The Wolf's Bride หนูน้อยหมวกแดง เจ้าสาวหมาป่า

ใจ ก่อนที่รอยยิ้มจะมลายเป็นยิ้มเรียบเฉยขณะขาที่เต็มไปด้วยแผลก้าวออกไปกลางทุ่งดอก

ปจะหยุด แต่แผ่นหลังเล็กนั้นดูอ

อคือแม

องคนที่ตอนแรกจะมาเ

เป็นกับดักแต่ยังให้บอสของแคลนคนเถื่อนนั่นพามาส่งไกลถึงนี่รึ? แต่ก็

ร” กระต่ายน้อยเอียงคอ ดูไม่ทุกข์ร้อนแม้อยู่ในระยะยิง

นสถานการณ์แบบไหน?” ปากกระบอกปืนเล

ไม่ท่านมาคนเดียว...ก็ท่านส่งลูกน้องไปที่อื่น ไปที่คฤหาสน์เหรอคะ? ถ้า

่อยากฟัง!!!” นิ้วลั่นไก และกระสุน

ทว่ากระต่ายน้อยไม่มีแววบาดเจ็บเลยสักนิด แผ่นหลังน้อยใต้ผ้าคล

ขาด เกือบโดนไหล่ข้าเต็มๆ เลยค่ะ” เสียงหวานกล่าว ใบหน้าของชายหนุ่ม

ยินว่าเจ้าเป็นพวกมีพลังพิเศษ

นึ่งค้างเติ่งอยู่กลางอากาศราวกับถูกหยุดเวลาไว้ เ

ถือไพ่เหนือ

องเส้นไว้บนพื้น กลีบดอกไม้กระจายฟุ้ง สกายยิงไล่เธอทันทีแต่กระต่ายน้อยก็ยังวิ่งและกระโดดหลบราวกับรู้ล่วงหน้าว่ากระสุนจะมาจากทางไหน มือที่ซ่อนอยู่ใ

ิ่งๆ ส

ายแรงเอาการ “ท่านคงไม่รู้ตัวว่าเพิ่งทำอะไรลงไป ในงานนั้นมีสมาชิกระดับสูงของแคลนใหญ่ในสมาคมฮันเตอร์หลายคน ท่านเพิ่งจะสร้างความบาดหมางร้ายแรงพอจะเรียกทั

แต่ซื้อเ

เก็บเก้าอี้บ

หน้าเรียกสติ ความคิดนับสิบแล่น

อย่างไร เขาไม่ทันคิดหน้าคิดหลังและตรวจสอบให้ดีก่อน วางแผนแต่จะทำลายเด็กกะโปโลที่คอยขัดข

อยู่ที่ผ้าคลุมแดงแต่ความสามารถที่แท้จริงของเธออาจเทียบเคียงผ้าคลุมดำหรือผ้าคลุมขาวซึ่งเป็นรองและระดับสูงสุดตามลำดับ หากเธอยอมใช้พลังให้เห็นก่อนหน้า เ

ขึ้นฟ้า แสดงว่าเขาต้องพาสมาชิกในแคลนมาแน่ พวกนั้นคงดักอยู่

บมาคิดบัญ

ถอนหายใจ แต่เข่าก็อ่อนยวบ หัวหมุนติ้ว วูล

ิดบ้านคนอื่น” พูดไปเขาก็มองสำรวจกระต่ายน้อยว่าไม่มีแผลเพิ่ม “ค่อยยังชั่ว พลังพิเศษของเจ้าน่าประหลาดใจจริงๆ แต่..

เตอร์มีพลังแค่ไหนข้าก็ไม่ชอบทำร้ายคน ข้าบลัฟเป็นอย่างเดีย

าดนั้น” วูลฟริคหลุดยิ้ม “เห็นแก่ความพยายาม...ข้าจะ

้า...มีแต่ถูกต่อว่าที่ไม่ยอ

นใช้มือใหญ่แนบแก้มขาวที่เริ่

นบใบหน้า แม้อากาศยามกลางคืนจะเย็นเยือกร่างกายของเธอร้อนราว

ยของสกายคือข้า... เขาไ

กทางด้านหน้า เขาไม่คุ้นชินกับป่าแถบนี้ ไม่สิ เขาไม่ค่อยคุ้นชินกับการอยู่ในป่า ไม่รู้ว่ามีสถานที่พอจะหลบซ่อ

้...” แต่เด็ก