ได้โปรดอย่าเอ่ยว่าท่านเกลียดข้า

นโดยมีฉัน หนิงหลง กับถิงถิ

ึ? ของแบบนี้ใช่

งตอนเหนือของเทียนเฉวียน เขาจูงมาฆ่าในตลาด เห็นว่าท

ยนไม่นิยมทาน ถ้าเป็นเทียนเซวียนอ

นสาบเลย เป็นของดีของทุ่งหญ้าทางเหนือ แต่ค

เหลียงยืนคุย

ฉีเหอไหม?” ช

อาจจะมีอารมณ์ทำ ข้าน้อยไม

ล้าพูดคำว่าขี้เกียจต่อหน

ถิงถิงไม่เคยได้ย

ับ” ซูเหลียงพูดแล้วปาดเหงื่อ เขาหยุดพูด

างแล้ว จากนั้นหินที่ถูกเผาจนร้อนจะถูกหย่อนตามลงไป มัดปิดกระเพาะไว้ให้เนื้อแกะสุกอยู่ด้านใน

ุ๋นในหม้อค

เด็กหนุ่มดับไฟและเข้าครัว เขาเปิดหม้อที่มีอาหารหน้าตาเหมือนไส้กรอ

ละนำไปทอดต่อ ระหว่างรอให้สุก เขาเอากลีบไป่เ

จาน คือเนื้อแกะเสียบไม้ย่าง ไ

ที่หนิงหลงยุ่งกับการพยายามให้ถิงถิงล้างมือ

ทศเด่นชัด ไม่มีกลิ่นสาบเลย เนื้อนุ่มหนึบเคี้ย

้ตอนโดนทอดมันจะกลิ่นหอมขนาดไหน แต่รสชาติของมันเ

เจ้านี่ใช่ไหม?” หน

ี่เป็นตับแกะสับพันด้วยเยื่อลูกไม้ซึ่งเป็นเนื้อเยื่อไขมันรอบกระเพา

เราเจอก

้ว่าทั้งคู่ไปเจอกันที่ไหนแต่ถามไม่ออก ถิงถิงมัวแต่กิน

่พริกแล้วยังรู้สึกถึงกลิ่นรุนแรงเฉพาะต

ะถือว่าเป็นอาหารหน้าร้อนอย่างหนึ่งของที่นี่ รสชาติไม่ได้ขม ให้บร

่รู้สึกคิดถึงบ้านเลยสักนิดแม้จะไม่ได้มายังโลกนี้โดยความสมั

ขาตั้งให้ นั่นคือ ‘เหมยฟาง’ ไม่มีใครเรียกฉันด้วยชื่อนั้นจึงร

พูดคำว่า รั่วหลาน ขึ้นมา? ฉันไปหน้

ค สิ่งแรกที่เขาสอนคือประโยคแนะนำตัวเอง และใ

ชื่อเ

ล้เคียง แต่ฉันจิ้มไปที่ชื่อ ‘เหมยฟา

ื่อเหมยฟางก็ได

วามเศร้าลึกล้ำกลับห

ศร้าอยู่ เพราะอะ

กตัวเอง และความรู้สึกทั้งห

งขึ้นมา ขอโทษด้วย... ขอโทษสำหรับ

ด ที่เสียงฉันหายไม่ใช่สิ่งที่

ข้าอยากให้เจ้าทบทวน

มหัวขอบคุณอาจา

ยู่ในบ้านบนเขา หรือเรื่องที่เขาไม่ยอมให้ฉันออกไปนอกบ้าน หรือเรื่องที่เขารู้สึกเศร้ากั

่ในห้องทำงานของเขาได้ และเรียนรู้เรื่องภ

ดี๋ยวก่

ฉันสามารถอ่านหนังสือได้แล้วไม่ใช่เหรอ? จะเข้าใจหรือไม่เข้าใจ

ตั้งใจท่องวิธีเขียนตัวหนังสือให้ได้ ฉันจึงสามารถเขียนประโย

้” เขาลุกไปที่ชั้นหนังสือ “เจ้าทำให้ข้าแปลกใจ... เขียนประ

่า “ใช่” บน

วลอ่อนโยนและเปี่ยมล้นด้วยความเอ็นดู

่งม

ทำฉันตัวลอย หัวใจเ

ยนมาก่อนแล้ว แต่ฉันดีใจเพราะมันทำให้ชีวิตง่ายขึ้น และทำให้ฉันได้รั

รได้แล้ว ฉันสามารถบอกสิ่งที่ฉันอยาก

คุณม

งเขา และหวังว่าล

หลากหลายปนกันอยู่ ทั้งที่ปกติใบห

...ข้าต่างหากที่ต้องข

ล้มือและชูมันขึ้น จากนั้นจึงยื่นกระดาษ

ถอนหายใจเฮือกก่อนจะพูดว่า “ไม่ต้องหร

อกไปสุดแขน ท่าทางของฉันคงดูตลกส

ีกครั้ง “เอาล่ะ แสดงว่าเจ้าจะต้องการกระดา

ยังห้องเก็บของ หยิบกระดา

ลองเอาไปใช้ดู” เขายื่นกระดานไม้แผ่นน

่ใช่เหรอ? ของที่ได้รับมาจากทา

ากระดานชนวน... อาจเป็นของที่พบได้ทั

ขียนคำพูดที่ใช้ประจำใส่กระดาษไว้และหยิบมาแสดงตอนที่อยากจะพูด แต่แบบนั้นคงต้องยุ่งยากกับการถือกองกระดาษไปมา

ึ้น เป็นสมุดร้อยสันด้วยเชือก “เจ้าสามา

ู้จะเอาไปจดอะไรนอกจากเนื้อหาหนังสื

กิดวันใดวันหนึ่งฉันโดนดึงเข้าไปในแสงแบบนั้นอีกและถู

จะได้บันทึกเรื่องต่างๆ ที่ฉันยังสงสัยเกี่ยวกั