ได้โปรดอย่าเอ่ยว่าท่านเกลียดข้า

น ดูจากการที่เขาไม่อยากให้ฉันไปเจอเชื้อโรคที่ตลาด คนคนนั้

นที่ใครสักคนคิดถึง ไม่ชอบเลยเวลา

ติเหมือนอาหารแขกมากกว่าอาหารจีน ถ้าอาหารแบบนี้ทำให้เขานึกถึง

จมาก ท่านหนิงหลงขอให้ฉันช่วยเขาเขียนหนังสือเด็ก

ินสอกับห

ี้วันแรก...ผ่านมา

นตอนเช้า ช่วยซูเหลียงทำครัวและดูแลบ้านในตอนบ่าย เล่นกับถิงถิ

าดภาพประกอบให้ ค่าจ้างไม่ได้ถูก เยอะขนาดฉันคำนวณเทียบเป็นเงินบาทแล้วจะเป็นลม เพื่อเขียนนิทานเด

ดเวลาก็จริง แต่พอเป็นบาง

เด็กหญิงไปถามหนิงหลงว่าเธอจะขอเลี้ยงได้ไหม หนิงหลงพยายามบอกเธอว่าการเลี้ยงสุนัขเป็นค

หางม้าเท้าส

ียงตัวเดียวก็เพียงพอแล้วขอร

นัขเหรอ?!” ถิงถ

ุนัขล่าเนื้อมาก่อนจะพบนายท่าน โฮ

กฉันนึกว่าเขาจะบอกซูเหลียงไม่ให้ด้อยค่าตัวเอง แต่กลายเป็นว

เลี้ยงสัตว์ เริ่มจากเลี้ยงแมลงก่อนดีไหมขอรับ? ข้าน้อยจะไปเก็บมาให้สั

ถ้าเป็นไส้เดือนยังดี แต่ถิ

ก็ลงเอยที่

นปรมาจารย์เลี้ยงไก่ในชั่วข้ามคืน เขาช่วยออกแบบบ้านไก่ของเราโดยตีเอาว่าจะเลี้ยงสักสิบตัว คำนวณจำนว

กกรงเหล็กปิดอย่างดีและมีรังเอาไว้สำหรับให้แม่ไก่ขึ้นไปนั่งออกไข่ มีประตูบานเล็กเปิดป

งตัวและบอกว่าจะเริ่มเลี้ยงเท่านี้ก่อน จากน

ารตลอดหลังจากนั้น แต่พักหลังเธอ

ยนนิทานสำหรับถิงถิงเสร็จและเอามาให้ฉันอ่

พระจันทร์มาก ถ้าบ้านไหนมีขนมไหว้พระจันทร์ที่ทานไม่

งเป็นฝีมือเธอแน่ๆ เพราะเธอชอบกินขนมไหว้พระจันทร์ที่สุด เ

แกล้งคนอื่น (เพราะเบื่อที่ตัวเองรวยเกินไป) เด็กหญิงไม่เกรงกลัวอำนาจเงินตราและจั

ว่าลูกชายคนนั้นใช้เงินตราหนีความผิดยังไง หนิงหลงเอาไ

ั้นแพงกว่าค่าขนมไหว้พระจันทร์ที่เขาขโมยไปเสียอีก แต

่ตอนนี้ฉันไม่มีโอกาสและหนทางจะพิสูจน์ว่าตัวเองไม่ได้ขายตัว เอาเถอะ ตัวเองย่อมรู้ตัวเองดีที่สุด

าพยายามบอกฉัน ทั้งที่ฉันมั่นใจว่า

อาต้นฉบับใส่ซอง นำไปวางรว

” ฉันถาม หนิงหลงลุกขึ้น

ึ่งนั่งอยู่กับม้าหนึ่งตัว เขาแต่งกายด้วยเสื้อผ้ารัดกุม ที่ข้างเอว

วพร้อมเรียกหนิงหลงด้วยแซ่ “ข้าน้อยมารับจดห

มายหนึ่งปึกมา ชายหนุ่มล้วงเงินยื่นให้กับคนส่งจดหมาย

ู่แล้วน่าจะเป็นการจ้างวานให้ส่งเป็นรอบๆ

ฉันเขียนถามบนกระดาน ห

อราชการ ไม่ม

่ทุกครั้งที่ไปตลาด ท่าทางไอ้เจ้า

ะเดินนำฉันกลับไปยังห้องทำงาน เขาไม่ได้เข้าห้อง ขยับไปเปิดประ

ังมิด เว้นแต่ฝั่งผนังที่อยู่ตรงข้ามกับประตูที่ขนาดเพียงครึ่งเดียวของชั้นอื่นๆ เพราะฝั่งนั้นม

งสือกลับไปนอนอ่านในห้องได้เช่นกัน”

ละก้าวเข้าไปดูหนั

กลซึ่งฉันเรียนไปแล้ว บนสันหนังสือบางเล่มมีภาษาที่คล้ายกับภาษาอังกฤษเขียนไว้ แต่พอดูใกล้ๆ พบ

องเพื่อบอกว่าฉันชอบมาก

งแบบนี้จะน

องหนิงหลงผ่อนคลายลง เขายืนมองขณะฉันเดินสำรว

่งเดียวกับหน้าต่าง มีหนังสือที่คล้าย

มนี้

ลงจากชั้นอย่างง่ายดาย ชายแขนเสื้อเขาสัมผัสถูกแก้มฉันเมื่อเขาลดมือ

สบายรึ? หน้าเ

และรับหนังสือท

ารเอื้อมของไม่ถึงแล้วมีผู้ชายช่วยหยิบให

อย่างกับมีคนพยายามเข้ารหัสด้วยอักษรที่หน้าตาคล้ายภาษาไทยอย่างไรอย่างนั้น ฉันถอนหายใจและส่งห

้ง ฉันรีบส่ายหน้า เขาชอบขอโทษแบบไม่มีเหต

นังสือแล้วยังจัดห้อง

มีเจ้าที่ตั้งอกตั้งใจเรียนอยู่ด้วยกันในห้องทำงาน... ข้าร

ปิดครึ่งล่างของใบหน

งพรากจากบ้านมา...แต่ข้า

นรีบโบกกระดานไปมาตรงหน้าชาย

ี... ระหว่างที่ข้าอยู่ที่นี

ียนๆ ลบๆ บนกระดานก่อนจ

องโลกนี้กับเ