Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
5.0
ความคิดเห็น
4
ชม
5
บท

เพราะเธอรัก และทุ่มเททุกอย่างให้กับคนที่เธอรัก แต่สุดท้าย.. เธอก็กลับถูกทรยศหักหลัง ที่มาพร้อมกับตราบาป ที่ยากจะลืม..

บทที่ 1 บทนำ

เสียงหัวเราะอย่างสนุกสนานของหนูน้อยที่มีนามว่าเอเลนดังออกไปถึงข้างนอก ซึ่งทำให้ผู้ที่กำลังเดินเข้ามาต่างก็หยุดชะงักไปนิดหนึ่ง ต่างฝ่ายต่างก็หันไปมองหน้ากันก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหนักพร้อมกันเบาๆ

ทั้งสองก้าวเดินต่อโดยมีจุดหมายคือห้องนั่งเล่นที่มีนายหญิงของบ้านและนายน้อยกำลังนั่งเล่นอยู่ที่นั่น

"ม่ะๆ" เสียงอ้อแอ้ของเด็กชายวัยห้าเดือนดังขึ้นคลอไปกับน้ำเสียงสดใสของผู้เป็นแม่ แต่แล้วทุกอย่างก็หยุดชะงักเพราะการมาถึงของสองการ์ดร่างสูง

"ขอโทษครับนายหญิง"

"มีอะไรหรือเปล่าคะ"

ปัณฑารีย์ หันไปมองการ์ดทั้งสองด้วยสายตาเรียบเฉย ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกใดๆออกมาทั้งสีหน้าและแววตา เธอนิ่งมากจนพวกเขาที่เป็นเพียงลูกน้องยังนึกกลัวใจ แล้วถ้าผู้เป็นนายได้มาเห็นกับตาตัวเองจะเป็นอย่างไร

"เอ่อ.." หนึ่งในนั้นถึงกับพูดไม่ออก เพราะลึกๆเขาเองก็รู้สึกสงสารผู้เป็นนายหญิงไม่น้อย

"เอเลนต้องไปแล้วสินะคะ"

ปัณฑารีย์ตัดสินใจพูดออกมาเสียเอง ด้วยรู้อยู่แก่ใจแล้วว่าวันนี้ลูกชายจะต้องบินไปหาผู้เป็นพ่อที่อเมริกา เขาคนนั้นมีคำสั่งให้พาลูกไปแค่คนเดียวแต่ไม่มีเธอ ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าลูกชายติดเธอมากแค่ไหน แต่เธอรู้เหตุผลของเขาดีว่าทำไม

"ยังพอมีเวลาไหมคะ" เธอถามอีกครั้งเมื่อเงียบไปสักพัก

"ยังพอมีเวลานิดหน่อยครับนายหญิง" หนึ่งในนั้นบอก

ปัณฑารีย์พยักหน้าน้อยๆเป็นเชิงรับรู้ ร่างเล็กขยับเข้าไปหาลูกชายตัวน้อยที่นั่งมองเธอตาแป๋วก่อนจะอุ้มร่างเล็กจ้อยขึ้นมานั่งตักแล้วกอดเอาไว้แนบอก

มือบางยกขึ้นลูบศีรษะเล็กไปมาแล้วโยกตัวน้อยๆคล้ายว่าเธอกำลังกล่อมลูกแบบนั้น

"ม่ะๆ" เสียงเล็กเปล่งออกมากับอกแม่

"เอเลน แม่มีวาสนาดูแลลูกได้แค่นี้ ขอโทษที่ต่อไปนี้เราจะไม่ได้เจอกันอีก อย่าโกรธแม่ อย่าเกลียดแม่เลยนะ แม่รักลูกเสมอไม่ว่าลูกจะอยู่ที่ไหนก็ตาม"

ปัณฑารีย์พูดกับลูกด้วยภาษาไทยทั้งหมด ซึ่งเธอหลีกเลี่ยงที่จะให้คนอื่นๆในที่นี้รับรู้ว่าเธอพูดหรือว่าคิดที่จะทำอะไร

ปัณฑารีย์ผละออกจากลูก ซึ่งเธอพยายามทำตัวเข้มแข็งทั้งที่ภายในแตกสลายไม่มีชิ้นดี เพราะนับจากวินาทีนี้และต่อไปในอนาคตเธอและลูกอาจจะต้องกลายเป็นคนแปลกหน้าของกันและกันตลอดไป

"เป็นเด็กดีของปะป๊านะครับ" เธอบอกลูกอีกครั้ง ก่อนจะจำใจผละห่างและดันตัวลูกชายไปให้การ์ดทั้งสองคน

"ไปเถอะ เดี๋ยวจะช้า" เธอพูดสั้นๆแล้วยิ้มให้ลูกชาย

"ม่ะๆ" เสียงเล็กยังคงเอ่ยไม่ขาดปาก เด็กน้อยหันกลับมามองผู้เป็นแม่

"เป็นเด็กดีนะเอเลน"

นั่นคือคำพูดสุดท้ายก่อนที่การ์ดจะพาลูกน้อยไกลห่างจากเธอ​ ยิ่งร่างเล็กนั้นไกลห่างจากสายตามากขึ้นน้ำตาที่พยายามกักเก็บเอาไว้ก็ไหลทะลักออกมาทันทีอย่างสุดจะทน

ปัณฑารีย์ทรุดตัวนั่งลงอย่างหมดแรงแล้วร้องไห้ออกมาอย่างหนักเสียงของเธอดังขึ้นราวกับคนจะขาดใจ จนบรรดาคนรับใช้มากมายต่างก็เข้ามาแอบเมียงมองด้วยความสงสารจับใจ…

กลางดึกในคืนนั้นปรากฎเงาร่างที่เดินลัดเลาะริมกำแพงในสวนเพื่อตรงไปที่ประตูที่อยู่ด้านหลังคฤหาสน์ เธอพยายามหลบเลี่ยงกล้องวงจรปิดที่ถูกติดอยู่รายรอบคฤหาสน์ให้ได้มากที่สุด และนับว่าโชคดีมากที่วันนี้ไม่มีใครเดินเข้ามาทางฝั่งนี้มากนัก

ในที่สุดเธอก็สามารถออกมาจนถึงข้างนอกได้อย่างปลอดภัย ร่างเล็กหันกลับไปมองประตูที่เธอเดินออกมาอีกครั้ง

"ลาขาดละนะ ฉันจะไม่กลับมาที่นี่อีกแล้ว 'อลัน' คุณคือฝันร้ายของฉัน"

ปัณฑารีย์หันหลังให้กับบานประตูด้วยแววตาเย็นชา เธอรอเวลานี้มานานมากแล้ว เวลาที่เธอจะได้ไปจากที่นี่สักที มันยาวนานกว่าสามปีแล้วที่เธอถูกริดรอนอิสรภาพ

"แน่ใจแล้วนะ" เสียงหนึ่งทักขึ้น เธอคือญาติของปัณฑารีย์ที่เป็นลูกครึ่งไทย-จีน เป็นคนที่คอยให้ความช่วยเหลือเธอมาตลอดโดยที่อลันไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย

"อื้อ" ปัณฑารีย์ตอบอย่างเด็ดเดี่ยว ชีวิตนี้เธอไม่มีอะไรให้เสียใจอีกแล้ว นอกจากเพียงเรื่องเดียวเท่านั้น​ นั่นคือเธอจะไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าลูกชายของเธออีกต่อไปแล้ว

'เอเลน แม่ขอโทษ'

เธอรักลูกมากแต่ก็เกลียดพ่อของลูกมากเช่นกัน…

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ LadyDarkSidE

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ไฟรักเร่าร้อน NC18++

ไฟรักเร่าร้อน NC18++

Me'JinJin
4.9

คิณ อัคนี สุริยวานิชกุล ทายาทคนโตของสุริยวานิชกุลกรุ๊ป อายุ 26 ปี นักธุรกิจหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร เย็นชากับผู้หญิงทั้งโลกยกเว้นเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น เอย อรนลิน "เมื่อเขาดึงเธอเข้ามาในวังวนของไฟรักที่แผดเผาหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้ไหม้ไปทั้งดวง" "เธอแน่ใจนะว่าจะให้ฉันช่วยค่าตอบแทนมันสูงเธอจ่ายไหวเหรอ?" เอย อรนลิน พิศาลวรางกูล ดาวเด่นของวงการบันเทิงที่ผันตัวไปรับบทนางร้าย เธอสวย เซ็กซี่ ขี้ยั่วกับเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น "เขาคือดวงไฟที่จุดประกายขึ้นในหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้หลงเริงร่าอยู่ในวังวนแห่งไฟรัก" "อะ อึก จะ เจ็บ เอยเจ็บค่ะคุณคิณ"

ซีอีโอผู้อ่อนแอต้องง้อเธอทุกวัน

ซีอีโอผู้อ่อนแอต้องง้อเธอทุกวัน

Elsworth Underwood
5.0

เซิ่งหนานหยินเกิดใหม่แล้ว ชาติที่แล้ว เธอถูกชายชั่วหักหลัง ถูกชายเสแสร้งใส่ร้าย โดนครอบครัวสามีเล่นงาน จนทำให้เธอล้มละลายและเป็นบ้าไป ในท้ายที่สุด เธอเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ 9 เดือน แต่คนร้ายกลับทำเงินได้มากมาย และใช้ชีวิตทั้งครอบครัวอย่างมีความสุข เกิดใหม่ครั้งนี้ เซิ่งหนานหยินคิดตกอล้ว อะไรที่ว่าพระคุณช่วยชีวิต คนรักในใจอะไรกัน ล้วนไม่ต้องไปสน เธอจะจัดการชายชั่วหญิงร้าย สร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลเก่าของตนเองขึ้นมาใหม่อีกครั้งและนำตระกูลเซิ่งไปสู่จุดสูงสุดของชีวิต สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ คนที่หยิ่งมาตลอดในชาติที่แล้ว กลับเป็นฝ่ายริเริ่มมาหาเธอ "เซิ่งหนานหยิน การแต่งงานครั้งแรกผมไม่ทัน การแต่งงานครั้งที่สองก็ต้องถึงคิวผมแล้วสินะ"

ต้องมนต์บุปผา

ต้องมนต์บุปผา

ซีไซต์
5.0

หลิวซือซือผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่นอกจากรูปร่างหน้าตาที่สวยหยดย้อยแล้ว แทบจะไม่มีความสามารถหรือความโดดเด่นในเรื่องอื่น และหากจะว่ากันไปหญิงสาวก็เป็นคนที่ค่อนข้างใสซื่อบริสุทธิ์อยู่ไม่น้อย เพราะได้รับการรับเลี้ยงประดุจไข่ในหินจากผู้เป็นพ่อและแม่ที่มีฐานะไม่ธรรมดา เธอรักในอาชีพนักแสดงแม้พ่อแม่จะคัดค้านแต่สุดท้ายก็ตามใจเธอเพราะไม่ต้องการให้ลูกสาวเสียใจ อยู่มาวันหนึ่งด้วยบทบาทที่ต้องแสดงในซีรีส์ย้อนยุค ทำให้พ่อของเธอหาขลุ่ยโบราณเล่มหนึ่งมาให้ ตั้งแต่ได้รับขลุ่ยมาหลิวซือซือก็มักฝันประหลาด ว่าเธอได้พบผู้ชายคนหนึ่งในเขาเป็นแม่ทัพอยู่ระหว่างสงครามอีกทั้งตนเองยังมีโอกาสช่วยเขาหลายครั้ง ที่น่าประหลาดใจคือ ฝันนั้นของเธอเหมือนจะเป็นความจริงไปแล้ว เขาคือใครและเกี่ยวข้องกับเธอด้วยเหตุใด ทำไมเธอจึงมักฝันประหลาดเช่นนี้???

โสเภณียอดรัก

โสเภณียอดรัก

อัญญาณี
4.9

ธาริกาทนเห็นน้ำตาของวาติยาแฝดน้องไม่ได้ เธอจึงสลับตัวกับน้องสาว เพื่อมาจัดการ นายราเชนทร์ สามีจอมปลอมของวาติยา ให้รู้ซะบ้างว่า ผู้หญิงไม่ได้อ่อนแอทุกคน ...... “เธอออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้ ไป!” ราเชนทร์ไล่หญิงสาวความโมโห “ไม่ไป แก้วเพิ่งมาจะไล่แก้วไปไหนล่ะคะ คืนนี้แก้วจะทวนความจำให้พี่เชนทร์ รับรองพรุ่งนี้พี่เชนทร์ไม่มีทางไล่แก้วออกจากบ้านแน่นอนค่ะ” “ไป! ฉันบอกให้เธอออกไปจากบ้านของฉัน แม่โสเภณี!” ราเชนทร์เริ่มตัวสั่นเพราะความโกรธ เขาไม่เคยโกรธใครเท่าผู้หญิงคนนี้เลย ทั้งโกรธทั้งเกลียด ทั้งขยะแขยง “คำก็โสเภณี สองคำก็โสเภณี ถามหน่อยเถอะว่าถ้าเมียเป็นโสเภณีแล้วผัวจะเป็นอะไร ก็เป็นแมงดาไง แสดงว่าพี่เชนทร์เป็นแมงดา ส่วนบ้านหลังนี้ก็เป็นซ่อง ” ธาริกาสวนกลับอย่างเจ็บแสบ ทำให้ราเชนทร์ถึงกับอึ้ง ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความโกรธ แล้วเดินเข้ามาหาหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างบันได เขาเงื้อมือขึ้นสูงหมายจะตบใบหน้านวล แต่เสียงหวานใสของธาริกาก็ดังขึ้นมาเสียก่อน “ตบสิ คุณตบฉัน ฉันจะตบคุณด้วยรองเท้าข้างนี้ เอาสิ! ตบสิ!” ธาริกาถือรองเท้าส้นสูงสีดำขึ้นเหนือศีรษะ ตั้งท่าจะฟาดกับใบหน้าของเขาทันทีที่เธอถูกทำร้าย ราเชนทร์ไม่คิดว่าวาติยาคนใหม่จะกล้าทำกับเขาแบบนี้ เพราะที่ผ่านมาวาติยาคนเดิมไม่กล้าขึ้นเสียงกับเขา เขาว่าแรงๆ ก็เอาแต่ร้องไห้ แต่วาติยาคนนี้เถียงเขาทุกคำ แถมยังสู้ถ้าหากเขาคิดทำร้ายเธอ ร้ายมาร้ายกลับ...ไม่โกง

ที่แท้เป็นคุณหนูตัวจริง

ที่แท้เป็นคุณหนูตัวจริง

Nadia Lada
5.0

เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"

ขอโอกาสอีกครั้ง

ขอโอกาสอีกครั้ง

Arny Gallucio
5.0

หลังจากเมา เธอก็ได้รู้จักกับคนใหญ่คนโตคนหนึ่ง เธอต้องการความช่วยเหลือจากเขา ส่วนเขาหลงเสน่ห์รูปร่างที่ดีและความสวยงามของเธอ พอเวลาผ่านไป เธอก็ตระหนักได้ว่าเขามีคนอยู่ในใจแล้ว เมื่อรักแรกของเขากลับมา เขาก็ไม่ค่อยได้กลับบ้าน แต่ละคืนเหวินม่านอยู่ในห้องว่างเปล่าด้วยคนเดียว แต่สุดท้ายแล้ว สิ่งที่เธอได้รับมาก็มีแต่เช็คใบหนึ่งและคำกล่าวลาเท่านั้น เดิมทีคิดว่าเธอจะร้องไห้โวยวาย แต่ไม่คาดคิดว่าเธอหยิบใบเช็คแล้วจากไปอย่างไม่ลังเล: "คุณฮั่ว ลาก่อน!"... พอพบกันอีกครั้ง เธอก็มีคนอยู่ข้างกายแล้ว เขาพูดด้วยตาแดงก่ำ: "เหวินม่าน ผมคบกับคุณมาก่อนนะ" เหวินม่านยิ้มเบา ๆ แล้วพูดว่า "ทนายฮั่ว คนที่บอกเลิก นั่นคือคุณเองนะ! ถ้าอยากจะเดทกับฉัน คุณต้องต่อคิว..." วันถัดมา เธอได้รับเงินโอนหนึ่งแสนล้านพร้อมแหวนเพชร ทนายฮั่วคุกเข่าข้างหนึ่ง: "คุณเหวิน ผมอยากจะแทรกคิว"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ