icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ได้โปรดอย่าเอ่ยว่าท่านเกลียดข้า

บทที่ 4 โลกนี้ไม่ใช้ปราณแต่ใช้เวท

จำนวนคำ:1865    |    อัปเดตเมื่อ:22/10/2022

ช้กันคนละชุด เลยไม่รู้จะสื่

บนเก้าอี้ข้างเตียง

น ขอข้าอธิบ

ข้าไปใกล้เขาอีกนิด ช

ามายังโลกนี้จาก

ันเดาได้

จากภายในป่าจึงเข้าไปดูและพบนางนอนอยู่กลางวงเวท สิ่งที่ติดตัวมีเพียงเสื้อผ้าที่สวมอยู่และกระบอกใส่ม้

อเรียน น้ำเสียงเขามีเสน่ห์ชวนฟั

บออกไปดูและพบเจ้าพอดี” เขากระแอมอีกครั้ง

นวินาทีที่เห็นหน้าฉันเป็นใครหรืออะ

็กหนุ่มเปิดเข้ามาพร้อมชาและ

ียบ วางถาดลง และหมุนตัว

ชายหนุ่มตรง

็น...” เขาสรรหาคำพูดอยู่ครู

ไม่มีใครเกี่ยวพันกันทางสายเลือดเ

้าของบ้านนี้ มีศักดิ์เป็นท่านชาย... แต่ช่

มือนอะไรสักอย่างกำล

่างเราอยู่ที่โรงเรียน หรือความรู้สึกที่มองผู้ชายที่ชอบไปรักผู้หญิงคนอื่น

้า.

ายใจลึกๆ ความรู้สึ

ก แต่นั่นเป็นเพียงเพราะฉันเห็นใจคนอื่นมากเก

บเอามาจริงๆ อย

งหลงอย่างนั้นหรือ? ทำไมกัน? เขาเพิ่งสู

รู่เจ้าใช้

ไร

เกิน แต่ที่ทำได้คือมองอี

ดิม สายตาของเขาไม่มีแววล้อเล่นเลยแม

่ เป็นเวทมนตร์ที่ข้ารู้จัก...เวทมน

าในตัวผ่านมือที่สัมผัสไหล่ หนิงหลงรู้ตัวจึงรีบผละ

มรู้สึกแบบนี้ไว้เห

นตร์

พูดเมื่อครู่แต่นึกว่าเป็นแค่คำพูดของเด็กเสียอีก ไม่ใช่ลมปราณหรือ

์ แต่ในโลกฝั่งนี้ ทุกคนสามารถใช้เวทมนตร์ได้ไม่มากก็น้อย และบ

งก็หั

วิตฉันก่อนหน้านี้ พอมาที่นี่ดันกล

ส่กันตูมตามเหมือนในหนัง ฉันพอนึกภาพชายหนุ่มตรงหน้าใ

งให้ ฉันรับมาดื่มแต่โดยดี รสชาติละม

้าเครียดขึงของชายห

บปรับสมดุลธาตุต่างๆ ภายในร่างกาย รสละมุนไม่ขม มีกลิ่นเหมือนดอกไม้ แ

ทางไ

าถิงถิงอาจจะมาจากโลกเดียวกับฉัน แต่ทำไมถึงต้องทำอ

มดถ้วยเขาก

ลังนี้ตั้งอยู่ในแคว้นซิงกวน ภายในแคว้นนี้แบ่งเป็นหกเขตได้แก่ เทียนซู เทียนเซว

กว่าเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน สง

ที่เจ้าอยา

จะบอกเขายังไงดี เลยพยายามทำปากเป็

ทมน

ู้สึกลิงโลด แต่ถึงเข้าใจก

้ยากเพราะเรื่องที่เป็นความรู้พื้นฐานสำหรับข้าคงเป็นเ

้นไม่ได้ หนิงหลงรอ

เจ้าสามารถอ่านหนังสือทุกเล่มในห้องหนังสือของข้าได้เท่าที่ต้องการ ข้า

เดาได้หรือไม่ จึงเม้มปากแรงๆ และปล่อยออ

ม่

คราวนี้ค้าง

ม่

คอสงสัยว่าจะให้เขาเรีย

งไปเลย จนกว่านางจะเขี

ั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ พ

บหนึ่ง ชายหนุ่มถอนหา

ดว่าดีห

อแนะของซูเหลียง หนิงหลงพยักหน้าและยกมือแตะคาง มือ

เสียงนุ่มนวลเหมือนกำลังร่ายบทกล

ล้ายชื่อเดิ

และริมฝีปากของหนิงหลงผุดยิ้มบางเบ

นี้ข้าขอเรียกเ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ สู่โลกอีกใบ2 บทที่ 2 ฉันทนได้ แต่ไม่อยากทนแล้ว3 บทที่ 3 ฉันกลายเป็นใบ้แล้วเหรอ4 บทที่ 4 โลกนี้ไม่ใช้ปราณแต่ใช้เวท5 บทที่ 5 อาหารเย็นมื้อแรก6 บทที่ 6 เริ่มเรียนภาษา7 บทที่ 7 ชีวิตบ้านสวน8 บทที่ 8 ห้ามออกจากบ้าน9 บทที่ 9 คำขอบคุณ10 บทที่ 10 บันทึกประจำวัน11 บทที่ 11 สำรวจแผนที่โลก12 บทที่ 12 วัยเด็กของหนิงหลง13 บทที่ 13 ผักดอง14 บทที่ 14 ที่จริงบ้านนี้ก็ชวนขนลุกอยู่เหมือนกันนะ15 บทที่ 15 สงครามเหยากวง16 บทที่ 16 ของว่างเลี้ยงแขก17 บทที่ 17 หลักการเดินทางข้ามมิติ: พิธีกรรมและกระบวนการโดยละเอียด18 บทที่ 18 พบกันกลางสนามรบ19 บทที่ 19 สุนัขล่าเนื้อ ทหารผ่านศึก พ่อครัว พี่เลี้ยงเด็ก20 บทที่ 20 แขกจากตะวันออก21 บทที่ 21 วัยเรียน ความฝัน ครอบครัว22 บทที่ 22 เรื่องเล่าและคำถามมากมาย23 บทที่ 23 เที่ยวในเมืองครั้งแรก24 บทที่ 24 ลอบทำร้าย25 บทที่ 25 การต่อสู้26 บทที่ 26 สัมภาษณ์คุเรไน27 บทที่ 27 เรื่องของเขา28 บทที่ 28 สมบัติในร้านหนังสือมือสอง29 บทที่ 29 ความเคลือบแคลง ความเอาใจใส่30 บทที่ 30 ถือว่าฟาดเคราะห์แล้วกัน31 บทที่ 31 ซูเหลียงและไก่ตอน32 บทที่ 32 พิธีชงชาของโทโคโยะ33 บทที่ 33 ชาของซิงกวน34 บทที่ 34 ออกเดินทางสู่เทียนซู35 บทที่ 35 มารสวรรค์และโลกคู่ขนาน36 บทที่ 36 เมืองหลวง ภัตตาคาร พี่ชาย37 บทที่ 37 นักโทษประหารหลบหนี38 บทที่ 38 หอสมุดเทียนซู39 บทที่ 39 เบื้องหลังการทะลุมิติ40 บทที่ 40 ความเชื่อใจ ความอ่อนแอ41 บทที่ 41 ฝีมือที่แท้จริงของหนิงหลง42 บทที่ 42 สู่ตะวันตก43 บทที่ 43 อนาตอเลยา44 บทที่ 44 เคบับหม้อดิน วิญญาณแห่งทะเล ศาสตราจารย์โหลว45 บทที่ 45 ตามรอยรั่วหลาน46 บทที่ 46 จูบแรก รักข้างเดียว ความปลอดโปร่ง47 บทที่ 47 สันนิษฐาน48 บทที่ 48 ข้าเกลียดเจ้า49 บทที่ 49 ข้าจะตกหลุมรักเจ้า50 บทที่ 50 โทโคโยะ เรือกลไฟ ปีศาจผมแดง51 บทที่ 51 สงครามปะทุ52 บทที่ 52 เหยากวงจบสิ้นแล้ว แต่เหยากวงยังคงอยู่53 บทที่ 53 ศัตรูปรากฏ54 บทที่ 54 โอรสสวรรค์พลัดบัลลังก์55 บทที่ 55 แผนซ้อนแผน56 บทที่ 56 ทวงคืนเมืองหลวง57 บทที่ 57 รั่วหลานและเหมยฟาง58 บทที่ 58 และเรื่องราวหลังจากนั้น59 บทที่ 59 บทส่งท้าย