รักเธอคนเดียว

รักเธอคนเดียว

Vin Pai

5.0
ความคิดเห็น
104.8K
ชม
145
บท

เนื่องจากการถูกวางกับดัก กู้หว่านหว่านจึงถูกบังคับให้แต่งงานกับคุณชายลู่ ผู้ลึกลับที่ทุกคนลือกันว่าเป็นคนน่าเกลียดและพิการด้วย เดิมทีคิดว่ามันเป็นโศกนาฏกรรม "ฮาร์ดคอร์"! โดยไม่คาดคิดหลังการแต่งงาน คุณชายลู่เริ่มหลงใหลภรรยาของเขา เมื่อลูกพี่ลูกน้องตบหน้าเธอ เขาก็ให้คนตบกลับเป็นหลายเท่า พ่อแท้ ๆ ของเธอปฏิบัติไม่ดีกับเธอ เขาก็ส่งคนให้พังรถของตระกูลกู้ คนที่กล้ารังแกเธอก็โดนคุณชายลู่เอาคืนหมด คนที่ไม่ชอบกู้หว่านหว่านต่างด่าทอเธอว่าเป็นคนโหดร้าย แต่คุณชายลู่กลับอุ้มเธออยู่ในอ้อมแขนของเขาและพูดอย่างจริงจังว่า: คนของฉัน ฉันจะเอาใจทุกอย่างให้เธอ มีความเห็นอะไร!

บทที่ 1 นอนกันแล้วก็หนีไป

ในทางเดินที่มีแสงไฟสลัว กู้หวานหว่านที่ดื่มเหล้าจนเมามายกำลังพิงกำแพงที่เย็นเฉียบอยู่ ดวงตาที่เป็นประกายของเธอจ้องมองไปผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังเดินเข้ามาหาเธอ

ขายาว! เอวเล็ก! ก้นงอน!

พอมองหน้าอีกที.....

เคยได้ยินมาจากมู่มู่ตั้งนานแล้วว่า เด็กโฮสต์ของคลับแห่งนี้หล่อมากทุกคน แล้วก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ

แม้จะเป็นผู้ชายวัยสามสิบก็ดูดีอย่างมากด้วย !

กู้หวานหว่านที่ยากจะต้านทานได้ไหว รีบปรี่เข้าไปหาทันที ตระกูลกู้จะมอบตัวเธอให้ชายชราคนหนึ่ง แทนที่จะปล่อยให้เสียของแบบนั้นแล้ว สู้จ่ายเงินให้กับเด็กโฮสต์สักคนที่หน้าตาหล่อเหลา รูปร่างดีและไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบยังจะดีซะกว่า

“ห้าพันบาท!”

กู้หวานหว่านกอดชายตรงหน้าเอาไว้ แล้วก็เงยหน้าขึ้น เอ่ยปากเสนอราคา

ลู่เซียวที่กำลังตามหาคนอยู่นั้น จู่ ๆ ก็ถูกหญิงสาวคนหนึ่งมากอดไว้ซะอย่างนั้น อุณหภูมิร่างกายที่แสนอบอุ่นและกลิ่นแอลกอฮอล์ที่รุนแรงจากตัวเธอ ทำให้เขาถึงกับขมวดคิ้วขึ้นมาในทันที เขากำลังจะผลักเธอออกไป แต่แล้วเมื่อก้มหน้าลงก็รู้สึกคุ้นหน้าเธอมาก

เมื่อครึ่งเดือนก่อน ไม่รู้ว่าคุณย่าไปเอารูปถ่ายของพวกคุณหนูจากตระกูลที่มีชื่อเสียงจากไหนมากองใหญ่มาก เธอยืนกรานว่าจะให้เขาต้องเลือกรูปใดรูปหนึ่งมา

ในรูปภาพเหล่านั้น เขาสังเกตเห็นใบหน้าที่น่ารักน่าเอ็นดูนี้ เขาจึงถูกชะตาทันที

หลังจากเลือกเสร็จ ด้วยความที่มีธุระด่วน เขาจึงต้องกลับไปที่เมืองตี้ตูทันที แล้วก็ส่งคนให้ไปที่ตระกูลกู้ แต่แล้วเขากลับไม่คาดคิดเลยว่า พอกลับก็จะได้มาพบกับผู้หญิงที่เขาเลือกไว้ในคลับเช่นนี้

เมื่อเห็นว่าชายคนนั้นจ้องมองเธอโดยไม่พูดอะไรสักคำ กู้หวานหว่านที่เมาและเวียนหัวอยู่จึงตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยว เสนอราคาเพิ่มขึ้นอีก “เจ็ดพันห้าร้อยบาท!”

ลู่เซียวยังคงไม่ตอบ เขามองพิจารณาหญิงสาวในอ้อมแขนอย่างจริงจัง ใบหน้าของเธอแดงก่ำ ดวงตามีความเป็นประกายและดูงัวเงีย นี่เธอดื่มเหล้าไปเยอะแค่ไหนกันเนี่ย?

“ผมจะไปส่งคุณกลับ...”

คำว่า ‘บ้าน’ ยังไม่ได้ถูกพูดออกมา กู้หวานหว่านที่ทนไม่ไหวแล้วก็เขย่งปลายเท้าขึ้น จูบริมฝีปากของเขาในทันที

ทั้งนุ่มทั้งหอม! มันนุ่มและหอมมากจริง ๆ!

ทันทีที่เธอกอดชายคนนี้ ร่างกายของเธอก็แทบจะระเบิดออกมาแล้ว เธอไม่สนใจอะไรทั้งนั้นแล้ว หลังจากจูบเขาไปหนึ่งที กู้หวานหว่านก็ผลักชายคนนั้นไปที่มุมกำแพงอย่างรวดเร็ว แล้วก็รีบปรี่เข้าไปจูบเขาอีกครั้ง!

“หนึ่งหมื่น!”

“มากกว่านี้จะไม่ได้แล้ว!”

เธอที่กำลังขาดแคลนเงินอยู่ไม่สามารถให้มากกว่านี้ได้แล้ว

ลู่เซียวถูกจูบอย่างกะทันหัน ก่อนที่เขาจะทันได้โต้ตอบ เด็กสาวก็ปรี่เข้ามาจูบเขาอีกครั้งซะก่อน

คนที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาตัวร้อนไปทั้งหมดเพราะความเมา การสัมผัสที่ทั้งนุ่มทั้งหอมทำให้เขาที่อดกลั้นมาได้ตั้งหลายปีทนไม่ไหวอีกต่อไป เมื่อคิดว่านี่คือภรรยาที่ถูกลิขิตเอาไว้แล้วของเขา เขาจึงก้มหัวลงและถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า “รู้ตัวรึเปล่าว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่?”

“อืม อืม!”

กู้หวานหว่านพยักหน้า แน่นอนว่าเธอต้องรู้อยู่แล้ว

ก่อนที่ชายชราแซ่ลู่นั่นจะมารับเธอ เธอต้องได้นอนกับโฮสต์สักคนก่อน เพื่อป้องกันไม่ให้ชายหนุ่มรูปงามคนนี้หนีไป เธอจึงเอาแขนคล้องคอเขาไว้และพูดว่า “อย่ากังวลไปเลยคุณอาสุดหล่อ ฉันจะรับผิดชอบคุณเอง”

หลังจากพูดจบ ไม่ทันรอให้เธอจูบเขา ลู่เซียวก็โน้มตัวลงไปจูบเธอซะก่อน

โอ้พระเจ้า กู้หวานหว่านพอตื่นขึ้นมาแล้วทั้งปวดหัวและเวียนหัวไปหมด เธอจำไม่ค่อยได้ว่าเมื่อคืนช่วงหลัง ๆ เกิดอะไรขึ้นบ้าง รู้แค่ว่าตอนที่ลงมาจากเตียงนั้นเธอรู้สึกเจ็บระบมไปทั้งตัว ขาทั้งสองข้างสั่นจนแทบจะล้มลงไปกับพื้นอยู่แล้ว

ก่อนจะจากไป เธอก็พบว่ามีผู้ชายที่กำลังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียง เธอทำการค้นกระเป๋าทั้งหมดของตัวเอง กว่าจะรวบรวมเงินมาได้ห้าร้อยกว่าบาท

ลืมไปว่าเธอเพิ่งจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้แม่ไป นี่คือเงินทั้งเนื้อทั้งตัวที่เธอมีแล้ว หลังจากคิด ๆ ดูแล้วเธอก็เขียนโน้ตทิ้งเอาไว้ด้วยความรู้สึกผิด

“คุณอาสุดหล่อ ต้องขอโทษด้วยนะ ฉันไม่มีเงินพอน่ะ” ไว้เดี๋ยวที่เหลือฉันจะผ่อนจ่ายให้แล้วกันนะ จุ๊ฟ ๆ ”

หลังจากลู่เซียวตื่นขึ้นมาอ่านเนื้อหาในกระดาษโน้ต แล้วก็มองไปที่เงินห้าร้อยสี่สิบบาทวางอยู่หัวเตียง สีหน้าของเขาก็ตึงแล้วตึงอีก

นอนเสร็จก็ให้เงินและหนีไปเลย นี่คือความรับผิดชอบที่เธอบอกงั้นเหรอ!

“คุณชายสาม!”

เมื่อเฉินเหยียนเข้ามาเห็นว่าคุณผู้ชายของตัวเองกำลังจ้องเขม็งไปที่โน้ตในมือด้วยสีหน้าขึงขัง แถมยังแผ่รังสีอำมหิตออกมาอีก เขาก็ตกใจจนรีบถอยหลังไปหลายก้าวในทันที พอเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้งก็เห็นรอยข่วนบนคอของลู่เซียว หลังจากอึ้งไปห้าวินาที เขาถึงได้พูดขึ้นมาด้วยความตื่นเต้นว่า “ขอบคุณที่พระเจ้าช่วย ขอบคุณที่พระเจ้าช่วย”

ในที่สุดคุณชายสามของเขาก็เปิดประสบการณ์ใหม่แล้ว!

“ไปจัดการซะ” ลู่เซียวกำโน้ตในมืออย่างแรงจนมันกลายเป็นก้อนกลม ๆ แล้วก็ยัดใส่กระเป๋าเสื้อไป จากนั้นก็หยิบบุหรี่มวนหนึ่งออกมาสูบเข้าไป แล้วก็ค่อย ๆ พ่นควันออกมาช้า ๆ จากนั้นเขาก็ออกคำสั่งเฉินเหยียนที่กำลังรออยู่ที่ประตูว่า “ไปรับคนที่ตระกูลกู้มา”

เมื่อรับกลับมาแล้ว ค่อยดูอีกทีว่าเขาจะจัดการยังไงกับเธอ!

“ไปรับใครเหรอครับ?” เฉินเหยียนถามด้วยความสงสัย ทันใดนั้นเขาก็นึกขึ้นมาได้ว่า คุณชายสามถูกนายหญิงบังคับให้เลือกภรรยา เหมือนว่าคุณชายสามจะเลือกคุณหนูรองของตระกูลกู้เอาไว้

“กู้หวั่นเอ๋อร์!”

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

Roana Javier
4.9

ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ

เจ้านายคนไหน ใครรู้บอกที

เจ้านายคนไหน ใครรู้บอกที

Lloyd Perold
4.9

"เขาลือกันว่าคู่หมั้นของคุณฮั่วเป็นคนบ้านนอก ไม่มีการศึกษาและแถมยังหน้าตาขี้เหร่ซะอีก"เมื่อซูฉิงปรากฏตัวอยู่ ในงานเลี้ยง ทุกคนในงานล้วนตกตะลึงไปหมด! "พระเจ้า ขี้เหร่ซะทีไหน!" "ได้ข่าวว่าราชาภาพยนตร์เป็นน้องของเธอด้วย" "พ่อของเธอเป็นมหาเศรษฐีที่รวยเป็นอันดับแรกของโลกเลยนะ" "leo นักออกแบบหญิงที่ลึกลับคนนั้นก็คือเธอ!" เมื่อตัวจริงของเธอค่อย ๆ ถูกเปิดเผย ทุกคนพากันตกตะลึงไปหมด แต่แล้วก็เป็นเป็นไง ฮั่วหยุนเฉิงไม่ได้รักเธอสักหน่อย ในวันเดียวกัน ฮั่วซื่อ กรุ๊ปก็โพสต์ข้อความหนึ่งในทวิตเตอร์ว่า"เราสองคนรักกันมาก และกำลังเตรียมจะแต่งงาน" คนภายนอก:"......!!!"

คุณหมอขอรักนะคะ

คุณหมอขอรักนะคะ

เนื้อนวล
5.0

เมื่ออาจารย์หมอรูปหล่อว่าที่สามีในอนาคตกำลังจะถูกจับแต่งงาน เธอซึ่งเป็นมดแดงแฝงพวงมะม่วงมานานจึงต้องแสดงตัว กลเม็ด หรือน้ำมันพราย เธอไม่เกี่ยง ขอเพียงแค่ให้ได้คุณหมอสุดหล่อมาเป็นสามีก็พอแล้ว “ท่อนชายถูกไถไถลไปมากับร่องชุ่ม เม็ดสวาทถูกหัวเอ็นบดขยี้หลายครั้งจนนิวารินร้องไม่เป็นภาษา และวินาทีที่รอคอยก็เดินทางมาถึง ท่อนชายพุ่งทะยานเข้ามาสุดแรง และมิดด้าม “อ๊ะ... ซี๊ดดดด” “โอ้วววว... แน่นมากนิว... แน่นที่สุด โอ้วววว” “ขยับค่ะพี่หมอ.... ขยับนะคะ นิว... นิวอยากเสร็จกับท่อนพี่หมอ... อ๊า... อา... ซี๊ดดด” “ร้อนแรงเหลือเกินคนสวยของพี่... อืมมม” บั้นเอวของวชิรวิชญ์ขยับเคลื่อนไหวแรงระรัว ครั้งแล้วครั้งเล่าที่กระแทกกระทั้นเข้าสู่โพรงหวาน จนกระทั่งสวรรค์ทั้งผืนถล่มลงมาใส่ เสียงครางเสียวซ่านของนิวารินถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอแกร่งจนเหลือแต่เสียงอู้อี้ ก่อนที่พายุสวาทจะผ่านพ้นไป

หลินซือเยว่ผู้นี้ มีสามชะตาในคราเดียว

หลินซือเยว่ผู้นี้ มีสามชะตาในคราเดียว

มาชาวีร์
5.0

หลังผ่าตัดนักพรตเฒ่าผู้หนึ่งนั้น นางวูบหมดสติและเสียชีวิตลงไป ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที ก็อยู่ในร่างของคุณหนูปัญญาอ่อนที่มีชื่อเดียวกันผู้นี้เสียแล้วทั้งยังจำอดีตชาติยามเป็นปรมาจารย์เต๋าได้อีกด้วย +++ 1 : ไล่ออกจากอารามไท่ผิงกวน แคว้นจิ้น ราชวงศ์เซวียน อารามไท่ผิงกวน “ไป ๆ อาจารย์ขับไล่พวกท่านออกจากอารามแล้ว อย่าได้มาเหยียบที่นี่อีก” “ศิษย์พี่รองรีบปิดประตูเร็วเข้า !” ตุบ ! ห่อผ้าสองห่อถูกโยนออกมาจากประตูอาราม ปัง ! ตามด้วยเสียงปิดประตูลงสลักอย่างหนาแน่น สตรีนางหนึ่งยืนตัวตรงเป็นสง่า เสื้อผ้ากับเส้นผมของนางปลิวไสวดั่งไผ่ลู่ลม หลินซือเยว่เงยหน้าขึ้นมองป้ายชื่ออารามไท่ผิงกวนด้วยสายตาเลื่อนลอย อาศัยอยู่ที่นี่มานานเท่าใดแล้วนะ บางครั้งนางเองก็ลืมเลือนวันเวลาไปเหมือนกัน “คุณหนูเจ้าคะ ศิษย์น้องทั้งสองของท่านทำเกินไปแล้วนะเจ้าคะ เหตุใดถึงไล่พวกเราสองคนออกจากอารามได้เล่า” เผิงฉือกระทืบเท้าเบา ๆ ตรงไปฉวยห่อผ้าทั้งสองบนพื้น ขึ้นมาคล้องแขนตัวเองไว้ “หากไม่ได้รับคำสั่งจากอาจารย์ ศิษย์น้องทั้งสองคงไม่กล้าขับไล่ข้าออกจากอารามหรอก” น้ำเสียงของนางสงบนิ่งฟังแล้วสบายหูยิ่งนัก หาได้มีความโกรธเกลียดแต่อย่างใด “นั่นรถม้า” นิ้วเรียวสวยชี้ไปยังรถม้าคันที่มีคนนั่งเฝ้าอยู่ “ป้าเผิงไปถามดูว่าใช่รถม้าของเราหรือไม่” เผิงฉือไม่รอช้ารีบตรงไปหาคนเฝ้ารถม้าที่อยู่ใต้ต้นไผ่ในทันที ไม่ช้านางก็กลับมาพร้อมกับรอยยิ้มนิด ๆ “เป็นรถม้าของเราจริง ๆ เจ้าคะคุณหนู คนขับบอกว่าเป็นคนของตระกูลหลินเจ้าค่ะ ได้รับคำสั่งจากท่านพ่อของคุณหนู ให้มารับคุณหนูกลับตระกูลหลินเพื่อไปแต่งงานเจ้าค่ะ” “กลับไปแต่งงานนี่เอง” นางเอ่ยเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่ หันหลังกลับไปทางประตูอาราม ประสานมือค้อมตัวคำนับลาอาจารย์ เผิงฉือเห็นเช่นนั้นก็อดที่จะคำนับตามนางไม่ได้ ภายในอารามไท่ผิงกวน “อาจารย์เหตุใดถึงไม่บอกลากับศิษย์พี่ใหญ่ไปตรง ๆ ล่ะ ทำเช่นนี้นางไม่โกรธท่านไปจนวันตายเลยรึ” เหอกุ้ยแม้มีอายุยี่สิบแปดปีแล้ว ทว่าเขากราบเป็นศิษย์เจ้าอาวาสชุนหวังเหล่ยหลังสตรีผู้นั้น จึงได้เป็นเพียงแค่ศิษย์พี่รองเท่านั้น “นั่นสิอาจารย์ ศิษย์พี่ใหญ่นางไม่เคยออกจากอารามไปไหนไกล ท่านทำเช่นนี้ไม่ใช่ขับไล่นางไปสู่ความตายหรอกรึ” จางเจียเฟิ่งเห็นด้วยกับศิษย์พี่รองของเขา “ให้มันน้อย ๆ หน่อยเจ้าศิษย์โง่ทั้งสอง พวกเจ้าคิดว่าอารามไท่ผิงกวนแห่งนี้ สามารถอยู่รอดมาได้เพราะใครกัน หากไม่ใช่เพราะฝีมือของศิษย์พี่ใหญ่ของพวกเจ้า เห็นนางเงียบ ๆ แบบนั้น ความคิดนางกว้างไกลยิ่งนัก อาจารย์อย่างข้ายังเทียบนางไม่ติดด้วยซ้ำไป” เจ้าอาวาสชุนปีนี้อายุอานามปาเข้าไปหกสิบห้าปีแล้ว ทว่าร่างกายยังแข็งแรง อารามเต๋าแห่งนี้มีวิถีแบบไม่เคร่งครัด ใช้ชีวิตเยี่ยงฆราวาสผู้หนึ่ง สามารถแต่งงานมีครอบครัวได้ “อาจารย์นางอยู่ในอารามวาดยันต์กันภัยให้ชาวบ้านที่มากราบไหว้ ตั้งโต๊ะรักษาโรคภัยให้ผู้คนในตัวอำเภอฝู แต่หนนี้นางต้องกลับบ้านไปเพื่อแต่งงาน นางบริสุทธิ์ถึงเพียงนั้นมิถูกสามีจับกลืนกินจนไม่เหลือกระดูกหรอกรึ” เหอกุ้ยนึกภาพเทพเซียนผู้สูงส่งอย่างหลินซือเยว่ หากต้องร่วมเตียงกับบุรุษหยาบกระด้าง เพียงเท่านั้นเขาก็ทำใจไม่ได้จริง ๆ แทบอยากจะไปแย่งตัวศิษย์พี่ใหญ่ของตัวเองกลับคืนมา “เลิกคร่ำครวญได้แล้ว กลับไปกวาดลานอารามกับตรวจดูน้ำมันตะเกียงให้เรียบร้อย ศิษย์พี่ใหญ่ของพวกเจ้าไม่อยู่ เจ้าทั้งสองต้องรีบร่ำเรียนศึกษาหาความรู้ อารามไท่ผิงกวนจะได้เจริญรุ่งเรืองในภายภาคหน้าต่อไปได้” เจ้าอาวาสชุนทำเสียงดังใส่ลูกศิษย์ทั้งสอง “ไป ๆ ข้าจะสวดมนต์” โบกมือไล่ทั้งคู่ให้ออกจากห้องสวดมนต์ไป เจ้าอาวาสชุนรีบลุกไปปิดประตูลั่นกลอน ท่าทางลุกลี้ลุกลนจนผิดปกติ ย่องเบา ๆ ไปที่ใต้เตียงนอน ดึงหีบไม้เก่าเก็บออกมา ครั้นกดสลักเปิดออก ก็พบตั๋วเงินจำนวนสามพันตำลึงอยู่ในนั้น ตระกูลหลินที่ไม่ได้บริจาคน้ำมันตะเกียงมาหลายปี จู่ ๆ ก็ส่งตั๋วเงินมาให้ พร้อมกับขอรับคนกลับไปเพื่อแต่งงาน ช่วงนี้ชาวบ้านมาทำบุญที่อารามน้อยลง หลินซือเยว่ก็ไม่รู้ว่าเกิดอันใดขึ้นกับนาง ถึงไม่ยอมลงจากอารามไปรักษาผู้คน รายได้เลยหายหดแทบจ่ายอาหารการกิน(สุรานารี)ไม่พอ ตั๋วเงินสามพันตำลึงนี่มาได้ทันเวลาพอดี ! แครก ๆ ๆ ๆ เสียงกวาดลานหน้าอารามดังขึ้นพร้อมกับเสียงบ่นของเหอกุ้ย “ข้ารู้ว่านางเก่งเอาตัวรอดได้ ข้าเพียงไม่อยากให้นางไปก็เท่านั้น” “ศิษย์พี่รองท่านอย่าได้เสียใจไปเลย ไม่ใช่ว่ามีแต่นางที่ต้องแต่งงานมีครอบครัว ท่านเองก็เถอะที่บ้านส่งคนมารับทุกปีไม่ใช่รึ” จางเจียเฟิ่งรู้ดีว่าตนและเหอกุ้ย ถูกครอบครัวลงโทษด้วยการส่งมาอยู่ยังอารามแห่งนี้ ทว่าเพียงชั่วคราวเท่านั้น “ตัวข้านั้นไม่เป็นไรหรอก เจ้านั่นแหละศิษย์น้องสาม ข้าได้ยินว่าที่บ้านของเจ้า เพิ่งหาคู่หมั้นหมายคนใหม่ให้เจ้าอีกคนแล้วไม่ใช่รึ” สองศิษย์พี่น้องหยุดกวาดลานอาราม แล้วหันหน้าไปมองตากัน จากนั้นพวกเขาก็ถอนหายใจดัง ๆ พร้อมกัน ไม่มีศิษย์พี่ใหญ่อยู่ด้วย นับจากนี้ไปยามทำความผิดใครจะออกหน้าคอยช่วยเหลือ ยามเงินหมดใครจะให้หยิบยืม ยิ่งคิดพวกเขาก็ยิ่งไม่สบายใจเป็นอย่างมาก บนถนนมุ่งหน้าสู่เมืองหลวง รถม้าไม้ธรรมดาไม่เล็กไม่ใหญ่ ไร้ป้ายชื่อตระกูลบอกกล่าว คล้ายไม่อยากให้ผู้อื่นล่วงรู้ว่าคนที่นั่งอยู่ด้านในเป็นใคร เผิงฉือพยายามหลอกถามคนขับรถม้าอยู่หลายหน ถึงสถานการณ์ของตระกูลหลินในยามนี้ นางไม่เคยไปที่นั่นมาก่อนไม่รู้จักใครสักคน คนขับรถม้าตอบว่า เขามีหน้าที่มารับคุณหนูรองกลับบ้านเท่านั้น เรื่องอื่นนั้นเขาไม่รู้จริง ๆ “ได้ถามหรือไม่ ใช้เวลากี่วันในการเดินทาง” หลินซือเยว่เอ่ยเสียงเนิบ ๆ “ถามแล้วเจ้าค่ะ เขาบอกว่าราว ๆ สิบวันก็ถึงเมืองหลวงแล้ว” “สิบวันเชียวรึ” หลินซือเยว่มองห่อผ้าที่วางอยู่ด้านข้าง มีเพียงของใช้จำเป็นของนางไม่กี่ชิ้น พร้อมกับก้อนเงินจำนวนห้าสิบตำลึง “คงต้องแวะซื้อของในอำเภอฝูเสียก่อน” เผิงฉือรีบเปิดม่านบอกกับคนขับรถม้า แต่เขากลับทำเสียงฮึดฮัดคล้ายไม่พอใจ “เสียเวลาเดินทางเปล่า ๆ” น้ำเสียงเขากระด้างกระเดื่อง

คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว

คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว

Thacher
5.0

ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
รักเธอคนเดียว
1

บทที่ 1 นอนกันแล้วก็หนีไป

26/03/2024

2

บทที่ 2 ก็จะตบเธอนั่นแหละ

26/03/2024

3

บทที่ 3 หวานหว่าน เธอควรเชื่อฟังหน่อย

26/03/2024

4

บทที่ 4 ภรรยาผมเชื่อฟังมาก

26/03/2024

5

บทที่ 5 แกล้งทำตัวว่าง่ายต่อหน้าเขา

26/03/2024

6

บทที่ 6 คุณชายสาม ฉันกลัว

26/03/2024

7

บทที่ 7 หวานหว่านถูกตบแล้ว

26/03/2024

8

บทที่ 8 ใครเป็นคนตบ

26/03/2024

9

บทที่ 9 ฟ้องสามีของคุณได้

26/03/2024

10

บทที่ 10 เอาคืนสิบเท่า

26/03/2024

11

บทที่ 11 เลือกตัวเธอ

26/03/2024

12

บทที่ 12 คุณชายสามไม่อยู่บ้าน

26/03/2024

13

บทที่ 13 หญิงร้ายชายชั่ว

26/03/2024

14

บทที่ 14 กล้าตบฉัน ฉันจะให้คุณชายสามของฉันจัดการแกซะ

26/03/2024

15

บทที่ 15 คุณอา เขารังแกฉัน

26/03/2024

16

บทที่ 16 เดทกันครั้งแรก

26/03/2024

17

บทที่ 17 ภรรยาตัวน้อยของเขามีกี่ด้านกันแน่?

26/03/2024

18

บทที่ 18 เขาค้นพบความจริงแล้ว

26/03/2024

19

บทที่ 19 เธอตัดสินใจแล้ว

26/03/2024

20

บทที่ 20 เราไม่มีอะไรติดค้างต่อกันอีก สมใจเธอแล้ว

26/03/2024

21

บทที่ 21 คุณชายสามบอกว่า รอผมนะ

26/03/2024

22

บทที่ 22 ท่ามกลางความมืด เธอเรียกเขาว่า คุณอา

26/03/2024

23

บทที่ 23 กู้หวานหว่านผู้น่าสงสาร

26/03/2024

24

บทที่ 24 หักปีกของกู้หวานหว่าน

26/03/2024

25

บทที่ 25 หญิงร้ายชายเลว ต้องอยู่ด้วยกันไปชั่วนิรันดร์

26/03/2024

26

บทที่ 26 ใครก็ได้ช่วยเธอที

26/03/2024

27

บทที่ 27 กล้าแตะต้องฉัน คุณชายสามไม่มีวันปล่อยพวกแกไปแน่

26/03/2024

28

บทที่ 28 เกรงว่าถ้าเธอรู้ตัวตนของนายแล้วจะตกใจล่ะสิ

26/03/2024

29

บทที่ 29 อย่าส่งฉันไปให้เขานะ

26/03/2024

30

บทที่ 30 ทำไมหน้าถึงแดงล่ะ

26/03/2024

31

บทที่ 31 คุณอา จากนี้ไปฉันจะเลี้ยงดูคุณเอง

26/03/2024

32

บทที่ 32 ดุด่าและทุบตีไม่ลงเลย

26/03/2024

33

บทที่ 33 ฉันสั่งให้ไปขอโทษไง

26/03/2024

34

บทที่ 34 หมากัดกันเอง

26/03/2024

35

บทที่ 35 เห็นหวานหว่านของเขาถูกรังแก

26/03/2024

36

บทที่ 36 หวานหว่าน ผมจะช่วยคุณเอง

26/03/2024

37

บทที่ 37 ช่วยกู้หวานหว่านจัดการพวกเขา

26/03/2024

38

บทที่ 38 เป็นฝีมือของใคร

26/03/2024

39

บทที่ 39 พาคุณชายสามไปแข่งรถด้วย

27/03/2024

40

บทที่ 40 ทุ่มนายฉันก็ทุ่มมาแล้ว ทำไมเหรอ

27/03/2024