เมื่อเซิ่งหนิงเตรียมจะบอกฮั่วหลิ่นเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ของเธอ ทว่ากลับพบเขาช่วยพยุงผู้หญิงอีกคนลงจากรถอย่างเอาใจใส่... เคยคิดว่าตนเองอยู่เคียงข้างฮั่วหลิ่นคอยดูแลเขามาสามปี สักวันหนึ่งเขาจะมาสามารถสร้างความประทับใจให้กับเขา แต่สุดท้ายเป็นตนเองที่คิดเองเออเองไปฝ่ายเดียว เซิ่งหนิงตายใจแล้วจากไป สามปีต่อมา ข้างกายของเธมีผู้ชายอีกคนหนึ่ง และฮั่วหลิ่นเสียใจมาก เจาพูดด้วยความโศกเศร้า "เซิ่งหนิง เรามาแต่งงานกันเถอะ" เซิ่งหนิงยิ้มอย่างเฉยเมย "ขออภัยนะคุณฮั่ว ฉันมีคู่หมั้นแล้ว"
เซิ่งหนิงขานรับอื้มเพียงสั้น ๆ รอยเล็บประทับฝังลึกอยู่บนร่างกายของฮั่วหลินเป็นทางยาว คนทั้งคนราวกับถูกตักออกมาจากบ่อเหงื่อ ทั้งเนื้อทั้งตัวเปียกชุ่มไปหมด
เธออ้าปากกัดไปที่ไหล่ของฮั่วหลิน ขนตางอน ๆ สั่นกระเพื่อมสองครั้ง เนื่องจากหมดแรง จึงผละฟันออกอย่างไม่รู้ตัว แล้วหลับตาม้วนตัวพักอยู่ในอ้อมกอดของฮั่วหลิ่น
เซิ่งหนิงรู้สึกร้อนเล็กน้อย แต่เธอกลับถวิลหาไออุ่นของฮั่วหลิน ไม่อยากผละออกไป
ไม่นานหลังจากนั้น ฮั่วหลินก็ผละออกจากเธอ พลางลุกขึ้นหยิบเสื้อคลุมชุดนอนสีเทาที่อยู่ข้าง ๆ ขึ้นมาสวมใส่ น้ำเสียงแฝงไปด้วยความเย็นชาและแหบแห้งเล็กน้อย
“เซิ่งหนิง ฉันจะแต่งงานแล้ว”
รุนแรงราวกับน้ำเย็นหนึ่งกะละมังราดลงมาบนหัวเธอไม่มีผิด เซิ่งหนิงที่กำลังจมอยู่กับความอบอุ่นนั้นหน้าซีดเผือดขึ้นมาทันที
“เราเลิกกันเถอะ”
ยังไม่ทันที่เซิ่งหนิงจะเอ่ยปาก คำพูดสองสามคำก็ตัดสินประหารชีวิตเธอไปแล้ว ตอนนี้ใบหน้าที่อ่อนโยนและงดงามนั้นดูเศร้าขึ้นมาทันที
เธออดไม่ได้ที่จะกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น รอยช้ำบนตัวนั้นยังเห็นได้ชัดเจน ฮั่วหลินเพิ่งจะมีอะไรกับเธอก็มาบอกเลิกกับเธอแล้ว
สมกับเป็นสไตล์ของเขาจริง ๆ เย็นชาและไร้หัวใจ
เธอน่าจะรู้มาตั้งแต่แรกแล้วไม่ใช่รึไง?
อยู่ด้วยกันมาสามปี ทว่าตั้งแต่ต้นจนจบยังไม่สามารถทำให้ใจที่แข็งดังหินของเขาอบอุ่นขึ้นมาได้
ก็นั่นสินะ เธอเป็นคนเสนอตัวเอง เธอไม่สามารถโทษใครได้
จู่ ๆ น้ำตาก็ไหลพรากออกมา เธอเงยหน้าพลางเก็บความปวดใจ และความเสียใจทั้งหมดไว้ และตอบเขาด้วยน้ำเสียงปกติ
“ใช่คุณหนูของตระกูลไป๋คนนั้นรึป่าวคะ?”
ฮั่วหลินจุดบุหรี่มวนนึง พลางพ่นควัน แล้วพูดขึ้นมาช้า ๆ ว่า “อืม ตระกูลไป๋กับตระกูลฮั่วเป็นเพื่อนกัน แต่งงานกับเธอไม่มีผลเสียอะไรกับฉัน”
เซิ่งหนิงกัดริมฝีปาก หันหน้าหนี ไหล่ที่เปลือยเปล่ามีรอยดูดสีแดงประทับอยู่หลายจุด
“เธออยู่กับฉันมาสามปี แน่นแนว่าฉันไม่มีทางเอาเปรียบเธอ เธออยากได้อะไรสามารถเสนอมาได้ทั้งนั้น เงินและบ้านฉันสามารถให้เธอได้ทั้งนั้น”
“ฮั่วหลิน ฉันไม่ได้มาขายนะ!”
ฮั่วหลินดีดขี้บุหรี่ “ฉันรู้ เพราะนี่คือสิ่งที่ฉันตอบแทนให้เธอ รับไว้แล้วถือว่าเราสองคนก็ไม่มีอะไรติดค้างกันแล้ว”
เซิ่งหนิงพูดขึ้นมาอย่างดื้อรั้น “ฉันก็บอกแล้วว่าฉันไม่ได้มาขาย ฉันไม่ต้องการของตอบแทนอะไรทั้งนั้น!”
ฮั่วหลินถอนหายใจ “เซิ่งหนิง ฟังกันหน่อยสิ”
เซิ่งหนิงอยากจะโต้กลับ แต่นี่คือผู้ชายที่เธอเลือก
มีข่าวลือมานานแล้วว่า ฮั่วหลินแห่งเมืองออร์ลีนส์นั้นเป็นคนเย็นชา ไม่หลงผู้หญิง แต่เธอก็ไม่เชื่อ เธอมีอะไรกับฮั่วหลินตั้งแต่คืนแรกที่เจอกับเขา ถึงแม้ว่าจะไม่รับปากว่าจะเป็นแฟนกับเธอ แต่กลับไม่ปฏิเสธ จากนั้นทั้งสองคนก็อยู่ด้วยกัน”
เธอคิดว่าเธอเป็นข้อยกเว้น ไม่คิดเลยว่าเธอจะคิดเองเออเอง
เซิ่งหนิงมองแผ่นหลังของฮั่วหลิน ตอนนี้กลับไม่แม้แต่จะมองเธองั้นเหรอ?
เธอรู้สึกเสียใจอย่างถึงที่สุด เช็ดน้ำตา จู่ ๆ ก็รู้สึกท้องไส้ปั่นป่วน รีบวิ่งไปอ้วกที่ห้องน้ำทันที
ฮั่วหลินขมวดคิ้ว แล้วเดินตามไป
“เธอท้องเหรอ?”
เซิ่งหนิงแค่อยากอาเจียน เฉย ๆ แต่จริง ๆ แล้วเธอไม่ได้อาเจียนอะไรออกมาเลย เธอมีอาการนี้มาสองวันแล้ว แต่ตอนนั้นเธอคิดว่าเธอกินอะไรผิดเลยไม่ได้สนใจอะไร ตอนนี้พอได้ยินฮั่วหลินพูดมาแบบนี้ เธอก็ใจเต้นแรงขึ้นมาทันที
ถ้าเธอท้องจริง ๆ งั้นเธออาจจะ...
วินาทีต่อมา เสียงที่อยู่ข้างหลังเธอก็ทำลายความหวังของเธอไปทันที
“ไปตรวจดูเถอะ ฉันไม่อยากมีลูกนอกสมรส”
เขายังคงโหดร้ายกับเธอ
เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วตอบกลับไปอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “ไม่จำเป็นหรอก เมื่อวานฉันไปตรวจที่โรงพยาบาลมาแล้ว ก็เป็นโรคเดิม ๆ แหละค่ะ”
ฮั่วหลินยังคงขมวดคิ้ว “ไม่ไปหาหมอหน่อยเหรอ?”
“ฉันรู้จักร่างกายของตัวเองดี ไม่ต้องกังวลหรอกค่ะ มันจะไม่ส่งผลกระทบต่อการแต่งงานของคุณ ฉัน เซิ่งหนิง ไม่ใช่คนไม่กล้ายอมรับความจริง”
บทที่ 1 เซิ่งหนิง ฉันจะแต่งงานแล้ว
04/07/2024
บทที่ 2 เธอท้อง
04/07/2024
บทที่ 3 ฉันไม่อยากรักคุณอีกต่อไปแล้ว
05/07/2024
บทที่ 4 ฮั่วหลิน คุณนี่มันโหดร้ายจริง ๆ
05/07/2024
บทที่ 5 ความรักของเซิ่งหนิงนั้นไร้ค่า
05/07/2024
บทที่ 6 เธอกล้าดียังไงไปคบกับผู้ชายคนอื่น? !
05/07/2024
บทที่ 7 หนิงหนิง ให้ฉัน
05/07/2024
บทที่ 8 เธอเดินจับมือหลินเฟิงหย่า
05/07/2024
บทที่ 9 เซิ่งหนิงคือผู้หญิงของฉัน
05/07/2024
บทที่ 10 ฮั่วหลิน เป็นบ้าอะไรของคุณ!
05/07/2024
บทที่ 11 ฮั่วหลิน เราจะแต่งงานกันเมื่อไหร่คะ?
05/07/2024
บทที่ 12 แบบนี้ไม่ดีเลยสักนิด !
05/07/2024
บทที่ 13 ไป๋ยวี่มาหาถึงที่
06/07/2024
บทที่ 14 แนะนำให้เธอไปพบจิตแพทย์
06/07/2024
บทที่ 15 เซิ่งหนิง ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่!
07/07/2024
บทที่ 16 เกิดเรื่องขึ้นที่บริษัท
07/07/2024
บทที่ 17 ให้เซิ่งหนิงจากไปซะ
08/07/2024
บทที่ 18 การเจรจาจบลงอย่างไม่มีความสุข
08/07/2024
บทที่ 19 ปฏิเสธความช่วยเหลือของหลินเฟิงหย่า
08/07/2024
บทที่ 20 ดูคู่หมั้นของคุณไว้ให้ดี
08/07/2024
บทที่ 21 ไปเมืองแอริฟอร์ด
08/07/2024
บทที่ 22 หมวด 22 การลาออกของลูกจ้าง
08/07/2024
บทที่ 23 เซิ่งซือ กรุ๊ปไม่มีทางล้มละลาย!
08/07/2024
บทที่ 24 การแสดง
08/07/2024
บทที่ 25 ฮั่วหลิน คุณทำอะไร!
08/07/2024
บทที่ 26 คุณเซิ่งวิ่งร้องไห้ออกไป
08/07/2024
บทที่ 27 ให้เงินคนไปฟรี ๆ
08/07/2024
บทที่ 28 เซิ่งหนิงชนะ
08/07/2024
บทที่ 29 เขาเป็นแฟนของฉัน
08/07/2024
บทที่ 30 รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?
08/07/2024
บทที่ 31 พวกเขาจูบกันในลิฟต์
08/07/2024
บทที่ 32 ผู้ชายคนนั้นคือฮั่วหลิน
08/07/2024
บทที่ 33 พายุโหมกระหน่ำขึ้นมาอีกครั้ง
08/07/2024
บทที่ 34 ดูสิว่าเซิ่งหนิงจะจัดการยังไง
08/07/2024
บทที่ 35 แผนของไป๋ยวี่ล้มเหลว
08/07/2024
บทที่ 36 เกลียดเซิ่งหนิงมาก
08/07/2024
บทที่ 37 คุณฮั่วต้องมีความรักแน่ ๆ!
08/07/2024
บทที่ 38 ช่วยชีวิตผู้ชายคนหนึ่ง
08/07/2024
บทที่ 39 ผู้ชายสารเลวควบคุมซ่งหว่าน
08/07/2024
บทที่ 40 มิน่าเธอถึงไม่ต้องการอะไร
08/07/2024