หยุนเวยเวยถามอย่างใคร่สงสัย “นี่พี่สาว พี่ทำงานในร้านขายอุปกรณ์ดิจิตัลเหรอ แล้วเงินเดือนสูงมากใช่ไหมคะ？ เจ้านายถึงขั้นจ่ายไม่ไหวเลยเหรอคะ？”

เธออยากรู้อยากเห็นมาก

ในเมือง s แห่งนี้ หยุนหลงซานถือได้ว่าเป็นนักธุรกิจผู้มั่งคั่งและมีชื่อเสียงอีกคนหนึ่ง

หยุนเวยเวยเองก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน เธอเป็นถึงศิลปินในสังกัดของบริษัทYZ เธอเข้าวงการมาได้เพียงแค่ครึ่งปีก็สามารถทำกำไรให้บริษัทตั้งมากมาย

เธอถ่ายละครและได้ไปออกรายการรายการหนึ่ง เพียงเท่านี้ก็สามารถสร้างรายได้แตะหลักล้านได้อย่างสบาย ๆ

ต่างกับหยุนซี ที่ทำงานในร้านขายสินค้าดิจิตัลในเมืองเล็ก ๆ หลังจากที่เรียนจบเพียงระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย หยุนเวยเวยจึงสนใจ อยากจะรู้เรื่องรายได้ของเธอ อาจเป็นไปได้ว่า… มันไม่พอค่าชานมที่เธอซื้อกินอยู่ทุกเดือนก็เป็นได้

“รายได้ไม่คงที่หรอก คำนวณเอาตามยอดการรับงานน่ะ พักนี้ร้านขายสินค้าดิจิตัลผุดขึ้นเป็นดอกเห็ด เจ้าของก็พากันขาดทุนไปตาม ๆ กัน ก็เลยต้องเอาของไปจำนองเป็นเงินมาจ่ายเป็นเงินเดือนน่ะสิ”

หยุนซีพูดด้วยหน้าที่เฉยเมย นั่นทำให้หยุนเวยเวยหัวเราะออกมา

“จ่ายเงินตามยอดการรับงานเหรอ？ มันก็เหมือนพวกพนักงานชั่วคราวตามโรงงานน่ะสิ？”

หยุนเวยเวยไม่พูดอะไรต่อ ถึงอย่างไรเธอก็ได้เปรียบหยุนซีที่เป็น ‘สาวโรงงาน’ ไปแล้ว

จังหวะนั้น ก็มีข้อความเด้งขึ้นบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ของหยุนซี

“เทพหยุน รับงานไหม？”

หยุนซีรีบกวดตามองรายละเอียดของงานที่เด้งขึ้นมามาอย่างรวดเร็ว มีองค์กรกองทุนเพื่อการกุศลนานาชาติสำหรับเด็กองค์กรหนึ่ง เว็บไซต์ถูกแฮ็กเกอร์โจมตี จึงอยากจะลงไฟร์วอลล์ป้องกันอย่างเร่งด่วน

แต่พอมองดูตัวเลขค่าจ้างแล้วนั้น มันช่างไม่คุ้มเอาเสียเลย แค่หนึ่งล้านห้าแสนเอง

ไอดีบนเครือข่ายของหยุนซีคือ ‘หยุน’ แต่คนอื่น ๆ มักจะเรียกเธอว่า ‘เทพหยุน’ เพราะองค์กรแฮ็กเกอร์แห่งประเทศอย่างหลิงเซียวเตี้ยน มักจะเติมคำว่า เทพ ตามหลังชื่อของพวกแฮ็กเกอร์ชั้นนำ เพื่อยกย่องผลงานระดับชั้นนำอย่างเธอ

แต่เงินแค่ล้านห้าไม่เพียงพอในการเชิญตัวระดับเทพแห่งหลิงเซียวเตี้ยนออกมาทำงานให้ได้ แถมยังแทบจะไม่พอค่าจ้างแฮ็กเกอร์ระดับทั่วไปในหลิงเซียวเตี้ยนด้วยซ้ำ

แต่สถานการณ์ขององค์กรการกุศลนี้ต่างออกไป ปกติเว็บไซต์แบบนี้มีมาตราการด้านความปลอดภัยที่สูงอยู่แล้ว ถ้ายังต้องการการอัปเกรดที่สูงขึ้นอยู่ก็ต้องงัดเทคนิคพิเศษออกมาใช้ ลำพังแค่ความสามารถของแฮ็กเกอร์ทั่วไปอย่างเดียวคงไม่สามารถทำได้หรอก

คนเก่าแห่งหลิงเซียวเตี้ยนรู้ดีว่าในบรรดาเหล่าเทพทั้งหลาย มีเพียงเทพหยุนคนเดียวเท่านั้นที่รับงานโดยไม่สนใจราคาค่าจ้าง แต่รับงานตามอารมณ์ล้วน ๆ

ถ้ามันเข้าตา นับประสาอะไรกับล้านห้า ถ้าอารมณ์ดีหน่อยเงินแค่แสนห้าหยุนเสินก็พร้อมรับงานทั้งนั้น

อีกฝ่ายลองเข้ามาจ้างหยุนซีดูเผื่อจะโชคดี ทำเอาหัวใจของคนที่อยู่อีกฟากของจอเต้นระส่ำระสาย

“รับค่ะ ขอข้อมูล IP กับข้อมูลที่เกี่ยวข้องของลูกค้าด้วย เดี๋ยวฉันจะจัดการอัปเดตให้ทางออนไลน์”

เมื่อได้รับคำตอบยืนยันที่แน่ชัดแล้ว คนที่อยู่อีกฟากของหน้าจอได้แต่แสดงสีหน้าทั้งประหลาดใจและดีใจเป็นล้นพ้น！

ไม่ช้า หยุนซีก็ได้รับข้อมูลตามที่เอ่ยปากขอ

มือสองข้างของเธอรัวแป้นพิมพ์บนคอมพิวเตอร์ได้อย่างแม่นยำแต่ก็ยังแฝงไปด้วยท่วงท่าที่แผ่วเบาราวกับนักเปียโน ดวงตาคู่สวยที่งามล้ำยิ่งกว่าไข่มุกสีดำก็จับจ้องอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ไม่กระพริบ

แป้นพิมพ์โน้ตบุ๊กไร้เสียงระดับไฮเอนด์แบบนี้ ต่อให้จะกดรัวสักแค่ไหนก็ไม่ส่งเสียงรำคาญออกมาแม้แต่น้อย

ผ่านไปแค่พริบตาเดียว หยุนซีก็เขียนโค้ดหน้าตาอ่านยากยิ่งกว่าตำราเล่มหนา ๆ เสร็จ

“เรียบร้อยแล้ว”

พอกดปุ่ม enter เสร็จ หยุนซีก็ส่งข้อความไปหาลูกค้าด้วยคำง่าย ๆ สามคำ

ปกติแล้ว เมื่อแฮ็กเกอร์ทำงานตามหน้าที่เสร็จ ต้องรอให้ลูกค้าตรวจสอบงานเสียก่อน

แต่เมื่อลูกค้าได้ยินว่าหยุนซีแห่งหลิงเซียวเตี้ยนเป็นคนรับงานเอง ลูกค้าก็ไม่รอตรวจสอบและรอให้เธอทำงานจนเสร็จก่อนด้วยซ้ำก็โอนเงินมาให้เธอแล้ว！

แต่ในขณะที่หยุนซีกำลังทำงาน ธนาคารกลับมีปัญหาล่าช้าอันเกิดจากการทำธุรกรรมทางการเงินระหว่างธนาคาร กว่าค่าจ้างล้านค่าจะโอนเข้า เธอก็ทำงานจนเสร็จ

“ขอบ… ขอบคุณเทพหยุน！ ด้วยการช่วยเหลือของคุณ เงินบริจาคทั้งหมดรักษาไว้ได้ทันเวลาพอดี！ เด็กที่ได้รับการช่วยเหลือจากองค์กรการกุศลเหล่านั้น จะต้องขอบคุณคุณอย่างแน่นอน！ ”

“ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอกค่ะ ฉันแค่ทำงานตามที่จ้างเท่านั้น”

หยุนซีส่งข้อความตอบกลับ แล้วกดปิดแชท

“ทำไมพี่ไม่เล่นแล้วล่ะ？”

หยุนเวยเวยแอบดูหยุนซีอยู่นานสองนาน เธอรู้สึกว่าหยุนซีจ้องหน้าคอมอย่างเอาเป็นเอาตายมาก ไม่เหมือนคนเล่นเกมสักนิด

“แบตหมดน่ะ” หยุนซีพูดด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ

“คิกคิก！ ”

หยุนเวยเวยอดหัวเราะในสิ่งที่ตัวเองได้ยินไม่ได้

คอมพิวเตอร์เครื่องนี้มันแย่ขนาดไหนกันเนี่ย？

หยุนซีเอาออกมาเล่นยังไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเอง แต่แบตก็ดันหมดแล้วเนี่ยนะ？

สามเดือนที่แล้ว หยุนเวยเวยเพิ่งจะซื้อแล็ปท็อบเครื่องใหม่ด้วยราคาหกหลักไป ไม่ต้องเสียบสายชาร์จก็ใช้งานได้ตั้งยี่สิบสี่ชั่วโมง！