icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ได้โปรดอย่าเอ่ยว่าท่านเกลียดข้า

บทที่ 2 ฉันทนได้ แต่ไม่อยากทนแล้ว

จำนวนคำ:1777    |    อัปเดตเมื่อ:22/10/2022

นชื่อที่ตั้งแค่เพราะฉันเกิดเดือนพฤษภาคม แต่ฉันเข้าใจว่าแม่ตั้งชื่อด้วยควา

ูสุภาพ แต่ในตระกูลของลุงและแม่ฉันมียีนปัญญาอ่อน ครอบครัวของลุงเป็นตระกูลผู้ดีเก่

ถมีทายาทให้ลุงซึ่งเป

ิงและภรรยาที่ดีได้ จังหวะนั้น ฉันในวัยหนึ่งขวบก็

รื่องตอกย้ำว่าเธอไม่อาจทำหน้าที่ในการมีบุตรให้ลุล่วง ฉันเจ็บปวดแทนเธอที่ต้องมาเลี้ยง

คลอดลูกชายราวกับจะตอกหน้าครอบ

รื่องแปลกที่ป้ารักลูกชายของตนเองมากกว่า ฉันรักน้องชายเช่นกัน และฉันก็สัมผ

บน้องชายตลอด อย่างน้อยฉันก็ไม่เคยถูกทุบตี

นใช้ สั่งให้ทำโน่นนี่โดยไม่ขอบคุณ เวลาใครซื้อของมาให้เราแบ่งกัน เขาก็เอาไปหมดคนเดียว หลาย

าการที่คนในบ้านปฏิบัติตัวราวกั

ลี้ยง แต่ฉันเป็นญาติของพวก

พราะขอความช่วยเหลือและระบายความไม่เข้าใจที่มีอยู่ไม่ได

ปวดของพวกเขา... ฉันเข้าใจความเจ็บปวดของคนอื่นเหมือนม

กระจ่างชัดเมื่

าจากเว็บโป๊สักเว็บ และเขียนประโคมข่าวใหญ่โตว่ามีคนจับได้ว่าฉ

รี่มาโน

เรียกว่ากะหรี่บ่อย

นด้วย สงสัยจัด

รูบานแ

แต่ร่านว่ะแก สงสั

แต่พยายามนั่งเฉย

นกลับเย็นกว่าปกติก็มักจะโดนดักคอยตามมุมอับ โชคยังด

กินว่าสักวันจ

วิทยาลัย ฉันจะเลือกเรียนต่างจังหวัดหรือต่างประเทศไปเลย จะได้ไม่มีใครรู้จัก และสักว

ไม่นานก็จะ

ครูหลังเลิกเ

งพักครู ครูท่านอื่นๆ ติดสอนพิเศษหลั

หนูทำงานไซด

ถามนั้นก็เข้ามาในบท

โดนกล่า

รึเปล่ามันผิดกฎ

ฉันยืน

าส

้าวเข้าไปใกล้อีกก้าวหนึ่งก็

ด้ไปแจ้งกับฝ่ายปกครองว่าเธอไม่ไ

าในหัวคือ ทนนิดเดียว

ดกาลแบบนี้...

่เอ

คะแนนความประพฤต

ากห้องและวิ่งสุดฝีเท้า

นึ่ง รอบด้านมีแต่บ้านร้างซึ่งเคยมีผู้สูงอายุพั

ซึ่งครั้งหนึ่ง คุณยายสักคนคง

.ฮึ

ก็ร้องไ

เองอยู่ในนั้น ไม่อยากออกมาเจอคำพูดของใครอีกเลย

ับๆ ฉันลุกขึ้น ปาดน้ำตา และเด

..

นอะไร แต่เพราะฉันขยับไม่ได้จริงๆ พอก้มลงม

ว่า ยันต์เรืองแสงสีแดง... มีเถาวัลย์ผ

วยด้วยค่ะ!!!” ฉันเปล่งเสีย

งตัวขนาดนี้เพราะมัวแต่เสี

้ยังคิดว่าอยากหายไป แต่ตอนนี้ฉันกลับดิ้นรนจะมีชีวิต

ือโทรศัพท์อยู่ ฉันรีบห

รถของป้ากลับบ้านแต่สายโดนตัด เขายังเรียนพิเศษไม่เสร็จเหรอ? พอโ

่ะ...ใคร

งกระชากแขนฉันจนโทรศัพท์กระเด็น และฉัน

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ สู่โลกอีกใบ2 บทที่ 2 ฉันทนได้ แต่ไม่อยากทนแล้ว3 บทที่ 3 ฉันกลายเป็นใบ้แล้วเหรอ4 บทที่ 4 โลกนี้ไม่ใช้ปราณแต่ใช้เวท5 บทที่ 5 อาหารเย็นมื้อแรก6 บทที่ 6 เริ่มเรียนภาษา7 บทที่ 7 ชีวิตบ้านสวน8 บทที่ 8 ห้ามออกจากบ้าน9 บทที่ 9 คำขอบคุณ10 บทที่ 10 บันทึกประจำวัน11 บทที่ 11 สำรวจแผนที่โลก12 บทที่ 12 วัยเด็กของหนิงหลง13 บทที่ 13 ผักดอง14 บทที่ 14 ที่จริงบ้านนี้ก็ชวนขนลุกอยู่เหมือนกันนะ15 บทที่ 15 สงครามเหยากวง16 บทที่ 16 ของว่างเลี้ยงแขก17 บทที่ 17 หลักการเดินทางข้ามมิติ: พิธีกรรมและกระบวนการโดยละเอียด18 บทที่ 18 พบกันกลางสนามรบ19 บทที่ 19 สุนัขล่าเนื้อ ทหารผ่านศึก พ่อครัว พี่เลี้ยงเด็ก20 บทที่ 20 แขกจากตะวันออก21 บทที่ 21 วัยเรียน ความฝัน ครอบครัว22 บทที่ 22 เรื่องเล่าและคำถามมากมาย23 บทที่ 23 เที่ยวในเมืองครั้งแรก24 บทที่ 24 ลอบทำร้าย25 บทที่ 25 การต่อสู้26 บทที่ 26 สัมภาษณ์คุเรไน27 บทที่ 27 เรื่องของเขา28 บทที่ 28 สมบัติในร้านหนังสือมือสอง29 บทที่ 29 ความเคลือบแคลง ความเอาใจใส่30 บทที่ 30 ถือว่าฟาดเคราะห์แล้วกัน31 บทที่ 31 ซูเหลียงและไก่ตอน32 บทที่ 32 พิธีชงชาของโทโคโยะ33 บทที่ 33 ชาของซิงกวน34 บทที่ 34 ออกเดินทางสู่เทียนซู35 บทที่ 35 มารสวรรค์และโลกคู่ขนาน36 บทที่ 36 เมืองหลวง ภัตตาคาร พี่ชาย37 บทที่ 37 นักโทษประหารหลบหนี38 บทที่ 38 หอสมุดเทียนซู39 บทที่ 39 เบื้องหลังการทะลุมิติ40 บทที่ 40 ความเชื่อใจ ความอ่อนแอ41 บทที่ 41 ฝีมือที่แท้จริงของหนิงหลง42 บทที่ 42 สู่ตะวันตก43 บทที่ 43 อนาตอเลยา44 บทที่ 44 เคบับหม้อดิน วิญญาณแห่งทะเล ศาสตราจารย์โหลว45 บทที่ 45 ตามรอยรั่วหลาน46 บทที่ 46 จูบแรก รักข้างเดียว ความปลอดโปร่ง47 บทที่ 47 สันนิษฐาน48 บทที่ 48 ข้าเกลียดเจ้า49 บทที่ 49 ข้าจะตกหลุมรักเจ้า50 บทที่ 50 โทโคโยะ เรือกลไฟ ปีศาจผมแดง51 บทที่ 51 สงครามปะทุ52 บทที่ 52 เหยากวงจบสิ้นแล้ว แต่เหยากวงยังคงอยู่53 บทที่ 53 ศัตรูปรากฏ54 บทที่ 54 โอรสสวรรค์พลัดบัลลังก์55 บทที่ 55 แผนซ้อนแผน56 บทที่ 56 ทวงคืนเมืองหลวง57 บทที่ 57 รั่วหลานและเหมยฟาง58 บทที่ 58 และเรื่องราวหลังจากนั้น59 บทที่ 59 บทส่งท้าย