เกิดใหม่อีกที ฉันจะใช้ชีวิตให้ดีกว่าเดิม

ละไม่ค่อยให้ความเคารพนับถือ พราวนารีได้แต่ทำใจและต้องพิสูจน์ตนเองให้ผ่านอุปสรรคก้าวแรกของการอยู่ในตำแหน่งที่สูงขั้นในสายงานให้ได้ เธอใช้เวลาพิสูจน์ควา

น แต่เป็นการย้ายไปโดยมีเงินเดือนที่สูงขึ้น ความลังเลใจถึงแม้จะมีบ้างแต่เธอก็ตัดสินใจไปแต่โดยดีเพราะเธอมีภาระหนี้สินที่ต้องรับผิดชอบ แฟนหนุ่มขอ

บมากำแพงเพชรก็มา

ะยะเวลาหนึ่งปีเอ่ยขึ้น พราวนา

ามร่วมมือในการทำงานเป็นอย่า

ใหม่ ทุกอย่างเหมือนเริ่มใหม่หมด ทั้งพนักงานที่รับมาใหม่ ต้องพากันไปอบรมที่ต่างจังหวัดเช่นเดียวกับที่เธอเคยมีประสบ

่างแฟนหนุ่มกับบุตรชายจึงมีมากขึ้น แต่ทุกวันหยุดยาวที่เธอใช้ลาพักร้อนเธอก็ไม่พลาดสักครั้งที่จะนั่งรถโดยสารกลับบ้าน การเดินทางจากอ

ครับ

ตรชายด้วยความคิดถึง แฟนหนุ่มที่ไปรับเธอจากสถานีขนส่งผู้โดยสารก็กลับไปทำงานต่อ เข

ุด เป็นเด็กดีไหมครับ” เธอเอ

บายด

มเขินอาย การไม่ได้อยู่กับลูกนานๆ มันทำให้พราวนารีรู้สึกถึงความห่า

เพื่อน แทนที่เลิกงานจะกลับบ้านเร็ว เขากลับเลือกที่จะสังสรรค์นั่งดื่มกับเพื่อนแทน ความเบื่อหน่ายค่อยๆ สะสมมาเรื่อย ๆ จนบุตรชายอายุได้ห้าปี เธอได้ย้ายสถานที่ทำงานอีกครั้ง แต่การย้ายมาในครั้งนี้เธอย้ายมาในตำแหน่งงานใหม่

ในวันที่พร้อมไม่ใช่เหมือนในตอนนี้ที่ชีวิตครอบครัวของเธอกำลังจะพังลงเพราะความเห็นแก่ตัวของแฟนหนุ่มที่อยากจะให้เธอกลับไปใช้ชีวิตอยู่กับเขาและบุตรชายที่บ้าน ทั้งสองทะเลาะกันเพราะความไม่เข้าใจกันและความคิดเห็นที่

บุตรชายทั้งหมด จะมีบางส่วนที่บิดามารดาได้รับไปบ้าง เพราะถึงอย่างไรพวกท่านก็เลี้ยงเธอมาด้วยความรัก แม้จะเป็นช่วงระยะเวลาสั้น ๆ ที่เธอได้มีความส

ารบอกว่าให้พี่รอก่อน” พนักงานคนหนึ่งท

การแผนกสาวตอบ วันนี้เธอทำหน้าที่ปิด

พื่อนจ้ะ” เด็กในแผน

งเธอไม่ว่าก็อยู่เ

มีโมเมนต์แบบนี้มานานแล้ว และที่สำคัญตอนนี้เธอก็กลับมาโส

ในวันนี้คือปิดประตูห้างสรรพสินค้า แล้วร่ำลากับเด็กสาว ลูกน้องในแผนกของเธอ ตอนนี้หญิงสาวได้รถยนต

ณลานจอดรถสำหรับพนักงานไปไม่เร็วมากเพราะเธอเน้นความปลอดภัย หญิงสาวเหลือบมองรูปของบุตรชายที่ติดอยู่บนกระจกมองหลัง รอยยิ้มหวานผุดออกมาจากใบหน้างามตามวัย แต่ใครเล่าจะรู้ว่าคืนนี้เธอนั้นจะ

ธอร้องไห้จวนจะขาดใจ ทุกสิ่งทุกอย่างทุกการกระทำของทุกคนอยู่ในสายตาของดวงวิญญาณพราวนารีตลอด น้ำตาของเธอไหลออกมาทันทีที่เห็นร่างของตนเองนอนอยู่บ

หลาดปรากฎกายให้เธอได้เห็น ดวงวิญญาณของเธอสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว ความห่วง ความกังวล

อายุขัยจากอุบัติเหตุทางรถยนต์วันที่ 21 กันยายน 2545 เวลาตีหนึ่งห้านาทีสี

มาอาบแก้ม เธอไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะทำบุญในชาตินี้มาเพียงเท่านี้ แต่เธอจะจากไปโดยที่ยังไม่ทันได้ร

ำลาบุตรชายและครอบครัวก่อน

แต่ความดีที่หญิงสาวได้กระทำเอาไว้มีอยู่มากท่านทั้งสองจึงอนุ

แล้ว ข้าสองตนจะมารับเจ้าอีกครั้งหนึ่ง จงจำไว้อย่าได้หลีกหนีเป็นอั

้อให้ดวงวิญญาณมากจนเกินไป ท่านทั้งสองจึงได

ะยอมตามพวกท่านไปสู่นรกภูมิเ

ๆ จางหายไป ดวงวิญญาณของเธอจึงได้หา

าและปู่ย่าพามาหามารดา วิญญาณหญิงสาวพยายามจะเข้าไปในบริเวณบ้านของอดีตแฟนแต่ก็ไม่สามารถเข้าไปด้านในได้เพร

จจริง ก่อนที่จะพยายามสัมผัสบุตรชาย แต่ดวงวิญญาณก็คือดวงวิญญาณที่มีเพียงดวงจิตแต่ไร้ซึ่งร่างกาย มิอาจสัมผัสสิ่งที่อยู่บนโลกใบนี้ได้ การตายทำให้เธอได้เห็นว่ามีคนมากมายที่รักเธอ แต่จะมีประโยชน์อะไรที่จะมาแสดงออกว่ารักในว

ดาและบุตรชาย ภาพสุดท้ายของหญิงสาวบนเชิงตะกอนทำเอาน้ำตาของบุตรชายและครอบครัวหลั่งรินลงมาอาบใบหน้าด้วยความอาลัย ใครเล่าจะรู้ว่าช

เป็นครั้งสุดท้าย ควันจากปล่องเมรุเป็นการบ่งบอกว่านางสาวพราวนารี ดวงรักษ์ได้ลาจากโลกใบนี้ไปจริงๆ แล้ว หมอกควันสีขา

การลาจาก สิ่งที่ยาก

ชั่วนิรันดร์ ลาจา