ฉันนี่แหละเศรษฐี

ปลี่ยนเ

ำลังซบอยู่บนอกของเหวินเซิง ส่วนมือของเห

่พว

อย่างโกรธจัด ใจของเขาเต

เสียวกันอยู่ พอได้ยินเสียงดังเ

ฝาน หยิงหยิงก็ตกใจ และพูดออ

าตอนบ่ายจะไปช้อปปิ้งกับเพื่อนไม่ใ

านแดงก่ำไป

อเก็บเงินซื้อโทรศัพท์มือถือเครื่องใหม่ให้หยิงหยิงเป็นของ

เมื่อรู้ความจริงแล้ว ฉันก็จะไม่ปิดบังนายล่ะกัน นายคิดว่าฉันอยากจะคบกับผู้ชายจน ๆ

นฝานพูดออกมาอย่างไม่อยากจะ

หม่ให้ฉัน นายบอกให้ฉันรอตั้งเดือนหนึ่ง ฉันจะบอกอะไรให้นะ เฮียเซ

และมองเขาอ

“เฉินฝาน คนจน ๆ อย่างนาย คิดจะมาเด็ดดอกฟ้าอย่างหยิง

เซิง แ

หวอีกต่อไป เขาพุ่งใส่เหวิ

ป็นใครฮะ！” เหวินเซิงสบถออกมา พลา

ัด ๆ ถึงแม้ว่าเฉินฝานจะสูงกว่าร้อยแปดสิบ แต่เมื่อเทียบกั

ขารู้สึกเจ็บที่แก้ม แ

งเฉินฝาน ก่อนจะพูดอย่างกร่าง ๆ ว่า “คนจน ๆ แบบแ

ระทืบเขาอย

ปด้วยรอยเท้า เขาพยา

ย เขากระชากกระเป๋าเป้ที่วางอยู

่า ‘ยาจก’ ลงไป

น ก่อนจะพูดขึ้นว่า “จำไว้นะไอ้ยาจก ถ้าแกกล้ามาห

ก็จูงมือหย

ที่หอพัก พอคนอื่นเห็นรอยบนหน้า

กมากที่สุดทำกับเขาแบบนี้ เขาไม่สนใครหน้าไหนท

ี่สกปรกออก และล้างค

ขา ทั้งภาพที่โดนกัวเถาพูดจาดูถูก โดนเห

ให้ฉันกอดเหมือนคู่รักคนอื่น ๆ ที่แท้เพราะเ

กถึงคำที่หยิงหยิงพูดกับเขา