icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ได้โปรดอย่าเอ่ยว่าท่านเกลียดข้า

บทที่ 8 ห้ามออกจากบ้าน

จำนวนคำ:2237    |    อัปเดตเมื่อ:22/10/2022

ันไปคุยในห้องทำงานเพื่อชี้แจงการ

าได้หรือไม่ว่าจะไม

คิ้วและ

จ้า” เขาชี้แจง “เจ้าเป็นคนที่สองในบ้านหลังนี้ที่มาจากต่างมิติ และข้ายินดีรับเจ้าเข้ามาในความดูแ

คุณ ชายหนุ่มยกมือขึ้นข้

ถิงไม่เหมือนกัน ที่นี่เป็นบ้านกลางเขา หากมีสัตว์ป่าหรือโจรภูเขาอยู่ ข้าอาจช่วยพวก

ันขึ้นมา ฉันส่งเสียงก

หลี่ยมบนโต๊ะ พยายามถา

มารถเข้ามาได้ แต่ลงไว้เพียงรอบบริเวณบ้าน หากเจ้าออกน

ตัวเองเป็นหางม้าเพื่อพูดว่าซูเหลียง จากนั้นจึงใช้สองนิ้วแทนค

งไรก็ไม่ได้ ข้าไม่อยากให้เจ้าออกไปข้างนอก ถิงถิงป่วยมากในระยะแรกที่นางมาถึง ข้าคิ

นเดิม แต่ฉันเคยอาศัยอยู่ในเมืองใหญ่อย่างกรุงเทพ... จะให้ใช

่าออกไปไหนโดยพลการ

ี้แจงเหตุผลของตัวเองให้เขาฟัง บางทีตลาดอาจจะเป็นแหล่งเพาะเชื้อโรคอย่างที

่อหนิงหลงอนุญาต ถิงถ

จเจ้ไปช่วยเก็บดอก

ฉัน “เจ้าไปเถอะ ในเมื่อข้าบังคับให้เจ้าอยู่เพียงแต่ในบริเวณ

นั้นไม่เปลี่ยน แต่ฉันตัดสินใจไม่ยกมาเป็นประเด็

้นเลยหรือ? คนที่หนิงหล

้เหตุผลที่แท้จริงของเขา ฉันยังไม่คิดจะไปไห

ถึงเวลาบ่ายแก่ๆ ถิงถิงจึงชวนฉันไปที่สวนด้านหลัง เห็นซูเหลียงส

ไป คิดจะทำงานในไร่ด้

น้าง้ำ จูงมือไปที่ห้องของฉัน สั่งให้รอพ

ขนยาวกางเกงขายาว สามารถม้วนขาขึ้นได้ มีเสื้อนอกอีกหนึ่งชั้นและผ้าผูกเอว เ

่ที่เดิม เมื่อเห็นว่าเ

ละเดินนำเรามาถึงส่วนของแปลงผักหลังบ้านที่ฉันยังไม่เคยมา มีดอกลิลลี่หรือไป่

ซูเหลียงจะทำอะไร?”

้อย” เด็กหนุ่มกล่า

ฉันย่อตัวลงมองสิ่งที่

่ยื่นมามีสีแดงเข้ม พอจับแล้วสีก็ติดมือ มันส่งกลิ่นห

บไม้ผลิมาถึงจะแตกใหม่ เรากินดอกมันในหน้าร้อนและเก็บหัวกินในช่วงต้นฤ

องเข

งท่านไม่นิยมด

มีคนกินแต่

อกจะแห้ง” เขาพูดและเริ่มทำงาน มือเขาเคลื่อนไหวรวดเร็วด้วยความชำน

อารมณ์ของคนอื่น ตอนนี้ฉันโล่งใจที่ถิงถิงกำล

ำงานกัน

ราไม่ได้ปลูกเยอะแต่น่าจะพอทำอาหารได้หลายมื้อ เดี๋ยวน

กรธ กลับกัน เขากำลังกังวลเรื่องอะไรสักอย่าง เป็นคว

อบกรอบ” เด็กหญิงทำงานเสร

ใจรอ อย่างที่เขาว่า การล้างแ

ะซูเหลียง? สอนอะไรใ

หอ ยังมีอาหารที่ส่งกลิ่นหอม

ะสมกับการมากินเป็นหมู่คณะ แต่ฉันไม่มีหมู่คณะ พอได้กลิ่นแบบน

หนิงหลงที่เดิ

ไม่เคยลองทานแต่รู

ตะวันตกนำมาขาย แกะของพวกเขาตัวอ้วน

็มไปด้วยเนื้อแกะเสียบไม้ที่ย่างแบบกึ่งสุกกึ่งดิบ ฉันอยากรู

คยไปสู้ที่ต่างแดนแล้วได้ชิมมันจึงติดใจ” เขาตัดบทตัวเอง “เอาเนื้อแกะ

หนิงหลงชะเง

วล้วงเข้าไปในหม้อลึกทรง

ื่อเห็นว่าฉันชะเง้อไปใกล้

ักษณะเป็นเม็ดเล็กๆ ละเอียดที่พอมาอยู่รวมกันเ

่ย่างแบบดิบๆ ลงไป พอเอาขึ้นมาก็เห็นว่าเนื้อแกะชุ่มด้วยน้ำมัน จากนั้นโรยเพิ่มด้วยเครื่องปรุง

ต่ละชิ้นไม่ใหญ่ไปกว่านิ้วโป้ง ผ

ักมาตลอด เย็นนี้

ยไฟอ่อน เอาไว้กินวันหลังแล้วกัน ข้า

ยุห่างจากฉันไม่กี่ปีถึงทำอาหารได้หลายอย่างเช่น

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ สู่โลกอีกใบ2 บทที่ 2 ฉันทนได้ แต่ไม่อยากทนแล้ว3 บทที่ 3 ฉันกลายเป็นใบ้แล้วเหรอ4 บทที่ 4 โลกนี้ไม่ใช้ปราณแต่ใช้เวท5 บทที่ 5 อาหารเย็นมื้อแรก6 บทที่ 6 เริ่มเรียนภาษา7 บทที่ 7 ชีวิตบ้านสวน8 บทที่ 8 ห้ามออกจากบ้าน9 บทที่ 9 คำขอบคุณ10 บทที่ 10 บันทึกประจำวัน11 บทที่ 11 สำรวจแผนที่โลก12 บทที่ 12 วัยเด็กของหนิงหลง13 บทที่ 13 ผักดอง14 บทที่ 14 ที่จริงบ้านนี้ก็ชวนขนลุกอยู่เหมือนกันนะ15 บทที่ 15 สงครามเหยากวง16 บทที่ 16 ของว่างเลี้ยงแขก17 บทที่ 17 หลักการเดินทางข้ามมิติ: พิธีกรรมและกระบวนการโดยละเอียด18 บทที่ 18 พบกันกลางสนามรบ19 บทที่ 19 สุนัขล่าเนื้อ ทหารผ่านศึก พ่อครัว พี่เลี้ยงเด็ก20 บทที่ 20 แขกจากตะวันออก21 บทที่ 21 วัยเรียน ความฝัน ครอบครัว22 บทที่ 22 เรื่องเล่าและคำถามมากมาย23 บทที่ 23 เที่ยวในเมืองครั้งแรก24 บทที่ 24 ลอบทำร้าย25 บทที่ 25 การต่อสู้26 บทที่ 26 สัมภาษณ์คุเรไน27 บทที่ 27 เรื่องของเขา28 บทที่ 28 สมบัติในร้านหนังสือมือสอง29 บทที่ 29 ความเคลือบแคลง ความเอาใจใส่30 บทที่ 30 ถือว่าฟาดเคราะห์แล้วกัน31 บทที่ 31 ซูเหลียงและไก่ตอน32 บทที่ 32 พิธีชงชาของโทโคโยะ33 บทที่ 33 ชาของซิงกวน34 บทที่ 34 ออกเดินทางสู่เทียนซู35 บทที่ 35 มารสวรรค์และโลกคู่ขนาน36 บทที่ 36 เมืองหลวง ภัตตาคาร พี่ชาย37 บทที่ 37 นักโทษประหารหลบหนี38 บทที่ 38 หอสมุดเทียนซู39 บทที่ 39 เบื้องหลังการทะลุมิติ40 บทที่ 40 ความเชื่อใจ ความอ่อนแอ41 บทที่ 41 ฝีมือที่แท้จริงของหนิงหลง42 บทที่ 42 สู่ตะวันตก43 บทที่ 43 อนาตอเลยา44 บทที่ 44 เคบับหม้อดิน วิญญาณแห่งทะเล ศาสตราจารย์โหลว45 บทที่ 45 ตามรอยรั่วหลาน46 บทที่ 46 จูบแรก รักข้างเดียว ความปลอดโปร่ง47 บทที่ 47 สันนิษฐาน48 บทที่ 48 ข้าเกลียดเจ้า49 บทที่ 49 ข้าจะตกหลุมรักเจ้า50 บทที่ 50 โทโคโยะ เรือกลไฟ ปีศาจผมแดง51 บทที่ 51 สงครามปะทุ52 บทที่ 52 เหยากวงจบสิ้นแล้ว แต่เหยากวงยังคงอยู่53 บทที่ 53 ศัตรูปรากฏ54 บทที่ 54 โอรสสวรรค์พลัดบัลลังก์55 บทที่ 55 แผนซ้อนแผน56 บทที่ 56 ทวงคืนเมืองหลวง57 บทที่ 57 รั่วหลานและเหมยฟาง58 บทที่ 58 และเรื่องราวหลังจากนั้น59 บทที่ 59 บทส่งท้าย