Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ฉันไม่มีทางยอมแพ้

ฉันไม่มีทางยอมแพ้

Tann Aronson

5.0
ความคิดเห็น
877.5K
ชม
264
บท

เมื่อเธออายุยี่สิบ ชิงฉือได้รู้ว่าตนเองไม่ใช่ลูกโดยกำเนิดของตระกูลต้วน เธอถูกลูกสาวที่แท้จริงของตระกูลต้วนล้อมกรอบ จนถูกพ่อแม่บุญธรรมไล่ออกจากบ้านและกลายเป็นตัวตลกในเมือง เมื่อเธอกลับไปหาพ่อแม่ชาวนา จากนั้นก็พบว่าบิดาผู้ให้กำเนิดของเธอเป็นคนที่รวยที่สุดในเมืองเจียงเฉิงส่วนพี่ชายของตนเองเป็นอัจฉริยะในแวดวงต่างๆ ทุกคนมองดูเด็กสาวตัวเล็กคนนี้ด้วยความเห็นใจและถือว่าเธอเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ค่อยๆ พบว่า... ที่แท้ว่าน้องสาวเป็นคนมากความสามารถ? อดีตแฟนหนุ่มผู้น่ารังเกียจหัวเราะเยาะ "อย่ามาตามเซ้าซี้ไม่เลิก ฉันมีแต่เมียนเมียนอยู่ในใจ!" คนใหญ่แห่งเมืองหลวงปรากฏตัว "เมียฉันจะเห็นหัวนายเหรอ?"

บทที่ 1 โดนไล่ออกจากตระกูลร่ำรวย

“ต้วนชิงฉือ เรารับแกมาเลี้ยงนานหลายปีขนาดนี้ ไม่คิดเลยว่าแกจะทำเรื่องเนรคุณแบบนี้ ครั้งนี้ตระกูลต้วนไม่สามารถให้แกอยู่ต่อไปได้อีกแล้ว แกไปซะเถอะ !”

ต่อหน้าต้วนชิงฉือมีคุณนายผู้ร่ำรวยคนหนึ่งกำลังมองเธอด้วยสายตาเกลียดชัง

“แม่คะ อย่าทำแบบนี้เลยค่ะ หนูตกลงมาจากข้างบนโดยไม่ได้ตั้งใจเอง ไม่เกี่ยวอะไรกับพี่หรอกค่ะ”

ที่โซฟาใกล้ ๆ เด็กผู้หญิงที่หน้าตาคล้ายกับคุณนายผู้ร่ำรวยขอร้องทั้งน้ำตา เข่าของเธอพันผ้าพันแผลอยู่ สภาพดูน่าสงสารมาก

เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน ลูกสาวแท้ ๆ ของตระกูลต้วนตกลงมาจากบันได ตอนนั้นบนชั้นสองมีแค่ต้วนชิงฉือคนเดียว

เพราะงั้นทุกคนเลยเชื่อว่าเธอเป็นคนทำ...

ตอนนี้ใบหน้าเกลียดชังและรังเกียจของคนในบ้านตระกูลต้วนดูแตกต่างจากเมื่อสัปดาห์ก่อนตอนที่พวกเขาบอกต่อหน้านักข่าวว่าไม่อยากให้เธอไปอย่างสิ้นเชิง

ต้วนชิงฉือก้มหน้าลง แววตาเต็มไปด้วยความเยาะเย้ย

ก่อนหน้านี้ไม่นาน เธอยังเป็นลูกสาวคนเดียวของตระกูลต้วนอยู่เลย ถึงแม้ว่าจะไม่ได้รับความโปรด แต่อย่างน้อย ๆ ตระกูลต้วนก็ไม่เคยได้ทำให้เธออยู่อย่างอดอยาก

จนถึงวันนั้นที่เกิดเรื่องขึ้นกับคุณต้วน ซึ่งต้องการถ่ายเลือด ทุกคนจึงไปตรวจกรุ๊ปเลือด ถึงได้พบว่าต้วนชิงฉือไม่ใช่ลูกสาวของตระกูลต้วน คุณต้วนรีบใช้เส้นสายเพื่อทำการตรวจสอบทันที ไม่นานก็เจอต้วนเหมียนเหมียน ลูกสาวแท้ ๆ ของเขา

ตระกูลต้วนเป็นตระกูลที่ร่ำรวยในเมืองเจียง พอเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ทุกคนต่างก็ต้องรู้ไปหมดแล้ว แต่ตระกูลต้วนที่กลัวจะเสื่อมเสียชื่อเสียงนั้นบอกกับสาธารณชนไปว่าไม่อยากให้ต้วนชิงฉือที่เลี้ยงดูเหมือนลูกแท้ ๆ มาหลายปีจากไป เลยกะว่าจะเลี้ยงดูอีกสักพักก่อนแล้วค่อยส่งเธอกลับไป

จริง ๆ แล้วพวกเขาวางแผนไว้ว่ารอให้เรื่องซาลงก่อนแล้วค่อยแอบส่งต้วนชิงฉือกลับไปที่บ้านเดิมของเธอ

หลังจากที่พบลูกสาวแท้ ๆ แล้ว คนในตระกูลต้วนรู้สึกว่าการที่มีต้วนชิงฉืออยู่ด้วยนั้นทำให้ต้วนเหมียนเหมียนต้องทนลำบากมานานหลายปี เพราะงั้นพอรับต้วนเหมียนเหมียนกลับมาแล้ว ต้วนชิงฉือเลยโดนบังคับให้ย้ายออกจากห้องเดิมที่เคยอยู่และไปอยู่ที่ห้องเก็บของแทน

ตอนนี้ความเป็นอยู่ของต้วนชิงฉือเปลี่ยนไปมาก เธอไม่เพียงแต่ต้องทำความสะอาด ซักผ้า ทำกับข้าว ฐานะต่ำต้อยจนถึงขนาดสู้กับคนรับใช้ก็ไม่ได้เลยในบางครั้ง !

ถึงแม้ว่าจะเป็นแบบนี้ ทว่าต้วนเหมียนเหมียนก็ไม่อยากให้ต้วนชิงฉืออยู่ที่นี่อีกต่อไป

หลายวันมานี้ เธอได้วางแผนใส่ร้ายต้วนชิงฉือหลายครั้ง

แต่พ่อแม่ของตระกูลต้วนทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น แถมยังทำท่าทางรังเกียจต้วนชิงฉืออีก

ด้วยเรื่องเหล่านี้ ต้วนชิงฉือจึงได้มองเห็นธาตุแท้ของคนตระกูลต้วน แน่นอนว่าเธอไม่มีทางยอมอดทนต่อไปเรื่อย ๆ

เธอเงยหน้าขึ้นมองต้วนเหมียนเหมียน “ฉันจะไป แต่ฉันจะไม่จากไปแบบไม่รู้เรื่องรู้ราวแบบนี้แน่นอน ฉันทนแบกรับความผิดแทนเธอมานานมากพอแล้วนะต้วนเหมียนเหมียน !”

ต้วนเหมียนเหมียนรู้สึกหนาวสั่นขึ้นมาทันทีที่เห็นสายตาเย็นชาของเธอ

นี่ยังเป็นต้วนชิงฉือที่ยอมทำตามทุกอย่างอย่างว่าง่ายคนนั้นอยู่อีกเหรอ?

แววตาของเธอฉายแววชั่วร้ายขึ้นมาทันที

อีตัวนี่หนิ!

เธอต่างหากที่เป็นลูกสาวแท้ ๆ ของตระกูลต้วน ต้วนชิงฉือมีสิทธิ์อะไรมาเสพสุขอยู่ในบ้านตระกูลต้วนแบบนี้ได้กัน!

เธอจะต้องไล่อีตัวปลอมนี่ออกไปให้ได้!

ต้วนเหมียนเหมียนพูดขึ้นมาอย่างไร้เดียงสาว่า “พี่คะ หนูไม่รู้ว่าพี่พูดเรื่องอะไรอยู่ หนูรู้ว่าพี่ไม่ชอบขี้หน้าหนู และคิดว่าหนูแย่งความรักของพ่อกับแม่จากพี่ไป เพราะงั้นหนูเลยอดทนกับการกระทำของพี่มาตลอด แต่ขาของหนู... พี่ก็รู้ว่าหนูชอบเต้นมากขนาดไหน ทำไม่ถึงทำแบบนี้ได้กันหล่ะคะ... ถ้ารู้ว่าพี่ก็ชอบเหมือนกัน หนูคงไม่แย่งรายชื่อผู้เข้าแข่งขันกับพี่หรอก !”

เธอหมายความว่าที่ต้วนชิงฉือทำร้ายเธอนั้นก็เพื่อรายชื่อผู้เข้าแข่งขันงานประกวดเต้นระดับประเทศ

พอได้ยินแบบนี้ แววตาของคุณนายต้วนก็ยิ่งแสดงความเกลียดชังมากขึ้นไปอีก “เหมียนเหมียน ลูกมีพรสวรรค์ คนอย่างเธอจะมาเทียบได้ยังไงกัน? รายชื่อผู้เข้าแข่งขันนี้ต้องเป็นของลูกแน่นอน! ส่วนต้วนชิงฉือ แกเก็บของแล้วไสหัวไปซะ!”

ต้วนชิงฉือนี่...... ดีแต่ทำตัวน่ารังเรียจไปวัน ๆ ทำแบบนี้ให้ใครดูกันก็ไม่ทราบ

แต่ต้วนเหมียนเหมียนนั้นนิสัยอ่อนโยน เชื่อฟัง แถมยังมีพรสวรรค์ในการเต้นมาก คนที่เพอร์เฟคแบบนี้ต่างหากที่เป็นลูกสาวของเธอหน่ะ!

คุณต้วนที่เงียบมาโดยตลอดถอนหายใจขึ้นมาพลางพูดว่า “ชิงฉือ ตอนแรกเรากะว่าจะไว้รอให้เรื่องมันซาลงไปก่อนแล้วค่อยส่งเธอกลับไป แต่ไม่คิดเลยว่าเธอจะมีเจตนาร้ายกับเหมียนเหมียนได้ถึงขนาดนี้ ถ้างั้นเราจะส่งเธอกลับไปวันนี้เลย!”

แววตาของต้วนเหมียนเหมียนที่ได้ยินดังนั้นฉายแววมีความสุขขึ้นมาทันที

ต้วนชิงฉือกลับมีสีหน้านิ่งเรียบ เธอหันหลังเพื่อไปเก็บของอย่างไม่รอช้า

แต่ผ่านไปนานก็ไม่เห็นเธอลงมาสักที ต้วนเหมียนเหมียนเลยเริ่มกังวลขึ้นมา “พี่คงไม่ได้เอาของไปหมดทุกอย่างหรอกใช่ไหมคะ...”

ทุกอย่างในตระกูลต้วนเป็นของเธอ จะให้ตัวปลอมมาเอาไปได้ยังไงกัน!

พอคิดอยู่แบบนี้ ก็เห็นต้วนชิงฉือก็เดินลงมาชั้นล่างพอดี มีแค่กระเป๋าสีดำเพิ่มมาแค่ใบเดียวเท่านั้น มันดูขัดกับผิวขาวเนียนของเธอเป็นอย่างมาก สายตาคู่นั้นมองมาที่คุณต้วน ทำให้คุณต้วนไม่รู้ว่าจะแสดงท่าทางยังไงเลยต้องละสายตาไปอย่างใจหวิว

คุณนายต้วนมองกระเป๋าของต้วนชิงฉือพลางขมวดคิ้วขึ้นมา น้อยขนาดนี้เลยเหรอ? “แกเอาอะไรไปบ้าง ขอฉันดูหน่อยสิ?”

“ไม่ต้องหรอก ให้เธอเอาไปเถอะ” คุณต้วนออกปากห้ามไว้ เพราะคิดว่าอย่างมากก็แค่บัตรเอทีเอ็มที่เขาให้เธอแค่ใบเดียว ในบัตรมีเงินแค่ห้าแสนเท่านั้น

ต้วนชิงฉือกลับโยนกระเป๋าลงบนโต๊ะพลางพูดขึ้นมาด้วยสีหน้านิ่งเรียบว่า “ตรวจดูเถอะค่ะ”

“ใครจะไปรู้ว่าเธอเอาของมีค่าอะไรไปรึป่าว...” คุณนายต้วนสบถขึ้นมาพลางเปิดกระเป๋าออก แต่กลับเห็นว่าข้างในนั้นมีแค่โน๊ตบุ๊ค เมล็ดพันธุ์บางอย่าง และเงินสดเล็กน้อย แม้แต่บัตรสักใบก็ไม่เอาไปเลย จู่ ๆ เธอก็รู้สึกขายหน้าเลยนั่งตัวตรงอย่างสง่างาม “ให้คนขับรถไปส่งแกเถอะ”

คุณต้วนที่เห็นนั้นกลับรู้สึกไม่ค่อยดีนัก เลยหยิบบัตรขึ้นมาหนึ่งใบ “ชิงฉือ กลับไปแล้วก็เชื่อฟังพ่อแม่นะ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะทำไร่ทำนา... แต่ก็เป็นคนที่จิตใจดี เธอต้องช่วยพวกเขาเยอะ ๆ นะ”

ใบหน้าที่สวยงามของต้วนชิงฉือยังคงเรียบเฉย เธอไม่ได้รับบัตรเอทีเอ็ม “คนเรานั้นต่างก็มีชะตากรรมของตัวเอง แต่หนูบอกไปแล้วว่า หนูจะไม่ไปแบบไม่รู้เรื่องรู้ราวแบบนี้ ต้วนเหมียนเหมียน ฉันให้โอกาสเธอเป็นครั้งสุดท้าย บอกมาให้ชัดเจนว่าเธอตกลงมาจากบันไดยังไง”

สิ่งที่ต้วนเหมียนเหมียนเกลียดที่สุดก็คือการที่ต้วนชิงฉือทำตัวนิ่ง ๆ ไม่สะทกสะท้านกับเรื่องใด ๆ ราวกับว่าเกิดมาก็มีฐานะสูงส่งกว่าเธออย่างไรอย่างนั้น

เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคุณหนูปลอม!

ลูกสาวของชาวนา!

“พี่หมายความว่าไงคะ จะบอกว่าหนูล้มลงมาเองงั้นเหรอคะ? นี่คือขาของหนูนะคะ ขาที่หนูหวงแหนมากที่สุด ถ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมา จากนี้ไปจะเต้นได้อีกยังไงกันคะ !” ต้วนเหมียนเหมียนร้องไห้สะอึกสะอื้นพลางโผเข้าไปในอ้อมกอดของแม่เธอ

“เพล๊ง !”

แจกันใบนึงเขวี้ยงมาทางเธอและขัดจังหวะการแสดงของต้วนเหมียนเหมียนไป เธอกลัวจนสะดุงโหยงและลุกขึ้นยืนทันที

ทุกคนต่างพากันมองมาที่เธอ แม้แต่คุณนายต้วนกับคุณต้วนก็รู้สึกตกใจมากเช่นกัน

ไหนเธอบอกว่าได้รับบาดเจ็บ ช่วงนี้ลุกขึ้นยืนไม่ได้ไม่ใช่รึไงกัน?

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

สัญญารักลวงใจ

สัญญารักลวงใจ

Gorden Barros
5.0

เพื่อค่ารักษาของพ่อ ฟางจิ้งหร่านยอมแทนที่น้องสาว แต่งงานกับชายผู้เสื่อมเสียชื่อเสียงและหูหนวก คืนแรกของวันแต่งงาน เธอค่อยๆ ถอดชุดทีละชิ้น ด้วยความคาดหวัง... แต่กลับได้ยินเพียงคำเตือนเย็นชาจากเขา "การแต่งงานของเราเป็นแค่สัญญา" อยู่ข้างกายชายเจ้าอารมณ์คนนี้ ฟางจิ้งหร่านต้องระมัดระวังทุกเมื่อ โดยกลัวว่าจะทำเขาไม่พอใจเข้า ทุกคนรอคอยดูเธอเสียหน้า... แต่ใครจะไปคิดว่า สามีคนนี้กลับกลายเป็น"ที่พึ่งที่มั่นคงที่สุด"ของเธอ จนกระทั่งวันที่สัญญาครบกำหนด ฟางจิ้งหร่านถือกระเป๋าเตรียมตัวจะจากไป... ชายคนนั้นกลับมีดวงตาแดงก่ำ กระซิบขอร้องว่า "อย่าไป..."

เสน่หา อาญารัก

เสน่หา อาญารัก

เนื้อนวล
4.8

'เพียงแรกสบตา มาร์โคก็สัญญากับตัวเองว่าจะต้องได้หล่อน แต่เมื่อความสนิทเสน่หาที่หยิบยื่นให้ ถูกแทนที่ด้วยการหลอกลวง อสูรร้ายที่หลับใหลมายาวนอนจึงตื่นขึ้น เพียงเพื่อจะมอบ อาญาสวาท ให้กับสาวน้อย เฉกเช่น ตยาคีย์ “รู้ไหมว่าตอนนี้ผมเห็นคุณเป็นอะไร” เขาแสยะยิ้ม ในขณะที่หล่อนได้แต่น้ำตาคลอ “นางกากียังไงล่ะ...!!!” ชายหนุ่มฉีกกระชากเสื้อผ้าออกจากร่างบางอย่างอำมหิต มือหนาสีอำพันบีบเคล้นทรวงอกอิ่มอย่างป่าเถื่อน ไร้ความปรานี เนิ่นนานกว่าเขาจะปล่อยให้หล่อนเป็นอิสระ “นี่แค่น้ำจิ้ม... อาหารจานหลักน่ากินกว่านี้เยอะ สาวน้อย...”

ชายาข้าเป็นหมอนิติเวช

ชายาข้าเป็นหมอนิติเวช

เกาะครีต
4.9

วิญญาณแพทย์นิติเวชที่มีชื่อเสียงในศตวรรษที่ 21 ได้เข้ามาอยู่ในร่างคุณหนูของจวนเสนาบดีอย่างบังเอิญ ผู้คนกล่าวหาว่านางไม่เชี่ยวชาญด้านการแพทย์และทำให้บุตรชายของแม่ทัพตาย ด้วยเหตุนี้ฮ่องเต้ต้องการฆ่านางเพื่อให้คำอธิบายกับแม่ทัพ! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนหยิ่งยโสและเจ้ากี้เจ้าการ ทุกคนเกลียดนาง และครอบครัวของนางต้องการไล่นางออก! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนเลวทรามและไร้ความปรานี วางยาน้องสาว และพ่อของนางต้องการโบยนางจนตาย! ในความเป็นจริงหากอยากจะกล่าวหาผู้ใดสักคน มันก็หาข้ออ้างได้ทั่ว แต่นางเป็นคนไม่ยอมใคร นางผอมบางนางหนึ่งปลุกปั่นโลกด้วยความสามารถอันทรงพลังตนเอง ท่านอ๋องกล่าวว่า หากได้เจ้ามาครอบครอง ข้ายอมทรยศทุกคนในโลก นางกล่าวว่า เพื่อท่าน ต่อให้ทุกคนในโลกเกลียดข้า ข้าก็ยอม

คุณลุงขาอย่าบอกใคร

คุณลุงขาอย่าบอกใคร

กาสะลอง
4.6

“ฮึ่ก... พอแล้วหนูเสียว ฮือๆ ไม่ไหวแล้วค่ะคุณลุงขา” มือเรียวของฉันขยุ้มศีรษะของลุงทอมเอาไว้แน่น ลิ้นของเขาไล้เลียนุ่มนวล สลับกระแทกเสียบรุนแรง ฉันยอมรับว่าทรมาน แต่ใจจริงก็ชอบ… มันเสียวซ่าน ไม่อยากให้เขาหยุด ลุงทอมเลียเก่งเหลือเกิน “ของหนูสวยมาก… ฟิตแน่นดูดลิ้นลุงดีจัง” ลุงทอมชำแรกเรียวลิ้น ไชชอนกลีบเนื้อสีชมพูนุ่มอ่อนบอบบางของฉันอย่างบ้าคลั่ง ทั้งแบะทั้งบีบกลีบสวาทออกมาไล้เลีย สลับไปมาทั้งสองข้างซ้ายขวา เสียงดังจ๊วบจั๊บหนับหนุบ “ฮื่อๆ…. ลุงขาหนูเสียวจะขาดใจอยู่แล้ว” ฉันขยับสะโพก ยกหนอกเนินสวาทกระแทกสวนใบหน้าของลุงทอมที่ก้มงุดอยู่ตรงง่ามขา เบิร์นน้องสาวฉันไม่ลืมหูลืมตา เมามันจนแทบไม่อยากเงยหน้ากลับขึ้นมาหายใจ คาวสวาทของฉันคงหอมถูกใจแก กระตุ้นอารมณ์ลุงทอมจนออกอาการหลงใหลอย่างที่เห็น

ธิดาแค้นต้องเอาคืน

ธิดาแค้นต้องเอาคืน

Casey Haag
5.0

ตระกูลซูล่มสลาย จวนเจิ้นกั๋วทั้งตระกูลถูกประหารชีวิตในคืนเดียว ชาติก่อน… ซูเฉิงอิ้งถูกน้องสาวหลอกใช้ ถูกชายเจ้าชู้เล่นตลก ชาติก่อน… ซูเฉิงอิ้งใช้ชีวิตอย่างเจียมเนื้อเจียมตัวอยู่แคว้นเป่ยเหลียงสิบกว่าปี แต่กลับถูกกล่าวหาว่าคบคิดกับศัตรู คนทั้งแคว้นเซิ่งถังต่างก็ด่าทอยกใหญ่ ชาติก่อน… ซูเฉิงอิ้งต้องยืนมองน้องสาวกับรักแรกของตนสนิทสนมกัน ครองโลก ส่วนตัวเองกลับโดนประหารชีวิต เลือดสาดตะวัน เมื่อตื่นขึ้นอีกครั้ง… ซูเฉิงอิ้งถือดาบกลับมา ฟาดแรก… ตัดสายเลือด ฟันน้องสาวอกตัญญู ฟาดที่สอง… ตัดความรัก ฟันรักแรกที่หน้าเนื้อใจเสือ ฟาดที่สาม… ตัดคำพูด ฟันทุกเสียงนินทาของเป่ยเหลียงที่บิดเบือนความจริง ฟาดที่สี่… ตงฟางไป๋เยว่ “หรือว่าฮูหยินอยากจะฆ่าสามีผู้นี้ด้วยหรือ” ซูเฉิงอิ้ง“หุบปาก…”

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ฉันไม่มีทางยอมแพ้
1

บทที่ 1 โดนไล่ออกจากตระกูลร่ำรวย

03/09/2024

2

บทที่ 2 มหาเศรษฐีมาเยือน

05/09/2024

3

บทที่ 3 กลับไปหาครอบครัวตัวเอง

05/09/2024

4

บทที่ 4 พี่ชายคนที่สามของเธอ

05/09/2024

5

บทที่ 5 พ่อแม่ใจสปอร์ต

05/09/2024

6

บทที่ 6 คุณนายต้วนแสนกร่าง

05/09/2024

7

บทที่ 7 โดนไล่ออกจากห้าง

05/09/2024

8

บทที่ 8 ยกเลิกความร่วมมือกับตระกูลต้วน

05/09/2024

9

บทที่ 9 พี่สามผู้รักน้องสาว

05/09/2024

10

บทที่ 10 สมาคมเต้นรำ

05/09/2024

11

บทที่ 11 เขาดีกับเธอเป็นพิเศษ

05/09/2024

12

บทที่ 12 ผมจะแต่งงานกับคนที่ผมชอบเท่านั้น

05/09/2024

13

บทที่ 13 เชิญคุณมาเป็นผู้ตัดสิน

05/09/2024

14

บทที่ 14 แย่งเครดิต

05/09/2024

15

บทที่ 15 เธอไม่ได้ขโมยอะไรเลย

05/09/2024

16

บทที่ 16 ซ่อมวงจรปิด

05/09/2024

17

บทที่ 17 คู่หมั้นเป็นยังไงบ้างแล้ว?

06/09/2024

18

บทที่ 18 เธอสะกดรอยตามฉันงั้นเหรอ

06/09/2024

19

บทที่ 19 โดนไล่ออกจากร้านอาหาร

06/09/2024

20

บทที่ 20 อย่าโดนผู้ชายคนอื่นลักพาตัวไปหล่ะ

06/09/2024

21

บทที่ 21 คำถามแปลก ๆ

06/09/2024

22

บทที่ 22 ต้วนเหมียนเหมียนเล่นตัวอีกแล้ว

06/09/2024

23

บทที่ 23 เธอคือผู้ตัดสิน

06/09/2024

24

บทที่ 24 เปิดเผยธาตุแท้

07/09/2024

25

บทที่ 25 ต้วนเหมียนเหมียนโดนเยาะเย้ย

07/09/2024

26

บทที่ 26 โม่เยี่ยนชูมารับเธอ

08/09/2024

27

บทที่ 27 ความเอาใจใส่ของเขา

08/09/2024

28

บทที่ 28 ช่วงนี้เด็กคนนี้ดูแปลก ๆ ไป

09/09/2024

29

บทที่ 29 คำกล่าวหาของอา

09/09/2024

30

บทที่ 30 งานเลี้ยงต้อนรับกลับบ้าน

09/09/2024

31

บทที่ 31 โม่เยี่ยนชูเป็นคนซื้อกระโปรงชุดนั้น

09/09/2024

32

บทที่ 32 การปรากฏตัวครั้งแรกของเฉียวชิงฉือ

09/09/2024

33

บทที่ 33 พี่ใหญ่มาแล้ว

10/09/2024

34

บทที่ 34 เจียงเสี่ยวยวีขโมยของงั้นเหรอ?

10/09/2024

35

บทที่ 35 ขโมยตัวจริง

10/09/2024

36

บทที่ 36 เฉียวเวินหย่าขายหน้า

10/09/2024

37

บทที่ 37 ไม่มีวันแต่งงานกับคุณแน่นอน

10/09/2024

38

บทที่ 38 อยากจีบน้องสาวของเขางั้นเหรอ

10/09/2024

39

บทที่ 39 จางเชี่ยนทำอะไรกันแน่

10/09/2024

40

บทที่ 40 ของที่ระลึกคือสร้อยคอรุ่นลิมิเต็ด

10/09/2024