“หว่านหว่าน หลังจากนี้มีแผนอะไรต่อ？”

เฉินเฟยเฟยวางโทรศัพท์ลงและพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

เจียงหว่านฉือคิดอยู่พักนึง “พักสักช่วงนึงก่อน ฉันต้องวางแผนอนาคตดี ๆ ”

เธอถูกทุกคนในตระกูลยู่รังแก ต้องโทษตัวเองที่อ่อนแอเกินไป ทำให้ครอบครัวและเพื่อน ๆ ต้องเป็นห่วง ในเมื่อเธอตั้งใจจะบอกลาอดีตแล้ว เธอเลยต้องวางแผนอนาคตให้ดี

“ก็ดี การเข้ามารับช่วงต่อเจียงชื่อ กรุ๊ปนั้นไม่ได้ใช้เวลาสั้น ๆ และพอเริ่มแล้ว ภาระของเธอก็จะหนักอึ้ง งั้นฉันก็ถือโอกาสนี้ลาพักร้อนเพื่อใช้เวลาอยู่กับเธอด้วย”

“เธอไม่ได้พักร้อนอยู่ตลอดเหรอ？”

“ไปเลยไป！”

เฉินเฟยเฟยผลักเจียงหว่านฉือและทั้งคู่ก็หัวเราะด้วยกัน