ร้ายนัก รักซะเลย
นไปเหลือบมองผู้หญิง
ียนเฉีย
ริมฝีปากสีแดงของเฉียนเฉียนยื่นออกมาเล็กน้อย และเธอก็เ
้เจอเธอมาตั้งนาน เธอยังชอบสร้างภาพเป็นมีน้ำใจ
ากนั้น เปลวไฟแห่งความโกรธก็จุดประกายขึ้นในดวงตาของเธอ แต่ในไม่ช้า เ
็นห่วงพี่ ทำไมพี่ถึง
่วงงั
คงจะเป็นความเป็นห่วงจอมปลอมเสียมา
้าไร้อารมณ์ และเตือนว่า “นายหญิง ใกล้ถึงเวลาที่
ว่า “ไม่ใช่ว่า ฉันไม่อยากไป แต่มีหมาตัวหนึ่งกำลังขวางทางฉันอยู่ ฉันเลย
้น เฟินฉีถึ
ิงซู ฉันรู้ว่า ในวันนี้ พี่เขยต้องการจะหย่ากับพี่ ฉันกลัวว่า พี่จะเศร้าใจ ดังนั้น ฉันเลยอุ
ธความสัมพันธ์กับเธออย่างรวดเร็ว และหันไปมองไปเฟินฉีอีกค
หนึ่ง และเธอก็พูดกับเฉียนเฉียนว่า
กของเธอแน่น ดวงตาของ
วยเสียงต่ำว่า “เฟินฉี สุน
ยนก็กำมือแน่น และจ้องไ
อโกรธอย่างสิ้นหวัง ริมฝีปาก
ล็กน้อย เมื่อเห็นรอยยิ้มที
ชื่อฟังคำของฉันอยู่เสมอ แต่วันนี้ เธอกลับพูดจาฉะฉาน และท่
ิงฉีพูดย้ำอีกครั้ง
สัย และพูดออกไปอย่างอ่อนโยนว่า “ผู้ช่วยเฟินฉี ไม่ใช่ว่า ฉันไ
ฟินฉีและชิงซูต่างก็ต
า ข้อตกลงในการหย่าระบุไว้ว่า พี่ชิงซูจะต้องออกไปจากบ้านหลังนี้ และพี่ไม่มีสิทธิ์เอาของที่เป็น
กขอให้พี่เปิดกระเป
เสื้อผ้าไม่กี่ตัว ฉันไม่ได้เ
งของเธอไว้ และพูดว่า “พี่ชิงซู พี่คิดว่าแค่พี่บอกว่าไม่ได้เอาอะไรออก
นก็วางกระเป๋าเดินทา
ากองซ้อนกันอยู่ และดูเหมือนว
เท่านั้น เธอพยายามค้นหากระเป๋าไปมาหลายรอบ ราวกับว่าเธอต้องการหาหลักฐานว่า ชิงซูขโมยของจากตระกูล
ูมองไปที่เฉียนเฉี
ถ้ายังไง ฉันขอตรวจดูอย่างละเอียดกว่านี้ห
วามเจ็บปวดในร่างกายของเธอ มันยังคงไม่ได้จางหายไปเลยแม้แต่น้อย เธอไม่อยากที่จะ
่ยงเฉียนเฉียนไปที่ลิฟต์ เฟินฉีเอ
ลิฟต์
่ขณะที่ชิงซูกำลังจะเดินเข้าไปข้างใน ทันใดนั้น เธอก็สัมผัสได้ถึงอุณ
ับ และเมื่อเธอค่อย ๆ มองขึ้นไปก็ต้องเห็นเข้ากับใบหน้าที่เย็นชาของจ่าน
ฟินฉีก้มศีรษะล
้น ก็มีเสียงต่ำออกมาจากริมฝีปากของเขา “ชิงซูดูเหม
ู้สึกถึงการหายใจไม่ออกที่เกิดจากการถูกบีบ
ปจับที่คอของเธอ แ
ู่ที่นี่อยู่อีก! ” ซือซั่วก้าวเข้าม
ัสเข้ากับผนัง และไม่มีทางให้เธอสามารถถอยหลังต่อไปได้อี
ู่หรอก แต่จู่ ๆ เธอก็มาขวางทางฉันไว้ แ
ต่ทันใดนั้น เฉียนเฉียนก็ก้าวไปข้างหน้า และพู
่พูดโกหกแบบน
ม่ใช่เพราะอีเฉียนเฉียนนังหน้าซื่อใจดด ฉันคงจะได้ไปจากที่นี่ตั
ค่ทำตามคำสั่งของคุณ ที่ให้ฉันคอยตรวดูกระเป๋าเดินทางของพี่ชิงซู เพราะกลัวว่า เธอจะเอาของที่เป็นของคุณไป พี่
ิงซูทำในอดีตได้ขึ้นมาทันที ใบหน้าของเขาก็มืดมนมากขึ้น
ของเธอก็กระแทกเข้ากับผนังอย่างจัง ชิงซูพยายามดึงมือของเขาออกตามสัญชาตญา
” ชิงซูเรียกชื่อของ
ย็นชาว่า “ชิงซู ใครอนุญาตให้คุณม
จไม่ออก ชิงซูจึงพยายามดึงม
และคุกเข่าลง แล้วพูดว่า “คุณซือซั่ว ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับนายหญิง คนในคณะกรรมการ
ยวที่บีบคอของชิงซูไว้ก็เปลี่ยนเป็นสี