คุณพ่อรับฝาก
ปเงียบๆ สวนทางกับคาเธอร์ที่เดินเข้ามาหาเจ้านาย
รอนิกส์แผ่นเล็กบางเฉียบที่บรรจุตารางนัดหมาย แม้รายละเอียดถูกส่งให้เจ้านายผ่านระบบออนไลน์ที่บันทึกไว้
มีดินเนอร์กับเอเรียน่าต่อ” คาเธอร์อธิบายอย่างรวบรัดที่
หลับปุ๋ยไปแล้ว คาเธอร์เห็นเขาพ่นลมหายใจออกทางปลายจ
ับนัดสักครั้ง เขาเองก็อยากรู้ว่าคนพวกนั้นต้องการอะไร ยิ่งน
ด้มาอยู่เป็นเ
ตัวเองให้เสร็จก่อนจะออกไปประชุม ไม่ว่าจะอย่
นเตียงของเขา เขาค่อยๆ ทิ้งตัวลงบนเตียง โดยใช้ข้อศอก ตั้งคร่อมอยู่บนศีรษะขอ
งอย่างหวงแหน ยังโอ้เอ้ไม่ยอมลุกจากเตียง เขาส่งปลายนิ้วเขี่ยจมูกเล็กๆ เบา
้มชมพูเป็นพวงจนถอนตัวไม่ขึ้น ตั้งตัวเป็นพ่อให้กับตัวเ
วของเขาแน่นอน เพราะสร้อยข้อมือชิ้นนั้นเป็นนิมิตหมายที
ยงคนเดียวที่กุมความลับทุกอย่างเอาไว้ สิ่งเดียวที่เขาจะต้องทำให้เร็วที่สุดคือ
ีภรรยาและลูก ใบหน้าของเขาคงจะมีรอยยิ้มเหมือนเมื่อห้าปีก่อนอย่างท
ับรถกุลีกุจอยกกระเป๋าของเธอลงมาให้อย่างทุลักทุเล เพราะขนาดแ
มาตรฐานหญิงไทยไปเล็กน้อย เธอเป็นคนผิวสีน้ำผึ้งเนียนละเอียด แม
ลังเหตุการณ์การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของรัชกาลที่ 9 ที่คนไทยทั่วประเทศต่างไว้ทุ
ดแว่นกันแดดสีชาออกจากกรอบใบหน้า เสียบไว้ที่บนศีรษ
กว่าคนในบ้านอยู่ปกติ ดวงตาคู่คมของเธอกลอกไปมาอย่างระอา ไอ้อ้วนหลานชายวัยกะเปี๊ย
าตัวเขาไปมา เจ้าอ้วนงัวเงียลุกขึ
งวิ่งออกมา บ้างก็ล้มลุกคลุกคลาน บ้างก็แข้งขาไม่ดีร้องโอด
ตัวลงไม่ไหว ต้องเอาตะกร้ามาครอบหัวคลุมปิดเอาไว้ อย
เพื่อน นางที่ยังนั่งอยู่ที่เดิมลุกขึ้นไม่ไหว รอบตัวใต้ผ้
ของบ้านตั้งหลักได้ก็กวาดสายตามองหาตำรวจ เห็นเหลนชายยืนยิ้
ีคนหัวใจวาย มึงสิว่าจังได๋” ยายพายกมือข้างหนึ
ยไปตั้งแต่หลานสาวสองคนยังเล็ก ส่วนพ่อของพวกเธอก็ไปมีเมียใหม่ไม่ดูดำดูด
งานกับคนไทยและเกิดการหย่าร้าง แทบทุกครอบครัวของคนที่นี่ต่
หาให้เหมือนอย่างพี่สาวของเธอ แต่เธอปฏิเสธทันทีโดยไม่สนใจว่ายายจะโกรธสักแค่
จ้าอ้วนเป็นลูกชายคนเดียว หลังจากใช้ชีวิตคู่ไม่นาน
งบ้าน เธอได้แต่งงานอีกครั้ง หลังจากนั้นก็ย้ายไปอยู่อิตาลีกับสามีใหม่ ทิ
ธเพราะเห็นว่าพี่สาวของเธอเองก็แบกรับภาระหนัก ทั้งต้องส่งเสียลูกชายที่เกิดกับสามีเก่าและยายที่บ้าน ยิ่งยายเข้
แตกต่างกับสิตมนที่เถียงคำไม่ตกฟาก เลือกและตัดสินใจใช้ชีวิตด้วยตัวเองเสมอมา
้เวลาเกือบสองปีกว่าที่จะสอบติดและได้เดินทางไปเรียนก็ตาม เธอแวะเวียนไปหาพี่สาวที่อยู่ต่างเมืองบ้าง
เขาก็ทำงานสำนักงานรายได้แค่พอดูแลครอบครัวได้ไม่เหลือเก็บมาก มนสิกานต์ทำงานในร้า
้งค่าครองชีพที่นี่ก็สูงกว่าที่เมืองไทยมาก และเธอเองก็ไม่อยากให้ลูกต้องปรับตัวมากมาย อิตาลีเป็นเมืองที่ใช้ภาษาของตัวเอง ภาษาที