Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
มะลิในเพลิงแค้น

มะลิในเพลิงแค้น

อัณณากานต์

5.0
ความคิดเห็น
9.7K
ชม
47
บท

ร่างกายคือเงินต้น พรหมจรรย์คือดอกเบี้ย

บทที่ 1 ตอนที่ 1 ผมโหดและหื่นมาก

“โอ้ววว คุณไมค์ฉันไม่ไหวแล้วนะ” หญิงสาวนอนหายใจหอบหนักอยู่ใต้ร่างล่ำสัน เธอโดนจับพลิกตัวเปลี่ยนท่ามาหลายชั่วโมงน้ำแตกไปไม่รู้กี่รอบแต่ชายหนุ่มผู้แสนบึกบึนยังไม่เสียแม้น้ำสักหยดเดียว

“ผมจ่ายเงินให้คุณก็เพื่อสิ่งนี้ไม่ใช่เหรอ” มิคาเอลตรึงมือหญิงบริการที่เขาจ่ายไปเกือบหมื่นแล้วซอยเอวต่อ เขาไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะเหนื่อยหรือใกล้จะขาดใจตาย ถ้าเกมสวาทยังไม่ถึงจุดจบเธอไม่มีสิทธิ์ตาย !

“คุณไมค์ !” หญิงสาวร่างอ้อนแอ้นผวากอดชายหนุ่ม ดุ้นอันใหญ่ของเขาพาเธอไปถึงสวรรค์อีกรอบ

“ตอดซะถี่ยิบเชียวแต่ผมยังไม่เสร็จหรอกนะ” มิคาเอลยิ้มกริ่มแล้วดึงท่อนเอ็นออกมา

“อู้ววว คุณไมค์ขา” หญิงสาวโดนจับให้ยืนขึ้น แล้วเขาก็ย่อตัวลงเสียบเอ็นใหญ่ยักษ์เข้ามาอีกครั้ง

“คุณไมค์ มันลึก อู้ววว คุณไมค์ขา” ปากอวบอิ่มครางระส่ำพร่ำเรียกชื่อชายหนุ่มที่ปรนเปรอสวาทให้เธอไม่ได้หยุด

มิคาเอลกระแทกหลังของหญิงบริการชิดผนัง สองมือจับเอวคอดกิ่วไว้แน่นแล้วกระหน่ำรัวท่อนเอ็นจนหญิงสาวสั่นระริก

“คุณไมค์ ฉันเหนื่อย” ร่างบางฟุบหน้าชื้นเหงื่อลงที่ไหล่กว้าง เธอสะลึมสะลือใกล้หมดสติเต็มทีแล้ว

“ยังหลับไม่ได้” มิคาเอลจับสองขาแยกออกจากกันแล้วเสียบเอ็นเข้าไปพรวดเดียว

“คุณไมค์ขา เบาหน่อยค่ะ” หญิงสาวต่อรองแต่ก็ไม่เกิดผลอะไร ชายหนุ่มร่างใหญ่ยังคงตั้งหน้าตั้งตากระหน่ำพายุสวาทใส่เธอโดยไม่มีจังหวะพัก

“ก็อด” มิคาเอลสบถออกมาสั้นๆ แล้วชักเอ็นออกมาฉีดน้ำสีขาวข้นไปบนเนินอกของหญิงบริการ

“ออกไป” มิคาเอลล้มตัวลงบนที่นอนแล้วไล่ผู้หญิงที่เป็นทาสสวาทมาหลายชั่วโมงอย่างไร้เยื่อใย

ꕥ ꕥ ꕥ ꕥ

มิคาเอล เฟอร์นานเดซ ชายหนุ่มวัยสามสิบสามปีเขาช่ำชองในเกมรักและเชี่ยวชาญด้านธุรกิจ คนทั่วไปจะเรียกว่าไมค์แต่คนในครอบครัวจะเรียกว่ามิคกี้

ชายหนุ่มประกอบธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์เขาเป็นเจ้าของอาคาร บ้านพักและโรงแรมหลายสิบแห่งในประเทศไทย รวมถึงที่อิตาลีบ้านเกิดเมืองนอนด้วย

มิคาเอลบินไปๆ มาๆ ระหว่างไทยกับอิตาลีเพราะเขากำลังศึกษากิจการทุกอย่างของตระกูลอย่างละเอียด บิดาของเขาใกล้จะวางมือจากธุรกิจและจะยกทุกอย่างให้บริหารจัดการภายในไม่กี่ปี

ค่ำคืนนี้เขาเรียกหญิงบริการเกรดเอให้มาฟาดฟันที่ห้องสุดหรูของโรงแรมแกรนด์ คาสิโน่ มันสูงหกสิบห้าชั้นตั้งอยู่ย่านธุรกิจของกรุงเทพและเป็นแหล่งรายได้หลักของบริษัทด้วย

ชายหนุ่มผู้มีร่างกายและใบหน้าอันแสนเพอร์เฟคยังไม่มีคู่ครองหรือเจ้าของหัวใจ เขาพอใจแค่หญิงบริการรายคืนแล้วทุกอย่างก็จบลงแค่หนึ่งคืนเช่นกัน เขาเจอแต่ผู้หญิงหน้าเงินจนเอือมระอาบางทีอาจจะเข้าขั้นรังเกียจด้วยซ้ำ เมื่อเธอเหล่านั้นรู้ว่าเขาเป็นใครประกอบธุรกิจอะไร พวกเธอทั้งหลายก็พยายามเสนอหน้าเสนอร่างกายเข้ามาในชีวิตแบบสุดตัว

เกมกามทุกครั้งมีแต่ความใคร่และตัณหา ไม่มีสักครั้งไม่มีสักคนที่ขึ้นเตียงร่วมหลับนอนด้วยความเสน่หา มิคาเอลไม่รู้จักบทรักที่นุ่มนวลและเขาตราหน้าผู้หญิงทุกคนว่าหิวเงิน

เขามีเซ็กส์แทบทุกคืน งานการที่เคร่งเครียดไม่เป็นอุปสรรคต่อการออกกำลังในร่มแม้แต่นิดเพราะการได้กระแทกกระทั้นท่อนเอ็นใส่ใครสักคนมันคือการระบายความเครียดที่ดีเยี่ยม

ถึงแม้จะโปรดปรานการร่วมเพศแค่ไหนแต่มีสิ่งหนึ่งที่ผู้หญิงร่วมเตียงจากสังกัดเดียวกันรู้ดีคือห้ามจูบปากและเขาก็ไม่ใช้ปากกับจุดสงวนของใครด้วย ความจริงก็คือมิคาเอลไม่ใช้ปากในการร่วมเพศกับผู้หญิงรายครั้งเลยเพราะเขารังเกียจที่ต้องแลกน้ำลายหรือได้กลิ่นจากจุดลับที่ไม่รู้ว่าใครต่อใครไปละเลงลิ้นเอาไว้บ้าง

ใช้แค่มือหนาๆ ขยำขยี้ไปตามเนื้อตัวกับท่อนเอ็นที่กระหน่ำซอยแบบหนักหน่วงแค่นี้ผู้หญิงรายชั่วโมงก็เข่าอ่อนแทบคลานออกจากห้องกันทุกคน

“มิคกี้ อีกสองวันบินกลับมาด้วยนะพ่อนัดมิสเตอร์ฮวนได้แล้ว” บิดาโทรมาหาลูกชายกลางดึก

“ครับพ่อ ทางนั้นเป็นยังไงบ้าง” มิคาเอลถามด้วยความเป็นห่วง

“ทุกอย่างปกติดีไม่ต้องกังวล เซทดี้ช่วยพ่อได้เยอะ”

เซบาสเตียน เฟอร์นานเดซ หรือเซทแต่คนในครอบครัวเรียกว่าเซทดี้คือน้องชายแท้ๆ ของมิคาเอล อายุห่างกันห้าปี เซทดี้ช่วยพ่อดูแลกิจการอยู่ที่อิตาลี ต้องมีใครคนนึงยอมเสียสละบินไปๆ มา ๆ ซึ่งพี่ชายขอรับหน้าที่ตรงนี้เองด้วยความเป็นพี่เลยไม่อยากให้น้องลำบาก การนั่งเครื่องบินนานๆ ข้ามไทม์โซนของโลกเดือนละหลายๆ ครั้ง ไม่ใช่เรื่องสนุกเลย

“พักผ่อนได้แล้วมิคกี้ ดึกป่านนี้แล้ว” บิดาพูดเสียงแข็งๆ แล้ววางไป ด้วยความที่ทั้งบ้านมีแต่ผู้ชายการแสดงความรักจึงออกมาในแบบทื่อๆ ตรงๆ

มารดาของมิคาเอลจากโลกไปด้วยโรคมะเร็ง สามหนุ่มแห่งตระกูลเฟอร์นานเดซเศร้าโศกเสียใจเป็นอย่างมาก มิคาเอลรักและผูกพันกับมารดามาตั้งแต่เด็กเธอเป็นหญิงสาวตัวเล็กๆ ที่แสนใจดีและอ่อนโยน แม่กับป้าดวงเป็นผู้หญิงที่กอด หอมแก้ม นอนตักได้อย่างสนิทใจและมีความสุขที่สุด เขาไม่เคยรู้สึกสบายใจกับการแนบชิดแบบอบอุ่นกับผู้หญิงคนไหนก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม

“เมื่อเจอคนที่รัก ลูกก็จะรู้สึกเอง” นั่นคือคำที่มารดาของมิคาเอลกล่าวไว้

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ อัณณากานต์

ข้อมูลเพิ่มเติม
แม่บ้านวัยกระเตาะ

แม่บ้านวัยกระเตาะ

มหาเศรษฐี

5.0

♡ แรกๆ ก็เอ็นดู หลังๆ ก็อยากให้ดูเอ็น ♡ บางส่วนจากนิยาย: กิตตินอนมองเอมิลี่แต่งตัวอย่างเพลิดเพลินแล้วความคิดซุกซนก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ไม่อยากให้เธอใส่เสื้อผ้าเลยให้ตายสิ อยากถอดเสื้อจัง อยากถอดกางเกงด้วย ชุดชั้นในก็ไม่ต้องใส่หรอกบดบังของสวยๆ ทำไม “แล้วพี่โก้ไม่แต่งตัวเหรอคะ” “แต่ง … แต่งครับ รอเดี๋ยวเดียวนะ” กิตติต้องหยุดความคิดฟุ้งซ่านลงก่อน “พี่โก้ไม่อยากไปใช่ไหมคะ” เอมิลี่เดินกลับไปหาคนที่ยังไม่ลงจากเตียง “อยากครับ ไปสิไปกันเลย พี่แต่งตัวอึดใจเดียวก็เสร็จแล้ว” “ไม่จริงหรอกค่ะ ทำอยู่ตั้งนานกว่าพี่โก้จะเสร็จ” คำเตือน: มีการสูญเสีย มีเหตุการณ์สะเทือนใจ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

ภรรยาห้าตำลึงเงิน

ภรรยาห้าตำลึงเงิน

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

คนเราบางครั้งก็หวนนึกขึ้นมาได้ว่าตายแล้วไปไหน ซึ่งเป็นคำถามที่ไร้คำตอบเพราะไม่มีใครสามารถมาตอบได้ว่าตายไปแล้วไปไหน หากจะรอคำตอบจากคนที่ตายไปแล้วก็ไม่เห็นมีใครมาให้คำตอบที่กระจ่างชัด ชลดา หญิงสาวที่เลยวัยสาวมามากแล้วทำงานในโรงงานทอผ้าซึ่งตอนนี้เป็นเวลาพักเบรค ชลดาและเพื่อนๆก็มานั่งเมาท์มอยซอยเก้าที่โรงอาหารอันเป็นที่ประจำสำหรับพนักงานพักผ่อน เพื่อนของชลดาที่อยู่ๆก็พูดขึ้นมาว่า "นี่พวกแกเวลาคนเราตายแล้วไปไหน" เอ๋ "ถามอะไรงี่เง่าเอ๋ ใครจะไปตอบได้วะไม่เคยตายสักหน่อย" พร "แกล่ะดารู้หรือเปล่าตายแล้วไปไหน" เอ๋ยังถามต่อ "จะไปรู้ได้ยังไง ขนาดพ่อแม่ของฉันตายไปแล้วยังไม่รู้เลยว่าพวกท่านไปอยู่ที่ไหนกัน เพราะท่านก็ไม่เคยมาบอกฉันสักคำ" "อืม เข้าใจนะแก แต่ก็อยากรู้อ่ะว่าตายแล้วคนเราจะไปไหนได้บ้าง" "อืม เอาไว้ฉันตายเมื่อไหร่ จะมาบอกนะว่าไปไหน" ชลดาตอบเพื่อนไม่จริงจังนักติดไปทางพูดเล่นเสียมากกว่า "ว๊าย ยัยดาพูดอะไร ตายเตยอะไรไม่เป็นมงคล ยัยเอ๋แกก็เลิกถามได้แล้ว บ้าไปกันใหญ่" พรหนึ่งในกลุ่มเพื่อนโวยวายขึ้นมาทันที แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากวันนั้นที่คุยกันที่โรงอาหารจะเป็นการคุยเล่นกันวันสุดท้ายของชลดา เพราะหลังจากเลิกงานกลับมาชลดาก็เสียชีวิตระหว่างเดินทางกลับหอพักด้วยสาเหตุวัยรุ่นยกพวกตีกันและมีการยิงกันเกิดขึ้นและชลดาคือผู้โชคร้ายที่ผ่านทางมาพอดี ท่ามกลางความเสียใจของเพื่อนๆ เอ๋ได้แต่หวังว่า ชลดาคงไม่มาบอกกับเธอจริงๆหรอกใช่ไหมว่าตายแล้วไปไหน

เมียผมน่ารักจัง

เมียผมน่ารักจัง

Penn Tofallis
4.9

กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"

คุณพ่อของหนูเป็นท่านประธาน

คุณพ่อของหนูเป็นท่านประธาน

อรนุช เทพทัต
4.9

หลังจากถูกแฟนหนุ่มและเพื่อนสนิทของเธอจัดฉาก เฉี่ยนซีก็จบลงด้วยการใช้เวลาทั้งคืนกับชายแปลกหน้าลึกลับคนนั้น เธอมีความสุขมาก แต่พอเธอตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้น เธอก็รู้สึกแย่กับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกผิดทั้งหมดของเธอถูกชะล้างออกไป เมื่อเธอเห็นใบหน้าของชายที่นอนอยู่ข้างเธอ เธอจึงเอ่ยด้วยเสียงเบา ๆ ที่ว่า  "ผู้ชายอะไร ทำไมหล่อจัง" และเธอก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เห็น ความผิดของเธอกลายเป็นความละอายใจโดยทันที และมันทำให้เธอตัดสินใจทิ้งเงินจำนวนหนึ่งไว้ให้ชายผู้นั้นก่อนที่เธอจะจากไป "เจ๋อข่าย"  รู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นเงินดังกล่าว พร้อมกับคิดว่า 'ผู้หญิงคนนั้นพยายามจะจ่ายเงินให้ฉัน ราวกับว่า ฉันเป็นผู้ชายขายบริการอย่างนั้นหรอ? ' เขารู้สึกโกรธ จึงต้องการดูภาพจากกล้องวงจรปิดของโรงแรม เขาสั่งผู้ช่วยของเขาด้วยใบหน้าที่จริงจังพร้อมขมวดคิ้ว "ผมอยากรู้ว่า ใครอยู่ในห้องของผมเมื่อคืนนี้" 'อย่าให้เจอนะ ถ้าเจอเมื่อไหร่จะสั่งสอนให้เข็ดเลย! ' เรื่องราวของพวกเขาจะเป็นอย่างไรต่อไปนะ

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

Roana Javier
4.9

ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
มะลิในเพลิงแค้น
1

บทที่ 1 ตอนที่ 1 ผมโหดและหื่นมาก

02/09/2023

2

บทที่ 2 ตอนที่ 2 ผีพนัน

02/09/2023

3

บทที่ 3 ตอนที่ 3 จับโกหก

02/09/2023

4

บทที่ 4 ตอนที่ 4 ออกกำลัง

02/09/2023

5

บทที่ 5 ตอนที่ 5 ความจริงที่ปวดร้าว

02/09/2023

6

บทที่ 6 ตอนที่ 6 การจากลา

02/09/2023

7

บทที่ 7 ตอนที่ 7 ชีวิตลูกหนี้

02/09/2023

8

บทที่ 8 ตอนที่ 8 เจ้าหนี้ปรากฏกาย

02/09/2023

9

บทที่ 9 ตอนที่ 9 เผชิญหน้า

02/09/2023

10

บทที่ 10 ตอนที่ 10 ได้เลือด

02/09/2023

11

บทที่ 11 ตอนที่ 11 บุรุษพยาบาล

02/09/2023

12

บทที่ 12 ตอนที่ 12 หึง

02/09/2023

13

บทที่ 13 ตอนที่ 13 เจ้าชีวิต

02/09/2023

14

บทที่ 14 ตอนที่ 14 แก้ตัว (แบบผิดๆ)

02/09/2023

15

บทที่ 15 ตอนที่ 15 ทาสในเรือน

02/09/2023

16

บทที่ 16 ตอนที่ 16 นกในกรง

02/09/2023

17

บทที่ 17 ตอนที่ 17 เจ้าหนี้ขี้หวง

02/09/2023

18

บทที่ 18 ตอนที่ 18 ย่ำยีหัวใจ

02/09/2023

19

บทที่ 19 ตอนที่ 19 เฉยชา

02/09/2023

20

บทที่ 20 ตอนที่ 20 ตัวซวย

02/09/2023

21

บทที่ 21 ตอนที่ 21 ลาก่อน

02/09/2023

22

บทที่ 22 ตอนที่ 22 หนี

02/09/2023

23

บทที่ 23 ตอนที่ 23 ใจสลาย

02/09/2023

24

บทที่ 24 ตอนที่ 24 ตามหัวใจกลับบ้าน

02/09/2023

25

บทที่ 25 ตอนที่ 25 บ้าน (ไม่) แสนสุข

02/09/2023

26

บทที่ 26 ตอนที่ 26 ให้อภัย

02/09/2023

27

บทที่ 27 ตอนที่ 27 อ้อมกอด

02/09/2023

28

บทที่ 28 ตอนที่ 28 ไปตายซะ

02/09/2023

29

บทที่ 29 ตอนที่ 29 ไถ่โทษด้วยชีวิต

02/09/2023

30

บทที่ 30 ตอนที่ 30 บาดแผลก็มีวันหาย

02/09/2023

31

บทที่ 31 ตอนที่ 31 ทดลองงาน

02/09/2023

32

บทที่ 32 ตอนที่ 32 ทำยังไงคะ

02/09/2023

33

บทที่ 33 ตอนที่ 33 ผ่านโปร

02/09/2023

34

บทที่ 34 ตอนที่ 34 แพ้ท้องแทนเมีย

02/09/2023

35

บทที่ 35 ตอนที่ 35 ทะเลสวาท

02/09/2023

36

บทที่ 36 ตอนที่ 36 หวานๆ แหวนๆ

02/09/2023

37

บทที่ 37 ตอนที่ 37 ขอกินนมหน่อย

02/09/2023

38

บทที่ 38 ตอนที่ 38 ดอกเบี้ยชั่วชีวิต

02/09/2023

39

บทที่ 39 ตอนพิเศษ 1 พี่ถอดให้นะ

02/09/2023

40

บทที่ 40 ตอนพิเศษ 2 ทำลูกกันไหมคะ

02/09/2023