Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เสน่หา อาญารัก

เสน่หา อาญารัก

เนื้อนวล

4.8
ความคิดเห็น
109.9K
ชม
66
บท

'เพียงแรกสบตา มาร์โคก็สัญญากับตัวเองว่าจะต้องได้หล่อน แต่เมื่อความสนิทเสน่หาที่หยิบยื่นให้ ถูกแทนที่ด้วยการหลอกลวง อสูรร้ายที่หลับใหลมายาวนอนจึงตื่นขึ้น เพียงเพื่อจะมอบ อาญาสวาท ให้กับสาวน้อย เฉกเช่น ตยาคีย์ “รู้ไหมว่าตอนนี้ผมเห็นคุณเป็นอะไร” เขาแสยะยิ้ม ในขณะที่หล่อนได้แต่น้ำตาคลอ “นางกากียังไงล่ะ...!!!” ชายหนุ่มฉีกกระชากเสื้อผ้าออกจากร่างบางอย่างอำมหิต มือหนาสีอำพันบีบเคล้นทรวงอกอิ่มอย่างป่าเถื่อน ไร้ความปรานี เนิ่นนานกว่าเขาจะปล่อยให้หล่อนเป็นอิสระ “นี่แค่น้ำจิ้ม... อาหารจานหลักน่ากินกว่านี้เยอะ สาวน้อย...”

บทที่ 1 ตอนที่ 1

เมื่อประตูลิฟท์ส่วนตัวถูกเปิดออก เรือนกายสูงใหญ่สง่างามของมาร์โค เบอร์ลัสโคนิ ก็แทบจะพุ่งไปยังห้องทำงานของตัวเองด้วยความรีบเร่ง ช่วงขาแข็งแรงที่ซ่อนอยู่ในกางเกงสแล็คสีดำเนื้อดีก้าวยาวๆ ลงบนพรมสีเขียวเทอควอยซ์สดสวยอย่างร้อนใจ

เขาไม่น่าสะเพร่า หลงลืมอะไร ง่ายๆ แบบนี้เลย…

ก่นด่าตัวเองอยู่ในใจอย่างไม่สบอารมณ์ เมื่อกลับถึงบ้านแล้วพึ่งรู้ตัวว่าลืมหนังสือสัญญาที่เขาพึ่งเซ็นร่วมกับห้างสรรพสินค้าใหญ่ของอังกฤษไว้ที่ทำงาน

หนังสือสัญญานี้สำคัญมาก...

มาร์โครู้อยู่เต็มอกว่าช่วงเวลากลางคืนจะมีแม่บ้านจากบริษัทฯ ที่ว่าจ้างไว้เข้ามาทำความสะอาดภายในห้าง และรวมไปถึงห้องทำงานของเขาด้วย เพราะฉะนั้นเขาจึงต้องรีบบึ่งรถกลับมาห้างด้วยความเร็วปานจรวดแบบนี้

ประตูถูกเปิดค้างเอาไว้...

ชายหนุ่มหยุดนิ่งอยู่หน้าประตูห้องทำงาน ดวงตาสีนิลมองลอดช่องเข้าไปภายในห้องทำงานของตนเอง ทุกอย่างในนั้นช่างดูเงียบเชียบ ไร้ซึ่งสิ่งเคลื่อนไหว และจากความสงัดไร้แม้กระทั่งเสียงของลมหายใจของมนุษย์นั่นก็ทำให้เขาพ่นลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก แต่มันก็ได้ไม่นาน เพราะเมื่อเขาเลื่อนสายตามองไปที่โซฟาเนื้อดีที่ตั้งไว้เพื่อต้อนรับแขกคนสำคัญ สิ่งที่เขาไม่เคยคิดจะพบเห็นในห้องทำงานก็ปรากฎแก่สายตา

ผู้หญิง...!!!

ร่างบอบบางที่อยู่ในชุดหมีไร้ซึ่งทรวดทรงองค์เอวใดๆ กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่บนโซฟาเนื้อดีสีดำภายในห้องทำงานของเขาอย่างอาจหาญ ชายหนุ่มค่อยๆ ดันประตูให้เปิดออกเล็กน้อยเพียงเพื่อจะแทรกตัวเข้ามา ก่อนจะปิดมันลงอย่างเบามือ ขณะเดินเข้าไปหยุดยืนตะหง่านเหนือร่างของสาวน้อยนิรนามที่กำลังฝันหวานอยู่ในห้องทำงานของเขา ดวงตาคมกล้าที่ดำสนิทราวกับทำด้วยนิลเนื้อดีวาวโรจน์ด้วยความไม่ชอบใจกับสถานการณ์ตรงหน้า

เจ้าหล่อนเป็นใคร? และทำไมถึงกล้าเข้ามานอนหลับในนี้ได้ นี่หล่อนคงไม่ได้คิดหรอกนะว่า ห้องทำงานอันเป็นส่วนตัวของเขา เป็นห้องสูทสุดหรูในโรงแรมห้าดาว

กรามแกร่งขบกันนูนเป่งแทบระเบิด ขณะพยายามจ้องมองใบหน้าขาวนวล ของเจ้าหล่อนที่มีเส้นผมสีดำขลับที่หลุดลุ่ยมาจากหนังยางมัดผมด้านหลังลงมาปิดเกือบทั้งใบหน้า แต่กระนั้นเขาก็รู้สึกเหมือนถูกชกที่หัวใจอย่างแรงเมื่อสายตาคมกล้ารับภาพปากอิ่มเต็มสีแดงสดราวกับผลสตอเบอรี่ที่ถูกขยี้จนแหลกของเจ้าหล่อน อิทธิพลบางอย่างจากผู้หญิงนิรนามตรงหน้าทำให้เลือดในกายของเขาร้อนรุ่มขึ้นมาอย่างแปลกประหลาด

มาร์โคพ่นลมออกมาจากปากหนักหน่วงอิสรภาพที่หวงแหนดูเหมือนจะสั่นคลอนจนแทบถล่มลงมา เพียงแค่ได้มองสาวน้อยตรงหน้าแค่ครั้งเดียว ทั้งๆ ที่แม่สาวน้อยที่เขาไม่เคยรู้จักคนนี้จะอยู่ในชุดที่ไม่ได้โชว์สัดส่วนใดๆ เลยก็ตาม ชายหนุ่มย่อตัวลงนั่งบนส้นเท้า ขณะศีรษะที่ปกคลุมด้วยเส้นผมสีเดียวกับดวงตาก้มต่ำลง เกือบจะชิดกับใบหน้างามของร่างบางที่นอนหลับไม่รู้เรื่องอยู่ตรงหน้า

คล้ายถูกมนต์สะกด... เมื่อเจ้าหล่อนพลิกกายจากนอนตะแคงเปลี่ยนเป็นนอนหงายและลืมตาโพลงขึ้น ใบหน้างามปรากฎชัดเจนต่อสายตาของเขา...

เลือดหนุ่มภายในกายเย็นเฉียบขึ้นมาฉับพลัน เมื่อสายตาของเขาประสานกับดวงตากลมโตสีดำขลับของแม่สาวน้อยตรงหน้า

นางฟ้า... นี่คือคำแรกที่ผุดขึ้นมาในใจ

ใบหน้ารูปไข่ไก่ขาวเนียนราวกับสีของน้ำนม ผมสีดำสนิทถูกมัดรวบไว้ด้านหลัง ขณะที่มีบางส่วนหลุดออกมาระที่ใบหน้างามนั้น ดวงตากลมโตที่รายล้อมด้วยแพขนตายาวงอนดกดำเบิกกว้างคล้ายกับกำลังเจอะเจอกับอสูรกายร้าย

“ฉะ ฉัน...”

เจ้าหล่อนรีบลุกขึ้นนั่งทันที และการกระทำที่ร้อนรนนั้นก็ทำให้ปลายจมูกของเขาที่อยู่ห่างจากแก้มเนียนเพียงแค่เส้นด้ายลอดผ่าน ได้สัมผัสกับความนุ่มนิ่มและกลิ่นหอมละมุนของผิวสาวโดยบังเอิญ และมันก็ส่งผลให้ไฟร้อนๆ วิ่งพล่านเข้าไปในกระแสเลือด ชายหนุ่มพยายามสะกัดกลั้นอารมณ์ปรารถนาที่มันเกิดขึ้นมาโดยไม่ทันได้ตั้งตัวนั้นด้วยความสามารถทั้งหมดที่มีอยู่

“ฉันไม่ได้ตั้งใจอู้นะคะ...”

หล่อนรีบเขยิบตัวออกห่างเขาไปนั่งที่โซฟาอีกด้าน มาร์โคระบายยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย ขณะเลื่อนสายตาคมไปหยุดที่เรียวปากอิ่มเต็มสีแดงระเรื่อที่เผยอออกจากกันด้วยความตื่นตระหนกแกมละอายใจด้วยความชื่นชม

ไร้เดียงสา... คือคำถัดมา

มาร์โคจ้องมองหญิงสาวนิรนามตรงหน้าไม่วางตา อะดรีนาลีนฉีดพล่านไปตามกระแสเลือดอย่างบ้าคลั่ง เขารู้สึกได้ถึงความอึดอัดที่แพร่กระจายไปทั่วทั้งเรือนร่าง ฮอร์โมนทางเพศพุ่งกระฉูดขึ้นอย่างน่าหวั่นใจ ปฏิกิริยาเคมีระหว่างเขากับหล่อนช่างรุนแรงน่าอัศจรรย์ และมันก็ทำให้เนื้อตัวร้อนผ่าวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ลมหายใจหนักหน่วงถูกพ่นออกมาเมื่ออิสรภาพที่หวงแหนสุดชีวิตทำท่าจะสั่นคลอน เพราะถูกแม่สาวน้อยในชุดหมีตรงหน้าใช้เสน่ห์ของอิสตรีเพศเขย่าหัวใจ

เขาต้องการหล่อน นี่คือคำสุดท้ายที่สามารถนึกคิดได้ในตอนนี้ ตอนที่มีหล่อนนั่งนิ่งอยู่ตรงหน้า

ชายหนุ่มเบ้ปากด้วยความรู้สึกรังเกียจตัวเอง ที่ติดตาต้องใจผู้หญิงคนนี้ เพียงแค่เห็นหน้าครั้งแรกเท่านั้น มันช่างน่าขันชะมัด...

มาร์โคประชดประชันตัวเองอยู่ภายในใจ

“คุณเป็นพนักงานทำความสะอาดหรือ”

ถามออกไปคล้ายไม่อยากจะเชื่อ นี่ถ้ามีใครบอกว่าเจ้าหล่อนคือนางแบบ หรือนางเอกละครเขาคงเชื่อได้สนิทใจมากกว่านี้

หล่อนสวย... สวยมากๆ มีความเป็นผู้หญิงไปทั้งเนื้อทั้งตัว นี่ขนาดหล่อนอยู่ในชุดที่ไร้ทรวดทรงนะ ยังทำให้เขาเดือดพล่านได้ขนาดนี้ แล้วถ้าหากหล่อนใส่บิกินี่ หรือไม่ได้ใส่อะไรเลยล่ะ เขาจะเป็นยังไง..

ก็คงคลั่งตายนะสิ! ร้องบอกตัวเองด้วยความสมเพช

“ค่ะ ฉันมาทำความสะอาดห้องนี้แทนพนักงานคนเก่าที่ลาหยุดค่ะ ทำแค่ชั่วคราวเท่านั้น แต่... ฉันไม่ได้อู้นะคะ ฉันพึ่งนอนเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้เอง และก็ไม่ได้คิดจะเอาเปรียบบริษัทฯ คุณด้วย เพราะฉันจะทำงานชดเชยเวลาที่ฉันหลับไป เชื่อฉันนะคะ ฉันตั้งใจจะทำอย่างนั้นจริงๆ”

รีบอธิบายเมื่อเห็นสายตาตำหนิของเขาที่จ้องมองหล่อน แก้มสาวแดงระเรื่อด้วยความอับอาย

เขาคงต้องแจ้งกับหัวหน้าของหล่อนอย่างแน่นอน และค่าจ้างวันนี้หล่อนก็คงจะไม่ได้รับ

คิดแค่นี้ความหดหู่ท้อแท้ก็วิ่งเข้าใส่โครมเบ้อเริ่ม น้ำตาแห่งความเสียใจแทบจะไหลรินออกมา เมื่อนึกถึงภาพของน้องสาวและน้องชายอีกสองคนที่ต้องหยุดเรียนเพราะหล่อนไม่มีเงินส่งเสีย เพราะลำพังแค่เงินเดือนของพนักงานเสิร์ฟที่ร้านอาหารในช่วงเช้าแค่ห้าพันกว่าบาทมันก็แทบจะหมดไปกับค่าใช้จ่ายในการเช่าบ้าน ค่าน้ำค่าไฟ รวมไปถึงค่าดอกเบี้ยเงินกู้ร้อยละยี่สิบต่อวัน ที่หล่อนบากหน้าไปเอามาจ่ายค่าเทอมของน้องเมื่อเดือนก่อนมันทบต้นทบดอกจนดอกเบี้ยแทบจะเลยเงินต้นอยู่แล้ว และด้วยความฝืดเคืองนี้ทำให้หล่อนต้องดิ้นรนมารับจ๊อบทำงานทำความสะอาดออฟฟิศในช่วงกลางคืน เพื่อที่จะได้นำเงินมาใช้จ่ายอีกทางหนึ่ง แต่ไม่คิดเลยว่า ทำงานแค่ไม่ถึงอาทิตย์ ร่างกายที่แทบไม่ได้พักผ่อนเลยของหล่อนกับก่อเรื่อง...

นอนหลับในเวลาทำงาน มีใครที่ไหนจะจ้างไว้ดูเล่นล่ะ... หญิงสาวคิดอย่างท้อแท้

“ผมว่าคุณกำลังแก้ตัวนะ และมันก็ฟังไม่ขึ้นสักนิด”

เขาลากเสียงเย็นราวกับน้ำแข็ง แต่มันช่างต่างจากความรุ่มร้อนที่กำลังเดือดพล่านอยู่ในกระแสโลหิตของเขาตอนนี้นัก ชายหนุ่มอยากจับหล่อนวางลงบนเตียง จากนั้นก็โจนจ้วงเข้าใส่ร่างบอบบางนั้นอย่างรุนแรงให้หายคลุ้มคลั่ง

“ฉะ... ฉันไม่ได้โกหกนะคะ ฉันจะทำชดเชยจริงๆ ”

น้ำตาใสๆ ไหลออกมา ขณะพยายามถอยหลังหนีเมื่อเรือนร่างสูงใหญ่ราวกับยักษ์ตัวโตของบุรุษที่มองแวบเดียวก็รู้แล้วว่าไม่ใช่คนไทยแท้ก้าวเข้ามาใกล้ กลิ่นไอของซาตานกำลังทำให้หล่อนมึนงง จนแทบจะทรงตัวไม่อยู่

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ เนื้อนวล

ข้อมูลเพิ่มเติม
คุณหมอทำไมร้าย

คุณหมอทำไมร้าย

โรแมนติก

5.0

นนท์ปวิธคือคุณหมอหนุ่มรูปงามและใจดี และมีเพียงแค่เธอคนเดียวเท่านั้นที่ได้เห็นมุมมืดของผู้ชายคนนี้ มุมมืด... ที่เขาสร้างเอาไว้เพื่อทำร้ายเธอเพียงคนเดียว +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "นอนกับฉัน แล้วฉันจะยอมช่วยลูกสาวของเธอ" นี่คือข้อเสนอของนายแพทย์นนท์ปวิธ อริณวัฒน์ ศัลยแพทย์หัวใจชื่อดังของเมืองไทย เขาคือเทพเจ้าแห่งการผ่าตัดหัวใจ เพราะคนไข้ทุกคนที่ผ่านมีดผ่าตัดของเขาจะประสบความสำเร็จทุกราย ทุกคนต่างชื่นชมในฝีมือและความมีน้ำใจของคุณหมอหนุ่มหล่อคนนี้มาก เขาคือเทพบุตร คือเทวดาสำหรับคนไข้และญาติๆ แต่ในมุมมืดของเขามีเพียงแค่หล่อนคนเดียวที่ได้เห็น แน่ล่ะ... เขาสร้างมุมมืดเอาไว้เพื่อทำร้ายหล่อนแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น "ตกลงค่ะ" รอยยิ้มหยันเกลื่อนใบหน้าหล่อเหลาของนายแพทย์นนท์ปวิธ ขณะที่เคลื่อนเรือนร่างสูงโปร่งหกฟุตสามนิ้วเข้ามาหยุดใกล้ๆ "งั้นก็คืนนี้เลย" "ตาว... ขอเวลา..." "ลูกสาวของเธอ มีเวลาเหลือเยอะสินะ" "เอ่อ..." "ฉันต้องการเอาเธอคืนนี้..." แล้วเท้าใหญ่ก็ขยับเข้ามาใกล้ขึ้นอีก จนตอนนี้ร่างกายอยู่ห่างกันแค่เพียงฟุตเดียวเท่านั้น กลิ่นหอมเฉพาะตัวของเขาโชยฟุ้งเข้ามาในจมูก ทำให้รจิตราตัวสั่นเทา หล่อนช้อนตาขึ้นมองคนตัวสูง ซึ่งเขาก็ลดสายตามองลงมามองพอดี ดวงตาสองดวงสบประสานกัน โลกทั้งใบหยุดหมุน ความทรงจำเมื่อห้าปีก่อนย้อนกลับเข้ามาราวกับสายน้ำไหลหลาก ความทรงจำที่หล่อนไม่เคยลืม... และใช้มันหล่อเลี้ยงหัวใจมากว่าห้าปี

อาจารย์แซ่บไม่ไหว

อาจารย์แซ่บไม่ไหว

โรแมนติก

5.0

ในสายตาของทุกคน คชาวุฒิเก่งฉลาด สุภาพเรียบร้อย และสุดเนิร์ด คงมีเพียงแค่เธอคนเดียวเท่านั้น ที่รู้ว่าใต้แว่นตาหนาของเขาซ่อนความร้อนแรงเอาไว้มากแค่ไหน ไม่รู้จะอวยยศให้อาจารย์ฟิสิกส์คนนี้ยังไงดี แต่รับประกันว่าอาจารย์แซ่บมาก แซ่บฉ่ำแฉะ^^ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "ตรงไหนดี..." หล่อนควรต่อต้านสิ ควรผลักไส เพราะมันไม่ใช่เรื่องที่ควรเกิดขึ้นเลย แต่... แต่ร่างกายของหล่อนมันอ่อนระทวยไม่มีแรงเลย "ตรงไหนดีเด็กน้อย..." เขากระซิบถามเสียงกระเส่า "ถ้าคุณไม่ตอบ ผมจะเลือกเองนะ..." "อาจารย์... หนู... หนู..." ใบหน้านวลแดงระเรื่อ ตอนนี้สมองของหล่อนขาวโพลนไร้ความคิดชั่วคราว รอยยิ้มจากปากหยักสวยของอาจารย์ฟิสิกส์สุดหล่อช่างบาดใจเหลือเกิน เขาค่อยๆ ย่อตัวลง และคุกเข่าลงกับพื้น ขณะที่สายตาช้อนขึ้นมาสบประสานกับหล่อนตลอดเวลา ไฟร้อนๆ ในดวงตาของเขากำลังแผดเผาให้หล่อนมอดไหม้ "อา... จารย์..." นี่เขากำลังจะทำอะไรน่ะ เขาคุกเข่าทำไม

เด็กเลี้ยงของภาวินทร์

เด็กเลี้ยงของภาวินทร์

โรแมนติก

5.0

พระเอกเรื่องนี้แรกๆ จะออกแนวปากหมา ใจร้าย ชอบทำนางเอกช้ำใจ แต่หลังจากเห่าหอนเป็นแล้ว ก็จะกลายเป็นหมาโบ้คลั่งรักสุดๆ เลยค่ะ ไรต์นอนยันเลย 555+++ คำเตือน... พระเอกเรื่องนี้โบ้ซ้ำโบ้ซ้อนโบ้ไม่ปรานีใคร 55 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "คุณ... ภาม... เป็นอะไรคะ..." คำถามของหล่อนตะกุกตะกักจนแทบฟังไม่เป็นคำ "หึ... ยังจะมีหน้ามาถามอีกหรือคาลิสา!" เขายื่นมาบีบคอของหล่อน และนั่นก็ทำให้หล่อนตกใจแทบช็อก "คุณภาม... ครีม... กลัว..." ทำไมเขาทำแบบนี้ ทำไมภาวินทร์ถึงบีบคอหล่อนล่ะ แม้จะไม่ได้บีบแรงนัก แต่ก็ทำให้หล่อนกลัวจนแทบหยุดหายใจ "เธอนี่มันเลี้ยงไม่เชื่อง" "คุณภาม... พูดอะไรคะ ครีมไม่เข้าใจ... อ๊ะ..." นิ้วยาวของเขาบีบเค้นลงกับลำคอขาวผ่องของหล่อนแรงขึ้น จนหล่อนเกือบจะหายใจไม่ออก "ยังจะมีหน้ามาถามอีกเหรอ เธอไปทำอะไรเอาไว้ล่ะ" "ครีม... ครีมเปล่า..." "เลิกตอแหลเถอะ ฉันรู้เรื่องจากน้องอัญหมดแล้ว" "..." "เธอจงใจละเมิดข้อตกลงของเรา" "ครีมเปล่านะคะ คุณอัญเธอรู้อยู่แล้ว... เธอรู้จากคุณภามไม่ใช่เหรอคะ..." หล่อนพยายามจะอธิบายในมุมของตัวเอง แต่ชายหนุ่มไม่ยอมรับฟัง "เธอเดือดร้อน ฉันก็ช่วย ให้ข้าวให้น้ำ ให้เงิน เซ็กซ์ดีๆ ฉันก็ให้ งานก็มีให้ทำ แล้วเธอยังต้องการอะไรจากฉันอีก อยู่เงียบๆ อยู่ในที่ตัวเองไม่ได้หรือไง หื้อ!" "ครีม... ฮืออออ..." "แล้วเธอยังมีหน้าไปโกหกน้องอัญว่าท้องกับฉันอีกเหรอ เธอกล้าดียังไงพูดแบบนั้นออกไป คาลิสา!" หากหล่อนบอกออกไปว่าตัวเองกำลังตั้งท้องลูกของเขาจริงๆ ภาวินทร์ก็คงจะไม่เชื่อ ใช่... เขาไม่มีทางเชื่อหรอก ตอนนี้เขาเชื่อคำพูดของคู่หมั้นคนสวยของเขาคนเดียวเท่านั้น "ตอบมาสิ... เธอท้องลูกของฉันจริงหรือเปล่า" ใบหน้าที่เปียกชุ่มไปด้วยหยาดน้ำตาส่ายไปมา ก่อนจะตอบเสียงสะอื้น "ไม่... ไม่ได้ท้องค่ะ..." "หึ... นึกอยู่แล้วเชียว เธอมันก็แค่ผู้หญิงมารยา ที่ต้องการทำให้ฉันเดือดร้อนเท่านั้นเอง" เขาหยุดบีบคอของหล่อน และผลักร่างของหล่อนออกห่าง แสดงท่าทางรังเกียจออกมา "เราเลิกกันเถอะ"

ยัยตัวร้ายของท่านประธาน

ยัยตัวร้ายของท่านประธาน

โรแมนติก

5.0

เรื่องนี้พระเอกเป็นพวกชอบวิ่ง ตอนแรกวิ่งหนี ตอนหลังวิ่งชนจนมดลูกน้องแทบอักเสบ ฝากติดตามเป็นกำลังใจให้ไรต์ด้วยค่ะ เลิฟ เลิฟ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "พี่วิศ... ทำไมพี่เปลี่ยนไปแบบนี้คะ... อื้อ... อย่าทำแบบนี้สิคะ... " แม้จะพยายามขัดขืน แต่เสียงก็แผ่วเบา และอ่อนแรงเหลือเกิน "แล้วชอบพี่แบบนี้ไหมล่ะครับ... อืมม หอมจัง" ปลายจมูกของเขาซุกไซ้อยู่ที่ลำคอ ในขณะที่ฝ่ามืออบอุ่นลูบไล้ซุกซน "พี่ชอบก้นของเธอจัง นุ่มนิ่มมาก" "พี่วิศ..." "และพี่ก็ชอบเสียงครางของเธอด้วย ฟังแล้วยิ่งมีอารมณ์..." เขาเงยหน้าขึ้นจากลำคอของหล่อนที่ดูดเม้มจนแดงช้ำ ดวงตาสบประสานกัน ก่อนที่ปากหยักสวยจะแนบชิดลงมาหา เขาจูบเบาๆ หนึ่งครั้ง ก่อนจะกระซิบเสียงแปร่งพร่า "ให้พี่เอานะ... พี่หิว..."

คนในความลับ

คนในความลับ

โรแมนติก

5.0

เพราะแอบรักจึงยอมทุกอย่าง ยอมแม้กระทั่งเป็นคนในความลับ อยู่เงียบๆ ในเงามืดชั่วนิรันดร์ กฎของเขาก็คือ มีอะไรกัน นอนด้วยกัน สนุกกัน แต่ห้ามบอกใคร ห้ามให้ใครรู้ว่ามีความสัมพันธ์กันแบบไหน ในที่ทำงานเขาคือท่านประธาน และเธอก็คือพนักงานคนหนึ่งในบริษัทเท่านั้น เมื่อเจอกันก็ทักทายกันบ้างแบบเจ้านายกับลูกน้อง ห้ามแสดงท่าทางหรือแสดงความเป็นเจ้าของ ห้ามโพสต์สถานะในโซเชียล แม้จะไปเที่ยวด้วยกัน ไปถึงไหนต่อไหนด้วยกันก็แล้วแต่ห้ามเปิดเผยทั้งนั้น ซึ่งด้วยความรักที่มีต่อเขา ทำให้เธอตกลงยอมเป็น คนในความลับของเขาอย่างเต็มใจ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "มามี๊ขา..." วชิรวัฒน์มองเด็กหญิงตัวน้อยที่อายุน่าจะไม่ถึงสามขวบวิ่งเข้ามาสวมกอดฟาริดาด้วยความประหลาดใจและตกใจในเวลาเดียวกัน เขามองใบหน้ากลมๆ ของเด็กหญิงคนนั้น สลับกับใบหน้าของฟาริดา ซึ่งก็พบว่าหญิงสาวกำลังหน้าซีดเผือดไร้สีเลือด "นี่มันอะไรกัน น้องฟาง... เด็กคนนี้... เป็น..." เขายังพูดไม่ทันจบ ฟาริดาก็ดันร่างของเด็กหญิงไปไว้ด้านหลัง ก่อนจะตอบเขาด้วยสุ่มเสียงดังฟังชัด "ลูกสาวของฟางเองค่ะ" วชิรวัฒน์ถึงกับอึ้ง เขาหันไปมองสบตากับอภิวัฒน์ ก็พบว่าเลขาฯ หนุ่มก็อึ้งไม่ต่างกัน หลังจากตั้งสติอยู่ชั่ววินาที เขาก็หันกลับมาจ้องหน้าฟาริดาเขม็ง "เด็กคนนี้เป็นลูกของใครครับ" เขาพยายามที่จะถามเสียงสุภาพ ทั้งๆ ที่ภายในในเต็มไปด้วยเพลิงไฟกัลป์ เพราะอย่างนี้เองเหรอ ฟาริดาถึงได้หนีจากเขาไป เพราะหล่อนท้อง... แล้วหล่อนท้องกับใครล่ะ นอกจากเขาแล้ว หล่อนยังแอบมีความสัมพันธ์กับผู้ชายคนอื่นอีกอย่างนั้นเหรอ บ้าชิบ! นี่หล่อนกำลังจะทำให้เขาโมโหจนเป็นบ้าอยู่แล้วนะ! "ลูกของใครก็ช่างเถอะค่ะ แต่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับพี่โรมแน่นอน"

สาวใช้บนเตียง

สาวใช้บนเตียง

โรแมนติก

5.0

ปากของลมทะเลบอกว่าเกลียดชัง แต่มือของเขากลับหยุดแตะต้องแม่สาวใช้เนื้อสาวคนนี้ไม่ได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว หึ เธอมันก็แค่ สาวใช้บนเตียง ที่ฉันจะมาหาตอนอยากมีเซ็กซ์เท่านั้นแหละ!!! +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ปากบอกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันก็แค่เซ็กซ์ แต่ลมทะเลก็บุกเข้าไปในห้องนอนของสกาวเดือนทุกคืน คืนนี้ก็เช่นกัน... เขากำลังตั้งหน้าตั้งตากลืนกินหัวนมสีหวานจากเต้าของสกาวเดือนอย่างตะกรุมตะกราม แม้เมื่อวานจะเอาหล่อนจนฟ้าสาง แต่คืนนี้ก็ยังคงหิวกระหายในรสสวาทของหล่อนเหมือนเดิม ดูเถอะ แค่ร้องคราง ทำไมหล่อนจะต้องครวญครางให้เสียงหวานขนาดนี้ด้วย แค่ได้ยินเสียงครางของหล่อน ร่างกายที่ร้อนเหมือนถูกไฟแผดเผาอยู่แล้วก็ยิ่งแทบมอดไหม้แหลกเป็นจุล "ทำไมเธอน่าเอาแบบนี้ สกาวเดือน..."

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ห้ามหย่า

ห้ามหย่า

Bronson Heiss
5.0

ในวันแต่งงาน เสิ่นเยวียนถูกคู่หมั้นและน้องสาวของเธอทำร้าย และถูกจำคุกเป็นเวลาสามปีด้วยความทุกข์ทรมาน หลังจากได้รับการปล่อยตัวจากคุก น้องสาวผู้ชั่วร้ายได้คุกคามด้วยชีวิตแม่และพยายามให้เธอมอบตัวกับชายชรา อย่างไรก็ตาม เธอได้พบกับเซียวเป่ยหาน ซึ่งเป็นผู้ทรงอิธิพลที่หล่อเหลาและเย็นชาแห่งแห่งสังคมด้านมืด อย่างไม่คาดคิด และชะตากรรมของเธอก็เปลี่ยนไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม้ว่าเซียวเป่ยหานจะเย็นชา แต่เขากลับปฏิบัติต่อเสิ่นเยวียนดั่งเป็นสมบัติล้ำค่า นับแต่นั้นมา เธอจัดการคนเสแสร้ง เอาคืนแม่เลี้ยงและไม่ถูกกลั่นแกล้งอีกต่อไป

นางบำเรอก้นครัว ชุด Sweet Temptations

นางบำเรอก้นครัว ชุด Sweet Temptations

เนื้อนวล
4.9

หล่อนถูกส่งมาบรรณาการในฐานะทาสบำเรอความใคร่ เพื่อแลกกับหนี้สินก้อนโต นอนกับเขาจนกว่าเขาจะเบื่อ แล้วเมื่อนั้นแหละหน้าที่บำเรอบนเตียงของหล่อนจึงจะหมดไป พะแพง ถูกส่งตัวมาเป็นนางบำเรอให้กับมหาเศรษฐีเจ้าของบ่อนคาสิโนที่ใหญ่ที่สุดในลาสเวกัส หน้าที่ของหล่อนคือทำให้เดมอน ลินการ์ด มีความสุขที่สุดยามอยู่บนเตียง หล่อนก้มหน้าก้มตาทำทุกอย่างเพื่อให้เขาพึงพอใจ แต่ไม่นานเขาก็เบื่อหน่าย ขับไล่ไสส่งหล่อนออกไปจากชีวิต ข่าวงานแต่งงานของเขากับผู้หญิงคนใหม่ที่ทั้งสวยและแสนคู่ควรดังก้องคับแผ่นฟ้า ในขณะที่หล่อนต้องหลบอยู่ในซอกหลืบของความมืดมิดเพื่อซ่อนเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาเอาไว้อย่างรวดร้าวทรมาน

หลินซือเยว่ผู้นี้ มีสามชะตาในคราเดียว

หลินซือเยว่ผู้นี้ มีสามชะตาในคราเดียว

มาชาวีร์
5.0

หลังผ่าตัดนักพรตเฒ่าผู้หนึ่งนั้น นางวูบหมดสติและเสียชีวิตลงไป ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที ก็อยู่ในร่างของคุณหนูปัญญาอ่อนที่มีชื่อเดียวกันผู้นี้เสียแล้วทั้งยังจำอดีตชาติยามเป็นปรมาจารย์เต๋าได้อีกด้วย +++ 1 : ไล่ออกจากอารามไท่ผิงกวน แคว้นจิ้น ราชวงศ์เซวียน อารามไท่ผิงกวน “ไป ๆ อาจารย์ขับไล่พวกท่านออกจากอารามแล้ว อย่าได้มาเหยียบที่นี่อีก” “ศิษย์พี่รองรีบปิดประตูเร็วเข้า !” ตุบ ! ห่อผ้าสองห่อถูกโยนออกมาจากประตูอาราม ปัง ! ตามด้วยเสียงปิดประตูลงสลักอย่างหนาแน่น สตรีนางหนึ่งยืนตัวตรงเป็นสง่า เสื้อผ้ากับเส้นผมของนางปลิวไสวดั่งไผ่ลู่ลม หลินซือเยว่เงยหน้าขึ้นมองป้ายชื่ออารามไท่ผิงกวนด้วยสายตาเลื่อนลอย อาศัยอยู่ที่นี่มานานเท่าใดแล้วนะ บางครั้งนางเองก็ลืมเลือนวันเวลาไปเหมือนกัน “คุณหนูเจ้าคะ ศิษย์น้องทั้งสองของท่านทำเกินไปแล้วนะเจ้าคะ เหตุใดถึงไล่พวกเราสองคนออกจากอารามได้เล่า” เผิงฉือกระทืบเท้าเบา ๆ ตรงไปฉวยห่อผ้าทั้งสองบนพื้น ขึ้นมาคล้องแขนตัวเองไว้ “หากไม่ได้รับคำสั่งจากอาจารย์ ศิษย์น้องทั้งสองคงไม่กล้าขับไล่ข้าออกจากอารามหรอก” น้ำเสียงของนางสงบนิ่งฟังแล้วสบายหูยิ่งนัก หาได้มีความโกรธเกลียดแต่อย่างใด “นั่นรถม้า” นิ้วเรียวสวยชี้ไปยังรถม้าคันที่มีคนนั่งเฝ้าอยู่ “ป้าเผิงไปถามดูว่าใช่รถม้าของเราหรือไม่” เผิงฉือไม่รอช้ารีบตรงไปหาคนเฝ้ารถม้าที่อยู่ใต้ต้นไผ่ในทันที ไม่ช้านางก็กลับมาพร้อมกับรอยยิ้มนิด ๆ “เป็นรถม้าของเราจริง ๆ เจ้าคะคุณหนู คนขับบอกว่าเป็นคนของตระกูลหลินเจ้าค่ะ ได้รับคำสั่งจากท่านพ่อของคุณหนู ให้มารับคุณหนูกลับตระกูลหลินเพื่อไปแต่งงานเจ้าค่ะ” “กลับไปแต่งงานนี่เอง” นางเอ่ยเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่ หันหลังกลับไปทางประตูอาราม ประสานมือค้อมตัวคำนับลาอาจารย์ เผิงฉือเห็นเช่นนั้นก็อดที่จะคำนับตามนางไม่ได้ ภายในอารามไท่ผิงกวน “อาจารย์เหตุใดถึงไม่บอกลากับศิษย์พี่ใหญ่ไปตรง ๆ ล่ะ ทำเช่นนี้นางไม่โกรธท่านไปจนวันตายเลยรึ” เหอกุ้ยแม้มีอายุยี่สิบแปดปีแล้ว ทว่าเขากราบเป็นศิษย์เจ้าอาวาสชุนหวังเหล่ยหลังสตรีผู้นั้น จึงได้เป็นเพียงแค่ศิษย์พี่รองเท่านั้น “นั่นสิอาจารย์ ศิษย์พี่ใหญ่นางไม่เคยออกจากอารามไปไหนไกล ท่านทำเช่นนี้ไม่ใช่ขับไล่นางไปสู่ความตายหรอกรึ” จางเจียเฟิ่งเห็นด้วยกับศิษย์พี่รองของเขา “ให้มันน้อย ๆ หน่อยเจ้าศิษย์โง่ทั้งสอง พวกเจ้าคิดว่าอารามไท่ผิงกวนแห่งนี้ สามารถอยู่รอดมาได้เพราะใครกัน หากไม่ใช่เพราะฝีมือของศิษย์พี่ใหญ่ของพวกเจ้า เห็นนางเงียบ ๆ แบบนั้น ความคิดนางกว้างไกลยิ่งนัก อาจารย์อย่างข้ายังเทียบนางไม่ติดด้วยซ้ำไป” เจ้าอาวาสชุนปีนี้อายุอานามปาเข้าไปหกสิบห้าปีแล้ว ทว่าร่างกายยังแข็งแรง อารามเต๋าแห่งนี้มีวิถีแบบไม่เคร่งครัด ใช้ชีวิตเยี่ยงฆราวาสผู้หนึ่ง สามารถแต่งงานมีครอบครัวได้ “อาจารย์นางอยู่ในอารามวาดยันต์กันภัยให้ชาวบ้านที่มากราบไหว้ ตั้งโต๊ะรักษาโรคภัยให้ผู้คนในตัวอำเภอฝู แต่หนนี้นางต้องกลับบ้านไปเพื่อแต่งงาน นางบริสุทธิ์ถึงเพียงนั้นมิถูกสามีจับกลืนกินจนไม่เหลือกระดูกหรอกรึ” เหอกุ้ยนึกภาพเทพเซียนผู้สูงส่งอย่างหลินซือเยว่ หากต้องร่วมเตียงกับบุรุษหยาบกระด้าง เพียงเท่านั้นเขาก็ทำใจไม่ได้จริง ๆ แทบอยากจะไปแย่งตัวศิษย์พี่ใหญ่ของตัวเองกลับคืนมา “เลิกคร่ำครวญได้แล้ว กลับไปกวาดลานอารามกับตรวจดูน้ำมันตะเกียงให้เรียบร้อย ศิษย์พี่ใหญ่ของพวกเจ้าไม่อยู่ เจ้าทั้งสองต้องรีบร่ำเรียนศึกษาหาความรู้ อารามไท่ผิงกวนจะได้เจริญรุ่งเรืองในภายภาคหน้าต่อไปได้” เจ้าอาวาสชุนทำเสียงดังใส่ลูกศิษย์ทั้งสอง “ไป ๆ ข้าจะสวดมนต์” โบกมือไล่ทั้งคู่ให้ออกจากห้องสวดมนต์ไป เจ้าอาวาสชุนรีบลุกไปปิดประตูลั่นกลอน ท่าทางลุกลี้ลุกลนจนผิดปกติ ย่องเบา ๆ ไปที่ใต้เตียงนอน ดึงหีบไม้เก่าเก็บออกมา ครั้นกดสลักเปิดออก ก็พบตั๋วเงินจำนวนสามพันตำลึงอยู่ในนั้น ตระกูลหลินที่ไม่ได้บริจาคน้ำมันตะเกียงมาหลายปี จู่ ๆ ก็ส่งตั๋วเงินมาให้ พร้อมกับขอรับคนกลับไปเพื่อแต่งงาน ช่วงนี้ชาวบ้านมาทำบุญที่อารามน้อยลง หลินซือเยว่ก็ไม่รู้ว่าเกิดอันใดขึ้นกับนาง ถึงไม่ยอมลงจากอารามไปรักษาผู้คน รายได้เลยหายหดแทบจ่ายอาหารการกิน(สุรานารี)ไม่พอ ตั๋วเงินสามพันตำลึงนี่มาได้ทันเวลาพอดี ! แครก ๆ ๆ ๆ เสียงกวาดลานหน้าอารามดังขึ้นพร้อมกับเสียงบ่นของเหอกุ้ย “ข้ารู้ว่านางเก่งเอาตัวรอดได้ ข้าเพียงไม่อยากให้นางไปก็เท่านั้น” “ศิษย์พี่รองท่านอย่าได้เสียใจไปเลย ไม่ใช่ว่ามีแต่นางที่ต้องแต่งงานมีครอบครัว ท่านเองก็เถอะที่บ้านส่งคนมารับทุกปีไม่ใช่รึ” จางเจียเฟิ่งรู้ดีว่าตนและเหอกุ้ย ถูกครอบครัวลงโทษด้วยการส่งมาอยู่ยังอารามแห่งนี้ ทว่าเพียงชั่วคราวเท่านั้น “ตัวข้านั้นไม่เป็นไรหรอก เจ้านั่นแหละศิษย์น้องสาม ข้าได้ยินว่าที่บ้านของเจ้า เพิ่งหาคู่หมั้นหมายคนใหม่ให้เจ้าอีกคนแล้วไม่ใช่รึ” สองศิษย์พี่น้องหยุดกวาดลานอาราม แล้วหันหน้าไปมองตากัน จากนั้นพวกเขาก็ถอนหายใจดัง ๆ พร้อมกัน ไม่มีศิษย์พี่ใหญ่อยู่ด้วย นับจากนี้ไปยามทำความผิดใครจะออกหน้าคอยช่วยเหลือ ยามเงินหมดใครจะให้หยิบยืม ยิ่งคิดพวกเขาก็ยิ่งไม่สบายใจเป็นอย่างมาก บนถนนมุ่งหน้าสู่เมืองหลวง รถม้าไม้ธรรมดาไม่เล็กไม่ใหญ่ ไร้ป้ายชื่อตระกูลบอกกล่าว คล้ายไม่อยากให้ผู้อื่นล่วงรู้ว่าคนที่นั่งอยู่ด้านในเป็นใคร เผิงฉือพยายามหลอกถามคนขับรถม้าอยู่หลายหน ถึงสถานการณ์ของตระกูลหลินในยามนี้ นางไม่เคยไปที่นั่นมาก่อนไม่รู้จักใครสักคน คนขับรถม้าตอบว่า เขามีหน้าที่มารับคุณหนูรองกลับบ้านเท่านั้น เรื่องอื่นนั้นเขาไม่รู้จริง ๆ “ได้ถามหรือไม่ ใช้เวลากี่วันในการเดินทาง” หลินซือเยว่เอ่ยเสียงเนิบ ๆ “ถามแล้วเจ้าค่ะ เขาบอกว่าราว ๆ สิบวันก็ถึงเมืองหลวงแล้ว” “สิบวันเชียวรึ” หลินซือเยว่มองห่อผ้าที่วางอยู่ด้านข้าง มีเพียงของใช้จำเป็นของนางไม่กี่ชิ้น พร้อมกับก้อนเงินจำนวนห้าสิบตำลึง “คงต้องแวะซื้อของในอำเภอฝูเสียก่อน” เผิงฉือรีบเปิดม่านบอกกับคนขับรถม้า แต่เขากลับทำเสียงฮึดฮัดคล้ายไม่พอใจ “เสียเวลาเดินทางเปล่า ๆ” น้ำเสียงเขากระด้างกระเดื่อง

เมียผมน่ารักจัง

เมียผมน่ารักจัง

Penn Tofallis
4.9

กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"

ไม่เป็นทาสรักอีกต่อไป

ไม่เป็นทาสรักอีกต่อไป

Frannie Bettuzzi
5.0

คุณท่านเสียว คุณชายยอดเยี่ยมที่โด่งดังในเมือง B ได้แต่งงาน แต่มีข่าวลือว่าเจ้าสาวมีรูปร่างหน้าตาที่น่าเกลียดและมีฐานะต่ำต้อย สามปีมานี้ เขาปฏิบัติกับเธออย่างเย็นชาและทำเหมือนเป็นคนแปลกหน้า เจียงซิงซิงอดทนกับความเย็นชาอย่างเงียบ ๆ เธอยังคงรักเขาอย่างสุดหัวใจ เสียสละความนับถือตนเองและยอมละทิ้งตัวตนของเธอเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง สุดที่รักของเขากลับประเทศ เขได้สารภาพว่าเขาแต่งงานกับเธอเพียงเพื่อช่วยชีวิตคนรักในใจของเขาเท่านั้น เจียงซิงซิงเสียใจและผิดหวังมาก เธอจึงเซ็นเอกสารหย่าและจากไปด้วยความเศร้าใจ สามปีต่อมา เจียงซิงซิงผู้สวยงามจนน่าทึ่งกลับมาอีกครั้ง ได้กลายมาเป็นศัลยแพทย์ที่ดีที่สุดและเป็นยอดฝีมือด้านเปียโน อดีตสามีรู้สึกเสียใจ และกอดเธอแน่นท่ามกลางสายฝน เสียงของเขาสั่นเครือ "ที่รัก คุณเป็นของผม..."

กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์

กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์

pimmas
5.0

ตั้งแต่เกิดกระทั่งจำความได้ จินซิงซิน รับรู้แค่ว่านางเป็นเพียงบุตรสาวกำพร้าของพ่อค้าตระกูลใหญ่ ชั่วชีวิตน้อยๆ มีเพียงท่านยาย พี่สาวต่างมารดาเท่านั้นที่คอยห่วงใย จนกระทั่งได้เจอกับ หลี่หลานหมิง ผู้มีสมญานามว่าอ๋องพยัคฆ์ที่ผู้คนโจษขานกันว่าโหดร้ายยิ่งนัก สังหารผู้คนเป็นผักปลา แสนเย็นชาดั่งน้ำค้างแข็งจนมิอาจมีผู้ใดใต้หล้าหาญกล้าต่อกร ทั้งสองต้องแต่งงานกันตามบัญชาของโอรสสวรรค์ท่ามกลางอุปสรรคมากมาย หลี่หลานหมิงจะทำเช่นใดในเมื่อสตรีที่ร่วมหัวจมท้ายด้วยอย่างชายากระต่ายน้อยกลับเติบโตเพียงแค่ร่างกาย ส่วนสภาพจิตใจนั้นอ่อนด้อยราวกับเด็กน้อยก็ไม่ปาน... +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ หลี่หลานหมิงที่รู้สึกตัวและพลิกตัวจากอาการเมื่อยขบแต่พบว่าไม่สามารถทำได้ แค่บิดตัวเล็กน้อยก็รู้สึกร่างกายแข็งค้างราวกับไร้เรี่ยวแรง ไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่อน... ที่แท้เพราะเมื่อคืนเขาถูกกระต่ายหลงทางกอดก่ายเอาเป็นสมบัติตนจนกระดิกไปไหนไม่ได้ นางคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน! น่าโมโหนัก! อ๋องสี่หลี่หลานหมิงกระดิกตัวแทบไม่ได้คล้ายเป็นตะคริวเพราะกระต่ายหลงตัวโตไม่ยอมคลายกอด กว่าร่างจะกลับฟื้นกำลังวังชาก็นานพอควร กระทั่งมีเสียงฝีเท้าดังสวบสาบจากหน้ากระโจมดังเล็ดลอดเข้ามา หลี่หลานหมิงจึงรู้สึกตัวว่าอยู่ในสภาพไม่น่ามอง รีบผุดลุกนั่งเอื้อมคว้ากระบี่คู่ใจข้างกายกระชับมั่น แต่เพราะความเคลื่อนไหวของเขาทำให้เตียงไหวสั่นจนคนที่นอนเริ่มขยับตัวและวาดมือมาคว้าเอวเขาเอาไว้อีกครา “อย่าไปตุ้งตุ้ง...” “นี่เจ้า! ข้ามิใช่ตุ้งตุ้งของเจ้า ปล่อย!” หลี่หลานหมิงคำรามแต่ดูเหมือนอีกฝ่ายไร้ซึ่งความรับรู้ใดๆ “ซิงซินยังไม่อยากตื่นเลย...ท่านยาย” ดี... ดีแท้! เมื่อครู่เปรียบเขาเป็นกระต่ายหูเทา คราวนี้กลับกลายเป็นท่านยายของนางอีก หลี่หลานหมิงปรายตามองดวงหน้าดรุณีน้อยที่ยังหลับพริ้มในห้วงนิทราแล้วถึงกับนิ่งงัน นางช่างงดงามปานเทพธิดามาจุติ ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อของนางที่กดลงบนซอกคอของเขาตามจังหวะหายใจทั้งยังแก้มหอมกรุ่นที่เผลอจูบลูบไล้และเรือนร่างนุ่มนิ่มที่คอยเบียดยามหนาวเหน็บตลอดคืน หึ! มารดาเจ้าเถอะ! กระต่ายน้อยเอ๋ย... เขาควรสั่งสอนนางไม่ควรปล่อยให้หลุดรอดจากกรงเล็บเพชฌฆาตไปได้จริงๆ อ๋องสี่หลี่หลานหมิงผู้ซึ่งมิได้อ่อนต่อโลกแต่ไม่เคยแสวงหาสตรีงามสักคนข้างกายถึงคราวหนาวยะเยือกในใจ เป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามาก่อนเลยสักครั้งในชีวิตที่นึกอยากได้สตรีมาครอบครองเป็นสมบัติของตัวบังเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน ความรู้สึกนี้เมื่อเกิดขึ้นแล้ว กระต่ายน้อยหลงทางตัวนี้ต้องรับผิดชอบ!

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
เสน่หา อาญารัก
1

บทที่ 1 ตอนที่ 1

17/02/2022

2

บทที่ 2 ตอนที่ 2

17/02/2022

3

บทที่ 3 ตอนที่ 3

17/02/2022

4

บทที่ 4 ตอนที่ 4

17/02/2022

5

บทที่ 5 ตอนที่ 5

17/02/2022

6

บทที่ 6 ตอนที่ 6

17/02/2022

7

บทที่ 7 ตอนที่ 7

17/02/2022

8

บทที่ 8 ตอนที่ 8

17/02/2022

9

บทที่ 9 ตอนที่ 9

17/02/2022

10

บทที่ 10 ตอนที่ 10

17/02/2022

11

บทที่ 11 ตอนที่ 11

23/02/2022

12

บทที่ 12 ตอนที่ 12

23/02/2022

13

บทที่ 13 ตอนที่ 13

23/02/2022

14

บทที่ 14 ตอนที่ 14

23/02/2022

15

บทที่ 15 ตอนที่ 15

23/02/2022

16

บทที่ 16 ตอนที่ 16

23/02/2022

17

บทที่ 17 ตอนที่ 17

23/02/2022

18

บทที่ 18 ตอนที่ 18

23/02/2022

19

บทที่ 19 ตอนที่ 19

23/02/2022

20

บทที่ 20 ตอนที่ 20

23/02/2022

21

บทที่ 21 ตอนที่ 21

23/02/2022

22

บทที่ 22 ตอนที่ 22

23/02/2022

23

บทที่ 23 ตอนที่ 23

23/02/2022

24

บทที่ 24 ตอนที่ 24

23/02/2022

25

บทที่ 25 ตอนที่ 25

23/02/2022

26

บทที่ 26 ตอนที่ 26

23/02/2022

27

บทที่ 27 ตอนที่ 27

23/02/2022

28

บทที่ 28 ตอนที่ 28

23/02/2022

29

บทที่ 29 ตอนที่ 29

23/02/2022

30

บทที่ 30 ตอนที่ 30

23/02/2022

31

บทที่ 31 ตอนที่ 31

23/02/2022

32

บทที่ 32 ตอนที่ 32

23/02/2022

33

บทที่ 33 ตอนที่ 33

23/02/2022

34

บทที่ 34 ตอนที่ 34

23/02/2022

35

บทที่ 35 ตอนที่ 35

23/02/2022

36

บทที่ 36 ตอนที่ 36

23/02/2022

37

บทที่ 37 ตอนที่ 37

23/02/2022

38

บทที่ 38 ตอนที่ 38

23/02/2022

39

บทที่ 39 ตอนที่ 39

23/02/2022

40

บทที่ 40 ตอนที่ 40

23/02/2022