ทุกคนในวงการต่างก็รู้กันดีว่า อาจารย์เซียวเนี่ยนชอบออกเดินทางท่องเที่ยวเพื่อค้นหาแรงบันดาลใจ และสถานที่ที่เขาโปรดปรานมากที่สุด ก็คือแถบเมืองชนบทที่ห่างไกลนั่นเอง

มีครั้งหนึ่งที่เขาออกไปเดินเล่นในตัวเมืองที่หยุนซีอาศัยอยู่นั้น เขาเผอิญหกล้มอยู่บนภูเขา แต่ก็นับเป็นโชคดีที่หยุนซีได้บังเอิญมาเจอและช่วยเหลือเอาไว้ได้ทัน

“เฮ้อ……”

ถูกปฏิเสธกลับมาอีกครั้ง อาจารย์เซียวเนี่ยนได้แต่ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

“เป็นอะไรไปครับ？”

ภายในบ้านของอาจารย์เซียวเนี่ยน พลันปรากฏใครคนหนึ่งขึ้นมา ซึ่งเป็นแขกที่พบตัวได้ยากยิ่งนัก

“ถูกปฏิเสธกลับมาอีกแล้วเหรอครับ？” แขกหนุ่มดูเหมือนจะเข้าใจอาจารย์เซียวเนี่ยนเป็นอย่างดี พลางพูดอธิบายปัญหาออกมาได้สั้นกระชับเพียงแค่ประโยคเดียว