ได้โปรดอย่าเอ่ยว่าท่านเกลียดข้า

อะไรขึ้นถึงมาตกอยู

ถึงเซน ใกล้กันชนิดที่ว่าถ้าขยับตัว ริมฝีปากเราอาจสัมผัสกัน ดวงตาสีแดงของเขาเบิกกว้าง

าวเอเชียตะวันออก แถมยังสวมชุดเหม

ตรงหน้าเช่นไรดี ผู้ชายคนนี้มาจาก

อนชั่วนิรันดร ในที่สุดร

ั่วหล

อกมาฟังเหมือนชื่อคน แต่ไม่ใช่ชื่

.แอ

มออกมาจ

เวลาเป่าลมผ่านหลอดดูดน้ำ ฉันลุกพรวดและกุมลำคอตัว

อยู่ในร่างคนอื่น ขนาดเสื้อผ้ายังเป็นชุดนักเรียนกระโปรงน้

..อา

หญ่แตะไหล่ฉันที่ยังพยายามเปล่

กหน้าน

ษ...ข้าข

ฉันนึกสงสัยแต่

ทำไมเขาถึงขอโทษแทนที่จะถามต่อว่าฉันเป็

ที่จะคิดอะไร และเขาก็รับฉ