Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เกิดใหม่เป็นแม่เลี้ยงจำเป็นของนายน้อยสกุลถังในยุค80s

เกิดใหม่เป็นแม่เลี้ยงจำเป็นของนายน้อยสกุลถังในยุค80s

ซีไซต์

5.0
ความคิดเห็น
31.4K
ชม
41
บท

หลี่ซูซินได้ย้อนเวลามาเกิดในยุค80s ต้องดิ้นรนพาแม่ออกจากบ้านที่เอาแต่กดขี่และเยียบย่ำพวกเธอ ด้วยวิธีการแต่งงานกับถังหนิงอีนายพลหนุ่มผู้แสนเย่อหยิ่งเย็นชาที่ต้องการหาแม่เลี้ยงให้ลูกชายคนเดียวของเขา หลี่ซูซิน เชฟสาวจากอนาคต ที่ย้อนเวลามาอยู่ในยุค 80s และต้องดิ้นรนเอาตัวรอดเพื่อพาแม่ที่ป่วยออกจากสกุลหลี่ หลี่ซูซินได้พบว่าแม่ของเธอซึ่งเป็นลูกสะใภ้ใหญ่ของสกุลหลี่มีฐานะตกต่ำ เพราะพ่อของเธอได้ยกย่องเมียน้อยข่มเหงเมียหลวง และไม่สนใจว่าเธอกับแม่จะใช้ชีวิตลำบากในสกุลหลี่แค่ไหน ต่อมาถังหนิงอีได้ยื่นข้อเสนอให้เธอแต่งงานกับเขา ซึ่งเขาต้องการภรรยาที่สมบูรณ์เพื่อมาดูแลบุตรชายคนเดียวของเขาซึ่งเสียแม่ไปตั้งแต่ยังเด็กนามถังหลง คำแนะนำ เรื่องนี้ปมไม่ซับซ้อน มีดราม่าแค่เริ่มต้นนะคะ เนื้อหาในช่วงต่อไปเป็นสุขนิยม มีฉากNC ในเรื่อง จบดี อ่านง่ายค่ะ ทั้งนี้เมืองหรือเนื้อหาในนิยายเป็นเพียงจินตนาการของไรต์ไม่ได้มีจริงนะคะ ขอบคุณค่ะ ซื้อในเว็บหรือแอนดรอยจะถูกกว่าแอปเปิ้ลนะคะ ขอบพระคุณทุกท่านค่ะ

บทที่ 1 บทนำ

วันที่ สาม เดือนสิบสองช่วงปลายปีอันหนาวเหน็บ คนในตระกูลหลี่ก็อยู่กันพร้อมหน้าไม่ว่าจะเป็นครอบครัวของคุณชายใหญ่ ครอบครัวคุณชายรอง และครอบครัวคุณชายสี่ นั่นเป็นเพราะว่าวันนี้คือวันสำคัญที่หลี่ซานบุตรชายคนที่สามของตระกูลหลี่จะกลับมา

หลี่ซูซินเป็นบุตรสาวเพียงคนเดียวของนายหญิงสามกับคุณชายสามแห่งตระกูลหลี่ที่ดูเหมือนจะตื่นเต้นกว่าใคร เพราะในตอนนี้พ่อที่หายไปจากบ้านมานานกว่าสิบปีได้กลับมาแล้ว

แน่นอนว่าในใจของหลี่ซูซินต้องตื่นเต้น เพราะเธอไม่เคยเห็นพ่อคนนี้ตัวเป็น ๆ มาก่อน ที่ผ่านมาเธอได้แต่เห็นหน้าเขาจากรูปถ่ายใบเก่าของเขาเท่านั้น

ดังนั้นการได้เจอกันครั้งแรกกับพ่อที่เหินห่าง จึงทำให้เธอรู้สึกประหม่าอยู่ไม่น้อย

หลี่ซูซินหันไปมองแม่ของตัวเองก็เห็นใบหน้าสวยได้รูปของแม่มีสีหน้าเฝ้ารอคอย หลี่ซูซินเผยรอยยิ้มออกมา นี่คงจะเป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นสีหน้าเต็มเปี่ยมไปด้วยความหวังแบบนี้

เธอรู้สึกประหลาดใจที่สีหน้าดีใจของคุณนายสามทำให้เธอพลอยรู้สึกมีความสุขไปด้วย หลี่ซูซินคิดว่า

เธอคงยอมรับผู้หญิงคนนี้ในฐานะแม่ของตัวเองเต็มหัวใจแล้วล่ะ!

หลี่ซูซินหวนคิดถึงวันที่ตัวเองในวัยยี่สิบแปดปีที่ไปฉลองแชมป์เชฟกระทะเหล็กและเมาหัวทิ่มจนต้องตายเพราะกินเหล้าเกินขนาด จนกระทั่งวิญญาณหลุดเข้ามาอยู่ในร่างของหลี่ซูซินในวัยสิบเจ็ดปีที่ยังทั้งสาว สวย และสด คนนี้

ให้ตายเถอะแค่กินเหล้าใครจะคิดว่าทำให้คนถึงตายได้กันล่ะ

และในตอนที่เธอตื่นขึ้นมาก็รู้ว่าวิญญาณของตัวเองเข้ามาอยู่ในร่างสาวน้อยหลี่ซูซินที่ฆ่าตัวตายเพราะย่าไม่ให้เรียนมหาวิทยาลัยต่อและยังบังคับให้แต่งงานกับเถ้าแก่ร้านขายผ้าที่อายุเกือบจะหกสิบปีแล้ว

หลี่ซูซินคนใหม่ย่อมไม่ยอมให้ย่าบีบบังคับตัวเองได้อีกต่อไป ดังนั้นเธอจึงต่อปากต่อคำกับย่าโดยไม่เกรงกลัว

"คุณย่าไม่ต้องการให้หนูเรียนต่อหนูก็จะไม่เรียนค่ะ แต่ว่าหนูจะไม่แต่งงานกับคนแก่คนนั้นเด็ดขาด"

หญิงชราถึงกับปากสั่น ตั้งแต่หลี่ซูซินฟื้นขึ้นมาจากการฆ่าตัวตายเธอก็เปลี่ยนเป็นคนละคน ทั้งปากจัดและท่าทางแข็งกร้าวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน หลี่ซูซินเปลี่ยนไปจนหญิงชราคิดว่า อาจมีวิญญาณร้ายเข้าสิงหลานสาวคนนี้จนได้เชิญหมอผีมาทำพิธีขับไล่วิญญาณ

แต่ในคราวนั้นหลี่ซูซินกลับพังพิธีและยังสาดน้ำไล่หมอผีให้จนกระเจิงออกจากบ้าน หลี่ซูซินยังแหกปากร้องไปทั่วว่าถูกย่ารังแกจนอับอายไปทั่ว

แน่นอนว่าคนที่ไม่กลัวหมอผีคนนั้นย่อมเป็นคนธรรมดาในที่สุดย่าของเธอก็ถอดใจไม่พาหมอผีที่ไหนมาขับไล่วิญญาณร้ายให้เป็นขี้ปากชาวบ้านอีก

ย่าของหลี่ซูซินชี้หน้าด่าหลานสาวว่า เนรคุณ จากนั้นก็พูดด้วยน้ำเสียงเข้มงวดทวงบุญคุณอย่างหน้าไม่อาย

"ฉันให้แกแต่งแกก็ต้องแต่ง แกกับแม่อยู่บ้านฉันใช้เงินหมดไปเท่าไหร่ กินข้าวบ้านฉันหมดไปกี่ถังแล้วคิดบ้างหรือเปล่า ฉันไม่ไล่พวกแกออกจากบ้านไปก็เป็นบุญคุณอันล้นพ้นแล้วยังไม่รู้จักสำนึกบุญคุณอีก"

หลี่ซูซินยกมือกอดอก หรี่ดวงตาคู่งามมองย่าท่าทางท้าทาย

"ที่คุณย่าไม่ไล่พวกเราไปก็ไม่ใช่เพราะว่าคุณย่าต้องคืนสินเดิมที่เอาของแม่ไปใช้จนหมดมาเหรอคะ เงินก้อนนั้นตามกฎหมายคุณย่าต้องคืนให้แม่ แต่คุณย่ากลับฮุบเอาไว้ทั้งหมด คงเพราะเสียดายเงินที่ต้องคืนใช่หรือเปล่า ก็เลยไม่กล้าไล่เสียที เอาสิคะรออะไร อยากไล่ก็เอาเงินมาหรือจะต้องให้หนูไปฟ้องนายอำเภอว่าย่าฮุบสินเดิมของแม่ไปจนหมด"

"หลี่ซูซินแกอยากตายใช่หรือเปล่า ฉัน ๆ ...."

ผู้เป็นย่าทั้งหน้าเขียวหน้าแดงสลับกัน หอบหายใจขึ้นลงเพราะรู้สึกหายใจไม่ทัน เมื่อเริ่มจะเถียงสู้หลานสาวคนนี้ไม่ได้ก็ได้แต่กำมือแน่นดวงตาเบิกกว้างมองสองแม่ลูกอย่างรังเกียจ

ป้าสะใภ้ใหญ่ของหลี่ซูซินเห็นท่าไม่ดี จึงรีบเข้ามาประคองย่าแล้วพูดเบา ๆ

"ซูซินยังเด็กค่ะไม่รู้อะไรควรไม่ควร เดี๋ยวหนูพูดกับซูซินเองนะคะ คุณแม่ใจเย็น ๆ ค่ะ"

ผู้เป็นย่าพยักหน้า ยังไงก็รู้ตัวว่าตนเองไม่สามารถเถียงไม่สู้เด็กสารเลวคนนั้นอยู่แล้วจึงต้องระงับอารมณ์ ถึงกับหันหลังให้หลี่ซูซิน เพราะกลัวว่าจะอดทนลงไม้ลงมือกับหลานคนนี้ไม่ได้

ถึงอย่างไรหลี่ซูซินก็ขายได้ราคา เถ้าแก่หวังยอมทุ่มสินสอดจำนวนมากเพื่อซื้อตัวหลานสาวคนนี้ ดังนั้นจะทำให้เกิดรอยแผลไม่ได้เด็ดขาด

ป้าสะใภ้ใหญ่ของหลี่ซูซินเริ่มกล่อมให้หลานสาวยอมรับ

"เถ้าแก่หวังถึงจะอายุมาก แต่ก็รูปร่างดีหน้าตาอ่อนเยาว์ ยังร่ำรวยมากถ้าหนูแต่งงานไปรับรองว่าหนูจะสบาย อีกอย่างคุณย่าก็เลือกผู้ชายให้หนูเป็นอย่างดี ทั้งรวย ทั้งใจดี แบบนั้นซูซินไม่ลำบากแน่ ๆ ต่อไปจะได้เป็นคุณนายใหญ่มีคนรับใช้มากมายไม่ดีหรือจ๊ะ"

หลี่ซูซินเผยรอยยิ้มกว้าง พูดเสียงอ่อนลงท่าทางเห็นด้วยกับคำพูดของป้าสะใภ้ใหญ่

"คุณย่าว่าเถ้าแก่หวังดีใช่หรือเปล่าคะ"

น้ำเสียงของหลี่ซูซินทำให้ผู้เป็นย่าหันกลับมา รีบตอบรับทันใด

"ดี ดีสิ เขาดีมากเลย ย่าเลือกให้หลานอย่างดีที่สุด เป็นผู้ชายที่ใช้ได้เหมาะสม ในเมืองนี้ย่าว่าเขาดีกว่าคนอื่นเลยล่ะ"

รอยยิ้มของหลี่ซูซินกว้างขึ้น จากนั้นก็มองผู้เป็นย่าด้วยสายตาเจ้าเล่ห์

"ถ้าคุณย่าว่าดี ทำไมคุณย่าไม่แต่งเองละคะ คุณปู่ตายไปหลายปีแล้วคุณย่าก็เหงาไม่น้อย ผู้ชายคนนั้น ทั้งรวย ทั้งแก่ หนังเหี่ยว ยังเห็นแก่ตัว เหมือนคุณย่าไม่มีผิด เหมาะสมกันราวกับกิ่งทองใบหยก ถ้าอยากได้ก็แต่งเองก็แล้วกันค่ะต่อไปจะได้ไม่เหงาจนฟุ้งซ่านคิดขายหลานกินอีก!"

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ซีไซต์

ข้อมูลเพิ่มเติม
เด็กร่านของเฮียเดช

เด็กร่านของเฮียเดช

โรแมนติก

5.0

สาเหตุที่เขาได้ดูแลเด็กคนนี้นั่นเป็นเพราะพ่อแม่ของเอยและพี่ชายของเอยเป็นเพื่อนสนิทของเขา ครอบครัวเอยจากไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ตั้งแต่เอยอายุได้เพียงสิบขวบเท่านั้น ญาติของเอยก็ไม่มีใครเหลียวแลทำให้เขาซึ่งสนิทกับครอบครัวของเอยที่เห็นเอยมาตั้งแต่เล็ก ๆ เกิดความสงสารจึงได้ขอให้พ่อแม่ของเขารับเอยมาเลี้ยงดู และพ่อแม่ของเขาก็ตกลง หลังจากนั้นพ่อแม่ของเขาก็ย้ายไปอยู่ต่างประเทศ จึงทิ้งให้เขาและเอยอยู่ด้วยกันที่เมืองไทยตามลำพัง นับตั้งแต่นั้นเขาก็กลายเป็นพี่ชายของเอยเต็มตัว แต่วันนี้เมื่อเอยโตขึ้น เธอกลับไม่เห็นบุญคุณและคิดจะจากเขาไปง่าย ๆ ทั้ง ๆ ที่นับวันเขาจะรักเธอจนกระทั่งถอนตัวไม่ขึ้นและเฝ้ารอเธอเติบโตมานานขนาดนี้ ++++++ “อ๊า...เฮียอย่านะ อย่าทำหนู” สาวน้อยส่งเสียงครางเล็ดลอดออกมาเพราะความเสียวซ่าน และเอ่ยห้ามแต่น้ำเสียงของเธอคล้ายกระตุ้นเขายิ่งขึ้นไปอีก “เอยอยากใช่หรือเปล่า หนูก็ต้องการเฮียใช่ไหม” “ไม่...อย่านะเฮีย หนูไม่ได้ต้องการเฮีย เฮียเป็นพี่ชายหนูนะ” “ต่อไปเฮียจะเป็นผัวหนู แล้วจะเอาหนูแรง ๆ ให้หนูไปไหนไม่ได้ต้องร้องหาเฮียเท่านั้น” คำพูดของเขาทำให้เอยหวาดกลัว แต่ในความรู้สึกนี้กลับมีความอยากรู้อยากเห็นอย่างประหลาด หญิงสาวผลักเขาออกเมื่อธนเดชดึงชุดนอนของเธอจนขาด แต่แรงของเขามีมากกว่าตอนนี้เธอจึงยืนเปลือยต่อหน้าเขา เอยยืนน้ำตาไหลพราก เมื่อเขาเห็นเขาจึงเหยียดยิ้มมุมปากอย่างผู้ชนะ “ฉันเกลียดแก อื้อ อื้อ”

ขย่มรักอาจารย์ฮอตเนิร์ด

ขย่มรักอาจารย์ฮอตเนิร์ด

โรแมนติก

5.0

หนานอันพริตตี้สาวสู้ชีวิตอายุยี่สิบปีแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งอย่างหนักและอยากได้เขามาเป็นแฟนใจจะขาด แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเธอ หญิงสาวได้ไปดูดวงแม่หมอคนนั้นจึงบอกให้เธอมาขอพรที่ศาลเจ้าเล็ก ๆ ในอำเภอแห่งหนึ่งที่ห่างไกลเพื่อให้เธอสมหวังและต้องไปในวันที่ฟ้ามืดที่สุดของเดือนในอีกสองวันข้างหน้าถึงจะเห็นผล หนานอันเชื่อแม่หมอเพราะอยากได้ผัว เธอจึงไม่รอช้ารีบคว้ากระเป๋าเป้เดินทางมายังศาลเจ้าทันที เมื่อหนานอันเข้าไปภายในศาลเจ้าก็พบว่า มีสตรีสูงวัยคนหนึ่งอายุราวหกสิบกว่าปีกำลังกวาดศาลเจ้าอยู่ ...... "ได้ของสิ่งนี้ไปต้องสมหวังอย่างแน่นอน" คุณยายพูดพร้อมกับรอยยิ้ม น้ำเสียงนี้ฟังดูเยือกเย็นเป็นอย่างยิ่ง หนานอันยิ้มให้คุณยายจู่ ๆ ขนแขนของเธอก็ตั้งชันขึ้นมา เธอกำลังจะลุกขึ้นในตอนนั้นก็เกิดฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมา หนานอันหวีดร้องด้วยความตกใจทว่าเมื่อหันไปมองคุณยายเธอไม่เห็นแม้แต่เงาแล้ว หนานอันประหลาดใจมากร้องเรียกคุณยายอยู่หลายคำ แต่ว่าในตอนนี้เธอก็ไม่มีเวลาให้คิดสิ่งใดแล้วเพราะเกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้นเมื่อฟ้าผ่าลงมาที่ศาลเจ้าเข้าอย่างจังหนานอันที่อยู่ด้านในจึงถูกฟ้าผ่าไปด้วยและสติดับวูบลงไปทันใด ไม่รู้ว่านานเท่าใดที่หนานอันตกอยู่ในความมืดมิด และเมื่อเธอตื่นขึ้นมาทุกอย่างรอบกายของเธอก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป...

ข้าอยู่บน ท่านอ๋องอยู่ล่าง

ข้าอยู่บน ท่านอ๋องอยู่ล่าง

โรแมนติก

5.0

เซียวหนานอยู่ในระดับต่ำสุดขององค์กรลับที่แผ่ขยายสายข่าวไปทุกแว่นแคว้น นางเป็นเด็กกำพร้าไร้บิดามารดาที่ถูกเก็บมาให้เป็น นกกระจอกสืบข่าว เรียกได้ว่าเป็นชนชั้นที่วรยุทธ์ต่ำต้อยและต้องทำงานเอาตัวเข้าแลกเพื่อหาข่าวให้กับเบื้องบน ดังนั้นนกกระจอกเช่นนางจึงมีมากมายแทรกซึมเข้าไปในจวนขุนนางต่าง ๆ โดยที่ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ สิ่งที่นางฝึกฝนมาตลอดหลายปีมานี้ก็คือการเอาใจบุรุษ บำรุงร่างกาย ฝึกฝนศาสตร์ทั้งห้าให้เชี่ยวชาญ และฝึกวิชาเสพสังวาสให้บุรุษติดใจ แม้ว่าจะไม่เคยทำกับบุรุษจริง ๆ แต่ขนาดของแท่งหยกของบุรุษนางล้วนได้สัมผัสมาแล้วจากแท่งหยกของเทียมและแท่งหยกบุรุษของจริงที่นางไม่เคยเห็นหน้าว่าคนพวกนั้นคือผู้ใด เพราะพวกนางต้องมอบกายให้กับเหยื่อคนแรกที่นับว่าส่วนใหญ่จะเป็นชนชั้นสูง ดังนั้นจึงไม่อาจร่วมประเวณีกับบุรุษอื่นก่อนที่จะได้รับมอบเหยื่อจากนายใหญ่

ต้องทำเช่นใดให้พวกท่านลุ่มหลง

ต้องทำเช่นใดให้พวกท่านลุ่มหลง

โรแมนติก

5.0

องค์หญิงใหญ่รั่วเสียน ต้องปกป้องบัลลังก์ของน้องชายที่ขึ้นครองราชย์ในวัยเพียงแค่ 4 ขวบ ดังนั้นนางจึงต้องหาทางมัดใจเสนาบดีกัวผู้กุมอำนาจราชสำนักเอาไว้ให้ได้ ทว่าบุรุษผู้นี้กลับไม่ต้องการแต่งงานกับนาง เขายังทำตัวดั่งบิดาหาบุรุษไว้ให้นางอีก รั่วเสียนจึงต้องฝึกฝนการยั่วยวนเขาเพื่อหาวิธีมัดใจบุรุษผู้นี้เอาไว้ให้ได้ และนางก็ต้องตกใจเมื่อเสนาบดีกัวกลับมีถึงสองคน! +++ นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายจีนโบราณประเภทนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ เป็นเรื่องแต่งขึ้นจากจินตนาการไม่ได้อ้างอิงจากประวัติศาสตร์ใด ๆ ดังนั้นภายในจะมีฉาก เนื้อหา เน้นหนักที่เรื่องเพศระหว่างชายหญิง มีการร่วมรักกันตั้งแต่ 3 คนขึ้นไป (3P) และอาจมีความไม่สมเหตุสมผลบ้าง ขอให้ผู้อ่านใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ

ท่านอาเจ้าขา...ข้าอยากเป็นภรรยาของท่าน

ท่านอาเจ้าขา...ข้าอยากเป็นภรรยาของท่าน

โรแมนติก

5.0

คำโปรย หลังจากบิดามารดาเสียชีวิต จูเมยได้ถูกท่านอาบุญธรรมรับเลี้ยง ท่านอาผู้เปี่ยมด้วยความอ่อนโยนและเมตตา ได้กลายเป็นเสาหลักเพียงหนึ่งในชีวิตนาง หัวใจที่อ่อนโยนของจูเมยเริ่มเต้นแรงเมื่ออยู่ใกล้ท่านอา แต่ท่านอาคิดอย่างไรกับนางกันแน่? หรือว่าความรักนี้เป็นเพียงความรู้สึกที่นางมีอยู่เพียงฝ่ายเดียว? เมื่อหัวใจต้องเผชิญกับความไม่แน่นอน จูเมยกลับรู้สึกเจ็บปวดกับความรู้สึกนี้ "ท่านอา...อย่าดีต่อข้ามากนักได้หรือไม่" นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักจีนโบราณ มีดราม่าเล็กน้อยช่วงเริ่มต้น จบสุขนิยม ไม่มีนอกกายนอกใจ เป็นความรักฟิน ๆ ระหว่างท่านอาและหลานสาว(บุญธรรม)ตัวน้อยของตนเอง

นิยายเรื่องนี้ เป็นข้าที่เขียน!

นิยายเรื่องนี้ เป็นข้าที่เขียน!

โรแมนติก

5.0

เรื่องย่อ จื่อเม่ยเป็นนักเขียน และได้เข้าไปอยู่ในนิยายที่ตัวเขียนเขียนเอาไว้ในฐานะตัวประกอบในนิยายที่ออกมาเพียงสองตอนก็ตาย นางถูกตัวร้ายกักขังเอาไว้ในจวน เจื่อเม่ยรู้ว่าเขาต้องตายและจำทำให้นางตายไปด้วย นางจึงต้องหาวิธีหนีจากเขาเพื่อเอาตัวรอด! นิยายเรื่องนี้เป็นแบบสุขนิยมนะคะ พระเอกจะธงแดงในตอนแรก ๆ เพราะนางเป็นตัวร้ายตามเนื้อเรื่องนะคะ หลังจากนั้นก็รักเมียที่สุดในโลกค่ะ ไม่มีนอกกายนอกใจค่ะ แนะนำตัวละคร จื่อเม่ย นักเขียนที่ย้อนไปอยู่ในโลกนิยายในร่างของอนุจื่ออิน จื่ออิน อนุของตัวร้ายที่ออกมาแค่สองตอนก็ตาย และคนที่จื่อเม่ยมาใช้ร่างกาย ซีเฉิน / องค์ชายสี่ /ซีอ๋อง ตัวร้ายที่ต้องตายในตอนจบ ซีหลาน บุตรชายอายุ 5 ขวบของตัวร้าย รั่วหนิง พระชายาที่ซีเฉินไม่เคยเหลียวแล เหล่าหลง และ เหล่าอี้ องครักษ์ฝาแฝดของซีเฉิน ผู้จงรักภักดี ซีกุ้ยเฟย แม่ของซีเฉิน นางมีความแค้นที่ฝ่าบาทเคยทอดทิ้ง จึงคิดจะแก้แค้นทุกคนและสั่งสอนให้ซีเฉินบุตรชายชิงบัลลังก์ หยางโจวซือ / องค์ชายหก / หยางอ๋อง พระเอกของเรื่องที่จื่อเม่ยวางเอาไว้ในนิยาย

หนังสือที่คุณอาจชอบ

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

หลินตงหยาง อายุ 27 ปี เติบโตมากับแม่เพียงสองคน ในวัยเด็กหลินตงหยางเคยมีพ่อผู้ให้กำเนิดแต่หลังจากที่พ่อได้งานใหม่ในเมืองหลวงพ่อที่เคยมีก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อกลับมาหย่าขาดกับแม่ทันทีที่ไปทำงานในเมืองหลวงได้เพียง 2 เดือน ด้วยให้เหตุผลในการหย่าว่า แม่กับและเขาคือตัวถ่วงความเจริญในชีวิตพ่อ สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากแค่พ่อหน้าตาหล่อเหลาและเป็นที่ถูกใจของลูกสาวหัวหน้างาน เพื่อตำแหน่งงานและความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น พ่อเลือกที่จะทิ้งภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านเรื่องยากลำบากมาด้วยกัน หย่าขาดกับภรรยาเพื่อไปแต่งงานใหม่ มีชีวิตใหม่ในเมืองหลวง โดยทิ้งคนข้างหลัง ทิ้งภรรยาที่เคยสาบานว่าจะอยู่ครองคู่กันตลอดไป ในปีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย แม่ก็ล้มป่วยและจากเขาไปในที่สุด สาเหตุที่หลินตงหยางเสียชีวิต เพราะทำงานหนัก อาชีพโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ อย่างเขา ต้องพยายามทำงานให้ได้ตามที่หัวหน้าสั่งมา ในที่สุดเขาก็พัฒนาเกมกำลังภายในของบริษัทได้สำเร็จ หลินตงหยางนอนหลับไปด้วยความสบายใจ แต่ทว่าพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที นี่ไม่ใช่คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองปักกิ่ง หลังคามุงหญ้านี่คืออะไร มันควรจะเป็นเพดานสีขาวสิ เมื่อมองไปรอบๆ ห้องนี่คืออะไร นี่มันไม่ใช่ผนังที่ทำมาจากคอนกรีต มันคือดินเหนียว หลินตงหยางคิดว่าตัวเองฝันไป เขาหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มารดามันเถอะ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หลังจากแน่ใจแล้วว่าไมไ่ด้ฝัน ตอนนั้นเองเขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง และในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ของเด็กชายที่ชื่อเดียวกับเขา หลินตงหยาง อายุ 10 ขวบ เรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายไปของเด็กชาย ทำเอาหลินตงหยางกำมือแน่น ก่อนจะสบถออกมา “พ่อสารเลว เฉินซื่อเหม่ยชัดๆ” และตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของน้องสาว สาเหตุที่เด็กชายหลินตงหยางเสียชีวิต เพราะถูกผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าแย่งผักป่าและทุบตี ทั้งๆ ที่คนพวกนั้นได้ตัดขาดพับพวกเขาสามแม่ลูกแล้ว แต่ยังมิวายข่มเหงรังแก

หลังหย่าเธอกลายเป็นมหาเศรษฐี

หลังหย่าเธอกลายเป็นมหาเศรษฐี

Lewie Parenti
5.0

"ความรักทำให้คนตาบอด" เซิงเกอละทิ้งชีวิตที่สงบสุขเพื่อแต่งงานกับชายคนนั้น ยินยอมทำตัวเหมือนคนรับใช้ที่ไร้ตัวตนมาสามปีเต็ม แต่ในที่สุดเธอก็ตระหนักว่าความพยายามของเธอ มันไร้ประโยชน์สิ้นดี เพราะในใจของสามีตัวเองมีแต่รักแรกของเขา เซิงเกอรู้สึกผิดหวังอย่างมาก และขอหย่าอย่างเด็ดขาด "ถึงเวลาแล้ว ฉันไม่ปกปิดอีกแล้ว จะบอกความจริงให้" ทันใดนั้น โลกออนไลน์ก็ระเบิดขึ้นทันที มีข่าวลือว่าสาวรวยพันล้านคนหนึ่งหย่าร้างแล้ว ดังนั้น ซีอีโอนับไม่ถ้วนและชายหนุ่มรูปงามต่างรีบเข้าหาเธอเพื่อเอาชนะใจเธอ เฝิงอวี้เหนียนเห็นดังนั้นจึงทนไม่ไหวอีกต่อไปเลยจัดงานแถลงข่าวในวันถัดไป โดยขอร้องอย่างจริงจังว่า: ผมรักเซิงเกอ ขอร้องคุณภรรยากลับบ้านนะ

ข้าไม่ใช่คนดีท่านอย่าได้หวัง

ข้าไม่ใช่คนดีท่านอย่าได้หวัง

จิรัฐติกาล
3.5

จางลี่สตรีเกิดมาพร้อมกับความเกลียดชัง บิดามารดาไม่รัก พี่สาวรังเกียจ รอบด้านทำร้ายร่างกาย ชาติภพนี้นางถูกคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีทำร้ายจนตาย เมื่อเกิดพบชาติใหม่อีกครั้ง นางก็ขอตอบแทบพวกเขาอย่างสาสม อย่าคิดว่าชาติภพนี้พวกเขาจะได้อยู่สุขสบาย นางในชาตินี้จะถนอมพวกเขาเป็นอย่างดี “ข้าไม่ใช่คนดี ท่านอย่าได้หวังว่าข้าจะดีเหมือนคนอื่น หากท่านปรารถนา พบสตรีที่ดีก็เชิญไปหาที่อื่น” บุรุษปริศนาที่ติดตามนางจะเลือกเส้นทางไหน แล้วนางจะตอบแทนพวกเขาเหล่านั้นเช่นไร รอพวกเขาหาคำตอบ แต่บอกได้เลยว่านางหาได้ใจดีเหมือนชาติที่แล้วไม่ “ข้าเตือนท่านแล้ว ว่าอย่าได้หวังว่าข้าจะเป็นคนดี”

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
เกิดใหม่เป็นแม่เลี้ยงจำเป็นของนายน้อยสกุลถังในยุค80s
1

บทที่ 1 บทนำ

17/05/2024

2

บทที่ 2 พ่อกลับมาแล้ว

17/05/2024

3

บทที่ 3 คืนของมา

17/05/2024

4

บทที่ 4 ผู้ชายใจร้าย

17/05/2024

5

บทที่ 5 ความจำเป็น

17/05/2024

6

บทที่ 6 แย่แล้ว

17/05/2024

7

บทที่ 7 ตัดสินใจเพื่อลูกสาว

17/05/2024

8

บทที่ 8 พี่สาวคนสวย

17/05/2024

9

บทที่ 9 ส่งคืนคน

17/05/2024

10

บทที่ 10 หน้าซีดตัวสั่น

17/05/2024

11

บทที่ 11 ต่อรอง 1

17/05/2024

12

บทที่ 12 ต่อรอง 2

17/05/2024

13

บทที่ 13 ต้องการแม่จริง ๆ

17/05/2024

14

บทที่ 14 อย่ามาดูถูกฉัน

17/05/2024

15

บทที่ 15 ผู้หญิงที่น่าสงสัย

17/05/2024

16

บทที่ 16 คิดไม่ซื่อ

17/05/2024

17

บทที่ 17 น่ากลัวว่าจะหงอก

17/05/2024

18

บทที่ 18 เป็นความผิดของพ่อเอง

17/05/2024

19

บทที่ 19 ไม่คิดอะไรเลยจริง ๆ

17/05/2024

20

บทที่ 20 เป็นแม่ของผมนะครับ

17/05/2024

21

บทที่ 21 ฝากดูแล

17/05/2024

22

บทที่ 22 หัวใจเต้นแรง

17/05/2024

23

บทที่ 23 อาหารแสนอร่อย

17/05/2024

24

บทที่ 24 ถูกขัง

17/05/2024

25

บทที่ 25 เรื่องนอกเหนือความคาดหมาย

17/05/2024

26

บทที่ 26 แต่งงาน

17/05/2024

27

บทที่ 27 เร็วยิ่งกว่าสายฟ้า

17/05/2024

28

บทที่ 28 เอาเลย

17/05/2024

29

บทที่ 29 คืนอันเร่าร้อน

17/05/2024

30

บทที่ 30 พ่อผู้ชั่วร้าย

17/05/2024

31

บทที่ 31 ครอบครัวสุขสันต์

17/05/2024

32

บทที่ 32 ลักลอบ

17/05/2024

33

บทที่ 33 แหวนของแม่

17/05/2024

34

บทที่ 34 ซึ้งใจ

17/05/2024

35

บทที่ 35 เร่งทำลูก

17/05/2024

36

บทที่ 36 หัวใจกระชุ่มกระชวย

17/05/2024

37

บทที่ 37 แม่ฟื้นแล้ว

17/05/2024

38

บทที่ 38 ครอบครัวของเสี่ยวหลง

17/05/2024

39

บทที่ 39 จุดจบของคนเลว

17/05/2024

40

บทที่ 40 คนซื่อบื้อ

17/05/2024