จอห์นนี่กับนักสืบหญิงวัตสันและผองเพื่อน

เมืองเป้าหมาย

แผนบุกรุกของมนุษย์ต่างดาวก็ล้มเหลวด้วยประการฉะนี้ การทำลายความสัมพันธ์ของมนุษย์เป็นอุบายของมนุษย์ต่างดาวที่น่ากลัวเป็นอันมาก แต่ไม่ห่วง เรื่องที่เกิดขึ้นนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในอนาคตภาคหน้า เอ๊ะ? เพราะเหตุใดหรือ? นั่นก็เพราะมนุษย์เรามีความสัมพันธ์ที่ผิวเผินแลเปราะบางเกินกว่าที่จะให้มนุษย์ต่างดาวโจมตีด้วยวิธีเช่นนี้ยังไงเล่า!

"จะบอกอะไรให้นะ พวกนี้น่ะอยู่ตามกฎตามความไว้ใจต่อกัน การยึดครองโลกไม่ต้องใช้ความรุนแรง ถ้าขจัดความไว้ใจต่อกัน พวกมนุษย์ก็จะกำจัดพวกตัวเองทิ้ง มนุษย์ก็จะกวาดล้างตัวเองไปจนหมด ใช่ไหมล่ะ? ชอบไหม?"—มนุษย์ต่างดาว

"จอห์นนี่ซัง"

"บอกไปแล้วไงว่าไม่เอาเค้ก ไม่ต้องจัดงานวันเกิดให้ด้วย"

ฝ่ายฮามาดะ หนุ่มญี่ปุ่นวัย 22 ปี พยายามพูดคุยกับจอห์นนี่ หนุ่มวัย 23 ปี มีปานที่คอกับข้อมือซ้าย ถึงเค้กที่จอห์นนี่ชอบ ถึงอย่างนั้นตัวจอห์นนี่ก็ปฏิเสธตลอดเวลา

"วัตสัน ได้ข้อมูลมาครบแล้ว ปิดคดี"

ฝ่ายจอห์นนี่ส่งกระดาษกับแฟลชไดรฟ์เก็บข้อมูลให้กับนักสืบหญิงวัตสัน สาวอังกฤษ จักษุฟ้า ผมสั้นสีบลอนด์ ผิวขาว และดูเหมือนตัวการ์ตูนญี่ปุ่นหลุดออกมาอยู่ในโลกความเป็นจริง

"จอห์นนี่ซังปิดคดีบ่อยกว่าวัตสันซังอีกนะครับ จอห์นนี่ซังน่าจะไปได้ไกลกว่านี้นะครับ ทำไมไม่ทำงานล่ะครับ? จอห์นนี่ซังบอกว่าชอบอุลตร้าแมนเหมือนกับผมไม่ใช่เหรอครับ? จะไม่ไปทำงานที่ญี่ปุ่นหน่อยเหรอครับ? แล้วทำไมถึงไม่จัดงานวันเกิดให้ตัวเองล่ะครับ?"

"เพราะมันไม่มีใครช่วยใครไง ความฝันอะไรนั่นมันไม่มีวันเป็นจริงหรอก ไม่มีใครรับอะไรจากคนนอก ส่งงานเขียนไปสำนักพิมพ์ไหนก็ไม่รับ มันจะไปอยู่ได้ไงล่ะ อยากเป็นพระเอกอุลตร้าแมนน่ะใช่ แต่เขาไม่รับหรอกน่า 23ปีแล้ว เสียเวลามาตั้ง23ปีแล้ว 10กันยา อีก2เดือนข้างหน้าก็24ปีแล้ว การ์ตูนเรื่องแรกที่เขียน เขียนตั้งแต่ตอนป.5 แถมยังเขียนไม่จบด้วย ไม่เอาแล้ว ไม่เอา เพราะงี้ไง เลยปฏิเสธโอกาสทั้งหมดที่เข้ามาในชีวิต ปฏิเสธงานที่มีคนเสนอเข้ามาทั้งหมด ปฏิเสธความช่วยเหลือทั้งหมด ต่อให้มีแมวมองมาพาไปเป็นดาราก็เอา ที่เป็นคู่หูให้วัตสันนี่เพื่อให้มีเงินหรอก จะทำอะไรขอทำเอง ไม่ขอให้ใครพาไปที่ไหนหรือช่วยอะไรทั้งนั้น ขอปฏิเสธทุกอย่างที่เข้ามาในชีวิตทั้งชีวิต วัตสัน ข้อมูลครบแล้ว เคลียร์กับลูกค้าได้แล้วล่ะ"

"จอห์นนี่ซังเอาจริงเหรอครับ?"

"นั่นสิ จอห์นนี่"

"โกเมนนาไซ(ขอโทษครับ)"

"จอห์นนี่ซังพูดคำว่าขอโทษเป็นภาษาญี่ปุ่นอีกแล้ว"

"ฮามาดะซัง วัตสันมีลูกค้า วัตสันต้องไปคุยธุระกับลูกค้า"

"เรียกผมว่าฮามาดะคุงเถอะครับ จอห์นนี่ซังอายุมากกว่าผมตั้งปีนึง"

"ห่างกันไม่มากหรอกน่า เดือนที่เราเกิดยังอยู่ติดกันเลย 27สิงหากับ10กันยา ห่างกันปีนึง?"

"เดี๋ยวมานะ" ฝ่ายนักสืบหญิงวัตสันลาทั้งสองคนไปหาลูกค้า

"จอห์นนี่ซังชอบเค้กอะไรครับ?"

"ฮามาดะซังเองนั่นแหละชอบเค้กอะไร?"

"เอ๋ แต่ว่า..."

"บอกไปแล้วนะว่าไม่เอา"

"แล้วถ้าจะให้ช่วย..."

"ไม่ต้องการความช่วยเหลือ"

จอห์นนี่หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาดู เวลาบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือปรากฏเป็นเวลาเที่ยง แล้วก็มีการแจ้งเตือนจากเว็บเบราเซอร์ปรากฏเป็นข่าวชายคนหนึ่งคลุ่มคลั่งยิงปืนไปทั่ว

"กลับมาแล้ว"

"วัตสันกลับมาไวจัง?"

"งานนี้เคลียร์กับลูกค้าไวกว่างานอื่น จอห์นนี่รู้ข่าวคนยิงปืนหรือยัง? แถวนี้พอดีเลย"

"เห็นแล้ว คดีฆาตกรรมไม่ใช่งานของนักสืบเอกชนไม่ใช่หรือไง?"

"ถึงงั้นก็เถอะนะ นี่ไง ออกข่าวทีวีอยู่นี่ไง"

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า "ทางผู้ก่อเหตุบอกว่า ตนกำลังสูบบุหรี่อยู่แล้วหลังจากนั้นเขาก็จำอะไรไม่ได้เลย"

"เห็นข่าวแต่เราไขคดีนี้ไม่ได้นะ วัตสัน"

แล้วก็มีเสียงยิงปืนดังลั่นขึ้น แล้วจอห์นนี่ก็สบถ"หูหนวกแล้วมั้ง"

จอห์นนี่ ฮามาดะ วัตสัน พากันไปหลบในห้องลับ จอห์นนี่ใช้โทรศัพท์มือถือเรียกตำรวจ

ตำรวจจับชายยิงปืนคนหนึ่งไปได้

ทั้งจอห์นนี่ ฮามาดะ วัตสันก็พากันออกมาข้างนอก มีซองบุหรี่อยู่บนพื้น

จอห์นนี่เห็นดังนั้นก็ว่า "ตำรวจไม่ได้เก็บไปหรือไงเนี่ย?"

แล้วจอห์นนี่ก็หยิบบุหรี่จากซองออกมามวนหนึ่ง หักบุหรี่มวนนั้นใบยาสูบกับผลึกสีแดงหลุดออกมาจากมวนบุหรี่

"อะไรน่ะ?"

"คำตอบของคำถามนี้ ถ้าเป็นตอนนี้คือไม่รู้ ถ้าอยากรู้ต้องถามคำถามนี้เวลาอื่น"

ฝ่ายจอห์นนี่เอาผลึกสีแดงจากบุหรี่ไปทดสอบ เมื่อเสร็จแล้วก็มาหาฮามาดะกับวัตสัน

"มันคือพืชอวกาศ"

"ในทีวีบอกว่าคนยิงปืนสูบบุหรี่แล้วจำอะไรไม่ได้นี่ จอห์นนี่"

"จริงด้วย จอห์นนี่ซัง"

"แบบนั้นจะไปหาคนที่เอาพืชอวกาศใส่ลงไปในบุหรี่ได้ไงเล่า?"

"จอห์นนี่ ร้านค้าไง ร้านค้าที่ขายบุหรี่"

วัตสัน จอห์นนี่ ฮามาดะขึ้นรถของวัตสันแล้วพากันไปที่ร้านค้าที่ขายบุหรี่ที่อยู่ใกล้ที่สุด

"บุหรี่หมด"

"ไม่ ถ้าบุหรี่หมดต้องมีคนมาส่งบุหรี่"

แล้วรถขนส่งสินค้าคันหนึ่งก็มาที่ร้าน คนขับรถลงมาขนบุหรี่ส่งให้กับร้านค้า เสร็จแล้วก็ขึ้นรถขับจากไป

วัตสัน จอห์นนี่ ฮามาดะพากันขึ้นรถ แล้ววัตสันก็ขับรถตามรถขนส่งสินค้าคันนั้นไปถึงบ้านชั้นเดียวหลังใหญ่หลังหนึ่ง คนขับรถขนส่งสินค้าลงจากรถเข้าไปในบ้าน วัตสัน จอห์นนี่ ฮามาดะลงจากรถ

"วัตสัน ฮามาดะซัง รออยู่ข้างนอก จะขอเข้าไปคนเดียวเอง"

"จอห์นนี่จะไม่เป็นอะไรเหรอ?"

"วัตสันกับฮามาดะซังช่วยจากข้างนอก"

"ได้"

จอห์นนี่เดินเข้าไปในบ้านชั้นเดียวหลังใหญ่นั้นคนเดียว

จอห์นนี่เดินเข้ามาภายในบ้านลึกขึ้นเรื่อย ๆ แล้วเขาก็ถูกประตูกลพาเขาเข้าไปที่ห้องลับห้องหนึ่ง

"มนุษย์ต่างดาว"

"จะบอกอะไรให้นะ..............

"จอห์นนี่ซังบอกให้เราช่วยจากข้างนอก"

"เริ่มกันตอนนี้เลยไหม?"

"เอาล่ะ ไปช่วยจอห์นนี่ซังกันเถอะครับ"

วัตสันกับฮามาดะขึ้นรถ แล้ววัตสันก็ซิ่งรถเต็มกำลังชนบ้านหลังนั้นจนผนังทะลุไปจนถึงห้องลับนั้นจนชนมนุษย์ต่างดาวตาย

"ไปดูหนังเรื่องอะไรกันมาเนี่ย? คืนนี้งดเล่นเกมทั้งคู่เลย"

"จอห์นนี่ซัง!"

จบ