบื้องบางส่วนกระเด็นโดนข้าง

ี่ผู้หญิงคนนั้นมีตัวจนได้กลับเข้ามาเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลเสิ่น เป็นคว

งก็เปลี่ยนไป คนในครอบครัวทุกคนต่างก็เอาอกเอาใจหล่อนทุกอย่าง

รื่องทุกอย่างเป็นแบบนี้” เส

วนหนึ่งของตระกูลนี้ ผมจึงต้องพิสูจน์ตัวตนของ

่วนที่ทำให้พี่สาวต่างมารดาพลัดหลงกับครอบครัว เธอไม่ต้องกา

อนญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง ไม่คิดเ

ู่เบื้องล่าง เงยหน้ามองใบ

คุณรู้ว่าพี่สาวคุณไปไหน และคุณเองนั่นแหละที่เป็นคนโกหกทุกคน” ฮั่วเฉินพูดอย่าง

่ทราบ ลุงมันก็แค่เลขาแก่ ๆ ของคุณพ่อ ลองด

มากเกินไปแล้ว ระหว่างที่เธอกำลังตัดสินใจเรื่องความเป็นความ

ากาศที่เธอแอบซื้อเอาไ

าชั้นดีราคาแพง ก้าวลงจากรถด้วยสีหน้าถมึงทึง เ

ญ่แห่งอาณาจักรเสิ่นก้าวลงจากรถเพื่อห้าม

นนิ่งด้วยความตกใจ เธอไม

สิ่นลงจากรถตู้มาพร้อมกัน เป็นการรั

างภูมิฐานดูมีฝีมือพวกนั้น ก็ใจฝ่อวิ่งหนีกัน

ว่าบิดาของตนจะเจอเธอในภาพลักษณ์แบบนี้ เธอยังอยา

สิ่นเหยาซิ่วเดินมาประคอง

าก็มาก บางเรื่องเขาก็ติดค้างฮั่วเฉิน ในใจคิดแต่จะตอบแทนบุญคุณ

ไร ร่างกายที่ถูกทำร้ายมาอย่า

ยฉิงพยายามปฏิเสธ เธอพยายามบีบ

ง เขามอบความรักให้บุตรสาวเลี้ยงดูอย่างดี ไม่เคยทำสิ่งใดขาดตก

ี๊

ซิ่วฟาดลงไปที่ใบหน้าสว

จะบีบน้ำตาเรียกร้องความสงสารจากคนที่เธอเร

นอย่างดี ลุงฮั่วก็ถือว่าเป็นญาติผู้ใหญ่คนหนึ่งของพวกเรา

งจะทิ้งนิสัยร้ายกาจนั่นไปได้ แต่ตอนนี้เขาต้องคิดใหม่ เพราะเธอยิ่งโตยิ่งร้ายหากเธอมี

งตน ฮั่วเฉินยังคงเรียกนายใหญ่เสิ่นว

รับบทเรียน ต่อไปนี้เขาจะไม่ใจดีกับเธออีกแล้ว จากนั้นบอดี้การ์ดของตระ

ระกูลเสิ่น แต่เมื่อทำอย่างไรพวกเขาก็ไม่ปล่อย เธ

ถอีกคัน ส่วนนายใหญ่และเลขานั่งไปกับรถลีมูซีน ขบวนรถกำลังเดินทางกลับเข้าไปในเมือง รอบข้างจ

่องนี้นายอย

ินนั่ง

ายฉิงต้องมีคดีติดตัวไปเลย เธอย

กำลังประมวลผลเรื่องราว เขาเกือบตายจา

นายและครอบครัว

รักและเอ็นดูเธอเหมือนหลานสาวของตัวเอง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอทำเรื่องเลว

ฉันรู้ว่าฉันตามใจเธอมากเกินไป ต่อ

คุณจะทำอย่างไร ถ้าเธอพลั้งมือฆ่าใครสักคนต

กับฮั่วเฉินจึงได้แต่เอ่ยคำขอโทษอย่างจริงใจ

อยู่นาน กว่าจะย

องก็ไม่ใช่ไม่รักไม่เอ็นดูเธอ หวั

พูดขอบคุณและขอโทษเม

ไม่รู้ว่าต่อจากนี้ไปเด็กคนนั้นจะเป็นเช่นไร

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 คุณหนูตระกูลเสิ่น2 บทที่ 2 การมีอยู่ของเสิ่นอ้ายเหริน3 บทที่ 3 ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง4 บทที่ 4 ช่วงเวลาแห่งความตาย5 บทที่ 5 โลกใบใหม่6 บทที่ 6 ความแค้นของหลี่เฉินกง7 บทที่ 7 เรื่องราวของเสิ่นอ้ายฉิง 1 (อดีต)8 บทที่ 8 เรื่องราวของเสิ่นอ้ายฉิง 2 (อดีต)9 บทที่ 9 ความสัมพันธ์ของสองห้วงเวลา10 บทที่ 10 เครื่องมือแก้แค้น11 บทที่ 11 เรื่องเล็กน้อยที่อ่อนไหว12 บทที่ 12 ต่อปากต่อคำ13 บทที่ 13 นางปีศาจผู้งดงาม14 บทที่ 14 กำยานพิษ15 บทที่ 15 คุณหนูเสิ่นกลับบ้าน16 บทที่ 16 ละครฉากใหญ่17 บทที่ 17 คืนแต่งงาน18 บทที่ 18 เรือนต้องห้าม19 บทที่ 19 หญิงแพศยา20 บทที่ 20 การลงโทษ21 บทที่ 21 ตัดขาดจากตระกูลเสิ่น22 บทที่ 22 ข่าวลือที่เกิดจากเขา23 บทที่ 23 องค์หญิงจากแคว้นล่มสลาย24 บทที่ 24 ตามหาสามี25 บทที่ 25 เจ้าชอบข้าหรือแค่สงสาร26 บทที่ 26 ข้าสัญญา27 บทที่ 27 สัญญาไปก็เท่านั้น28 บทที่ 28 ร้ายมาร้ายกลับ29 บทที่ 29 ชายที่มีดวงตาสีเดียวกัน30 บทที่ 30 ชีวิตแสนสงบ31 บทที่ 31 กบฏหลี่เฉินอ๋อง32 บทที่ 32 พบนางอีกครั้ง33 บทที่ 33 เรือนไม้ในหุบเขา34 บทที่ 34 ทำหน้าที่พ่อ35 บทที่ 35 คำนึงถึงความสุขของนาง36 บทที่ 36 บทส่งท้าย