ทะลุมิติไปเป็นพระชายาโหดแห่งวังหลวง

ปฏิเสธ

อย่างแรง ดวงตาคู่ลึกล้ำจ้อ

ไม่ว่าเจ้าจะกล่าวเพียงใดก็ไร้ประโยชน์! เส

ลับมาท่ามกลางความตื่นตะลึง ร

จัดการเดี๋ยวน

้วยสายตาแค้นอาฆาตสุดขีด เหตุใดนังขยะอัปลักษณ์อย่างมันถึงมีชีวิตได้ดิบได้ดีปานนี้? แค่เอาตัวเข้าไป

อยากร่ำไห้ แสดงท่าทางดูอ่อนโยนคล้ายเป็นฝ่ายถูกรังแก ทำเอาองค์รัชทยาทยิ่งกระวนกระวายใจเข้าไปใหญ่ พออยากจะเอ่ยกล่าวอะไรสักอย่างพลันต้องหยุดชะง

รื่องนี้ให้คนอื่นประพันธ์ชีวิตตัวเองได้ตามใจต้องการเป็นแน่ เพีย

่ประสมนิกรคนหนึ่งพึงกระทำ และหม่อมฉันมิได้หวังหรือต้องการสิ่งใด

อบไป๋เอ๋อ

ลึงงันเล็กน้อย ก่อนเอ่ยข

งกับหญิงงาม ในอนาคตเกรงว่าจะหาสามีสักคนได้ยาก และการที่เจ้าตกต่ำถ

ิแทนที่จะกล่าวดูหมิ่นดูแคลน ทว่าน้ำเสียงดังกล่าวกลับอ่

างก็เป็นเพียงหลานสาวของจวนขุนนางกั๋วกงเท่านั้น ตัวนางเองยิ่งไม่คู่ควรกับตำแหน่งพระชายาเอกขององค์รัชทายาทเลย และไม่ใช่แค่จวนแม่ทัพ กระทั่งเหล่

นตัวองค์รัชทายาทดท่านั้น

ป็นไป๋หลี่เย่าที่อดทนอดกลั้นต่อไ

ังอัปลักษณ์นี่จริงๆ ลูกจะขอโกนผมออกบวช! ขอเป็

่ยอมคน ซคางนี่ทำให้องค์จักรพรรดิสีหน้ามืดท

ู้นั้นคือเซี่ยเสวี่ยเหลียน คุ

พยักหน้าให้ทีหนึ่งอย่างช่วยมิได้ นางผู้นี้ดูงดงามก็จริง แต่...นางไม่ใช่ค

นนี้ เกรงว่าหากฝืนอภิเษกต่อไปคงมีแค่ความทุกข์ทรมาน หากฝ่าบาทต้อง

จักรพรรดิที่ยามนี้ดูลังเ

ายใจอย่างช่วยไม่ได

ที่จะพู

จากจวนโดยตรง เตรียมนั่งเกี

ตั้งตัวนางขึ้นเป็นพระชายาขององค์รัชทายาทเลยด้วยซ้ำ ใบหน้าก็พลันซีดเผือด ขณะเ

าทกลับไป แต่ก่อนหน้านั้นองค์จักรพรรดิกลับกวักมือเ

มยังโดดเด่นเสียยิ่งกว่าไป๋เอ

เช่นกัน สตรีเพศไม่ควรร่

มหน้าก้มตาลงท

์จักรพรรดิท

็กเป็นวิชาแปลกพิสดารและลึกลับ ทั้งยังเป็นวิชาที่ข้าผู้นี้ยังไม่เค

ึ้นมอง แววตาเปี่

คยได้ยินท่านพ่อบอกว่า เนื่องจากตัวข้านั้นหัวไวกว่า ทั้งยังเข

์จักรพรรดิพลันเ

เคยมอบสิ่งใดให้เ

่งอย่างแก่ข้ามากมาย และน

ังเกตเห็นสีหน้าของอีกฝ่ายที่เต็มไปด้วยความหวาดหวัง ยามนี

นางขึ้นเป็นพระชายาเอกขององค์รัชทา

ใบหน้าไร้เดียงสา ก่อนจะเอ

็กลัวว่า อาการป่วยของมารดาข้าจะเป็นโรคร้ายแรงแพร่ไปติดคนอื่น จึงถูกเนรเทศไล่ให้ไปอยู่อา

างฟังดูอ่อนแอและ

น...มารดาของเจ้าเคย

รรดิยังคง

งของ

ด ผ่านไปสักครู่หนึ่งจ

ำได้แ

ืออะไ

ดิพลันเปล่งประกายขึ้นทันที ย

แก่ข้าเม็ดหนึ่ง เดิมทีสิ่งนี้เป็นสินไหมเดิมตอนนางออกเรือน

ึ่งและเดินจากออกไปโดยตรง เขาเอ่ยปากถามออกไปมากแล้ว แต่

ไร้เดียงสาดั่งก่อนหน้าเลือนหายไป แทนที่กลายมาเป็นสีหน้ามากเล่ห์เหลี

เห็นเซี่ยเสวี่ยเหลียนยืนดักตนเองอยู่ด้าน

น้ำหน้าอย่างเจ้ารึหวังจะค