icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

กับดักรักสุภาพบุรุษมาเฟีย (ซีรีย์ชุดมาเฟียที่รัก)

บทที่ 2 หวังว่า...

จำนวนคำ:1034    |    อัปเดตเมื่อ:28/10/2022

ารย์เฉลิ

แล้วเหรอ

บคุ

นใบเล็กที่มีเค้กชิ้นน้อยวางอยู่เพื่อให้บนโต๊ะมีพื้นที่พอจะวางของที่เธอหอบมา เมื่อเธอจัดการวางเอกสารกองโตได

ลยนะที่อุตส่าห์เอ

ๆ “ศาสตราจารย์ตรวจสอบดูก่อนไหม

ไปมา “ทำงานกันมาตั้งหลายปีแค่นี้ฉั

เธอยิ้

าทิตย์ ถ้ายังไงก็ฝากรดน้ำต

ป็นห่วงค่ะ หนูจัดกา

์ดี “เออ...จริงซิ วิทยานิพนธ์ที่เธอส่งมาใช้ได้เลยนะ มันยอดเยี่ยมมาก ความรู้ความสามารถอย่างเธ

้ว่าหนูมีปัญหากา

หวังว่าการไปเที่ยวอิตาลี่

ไหว้อีกฝ่ายอย่างนอบน้อม “หนูต้องขอบพระคุณที่ศาสตร

์เอื้อมมือไปยกกาแฟขึ้นดื่ม “จะดื่มอะไรสักหน่อย

ุกอย่างเรียบร้อยแล

วนข้อเสนอของฉันอีกครั้ง เอาไว้เธอไปเที่ย

จากร้านกาแฟในโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง ซึ่งเธอได้แต่ยิ้มขำให้กับตัวเอง ปกติเธอชงกาแฟกินเองไม่ค่อยได้ใช้บริการร้านกา

ตัวเองมีความพยายาม มุ่งมั่นกับการศึกษาได้ทุนเล่าเรียนเสมอมา จนตอนนี้เธอทำงานเป็นบรรณารักษ์ในมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง เธอเลือกที่จะอยู่กับหนังสือกองท่วมหัวมากกว่าพบปะพูดคุยกับผู้คน มันเป็นนิสัยเสียที่แก้ไม่หายจนเธอเองก็อ่อนใจ เธอเข้ากับใครไม่ค่อยได้ ไม่ค่อยกล้าพูดคุยกับใคร ทำให้เธอไม่มีเพื่อนสนิท ชีวิตเธออยู่ในห้องสมุดมาตั้งแต่เด็กๆ มันเหมือนเป็นสถานที่วิเศษท

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 หวังว่า...3 บทที่ 3 อันโตนิโอ ซิวีลิอาโน่4 บทที่ 4 หรือจะเป็นคนรับใช้ 5 บทที่ 5 เข้าใจผิด 6 บทที่ 6 แค่คิดหัวใจเธอก็เต้นแรง7 บทที่ 7 สวัสดี 8 บทที่ 8 เด็กที่เติบโตมาในสถานสงเคราะห์อย่างเธอ9 บทที่ 9 พร้อมลุยกรุงโรม 10 บทที่ 10 จับมือ 11 บทที่ 11 เป็นอะไรหรือเปล่า12 บทที่ 12 ตบไหล่พี่ชายเบาๆ13 บทที่ 13 ผมเป็นคนรักษาเวลา14 บทที่ 14 สวยนี่ใช่กับผมได้เหรอ15 บทที่ 15 ใครกันทำเรื่องแบบนี้ได้นะ16 บทที่ 16 คุณไม่เข้าใจ 17 บทที่ 17 เธอได้นามบัตรนี่มาจากไหน18 บทที่ 18 หงุดหงิดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น 19 บทที่ 19 ฉันเข้าใจค่ะ20 บทที่ 20 ผู้หญิงคนนี้นะเหรอ21 บทที่ 21 ลูกชายผมก็ชอบเธอ22 บทที่ 22 ฐานะของผมดูแลคุณได้23 บทที่ 23 ต้องให้ฉันเชิญเธอเข้ามารึไง24 บทที่ 24 คงคิดถึงแฟน 25 บทที่ 25 เรื่องที่ให้สืบ 26 บทที่ 26 พี่เลี้ยงคนใหม่ 27 บทที่ 27 สวยใสไร้ที่ติ 28 บทที่ 28 ดีจัง 29 บทที่ 29 สังหรณ์ใจ30 บทที่ 30 ใกล้ชิดเกินไปแล้ว31 บทที่ 31 แว่นตาไปไหนละครับ32 บทที่ 32 เงอะงะอะไรอยู่ได้33 บทที่ 33 นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรกัน34 บทที่ 34 อย่าเอาความคิดต่ำๆ ของคุณมาตัดสินฉัน35 บทที่ 35 มันหน้าที่คนรับใช้ไม่ใช่เรอะ36 บทที่ 36 ไม่มีใครเคยพูดแบบนี้กับเขามาก่อน37 บทที่ 37 ก็แค่แฟนยังไม่ได้เป็นสามีสักหน่อย38 บทที่ 38 อย่ามาเรื่องมากนัก39 บทที่ 39 ทุกอย่างหลอมรวมเป็นอิตาลี่40 บทที่ 40 คุณไม่ใช่คนเดียวหรอกนะที่ถูกทิ้ง41 บทที่ 41 รู้สึกว่าเราจะเคยเจอกันแล้วนะ42 บทที่ 42 ทำสีหน้าไม่พอใจ43 บทที่ 43 คุณมาทำอะไรในห้องทำงานผม44 บทที่ 44 มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่45 บทที่ 45 รู้ทัน46 บทที่ 46 แล้วแกมาทำอะไรที่นี่47 บทที่ 47 แฟนใหม่ของพ่อเหรอ48 บทที่ 48 เล่นหนักเลยนะเนี้ย49 บทที่ 49 ต้องการอะไรทำไมไม่บอกผม50 บทที่ 50 หน้าที่พี่เลี้ยง 51 บทที่ 51 รู้อยู่เต็มอก 52 บทที่ 52 เอาเป็นว่าเราหายกัน53 บทที่ 53 ก็หน้าคุณมีคำถาม54 บทที่ 54 ไม่ได้นะคะ55 บทที่ 55 หมายความว่ายังไง56 บทที่ 56 กลัว 57 บทที่ 57 ไม่รู้สึกเจ็บนี่58 บทที่ 58 คุณคงเจ็บมาก59 บทที่ 59 เธอทำอะไรลงไป60 บทที่ 60 อาบด้วยมนต์เสน่หา61 บทที่ 61 ข่าวมาเร็วจังค่ะ62 บทที่ 62 อยากกลับเมืองไทย63 บทที่ 63 หัวเสีย64 บทที่ 64 ใช้หนี้65 บทที่ 65 แต่ฉันรักคุณ66 บทที่ 66 มันไม่ง่ายอย่างนั้น67 บทที่ 67 ก็จูบไง68 บทที่ 68 เว้าวอน 69 บทที่ 69 หลับตาอย่างปวดร้าว 70 บทที่ 70 ผ่านมาสองเดือนแล้ว71 บทที่ 71 ยินดีด้วย72 บทที่ 72 คุณมายืนทำอะไรตรงนี้73 บทที่ 73 ที่รัก...ผมอยู่นี่74 บทที่ 74 คุณไม่เหมาะกับผ้าขนหนูสีชมพูเลยนะ75 บทที่ 75 แต่ว่า...76 บทที่ 76 ขอบคุณ (จบ)