น้องคนนั้นมันเด็กผม (That boy is my boyfriend)

อ้ตงโอบบ่าผมส่วนสูงเราสองคนไล่เลี่ย

มรถเป็นเหมือนกำแพงมนุษย์ ไอ้โหงวคือผู้มีอิทธิพลอีกคนนึงที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากับเสี่ยฟ่านมาตั้งแต่สม

ถึงโรงพยาบาลกว่าจะฝ่าดงตีนคนของไอ้โหงวเข้าไปเหยียบ ICU ได้คนของฝั่งเราตายคาโรงบาลไป 2 ศพ แต่ก็ถือว่าคุ้มเพราะฝั่งเราได้รูปตอนไอ้โหงวใส่สายเดรนเลือดออกจากสมองมาเป็นที่ระลึก ไอ้โหงวนอนเป็นผักอยู่ในโรงบาลนานอีกเป็นเดือน นักข่าวหลายสำนักไม่รีรอที่จะเล่นข่าวมันผลการเอกซเรย์พบว่ายังมีสะเก็ดระเบิดฝังอยู่ในสมองอีกเป็นกระจ

01:

าให้สัญญาณไอ้เหวินไปรอที่ร

50 cm พันธนาการด้วยโซ่และติดแม่กุญแจล็อคอย่างแน่นหนา แต่ยิ่งขยับเข้าไปใกล้กลิ่นก็ยิ่งเหม็นสาบ ด้วยสัญชาตญาณทำให้ผมมองสำรวจรอบๆลั

้วมันจะไม่ได้กลิ่นอีกเลย" ไอ้ตงเปิดผ้าเช็ดหน้าที่ปิดจมู

ด้กลิ่นอยู่ไหม" ผมถามแต่ไอ้ต

จุดธูป..เอากลิ่นธูปช่วย"

หอะ! คงคนละมูลนิธิ

ร้องไห้ไม่ออกเล

ังมีลังที่ไม่ปกติอยู่อีกบ้างไหมก่อนจะกดบลูทูธที่ข้างหูแล้วรานงานให้พวกเราทุกคนได้รั

: "รั

ิน : "

: "รั

ปที่ใครได้กลิ่นก็ต้องฝันร้าย ผมหันไปมองหน้าไอ้ตงส่งสายตาอยากรู้อยากเห็นกับมัน ไอ้ตงพยัคน่ารับเหมือนรู้ใจแต่บอกให้ผมเดินออกไปจนกว่าจะถึงจุดที่ 3 คือจุดเซฟโซนของทีมเราก่

ไอ้ฮานเอามือบีบจมูกแล้วถามเสียงอู้อี

ดิ" ไอ้ตงเสี้ยมก่อนจะโ

ชิบหาย..กูไม่ยอมให้เอาขึ้นรถแน

จมูกตัวเอง

่าเทซาร์มันออกแบบมาเพื่อทำลายระบบตัวล็อคหรือบานพับประตู ข้อดีของกระสุนชนิดนี้คือมันจะไม่ดีดกลับหรือพุ่งทะลุประตูไปแต่กระสุนพวกนี้จะแตกเพราะมันทำจา

ั

ไอ้เหวินยก

ังนี้มันต้องไม่มีชีวิตแล้วต่อให้พวกเ

ิบหายสรุปเลย!" ไอ้ตงช

ไปเปิดดูตรงที่เราจะทิ้งแ

ดิมแล้วเรียกไอ้ตงมาช่วยกันยกขนขึ้นท้ายรถไอ้เหวิน เมื่อเก็บทุกอย่

03.

่งไปที่ท้ายรถมันคงเหลืออดกับกลิ่นที่โคตรเหม็นบรรลัยขนาดนี้ หรืออีกอย่างหนึ่งก็คือไอ้เหวินเป็นคนที่รักรถมาก และไม่ใช่แค่รถมันเป็นคนที่รักความสะอาดทุ

และดึงออกมาบางร่างมีแค่ช่วงขาอีกครึ่งตัวหายไปไหนก็ไม่รู้ พวกผม 4 คนยืนดูแล้วขนหัวลุก ไอ้ฮานซีดสุดเพราะมันมีประสบการณ์ตรงที่เมียเก่ามันหนีไปทำแท้ง นับจากวันนั้นมามันไม่เคยอภัยให้ผู้หญิงหน้าไหนอีกเลยมันลงโ

ไม่ลืมที่จะหย่อนคำใบ้สุดท้ายลงในลังก็เป็นอันเร็จพิธี ลังทั้งใบลอยละลิ่วลงสู่เวิ

เบื้องล่างแ

ะแม่คงคาช่วยนำทางพวกเขาไปสู

งานที่ผมรู้สึกสลดหดหู

........................

าทำหน้าที่ของตัวเอง ผมบอกไอ้เหวินให้จอดร้านขายน้ำเต้าหู้ก่อน เพราะจะแวะซื้อน้ำเต้าหู

..........................

นไอ้เพลิงยังนอนอยู่ท่าเดิมเหมือนเมื่อคืนก่อ

อนนิ่งไม่พล

ไว้ใต้จมูกมันพอรู้ว่ามันยังหายใจอยู่ก็ถอนห

ยังหล่ออยู่เลยว่ะ" ผมก

กูเลยนะมึง" ผมพูดกึ่งเล่นกึ่งจร

่งรัก! ฮ่าๆๆ" ผมรู้สึกห

บอาการด้วย" ไอ

ีทุกข์" ไอ้ตงพูดไปพ

ก็มาไอ้สัดฮ่าๆๆ" ด่าเสร็จก็ลากจานยำกุ้งแห้งออกมาตักใส่ถ้วยข้าวตัวเอง อีกซักพัก

ล้วมั้งข้าวอ

เรียบร้อยแล้วเตรียมจะ

ตลกไอ้เหี้ย!" ผม

ูดๆอยู่บ้างที่ใต้ขอบตาก็ยังอมเขียวอมม่วงอยู่ ปากแตกยับไม่รู้ว

ล้วก็ลุก

นยังนอนน

เย็นหมด" ผมก้ม

ี๊ยบ ไอ้สามตัวที่นั่งแดกข้าวอย

นะนำดิบดีเพราะมันใช้วิธีนี้ในการปลุกเด็กมันประ

ี้ย ใครจะไปมีอ

กไป" มันพูดเสียงอู

หวัดด้วยหรอ

ล่า แต่มันดันกัดมือผม แถมยังกัดซ้ำรอยเดิมที่เมื่อคืนอีก ผมลองโอ้ยแล้วชักมือออกมาแทบไม่ทัน...เจ

ูดเสร็จก็วางจานข้าวในมือแล

สูงใหญ่และน้ำเสียงที่เอาจริงทำให้ไอ้เพลิงไม่

เป่าฟู่ๆ 2-3 ทีแล้วยัดใส่ปากเด็ก โดยไม่ได้ใส่ใจด้วยซ้ำว่ามันจะเข้าปากไหม ไอ้เพลิงอ้าป

้ยัง" ไอ้เหวินลุกขึ้นยืน

มาดูอีกรอบโจ๊กมึงยังไม่ห

มหลังมันไปเพราะรู้ดีว่าไอ้เหวินเป็นคนพูดจริงทำจริง ไอ้เพลิง

ลดีขึ้นแล้วกูจะเอามึงไปส่งแม่มึง" พอพูดถึงแม่แววตามัน

ไปเก็บชามแล้วเอายาก

ัวให้หรือจะลุ

้ามันแล้วถามซ้ำ "มึงจะตกใจอะไรก