icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

รอยรักที่แสนเลือนราง

บทที่ 4 3

จำนวนคำ:2198    |    อัปเดตเมื่อ:19/01/2023

เต็มที อยากอาบน

บอกเขาให้กลับไป

่เธอก็พอจะอ่านแววตาของเขาออกคล้ายกับมี

ดึกแบบนี้บ่อ

งเรื่องนี้กับเขาด้วยเลย ว่าอย่า

อีกประโยคราวกับกำลังหาเรื่องตำหนิเธออยู่

้วยท่าทีเรียบเฉย พยายามใช้ชื่อเล่นของเด็กหญิงสวรินทร์แทนคำว่า ‘ลูก’ เพ

อยู่หรอกหากวันไหนมีประชุมแต่ก

ี่ก็ดูแลลูกได้อ

ทร์จะพูดจาดีมีเหตุมีผลเสมอ เธอจึงเลี่ย

ฉันจะเข้าห้องนะคะ

งไม่พอ เขาเดินเข้าม

อกับเขาต่างกันไม่น้อย เมื่อต้องยืนใกล้กันขนาดน

ะแต่งงานกับลุงห

แต่ตาคู่คมของเขานั้นดูแล้วมีอารม

ม่พอใจ

ี้มันเป็นเรื่อ

แต่ก่อนจะขอให้พี่เซ็นใบหย่านั่นก็รอบหนึ่งแล้วนี่ ตอนนั้นหนูบอกว่ามันจะให้พ่อแม่มาคุย

ิ่งเมื่อได้ยินเขาพูดจาแบบนี้ยิ่งทำให้เธอโกรธ ทั้ง

้นได้ จะว่ามาพูดจาสู่ขอก็ไม่ใช่แต่ก็ไม่เชิง ปกรณ์ชวนเธอไปกินข้าวที่บ้านของเขา และเธอก็บ่ายเบี่ยงเขาทุกครั้ง เขาเลยออกปากบ

ละแม่ของนายแพทย์ปกรณ์น่ารักมาก ท่านทั้งสองเป็นข้าราชการเกษียณ

สาวของเธอมาก ๆ ท่านยังขอให้เธออย่าคิดว่าเรื่องที่เธอเคยมีครอบครัวแล้วเป็นความด่างพร้อยของผู้หญิ

ทางนั้นกลับกันไปก็บ่นปอดแปดว่าไม่ชอบให้คนมาบ้าน ทั้งยังบอกอีกด้ว

เธอยอมรับเสียให้มันแล้ว ๆ กั

่อกวนอารมณ์ของเขาได้แม้ว่าเจ้าตัวจะไม่ได้ทำอะไรมากมายเลยด้วยซ้ำ แค่เพียงคำพูดสั้น ๆ ท่าทีเฉยเมยคล้ายไม่ใส่ใจ เพีย

ท่าไร ลงตัวแล้วใช่ไห

ันแล้วนะคะ และถ้าไม่ใช่เรื่องข

ดพี่แบบนี้เ

้อย วสุกัญญาเลยใช้โอกาสนี้เปลี่ยนเรื่องสนทนาด้วยการ

ดเสียงด

ากันเงียบไป ครึ่งนาทีต่อจากนั้นเขาก็เอ่ยขึ้น “ค

นทร์ที่เขาเคยขอเอาไว้เมื่อตอนที่เขาตอบรับว่

ละท่าทีที่ดูสงบลงและมันทำให้เธอรู้สึกแปลก ๆ กับคำพูดของเขา จึงขยับตัวถอยหลังออกห่าง พร้อมสูดลมห

ะ เกิดภรรยาขอ

านของน้องสาว

ามและเธอไม่อยากให้เขา

ามว่าเขาเป็นใคร อย่างคนที่ทำงานของเธอ เป็นต

องนี้ขึ้นมาพูดเหน็บใส่เธอ

กลียดเขา แต่ที่เธอทำไปเพราะด้วยความหวังดีอย่างใจจริง เธอไม่อยากให้เขาต้องมีปัญหากับภรรยา

มายาว ๆ อีกครั้งไม่ได้ นึ

ากขออะไรเลย แต่คืนนี้เขาขอใช้สิทธิ์ของตัวเองนอนที่นี่ทำไมถึงจะไม่ได้ คิดอย่างดื

อยู่นั่นเอง เสียงเล็ก ๆ ก็ดัง

แม

ุกัญญาก็รีบเดินเลี่ยงไปห

ดังมาจากไหนไม่รู้ น้องสะด

าลูกแล้วโอบร่างกลมเข้ามาอุ้ม นึกโกรธคนที่ทำเสียงดังเมื่อค

อนจะเห็นว่าคุณลุงขวัญใ

หรือคะ มานอนกับน้

อ้าปากจะบอกว่าไม่ได้แต่แล้วเบ

พิ่งชวนพ่อเ

า ‘พ่อ’ เวลาอยู่ต่อหน้าเด็กหญิงสวรินทร์ ยิ่งเห็นเขายิ้มเจ้าเล่ห์ต

ให้นอนด้วยกันที่นี่

ที่นี่ด้วยก็ร้องดีใจ

อารมณ์ดีขึ้นกว่าเมื่อครู่นี้ลิบลับ แล้วรีบพาลูกเข้าไปยังห้องนอนอย่างเดิมโ

นั้นไม่ได้นึกสนใจสายตาของใครนักหรอก เธอสนก็เพียงแต่หญิงสา

ทำตัวนอกลู่นอกทาง จนอาจมีปัญหาครอบครัวได้ในภ

นั้นเป็นนานก่อนจะแว่วเสียง

ามาในห้องน

เปิดรับโบนัส

เปิด