5.0
ความคิดเห็น
42.3K
ชม
38
บท

“ทุกคำรักแค่หลอกให้เธอตายใจแม้กระทั่งยามนอนกกกอดครามก็มองดาวเหนือเป็นแค่เงาและตัวแทนของคนรักเก่าเท่านั้น” ครามที่ใช้ชีวิตเหมือนตายทั้งเป็นหลังจากที่เขาสูญเสียภรรยา วันนึงเขาเจอกับดาวเหนือ หญิงสาวที่มีใบหน้าคล้ายเมียเก่า เขาจึงวางแผนเข้าหาและครอบครองทันที โดยที่นางเอกไม่รู้เลยว่าคนรักไม่เคยรักที่เธอเป็นเธอสักนิด

บทที่ 1 บทนำ…แด่..รินรดา

บทนำ…แด่..รินรดา

แสงแดดที่สาดส่องผ่านฟิล์มกระจกรถยนต์เข้ามา พาให้หญิงสาวที่นั่งอยู่ด้านในต้องดึงม่านกันแสงออกมาเพื่อช่วยบดบังไอร้อนและรังสียูวี ขณะที่ชายหนุ่มที่นั่งฝั่งคนขับก็เอื้อมมือหนาลูบไปที่เส้นผมสีน้ำตาลของเธออย่างอ่อนโยน

“รินอยากไปเที่ยวที่ไหนคะวันนี้” เสียงนุ่มหวานเอ่ยถามออกมาจากเจ้าของริมฝีปากสีเรื่อ เขาพูดพลางจับพวงมาลัย ก่อนจะสตาร์ทรถมุ่งหน้าออกไป

“พี่ครามมีที่ที่อยากไปมั้ยคะ รินอยากไปทะเล แต่ก็กลัวพี่จะเบื่อ”

“ไปสิคะ ถ้ารินชอบพี่จะพาไปทุกที่เลย แค่มีรินที่ไหนก็ไม่เบื่อ”

หญิงสาวนั่งยิ้มหวาน เธอรู้สึกโชคดีที่ได้ผู้ชายตรงหน้ามาเป็นสามี เขาทำทุกอย่างดีเกินกว่าที่เธอเคยวาดฝันเอาไว้มาก

รถยนต์สีขาวแล่นไปตามเส้นทางอย่างระมัดระวัง จู่ ๆ กระจกที่อยู่บนมือของหญิงสาว ที่เธอกำลังใช้ยกเพื่อส่องขณะแต่งเติมสีบนริมฝีปาก ก็แตกคามือจนเกิดบาดแผล ปรากฏเลือดซึมให้เห็น

ครามรีบจอดรถเข้าไหล่ทาง เขาคว้าข้อมือของหญิงสาวขึ้นมาดูก่อนใช้ทิชชูซับเลือดจนหมด และยกนิ้วเรียวขึ้นมาเป่าปลอบ

“พี่คราม รินไม่ใช่เด็กแล้วนะคะ พอได้แล้ว” เธอรีบชักมือกลับคลี่ยิ้มบาง ๆ ให้เขา ก่อนจะพยายามก้มเก็บเศษกระจกที่หล่นกระจัดกระจาย

“เดี๋ยวพี่ทำให้ รินลงจากรถมาก่อนเถอะ เดี๋ยวจะบาดมืออีก” เขารีบห้ามเธอเอาไว้ ก่อนที่จะลงจากรถ แล้วเดินไปยังที่นั่งฝั่งข้างคนขับและจัดการทั้งหมดอย่างที่เอ่ยบอกเมื่อครู่

รถหรูกลับมาแล่นบนถนนอีกครั้ง รินรดานั่งมองดูสามีผู้เป็นรักแรกและรักเดียวของเธอ เฉกเช่นเดียวกับคราม รินรดาหญิงสาวน่ารักผู้นี้ก็เป็นรักแรกและจะเป็นรักสุดท้ายของเขาเช่นกัน…

ความรักของทั้งคู่เริ่มต้นตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย ในตอนที่เธอเข้ามาเป็นนักศึกษาใหม่ ครามเข้าหาเธอในฐานะรุ่นพี่สตาฟปกครอง ในตอนแรกเขาก็ดูน่ากลัวและคอยแกล้งขู่หรือหาเรื่องแกล้งเธอมาตลอด แต่เมื่อได้ใกล้ชิดกันมากขึ้นทั้งสองก็ต่างเริ่มมีใจให้กัน จากที่คอยแกล้งเพื่อหาเรื่องใกล้ชิด ก็กลายเป็นคอยหวงคอยห่วง เทียวรับเทียวส่งอยู่เป็นเทอม จนรินรดาใจอ่อนยอมเปิดใจคบหากับคราม จนเวลาล่วงเข้าปีที่สองก่อนครามเรียนจบ รินรดา ก็ยอมย้ายมาอยู่กับชายหนุ่มเหมือนคู่รักทั่ว ๆ ไป

และทันทีที่รินรดาเรียนจบเขาก็ขอเธอแต่งงานทันที งานแต่งงานของทั้งคู่ถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายเงียบ ๆ มีเพียงแค่ญาติสนิทและคนรู้จักเท่านั้นที่รับรู้เรื่องราวของคนทั้งคู่

“มองอะไรขนาดนั้นครับตัวเล็ก ? พี่เขินนะ” เสียงทุ้มหวานดึงสติให้เธอกลับมาที่ปัจจุบัน

“ขอโทษค่ะ พอดีรินคิดถึงตอนที่เราเจอกันใหม่ ๆ เลยเผลอมองหน้าพี่นานไปหน่อย”

“ฮ่าฮ่า ไม่เป็นไรครับ แล้วรินชอบพี่ตอนไหนมากกว่ากันละ ?”

“ก็คงต้องตอนนี้สิคะ ก็พี่ครามเป็นของรินแล้วนี่หน่า พี่คราม..รินรักพี่จัง..อยากอยู่กับพี่แบบนี้ทุกวันเลย การตื่นมาแล้วเจอพี่เป็นความสุขที่สุดของรินเลยค่ะ”

หญิงสาวใช้มือหยิกไปที่แก้มของเขาเบา ๆ ก่อนจะโน้มหน้าหอมแก้มเขาฟอดใหญ่ จากนั้นก็เริ่มใช้น้ำคำหวานหูจนคนฟังยิ้มแก้มแทบปริ รินรดามักจะทำตัวน่ารัก ส่งเสียงเจื้อยแจ้ว ออดอ้อนราวลูกแมวน้อย ๆ กับเขาเสมอ การมีเธอเหมือนกับดักรักที่ทำให้ผู้ชายอย่างเขาไม่อยากโงหัวขึ้นมาอีกเลย ใบหน้าที่หล่อเหลายิ้มออกมาอย่างชอบอกชอบใจ โดยไม่รับรู้ถึงอันตรายที่กำลังจะเกิดขึ้น

“พี่ก็รักริน รักมากกกกที่สุด มากจนชีวิตนี้คงรักมากกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว การที่พี่ได้เห็นรินก่อนหลับตานอนในทุก ๆ คืน เป็นสิ่งที่พี่มีความสุขที่สุดในชีวิตเช่นกัน อยู่กันแบบนี้ไปนาน ๆ นะครับสุดที่รักของพี่”

ครามยิ้มให้รินรดาผู้เป็นภรรยาอย่างอ่อนโยน สายตาที่ทอดส่งมาหมายอย่างที่ปากพูดจริง ๆ ก่อนจะยกมือบางที่กุมไว้ขึ้นมาจุมพิตแผ่วเบา

รถหรูวิ่งอยู่บนถนนที่ไร้รถขนาบข้าง แต่ทันใดนั้นเองรถบัสโดยสารคันหนึ่งเกิดเสียหลักวิ่งข้ามเลนมาจากอีกฟากพุ่งตรงเข้ามาที่รถของทั้งสองคน

ครามที่ได้เห็นแบบนั้นก็พยายามเลี้ยวรถหลบออกไป แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ทันการเสียแล้ว รถบัสชนประสานงาเข้ากับรถของเขาอย่างจัง

โดยส่วนของหัวรถบัสอัดกระแทกมาด้านของรินรดาอย่างจัง จนส่วนหัวของรถหรูยุบบี้ แรงอัดนั่นทำเอาแอร์แบคทำงานอัตโนมัติ และแรงอัดนั่นทำให้รินรดาเสียชีวิตคาที่ทันที ส่วนครามแรกกระแทกทำเอาร่างของเขาหลุดกระเด็นออกมาจากตัวรถทำให้เขาได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย มีเพียงบาดแผลที่ศีรษะที่ดูจะน่ากังวลมากกว่าส่วนอื่น ๆ ของร่างกาย

ครามเมื่อตั้งสติได้เขารีบลุกวิ่งเข้าหารถที่ยับบี้เพื่อหาทางช่วยเหลือภรรยาทันที เสียงร้องไห้ฟูมฟายดังลั่นไปทั่วถนน ชิ้นส่วนจากกระจกรถบาดไปทั่วทั้งแขนและขาของเขา เลือดแดงฉานไหลไม่หยุด

ชายหนุ่มไม่ลดละความพยายามเขาพยายามทุกวิธีเพื่อดึงร่างภรรยาออกมา ขณะที่ปากก็ร้องเรียกชื่อเธอไม่หยุด

‘ริน ริน ริน!!’ ในที่สุดเขาก็สามารถพาร่างของหญิงสาวออกมาได้ เลือดสดมากมายนองไปทั่วใบหน้าหวานที่ซีดเผือดและตามลำตัวของเธอ ครามพยายามปั๊มหัวใจให้เมียรัก แม้รู้อยู่เต็มอกแล้วว่ารินรดาได้จากไปแล้ว เขาทำอยู่แบบนั้นอยู่นาน ก่อนจะเข้ามาประคองร่างไร้วิญญาณและกอดร้องหาอย่างคนเสียสติ เลือดที่ไหลออกจากบาดแผลทำให้เขาเป็นลมล้มไป โดยที่ยังมีร่างของภรรยาอยู่ในอ้อมกอด

ไม่นานนักรถกู้ภัยก็มาถึง พวกเขาต่างพาช่วยปฐมพยาบาลผู้เคราะห์ร้ายจากเหตุการณ์ในครั้งนี้ และครามถูกส่งตัวไปยังโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งที่อยู่ใกล้ที่สุด

เมื่อเขาฟื้นคืนสติ ก็ได้รับข่าวร้ายถึงการสูญเสียภรรยาอันเป็นที่รัก น้ำตาลูกผู้ชายไหลอาบแทบเป็นสายเลือด เขากู่ก้องกรีดร้องราวคนเสียสติ อาละวาดคุ้มคลั่ง จนหมอและพยาบาลต้องเข้ามาฉีดยานอนหลับให้

ผ่านไป 7 วันแล้ว วันนี้เขาดูจะควบคุมสติได้ดีที่สุด เขาลุกลงจากเตียงพนมมือขึ้นอ้อนวอนให้หมอปล่อยเขาออกไป เพื่อไปหาและส่งภรรยาอันเป็นที่รักเป็นครั้งสุดท้าย

………………

ทันทีที่ครามปรากฏตัวในศาลาวัด ทุกสายตาที่ทอดมองมาต่างรู้สึกเศร้าและปวดใจไปกับเขาไม่ต่างกัน สภาพของครามตอนนี้ไม่ต่างกับศพเดินได้ น้ำตาที่ไหลอาบแก้มชายหนุ่มไม่มีทีท่าจะแห้งเหือดได้เลย

“ออกไป แกออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ แกทำให้ลูกสาวฉันตาย ลูกฉันต้องตายเพราะแก ฮือ ฮือ” เสียงแหบแห้งจากหญิงชราคนหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลังของคราม

“แม่ครับ ผมขอโทษ” เขาก้มลงกราบแทบเท้าหญิงชรา เนื้อตัวสั่นเทิ้มไปด้วยความรู้สึกผิด แววตาที่เปื้อนความเศร้าโศกไม่อาจลบล้างความแค้นในใจของหญิงชราผู้นี้ได้

เพี๊ยะ !! เสียงตบฉาดใหญ่ดังลั่นศาลา ตามด้วยกำปั้นที่ทุบลงบนร่างของครามไม่ยั้ง ชายหนุ่มได้แต่นั่งคุกเข่าก้มหน้าให้หล่อนได้ระบายความเศร้า ความโกรธในใจ บนร่างของเขา

ครามเดินออกจากศาลาวัดมาเพื่อความสบายใจของแม่ยาย เขามาหยุดนั่งลงตรงข้าง ๆ พุ่มไม้หนึ่ง สองมือพนมขึ้นขณะพระสวดอภิธรรม สองแก้มเต็มไปด้วน้ำสีใสที่ไหลอาบ เมียรักจากไปแล้ว มันกะทันหันจนเขาตั้งตัวไม่ทัน เราทั้งคู่ยังเพิ่งบอกรักกัน รอยยิ้มนั่นมันไม่มีเค้าลางว่าเราจะต้องจากลากันแบบนี้ และวันนี้เขาก็ยังไม่มีแม้แต่โอกาสเข้าไปจุดธูปบอกลาเธอ

รินรดาจากไปแล้ว แต่คนที่ยังอยู่ใช้ชีวิตไม่ต่างจากคนที่ตายไปแล้ว นาฬิกาชีวิตของครามเหมือนหยุดนิ่งลงตั้งแต่วันนั้น!!

ทุก ๆ วันเขาใช้ชีวิตราวกับว่าจะไม่ตื่นมาเจอวันพรุ่งอีก ชีวิตเขาวนลูปอยู่แบบนี้ ทันทีที่ขอบฟ้ามืดลงเขาก็พาร่างไปหยำเปที่ผับบาร์ประจำทุกค่ำคืน และแบกร่างเละเทะกลับมานอนตายในที่ที่เคยเป็นความสุขของเขากับเมียรัก ชายหนุ่มอนาคตไกลสภาพตอนนี้มีแต่ความน่าสังเวชและเวทนาเป็นที่สุด…..และมันก็ดำเนินมาอย่างนี้ ความตายกลับกลายเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ยากกับเขา ….จนมันล่วงผ่านมา 2 ปีแล้ว….

แด่…รินรดา

ภรรยาอันเป็นที่รักของคราม

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ Queenie P.

ข้อมูลเพิ่มเติม
ให้รักมัดใจ

ให้รักมัดใจ

โรแมนติก

5.0

คำโปรย :“ไม่น้อยไปหน่อยเหรอสำหรับค่าเปิดซิง” “แน่ใจเหรอที่พูด…แสนเดียวฉันก็เสียดายเงินจะแย่อยู่แล้วกับผู้หญิงแบบเธอ..หึ!!” เรื่องย่อ ให้รักมัดใจ มาลีรินทร์ (ริน) เด็กสาวที่เติบโตในครอบครัวนักธุรกิจที่เพียบพร้อมทุกอย่าง หลังจากที่เธอเดินทางกลับมายังประเทศไทยเธอก็ปวารณาตัวว่าจะนั่งกินนอนกินใช้เงินจากกงสีอย่างไม่ต้องใช้ความรู้ความสามารถที่ร่ำเรียนมาให้เหนื่อย กระนั้นจึงทำให้เธอถูกตัดออกจากกองมรดก ทำให้มาลีรินทร์ต้องแสวงหาชีวิตใหม่ที่สามารถให้เธอได้มากกว่าเงินกงสีที่เคยได้ เธอเริ่มภารกิจด้วยการเดินหน้าเข้างานสังคมเพื่อมองหาใครสักคน โดยใช้ความสวยน่ารัก ความฉลาดและเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์พร้อมกับสินทรัพย์อันมีค่าของเธอเข้าแลกภายใต้เงื่อนไขที่เธอจะต้องเกิดความพอใจสูงสุด จนกระทั่งในคืนหนึ่งที่เธอได้เจอกับนักธุรกิจหนุ่มผู้มีสินทรัพย์ระดับแสนล้าน เธอตัดสินใจมอบดอกไม้แรกแย้มของเธอให้กับแอนดี้ อดิรัตน์ เจ้าของสโมสรทีมฟุตบอลระดับโลกผู้มีสินทรัพย์มหาศาลเพื่อที่จะผูกมัดเขาให้อยู่หมัด อย่างไม่ลังเล และเริ่มเข้าไปมีส่วนร่วมในชีวิตของเขา โดยที่มาลีรินทร์ไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เธอวิ่งเข้าหานั้น จะเป็นสิ่งเดียวกันกับที่เธอวิ่งหนีมาตลอดทั้งชีวิตของเธอ...แอนดี้..ผู้ชายที่สาว ๆ ต่างใฝ่ฝันอยากจะครอบครอง ทว่าแท้จริงแล้วเขาเป็นยิ่งกว่าซาตาน เสียอีก…

ให้รักโอบกอด Let love embrace

ให้รักโอบกอด Let love embrace

โรแมนติก

5.0

คำโปรย สาวหม้ายขันหมากช้ำรัก..จนต้องหนีไปเลียแผลใจบนเกาะทางใต้..ได้พบกับนายหัวหนุ่มปากแซ่บที่เข้ามาจิกกัดพร้อมป่วนหัวใจ จนมีความสัมพันธ์อย่างรวดเร็ว รักเก่าก็ตามมา รักใหม่ก็แซ่บกว่า คนสวยก็เลยวุ่นวายเลยทีนี้ เรื่องย่อ หญิงสาวม่ายขันหมากเพราะดันไปพบเข้าว่าว่าที่เจ้าบ่าว (แอนดี้/อดิรัตน์) ซึ่งเป็นคู่หมั้นของเธอกำลังทำบางสิ่งในคืนวันงานสละโสด ทำเอาเธอรับไม่ได้ถึงกับถอนหมั้น ทิ้งงานแต่งแล้วลาพักร้อนอย่างไม่มีกำหนดมาอยู่กับตัวเองบนเกาะเกือบร้าง จนมาพบเข้ากับไลฟ์การ์ดสุดเท่ห์อย่าง (กร/กรรฐา) ซึ่งก็เคยพบเจอกับเหตุการณ์อย่างเช่นที่ (มัท/มาธ่า/มัทนา) เจอมาแล้ว ด้วยความเหมือนจึงเข้าอกเข้าใจกันอย่างรวดเร็วทำให้คนทั้งคู่เริ่มมีใจให้กันทีละน้อย เมื่อกระทั่งความรักของทั้งสองสุขงอมพร้อมที่จะปล่อยอารมณ์ไปกับความสัมพันธ์อันลึกซึ้งในทิศทางที่ดี ทว่าก่อนหน้านั้นอดีตคู่หมั้นได้จ้างนักสืบเอกชนให้พลิกแผ่นดินหาเธอ จนนักสืบ (เอ/เอศรา) เอจ้างเรือข้ามฟากติดตามมาธ่ามายังเกาะส่วนตัวเกาะหนึ่งซึ่งตนเคยมาถึงเมื่อนานมาแล้ว ‘เกาะอัณยา’ จนเอได้พบกับกร เพื่อนเก่าที่ไม่ได้พบเจอกันมาหลายปี เอบอกเล่าเรื่องราวที่ตนมีภารกิจมาตามหามาธ่า โดยเอรู้เพียงแต่ว่ามาธ่านั้นเป็นเพียงนักท่องเที่ยวที่หนีมาหลบเลียแผลใจ ทำให้กรหวั่นไหวไปกับสิ่งที่ได้รับรู้มาเป็นอย่างมาก เพราะกรนั้นก็เคยมีแผลเป็นที่หัวใจฝังติดมาจากอดีตเช่นกัน บนความรู้สึกที่คลอนแคลนยิ่งทวีความรุนแรงยิ่งขึ้นเมื่อทั้งแอนดี้และริน (รินทร์/มาลีรินทร์) ต่างก็เดินทางมาที่เกาะอัณยาเพื่อตามหาหัวใจตนเองเช่นกัน

พันธะรักซ่อนร้าย Bad Romance

พันธะรักซ่อนร้าย Bad Romance

โรแมนติก

5.0

เงื่อนไขเดียวที่เขาจะรักษาทุกอย่างไว้ได้ คือต้องแต่งงานล้างหนี้ !! “สมบัติก็อยากได้คืน แต่เมียนี่สิไม่ได้อยากได้เลย” จะเลี่ยงไงได้ ในเมื่อฝ่ายนั้นจัดฉากรวบหัวรวบหาง คงต้องเลยตามเลยแล้วรอเอาคืน ขณะที่ว่าที่พ่อตาวุ่นวายจัดฉากสารพัดเพราะอยากได้เขาเป็นลูกเขยเสียเหลือเกิน ภากรก็แอบไปมีความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนกับนาตาลี (ลูกสาวเจ้าสัว) จนกระทั่งเป็นข่าวดัง ทุกอย่างเลยเข้าทางพ่อตาหมด งานแต่งงานจึงเกิดขึ้นอย่างกระทันหัน ระหว่างซ้อนแผนกันไปมาของพ่อตากับลูกเขย คนที่น่าสงสารสุดก็คือ คุณหนูเหมยลี่/นาตาลี เพราะกลายเป็นหมากให้พ่อกับสามีแก้เกมส์ แถมกว่าจะรู้เรื่องก็รักสามีไปหมดใจแล้ว

บ่วงซ่อนรัก Love of the Devil

บ่วงซ่อนรัก Love of the Devil

โรแมนติก

5.0

เมลดา สาวไฮโซสุดฮอต ดีกรีนางแบบดังระดับอินเตอร์ น้องสาวคนเล็กของบ้าน หลังเรียนจบกลับมาปักหลักและรับงานในวงการบันเทิงที่ไทย เรื่องราววุ่นวายเริ่มเกิดขึ้นหลังจากพลาดไปมีความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนกับตำรวจหนุ่มฮอต ที่ดันเป็นเพื่อนสนิทของพี่ชายตัวเอง และดันอยากเป็นสุภาพบุรุษรับผิดชอบกับความสัมพันธ์ครั้งนี้ ความรักและความผูกพัน ที่ก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วและทำท่าว่าจะไปได้ดี แต่กลับมีเรื่องราวมาทดสอบความรักของพวกเขา โชคชะตาที่ทำให้เธอต้องเจอกับเรื่องราวเลวร้ายจนสูญเสียความทรงจำและเสียลูกไปในเวลาเดียวกัน การสูญเสียความทรงจำครั้งนี้ เธอลืมแม้กระทั่งความรัก เขาจึงต้องทำทุกวิถีทางให้รักนั้นกลับคืนมาอีกครั้ง เมื่อเขาคือรักแรกของเธอ และเธอคือรักสุดท้ายของเขา….. เรื่องราวของเมลดากับชานนท์ ไรท์มองว่าเป็นเรื่องราวของโชคชะตาและพรหมลิขิตที่ไม่ว่าจะเกิดเรื่องราวอะไร หรือต้องรีเซ็ตเพื่อเริ่มใหม่อีกครั้ง สุดท้ายทั้งคู่ก็วนกลับมาเจอและรักกันใหม่ทุกครั้ง มันเป็นความรักที่เกิดขึ้นครั้งแล้ว ครั้งเล่า ไม่รู้จบ เรื่องนี้เป็นเรื่องราวภาคต่อจาก เงาซ่อนรัก Love Shadow  ( เนื้อเรื่องไม่ต่อเนื่องกัน)

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ความรักเป็นพิษ

ความรักเป็นพิษ

Rascal
5.0

เจียนเยว่ใช้ชีวิตอย่างยากลำบากจนกระทั่งพบอาของเธอ แต่เธอก็ตกหลุมรักอาของเธออย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ น่าเสียดายที่อาคนนั้นกำลังจะแต่งงาน เลยจัดให้เธอไปต่างประเทศ เพื่อแก้แค้น เธอจึงเรียนวิชาบุรุษวิทยาและหลังจากกลับมาอีกครั้ง เธอก็กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านบุรุษวิทยาที่มีชื่อเสียงที่สุด เชี่ยวชาญการรักษาภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศ การหลั่งเร็ว ภาวะมีบุตรยาก... คราวนี้คุณอาดันเธอไว้ในห้องนอน "ถ้าอยากดูร่างกายของผู้ชายมาก ก็ช่วยตรวจให้ผมหน่อยสิ" เธอยิ้มอย่างชั่วร้าย และใช้มือปลดเข็มขัดของเขา "มิน่าเล่าขนาดอามีคู่หมั้นแล้ว แต่กลับไม่แต่งงานสักที ที่แท้มันใช้งานไม่ได้สินะ" "จะได้หรือไม่ได้ คุณก็ลองดูเองสิ" "ไม่เลย อาไปหาคนอื่นช่วยดูให้เถอะ"

ทะลุมิติมาเป็นบุตรสาวหญิงหม้าย

ทะลุมิติมาเป็นบุตรสาวหญิงหม้าย

l3oonm@
5.0

จือหลินเธอเป็นเด็กกำพร้า ที่ถูกมารดาทอดทิ้งไว้ที่โรงพยาบาลตั้งแต่วันแรกที่ลืมตามาดูโลก ต่อมาทางโรงพยาบาลจึงส่งตัวเธอให้กับสถานสงเคราะห์ พออายุได้สามปี ก็มีองค์กรหนึ่งมารับเลี้ยงตัวเธอ แต่พวกเขาเลี้ยงเธอและเด็กคนอื่นๆ ไว้เพื่อเป็นหนูทดลองเท่านั้น ครั้งแรกที่ถูกนำตัวมา ต่างก็โดนจับฉีดยาเข้าสู่ร่างกาย เพื่อหาเด็กที่เลือดต้านเชื้อที่ฉีดเข้าไปได้เท่านั้น หากร่างกายทนรับไม่ไว้สิ่งที่ทางองค์กรมอบให้คือความตาย จือหลินอาจเป็นเพราะเลือดของเธอพิเศษกว่าเด็กคนอื่น ไม่ว่าฉีดยาตัวไหนเข้าสู่ร่างกายเธอก็ทนรับได้ทั้งนั้น นับจากนั้นมาเธอจึงถูกเลี้ยงดูจากองค์กรมาอย่างดี เรื่องการศึกษาเธอก็สามารถเรียนรู้ทุกสิ่งได้อย่างเต็มที่ แต่เพราะความฉลาดของเธอจึงถูกส่งให้เรียนวิทยาศาสตร์การแพทย์และเรียนแพทย์ควบคู่ไปด้วย เมื่อเรียนจบมาแล้ว จือหลินยังคงทำการให้องค์กรเช่นเดิม แม้จะไม่ได้เป็นนักฆ่าเช่นเพื่อนคนอื่นที่มาพร้อมกัน แต่เธอก็ต้องฝึกไม่ต่างจากพวกเขา ยิ่งเมื่อต้องนำเด็กเข้ามาเป็นหนูทดลองเช่นเดียวกับเธอในตอนเล็ก ต่อให้ไม่อยากทำก็ต้องทำ หากฝ่าฝืนไม่ทำการชิปที่ถูกฝังอยู่ในตัวจะถูกกระตุ้นให้ได้รับความทรมานทันที นานวันเข้า ความดำมืดก็ก่อเกิดในใจ ไม่ว่าจะฉีดยาให้เด็กร้ายแรงเพียงใดจือหลินก็เลิกรู้สึกผิดไปเสียแล้ว เพราะการทำงานของเธอตลอดหลายปีที่ผ่านมาทำให้ทางองค์กรยกย่องและมักจะให้สิ่งดีๆ กับเธอเสมอ เมื่อมีชิปตัวหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อฝังมิติอีกห้วงหนึ่งไว้ภายในร่างกาย จือหลินนางก็ได้รับเลือกให้ทดลองใช้สิ่งนี้ด้วยเช่นกัน จือหลินถูกฝังชิปมิติเข้าที่แกนสมองของเธอ ความเจ็บปวดที่ได้รับทำให้เธอแทบสิ้นสติ เมื่อชิปถูกฝังลงไปแล้ว เพียงไม่นานก็มีเสียงจากระบบให้เธอยืนยันตัวตน ก่อนที่จะปรากฏภาพต่างๆ ภายในหัวของเธอ ของจากภายนอกล้วนแต่ถูกส่งเข้าไปเก็บไว้ด้านในได้ทั้งสิ้น หากเป็นเนื้อสด ผักผลไม้ ยังคงความสดอยู่เช่นเดิมแม้จะเก็บไว้นานมากเพียงใด ห้วงมิติของจือหลินเหมือนเป็นห้องสูทในคอนโดของเธอเองที่มีทุกอย่างพร้อมใช้อยู่ภายใน แม้แต่ห้องทดลอง ห้องทำงานของเธอก็ปรากฏอยู่ในนั้นเช่นกัน นับจากนั้นจือหลินจึงซื้อของเขาเก็บภายในมิติของเธอเป็นจำนวนมาก ตัวเธอเพียงผู้เดียวที่สามารถเข้าออกในห้วงมิติได้ วันเวลาผ่านไปจนจือหลินล่วงเข้าวัยสามสิบปี เธอสามารถผลิตยาที่ทำให้ทั่วโลกจับตามองออกมาได้ ยายื้อชีวิตจากความตาย แต่การทดลองของเธอที่ผ่านมาต้องใช้คนจำนวนมากในการเข้าทดลอง จือหลินสามารถยื้อชีวิตของชายชราที่กำลังจะหมดลมหายใจให้กลับมามีชีวิตปกติได้ เมื่อเธอกักตัวเขาไว้ได้หกเดือนเห็นว่าไม่มีสิ่งใดที่ผิดปกติจึงคิดจะปล่อยเขาออกไปใช้ชีวิตเช่นเดิม แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อชายชราที่กำลังจะเดินออกจากห้องทดลองล้มลงต่อหน้าทุกคนที่เข้าร่วมชื่นชมผลงานของเธอ จือหลินรีบเข้าไปตรวจดูความผิดปกติทันที ก็พบว่าเขาหยุดหายใจเสียแล้ว เจ้าหน้าที่ทั้งหมดจึงต้องพาชายชราคนนั้นกลับเข้าไปในห้องทดลองเพื่อหาสาเหตุ ผ่านไปเพียงสองครึ่งชั่วโมงเขากลับลืมตาขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ แต่แววตาที่มองมาทางทุกคนได้เปลี่ยนไป ในดวงตาของชายชราผู้นั้นมีเพียงตาขาวไม่มีตาดำเช่นคนมีชีวิต “เกิดเรื่องอะไรขึ้น” ผู้อำนวยการองค์กรเดินเข้ามาหาจือหลินแล้วเอ่ยถามอย่างตื่นตระหนก เพราะนักข่าวที่ข่าวเชิญมายังอยู่ที่ด้านนอกเพื่อรอฟังคำตอบ “ขอดิฉันตรวจสอบก่อนค่ะ” จือหลินกุมหน้าผากอย่างมึนงง เธอก็ไม่เข้าใจเช่นกันว่าเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร คนทั้งหมดยืนมองชายชราที่เดินท่าทางประหลาดอยู่ในห้องทดลอง ในตอนนี้เขาเริ่มหยิบสิ่งของทำร้ายตัวเองอย่างบ้าคลั่ง เจ้าหน้าที่คนหนึ่งรีบวิ่งเข้าไปในห้องทดลองเพื่อห้ามไม่ให้เขาทำร้ายตัวเอง ชายชราเมื่อได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาก็พุ่งเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว และเริ่มกัดกินเนื้อตัวของเขาอย่างโหดร้าย คนที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดต่างยกมือขึ้นปิดปากอย่างตกใจ เพราะกลัวข่าวเรื่องนี้จะรั่วไหล ผู้อำนวยการสั่งให้คนไปแจ้งนักข่าวให้กลับไปก่อน ทางองค์กรจะแถลงการณ์เรื่องนี้ในภายหลัง เจ้าหน้าที่ที่ถูกทำร้ายล้มลงเสียชีวิตไม่นานก็มีสภาพไม่ต่างจากชายชราคนนั้น เสียงวุ่นวายไม่ได้จบลงที่ห้องทดลองของจือหลินเพียงแห่งเดียว เพราะห้องทดลองอื่นก็ล้วนพบเหตุการณ์เช่นนี้ไม่ต่างกัน ผู้อำนวยการจำต้องส่งสัญญาณเคลื่อนย้ายเจ้าหน้าที่ออกจากตึกทดลองให้เร็วที่สุด จือหลินไม่รู้ว่ายาของนางจะสร้างผลเสียมากถึงเพียงนี้ เพราะเจ้าหน้าที่หลายคนล้วนจบชีวิตจนกลายเป็นซอมบี้ไปเสียแล้ว ตึกทดลองถูกปิดตาย เพื่อไม่ให้ซอมบี้ที่อยู่ด้านในออกมาสร้างความเสียหายภายนอกได้ “เรื่องนี้ดิฉันขอจัดการด้วยตนเองค่ะ” จือหลินเดินเข้าไปหาผู้อำนวยการที่ห้องทำงานของเขา เพื่อบอกสิ่งที่เธอคิดว่าอย่างดีแล้วในหลายวันที่ผ่านมา เมื่อเห็นว่าผู้อำนวยการไม่ห้ามในสิ่งที่เธอจะทำจือหลินจึงเดินไปที่หน้าตึกทดลองพร้อมระเบิดเวลาในมือ เธอคิดจะทำลายสิ่งของทุกอย่างที่เธอสร้างขึ้นมาลงด้วยมือของเธอเอง จือหลินเปิดประตูตึกทดลองแล้วรีบปิดลงทันที เธอเดินเข้าไปที่กลางตึกให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะระหว่างทางเธอต้องคอยต่อสู้กับซอมบี้ที่จะเข้ามาทำร้ายเธอไปด้วย เสียงสัญญาณระเบิดดังขึ้น จือหลินหลับตาลง พร้อมทั้งถอนหายใจให้กับเรื่องราวในชีวิตที่ผ่านมา เสียงระเบิดดังไปทั่วบริเวณพร้อมทั้งตึกทดลองที่ถล่มลงมาจนแทบไม่เหลือซาก “เจ็บชะมัด” จือหลินร้องครางออกมาเบาๆ แต่เมื่อรู้สึกตัวได้เธอก็รีบพยุงตัวขึ้นนั่งอย่างรวดเร็วพร้อมมองไปรอบๆ อย่างไม่อยากเชื่อ เธอคิดว่าตายไปแล้วเสียอีก แต่ทำไมถึงได้มีความรู้สึกเจ็บได้ “นี้มันเรื่องบ้าอะไรอีกว่ะเนี่ย” จือหลินเบิกตากว้างอย่างไม่อยากเชื่อ รอบๆ ตัวเธอในตอนนี้เป็นป่าทึบ มือของเธอก็ไม่ใช่ของเธออย่างแน่นอนเพราะมีขนาดเล็กราวกับเป็นเด็กน้อยคนหนึ่งเท่านั้น ตอนที่เธอมึนงงสับสน เรื่องราวความทรงจำของเจ้าของร่างก็ไหลเข้าสู่หัวของเธอจนต้องลงไปนอนดิ้นกับพื้น

เกิดใหม่ในฐานะคุณหนูตระกูลพาน

เกิดใหม่ในฐานะคุณหนูตระกูลพาน

Zuey
5.0

จะมีสิ่งใดน่าทุกข์ใจไปมากกว่าการถูกคนในครอบครัวรังเกียจภายหลังจากมารดาเสียชีวิตเด็กน้อยอายุห้าขวบต้องพยายามดิ้นรนเอาชีวิตรอดพร้อมกับน้องสาวที่พึ่งลืมตาดูโลกอีกทั้งน้องชายฝาแฝดที่พึ่งเกิดมายังถูกพรากไป หลี่อันหนิง เด็กสาวผู้เกิดมาพร้อมกับโชคชะตาที่ไม่เหมือนผู้ใดนอกจากต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอดจากคนในครอบครัว ตลอดชีวิตนางยังไม่เคยได้รับอุ่นไอจากผู้เป็นบิดาที่ยังเหลืออยู่ จนกระทั่งลมหายใจสุดท้ายของชีวิต นางก็ยังไม่รู้เลยว่าเหตุใดสวรรค์ถึงได้กำหนดชะตาชีวิตเช่นนี้ให้กับตน เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เด็กสาวพบว่าตนเองกลับมายังอดีตในช่วงเวลาที่ทุกอย่างสามารถแก้ไขได้ พร้อมกับความสามารถที่ไม่มีมนุษย์คนไหนทำได้เหมือนอย่างนาง หลี่อันหนิงได้เริ่มวางแผนแก้แค้นให้กับตนและช่วยเหลือน้องทั้งสองมิให้มีชะตากรรมดั่งชาติที่แล้ว ************************************************************ “ท่านแม่!! ท่านแม่!! ตื่นสิเจ้าคะ นอนที่นี่ไม่ได้นะเดี๋ยวจะไม่สบายเอา” ร่างเล็กแกรนแกะเอาเสื่อที่ห่อม้วนร่างของมารดาออก ก่อนจะเขย่ากายที่เย็นชืดไปนานแล้วของนาง ทว่าในระหว่างที่สายฝนกำลังเทกระหน่ำลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา เสียงร้องแผ่วเบาราวกับลูกแมวน้อยก็ดังขึ้น หลี่อันหนิงมองไปยังช่วงขาของมารดาเห็นบางสิ่งกำลังขยับไหว นางจึงเลิกชุดสีขาวที่เปรอะเปื้อนไปด้วยโลหิตของมารดาขึ้น บัดดลร่างเล็กของเด็กทารกที่กำลังดิ้นรนเอาชีวิตรอดก็ปรากฏแก่สายตา ด้วยสัญชาตญาณ เด็กน้อยในวัยห้าขวบรีบถอดเสื้อคลุมด้านนอกอันเปียกชื้นไปด้วยละอองน้ำฝนออกมาห่อร่างเล็กของน้องสาวเอาไว้ ส่วนตนเองก็เอาแต่เอ่ยพึมพำว่า ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร พี่สาวจะดูแลน้องเอง หลี่อันหนิงกอดเด็กทารกเอาไว้ในอ้อมแขน ใช้ร่างกายเล็กจ้อยของตนกำบังลมฝนให้น้องน้อยอย่างกล้าหาญ ******************************************************** ร่างเล็กนั่งตากฝนอยู่บนเขาเป็นเวลาเนิ่นนาน เพราะหาหนทางกลับเรือนเฉกเช่นผู้ใหญ่ไม่ได้ กายของเด็กน้อยเริ่มสั่นสะท้านเสียงฟันของนางกระทบกันดังกึกกัก ก่อนสติสุดท้ายของเด็กหญิงจะดับวูบไป หลี่อันหนิงคล้ายมองเห็นมารดาของตนที่นอนอยู่เบื้องหน้าลุกขึ้นมาตระกองกอดนางเอาไว้แนบอก ก่อนกระซิบน้ำเสียงอ่อนโยนว่า ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร แม่อยู่นี่แล้ว เสียงเพลงกล่อมเด็กที่มารดาเคยร้องกล่อมตนยามค่ำคืนยังคงดังก้องประทับในโสต หลี่อันหนิงหลับไปทั้งรอยยิ้มโดยไม่รู้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้นต่อจากนั้น

แสงสว่าง ณ ทางแยกใหม่

แสงสว่าง ณ ทางแยกใหม่

Fritz Lagerquist
5.0

เจียงหยวนชอบเสิ่นตู้มาเป็นเวลาสี่ปี แม้จะต้องเผชิญความรังเกียจจากตระกูลเจียง แต่เธอก็ยังเลือกยืนหยัดเคียงข้างเขา กระทั่งวันหนึ่ง เสิ่นตู้เพื่อพี่สาวของเขา ยอมยกให้เธอไปมีอะไรกับคนอื่น ในที่สุด เธอถึงได้เข้าใจว่าคนที่ไม่ใช่ยังไงก็คือไม่ใช่ ในเมื่อไม่ใช่คนที่ใช่ งั้นเธอยอมตัดทิ้งแล้วกัน เธอหันไปให้ความสำคัญกับการทำงานจนกลายเป็นนางแบบระดับโลก ทำให้คนทั้งโลกตะลึง ผู้ชายที่ทำร้ายเธอรู้สึกเสียใจ“หยวนหยวน โลกของฉันขาดเธอไม่ได้ กลับมานะ” ตลกสิ้นดี ผู้ชายมันจะเทียบกับอาชีพการงานได้ที่ไหน ! ** เจี่ยงเฉินโจว ผู้นำของตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองหรงเฉิง เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นเป็นคนแสนเย็นชา แต่อยู่ลับหลังกลับเป็นคนคลั่งรัก เขาชอบความงามของเจียงหยวน เห็นเธอเป็นเหมือนสัตว์เลี้ยงตัวน้อยที่น่ารักและเชื่อง ต่อมา บนพรมแดงท่ามกลางแสงสปอร์ตไลท์ ชายผู้ก้าวลงจากเวทีคุกเข่าข้างหนึ่งต่อหน้าสาธารณะ“ถึงแม้จะไม่มีฐานะอะไร ฉันก็ยินยอม”

คุณสามีเป็นผู้พิการ

คุณสามีเป็นผู้พิการ

Devocean
4.9

"คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ดาวสีคราม
1

บทที่ 1 บทนำ…แด่..รินรดา

02/01/2024

2

บทที่ 2 หมาป่าสีคราม

02/01/2024

3

บทที่ 3 ไปไม่ลา NC 20 ++

02/01/2024

4

บทที่ 4 พรหมลิขิต

02/01/2024

5

บทที่ 5 โลกกลมหรือพรหมลิขิต

02/01/2024

6

บทที่ 6 แค่ความผิดพลาด

02/01/2024

7

บทที่ 7 ไม่ได้อยากสานสัมพันธ์ ( 1 )

02/01/2024

8

บทที่ 8 ไม่อยากสานสัมพันธ์ (2) NC ++

02/01/2024

9

บทที่ 9 เพียงเงาที่ทับซ้อน NC++

02/01/2024

10

บทที่ 10 เป็นได้เพียงเงา NC++

02/01/2024

11

บทที่ 11 ตัวแทน (1)

02/01/2024

12

บทที่ 12 ตัวแทน (2)

02/01/2024

13

บทที่ 13 เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ

02/01/2024

14

บทที่ 14 เปิดตัว เปิดใจ

02/01/2024

15

บทที่ 15 หยั่งรากรักบนดินสีคราม (1)  

02/01/2024

16

บทที่ 16 หยั่งรากรักบนดินสีคราม (2)

02/01/2024

17

บทที่ 17 ไม่เผื่อใจ NC

02/01/2024

18

บทที่ 18 รับพ่อกลับบ้าน  

02/01/2024

19

บทที่ 19 จุดเปลี่ยนของความสัมพันธ์

02/01/2024

20

บทที่ 20 ห่างกันสักพัก

02/01/2024

21

บทที่ 21 ตัวเล็ก..ของพี่คราม

02/01/2024

22

บทที่ 22 ฝันร้ายเรื่องเดิม  

02/01/2024

23

บทที่ 23 ตื่นมารับรู้ความจริงที่เจ็บปวด    

02/01/2024

24

บทที่ 24 เป็นตัวแทนงั้นเหรอ    

02/01/2024

25

บทที่ 25 เมื่อความจริงปรากฏ

02/01/2024

26

บทที่ 26 ปล่อยมือจากอดีต (1)

02/01/2024

27

บทที่ 27 ปล่อยมือจากอดีต (2)  

02/01/2024

28

บทที่ 28 เพื่อนวัยเด็ก

02/01/2024

29

บทที่ 29 สารภาพผิด

02/01/2024

30

บทที่ 30 ง้อเมีย 1

02/01/2024

31

บทที่ 31 ง้อเมีย 2               

02/01/2024

32

บทที่ 32 จบบริบูรณ์ (1)

02/01/2024

33

บทที่ 33 จบบริบูรณ์ (2) NC

02/01/2024

34

บทที่ 34 ตอนพิเศษ 1.1

02/01/2024

35

บทที่ 35 ตอนพิเศษ 1.2

02/01/2024

36

บทที่ 36 ตอนพิเศษ 2.1 NC

02/01/2024

37

บทที่ 37 ตอนพิเศษ 2.2 NC

02/01/2024

38

บทที่ 38 ตอนพิเศษ 2.3 NC

02/01/2024