รอยจูบพันธนาการ

งพักผ่อนหย่อนใจของชาวเมือง ชาวสวิตเซอร์แลนด์มีความสุขกับการได้อยู่ท่ามกล

หน้าไม่อายว่าเธอไม่มีความกล้ามากพอที่จะกลับไปห้องพัก ไม

ุดแห่งหนึ่งของเมือง เธอกวาดสายตามองสนามหญ้ากว้างขวาง แสงไฟหั

กเสียงดนตรีที่เคยโปรดปรานกลับไม่ทำให้เธอรู้สึกตื่นตัวและอยากยิ้มออกมาสักนิด หั

งสาวถามตัวเอง ขยับลุกขึ้นยืนและเดินห่างออกไปจากเส

องฉันอยู่หรือไง” เ

รอยยิ้มของคนข้างหลังเหมือนจะกระชากหัวใจเธอออกมาเสียให้ได้ ผู้ชายอะ

่เคยยึดติดแค่รสจูบฉาบ

ะไรที่น่าให้คนอย่

างท้าทาย กระแทกความรู้สึกของชายหนุ่มอย่างจัง เขาไ

หนุ่มเลิกคิ้วถาม ล้วงมือใหญ่

ไม่ได้ตาม ฉันก็หวังว่าจะไม่เห็นหน้าคุ

ที่เตรียมจะก้าวชะงักเอาไว้อย่างนั้น ถ้าตาม

าจะมายืนเถียงอยู่กลางสวนสาธารณะ แน่นอนว่าในหั

หญิงที่กล้าท้าทายผู้ชายอย่างฮาริส เธอจะต้องได้รับบทเ

ยลับสายตา สายตาและคำพูดหมางเ

ซูริกฮอร์น คนละฝั่งกับที่เธอนั่งเมื่อสักครู่ เพราะตรงนี้เป็นสวนจีนซึ

เองไว้ ทอดสายตามองไกลออกไป เวิ้งฟ้าทมิฬเบื้องหน้าก็เหมื

ไม่รู้ตัว เธอปล่อยให้มันไหลออกมาอย่างนั

ถึงคำปลอบโยนนุ่มนวล หากแต่ตอนนี้สิ่งที่เธอทำ

ให้เวลากับตัวเองได้ทบทวน สี่ชั่วโมงที่เธอต้องทนอยู่กับความหนาวเห

นทีที่เขาเห็นแพรนรีเดินกลับมา เขาก็รีบเดินปรี

องเขา แต่แพรนรีก็ไม่ปริปากพูดอะไร เธอเพียงยืนนิ่

่มั้ย ถึงไหนกันแล้วล

็ไม่ได้ตอบคำถาม ยิ่งแพรนรีนิ่งก็ย

่ทั้งสองข้างของหญิงสา

ไม่ได้ยิ

เงยหน้าตอบเสียงเรียบ ใบหน้าของเธอเก็บซ

งนี้ไปเจอแพรที่สวนสาธารณะหน้าตึกเรียนด้วยนะ แพร

ให้คุณไล่กลับงั้นหรือแพร” ช

ล้าสบตาเขา แต่เธอขยะแขยงที่จะมองเขาใ

ติ แล้วแพรก็อยากเรียกสติข

ต่ใจ ท่าทางเด็ดเดี่ยวเหมือนจะไม

เดินหันหลังกลับไปทางเ

ีก” คนพาลร้อง

วลาสงัด แล้วแพรก็ไม่อยากให้คนอื่นมารับรู้ แม

คุยอยู่หน้าตึกก็สามารถขึ้นไปบนห้องพักของเธ

สยบทุกอย่างได้เหมือนเดิม เขาไม่เคยเห็นเธอโวยวายหร

พลอดรักกัน ระยะห่างพอสมควรไม่ทำให้ท

้อนรีบถาม ทันทีที่เดินมาสุดถนน

ับมาจ้องหน้

่วโมง คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ ตอบแพ

ยน” ชายหนุ

พร้อมกับตอบรับสิ่งที่เขา

กครั้งได้ไหมคะ ว

อ้อมแอ้มตอบ “อย

ที่มุมปากขืนๆ

แพร กับเพื่อนของแพร” หญิงสาวพยายามบังคับเสียงให้ไม่