ตราบาปรัก...สามีชั่วคืน

แต่ชายหนุ่มก็หมุนตัวกลับโดยไม่พูดอะไ

่อไหวมั้ยเจนจิรา’ หญิงสาวถามตัดพ้อ

ห้บิดาของเธอกลับมาอยู่บ้าน แต่ฝ่ายบ้านใหญ่ก็แรงไม่แพ้กัน บ่อย

ว่าทำไมต้องอดทนอยู่ในสภาพแบบนี้ บิดาเพียงหยิบยื่นเศษเงินของเขาให้เท่านั้น

นปวดร้าวและคงไม่มีใครรับรู้ถึงความรู้สึกนี้ เธอมีพ่อแค่อยู่ในบ้าน เธอมีแม่ที่คอยแต่จะคิดวิธีเรียกร้องจากสามีเพื

ีบบังคับให้เธอต้องกลับไปที่นั่น ทุกคนมองเธอเหมือนกระโถนที่จะคอยโยนส

ทางสังคมที่เป็นอยู่เขาไม่สา

เพื่อเรียกร้องสิทธิ์และเป็นหนา

ห้คนอื่นรู้ว่าเธอเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของบิ

้ให้เธอ โดยสั่งห้ามไม่ให้บอกใครแม้กระทั่งมารดา ซึ่งตอนนั้นที่ด

าปฏิเสธที่จะรับสิ่งนี้ มันยังน้อยนิดสำหรับการชดเชยของพ่อที่ทำกับลูก วันหนึ่งมันจะเป็นประโยชน์’ คำ

นรถกระเป๋าเข้ามาต่อแถวที่มีผู้คนเริ่มออและส่งเสียงจอแจ มืออีกข้างจูงเด็กห

เต้นกับการเดินทางมาเมืองไทยครั้งแรก เด็ก

ะบุชื่อ ‘นางพลอยกะรัต ปาเดลโย’ และ ‘เด็กหญิงฮานีญา ปาเดลโย’ เจ้า

ับกลับบ้านขอ

ี้มัวแต่ห่วงงานเลยอดเที่ยว” เด็กหญิงบอกเสียง

้ตัวว่าพูดผิด “อุ๊บ! ฮันนี่ลืมไปว่าเรามาท

องเขาไม่ยอมที่จะให้ลูกสาวห่างกาย แต่ในที่สุดก็จำยอมด้วยเหตุผลของเธอ เ

ินทางไปอิตาลี พลอยกะรัตต้องบอกลาเมืองไทยและขาดการติดต

แม่ของเธอจึงต้องการให้พลอยกะรัตมีชีวิตเหมือนอย่างพี่สาว นาง

หัวใจของเธอแหลกสลาย เพราะคำว่าบุพการี คำว่ากตัญญ

าง เขายอมปล่อยเธอกลับมาเพราะคำมั่นสัญญาที่เคยให้ไว้ก่อนหน้านั้น แ

ขาเตรียมไว้ให้เธอ ใบหน้าของพลอยกะรัตแสดงความไม่พอใจออกมาทันทีเมื่อ

ที่ยวด้วย” ฮันนี่ถามอย่างตื่นเต้นเมื่อเห็นพี่เลี้ยงคน

บอัลเบิร์

ย่างไรพลอยกะรัตก็จะต้องสะสางกับเขาให้เด็ดขาด เธอหนีความเผด็จการของมารดามาทั้

งออกไปเรื่อยๆ ในที่สุดเธอก็ทนความเหนื่อยไม่ไหวปิดเปลือกตาหลับอยู่บนตักของหญิงสาว พลอยกะรั

็นบ้านหลังสวยที่ใหญ่โตไม่แพ้บ้านในอิตาลี แต่พลอยกะรัตกลับถอนหายใจเฮือกอีกรอบเมื่อเห็นสิ

ทันทีที่เธอก้าวลงจากรถ หากเป็นอันนาพี่เลี้ยงของฮันนี่คนเดียว

ับกลับเมืองไ

จอพวกคุณที่นี่ พว

น้ำเสียงปกติและสุภาพ เธอให้เกียรติพวกเขาเสมอ เพราะอย่

ตามคำสั่งของผู้เป็นนาย แต่เธอกำลังโกรธคนออกคำส

น่อยนะคะ เธอเพิ่งเคยเดินทางไกลครั้งแรกคงจ

างๆ หนูน้อย กดจมูกหอมแก้มทั้งสองข้างก่อนที่จะบอก

แดดดี้ด้วย” สาวน้

กะรัตจะไม่เคยใช้เสียงและคำรุนแรงกับลูกสาวคนนี้ แต่เธอเพ

่วนตัวสักครู่” หญิงสาวบอกคนของอัลเบร์โต้ที่ยืน

ยงและทุกคนเดินออกไปตามคำสั่งของเธอ พลอ

ทยอย่างปลอด

สาวหลังจากกดรับสาย เหมือนเขา

น้ำเสียงของคนถามห้ว

ตเธอได้ทุกอย่าง แต่หลังจากนางเสียไปเมื่อ 2 ปีก่อนเธอก็เป็นอิสระกับตัวเองมากขึ้น หากแ