Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
สุดที่รักของจักรพรรดิ

สุดที่รักของจักรพรรดิ

Berne Beer

4.9
ความคิดเห็น
99.2K
ชม
89
บท

หลังจากดูแลสามีมาเป็นเวลาสามปี เมื่อเห็นสามีสอบติดขุนนาง เฉียวชูเยว่ก็นึกว่าชีวิตดีๆ จะมาแล้ว แต่กลับไม่รู้ว่าสามีเป็นคนโลภ และเจ้าชู้ เพื่อจัดการปัญหาให้สามี เฉียวชูเยว่เสียตัวให้กับจักรพรรดิโหดร้ายโดยไม่ได้ตั้งใจ เพื่อชีวิตและอนาคตของสามี นางได้แต่อดทนเอาไว้ จากนั้น สามีของนางก็ได้รับการยกย่องจากจักรพรรดิ และถูกเลื่อนตำแหน่งเรื่อยๆ เมื่อสามีของนางกำลังเพลิดเพลินอำนาจและสาวสวยนั้น นางกำลังรับใช้กับจักรพรรดิอย่าง้อยใจ แต่ไม่คาดคิดว่าความพยายามของนางได้แลกกับใบหย่าจากสามี ในวันแต่งงานของสามี นางถูกฆาตกรไล่ตามและตกลงไปในโคลน เมื่อนางหมดหวังนั้น จักรพรรดิก็มายืนอยู่ตรงหน้านาง "มาเป็นคนของข้าสิ และจะไม่มีใครกล้ารังแกเจ้าอีก!"

บทที่ 1 ถูกปู้ยี่ปู้ยำ จะให้ฉลองหรืออย่างไร?

“ท่านใต้เท้า ปล่อยชูเยว่ไปเถิดเจ้าค่ะ”

“ท่านต้องการสิ่งใด ชูเยว่สามารถให้ท่านได้ทุกอย่าง ยกเว้นสิ่งนี้เพียงอย่างเดียว!”

เฉียวชูเยว่พูดอย่างสะอึกสะอื้น นางคุกเข่าลงอย่างอ่อนแรงบนเก้าอี้ไม้ ทำการขอร้องบุรุษที่อยู่ข้างหลังด้วยความนอบน้อม

ดวงตาของนางถูกปิดเอาไว้ด้วยผ้าสีดำเล็ก ๆ ผืนหนึ่ง ทำให้การมองเห็นของนางมืดสนิท

เนื่องจากนางมองไม่เห็น ประสาทสัมผัสและการได้ยินของนางจึงว่องไวอย่างยิ่ง

นางได้ยินเสียงคนที่อยู่ข้างหลังหัวเราะขึ้นมาอย่างแผ่วเบา ราวกับว่าเขารู้สึกดูถูกคำพูดของนางเป็นอย่างมาก

“ช่างน่าตลกสิ้นดี ในโลกใบนี้ไม่ว่าข้าจะต้องการสิ่งใด ข้าจะต้องได้มันเท่านั้น ไม่มีอะไรที่ไม่ได้”

มือที่หยาบกร้านและเห็นข้อนิ้วอย่างชัดเจนทั้งสองข้างของชายคนนั้นล่วงเข้าไปเสื้อผ้าของนาง แล้วก็จับเข้าที่เนื้อหน้าอกนุ่ม ๆ ของนางอย่างรุนแรง จากนั้นก็ทำการขยำมันอย่างมันส์มือ

“อย่า…… อย่ามาแตะต้องข้า” เฉียวชูเยว่พยายามจะหลบมือใหญ่ ๆ คู่นั้นออก แต่ด้วยความที่ตัวของนางถูกติดอยู่บนเก้าอี้ไม้ นางจึงไม่สามารถขยับได้

เอวของนางถูกชายคนนั้นใช้มืออีกข้างหนึ่งจับเอาไว้ นางพยายามบิดตัวไปมาเพื่อให้หลุดพ้นจากการควบคุมของชายคนนั้น ทว่า นางกลับไม่สามารถดิ้นให้หลุดพ้นได้เลย

ชายคนนั้นจับนางไว้กับเก้าอี้ไม้อย่างแน่น นิ้วที่หยาบกร้านของเขามีความแข็งแกร่งอย่างยิ่ง มันล่วงลงมาที่ด้านล่างอย่างไม่สามารถปฏิเสธได้ ทันใดนั้นก็มีเสียงน้ำดังขึ้นมา

ร่างกายของเฉียวชูเยว่สั่นเทาไม่หยุด นางบิดเอวไปมาอย่างแรง พยายามที่จะหนีให้พ้นจากชายคนนั้น

แต่นางกลับไม่รู้เลยว่าพฤติกรรมเช่นนี้ได้ไปกระตุ้นตัณหาของบุรุษมากยิ่งขึ้น อีกทั้งยังเหมือนเป็นการเล่นตัวทั้งที่ใจปรารถนาอย่างไร้ยางอายอีกด้วย

สุดท้าย ชายคนนั้นก็ปล่อยมือของเขาที่กำลังขยำหน้าอกของนางอยู่ออก ตอนที่นางกำลังคิดว่าเขาคงจะปล่อยนางไปแล้ว

นิ้วของชายคนนั้นก็ล้วงเข้าไปในริมฝีปากของนาง แล้วก็คีบปลายลิ้นของนางออกมา

ภายใต้แรงที่แข็งแกร่งของชายคนนั้น ปากของนางเหมือนจะพังไปหมดแล้ว มีน้ำใส ๆ ดุจคริสตัลไหลลงมาอย่างน่าเวทนา

เฉียวชูเยว่ไม่คาดคิดเลยว่า เรื่องราวมันจะกลับกลายมาเป็นเช่นนี้ได้

เมื่อวานสามีของนางสอบผ่านและดีใจมาก เขาจึงไปดื่มเหล้ากับเพื่อนพ้อง ตกดึกก็เดินโซเซกลับบ้านมาและบอกว่าเขาเผลอไปทำร้ายผู้สูงศักดิ์จนได้รับบาดเจ็บเข้า

สามีของนางเพิ่งจะสอบผ่าน หากเวลานี้เกิดเรื่องขึ้นมา เขาอาจจะถูกลงโทษจากเบื้องบนได้ เกรงว่าเขาอาจจะเป็นจวี่เหรินไม่ได้แล้ว (*จวี่เหริน บุคคลที่สอบได้ตำแหน่งบัณฑิตระดับชุมชน)

พ่อสามีเป็นคนสำมะเลเทเมาคนหนึ่ง ไม่ค่อยจะอยู่บ้านสักเท่าไหร่ ส่วนแม่สามีก็สุขภาพไม่ค่อยจะดีนัก สามีของนางก็เป็นคนขี้ขลาด เมื่อวานนี้พอไปทำร้ายคนอื่นเสร็จ วันนี้เขาก็ไม่กล้าออกไปไหนอีกเลย

ภายใต้สภาวะที่สิ้นหวังนี้ นางจึงทำได้เพียงเตรียมของขวัญและมาขอโทษ ซึ่งนางไม่คาดคิดเลยว่าทันทีที่นางเข้าประตูมา นางจะถูกคนปิดตา แล้วก็กดนางลงบนเก้าอี้เพื่อปู้ยี่ปู้ยำนางเช่นนี้

อันที่จริงนางไม่ควรถูกจับได้ง่ายเช่นนี้ แต่ร่างกายของนางมันแปลกมาก จู่ ๆ ก็ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงจนไม่สามารถออกแรงใด ๆ ได้เลย

“ท่านใต้เท้า ท่านหยุดเถิด ข้าขอล่ะ” นางอมนิ้วของอีกฝ่ายเอาไว้ ขณะที่พูดก็ยังสะอึกสะอื้นไปด้วยเล็กน้อย

ในไม่ช้า อีกฝ่ายก็จูบริมฝีปากของนางอย่างเผด็จการ จนนางไม่สามารถแม้แต่จะคร่ำครวญออกมาได้เลย

ลิ้นของอีกฝ่ายเย็นและหยาบกร้าน เหมือนกับมีหนามมาขูดบนลิ้นที่อ่อนนุ่มของนางอย่างไรอย่างนั้น ร่างกายของนางเริ่มอ่อนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ สมองของนางก็เริ่มวิงเวียนมากขึ้นแล้วเช่นกัน

เมื่อเห็นว่านางเป็นเช่นนี้ ลูกตาสีดำของชายคนนั้นก็กระชับแน่นขึ้นด้วยความตื่นเต้น

“ในเมื่อฮูหยินรู้ว่าข้ามีสถานะที่สูงส่ง เช่นนั้นก็ควรจะรู้ด้วยว่า การจะทำลายชื่อเสียงของบัณฑิตสักคนหนึ่ง สำหรับข้าแล้ว ถือว่าเป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก”

“ข้าไม่ได้ขาดแคลนเงินทอง ถ้าอยากจะขอโทษ ก็ต้องใช้ร่างกายฮูหยินชดใช้เท่านั้น”

ปลายจมูกของชายคนนั้นถูอยู่ที่ใบหูของเฉียวชูเยว่ไปมา ครู่ต่อมา เขาก็สอดเข้าไปในร่างกายของเฉียวชูเยว่ทันที

เฉียวชูเยว่ดิ้นอย่างรุนแรง แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าชายคนนั้น ทุกอย่างกลับเปล่าประโยชน์ เก้าอี้เล็ก ๆ ที่กำลังรับน้ำหนักของคนสองคนส่งเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดขึ้นมาจากน้ำหนักที่เกินจะรับไหว

เฉียวชูเยว่ร้องไห้ออกมา หัวสมองของนางมันชาไปหมด

นางไม่รู้เลยว่าตัวเองร้องไห้มานานแค่ไหน สุดท้ายนางก็เป็นลมหมดสติไป

ถึงแม้นางจะหมดสติไปแล้ว แต่การกระทำของชายคนนั้นก็ไม่ได้ปราณีขึ้นแต่อย่างใด เขากลับพานางไปที่เตียง แล้วก็ข่มขืนนางจนสาสมใจต่อ

ตอนที่เฉียวชูเยว่ตื่นขึ้นมา ผ้าสีดำที่ดวงตาของนางได้หายไปแล้ว เหลือเพียงแค่นางที่กำลังนั่งคุกเข่าอยู่บนเก้าอี้คนเดียว

นางรู้สึกเจ็บปวดไปทั่วร่างกายเหมือนกับการลงโทษด้วยการดึงร่างออกมาเป็นเสี่ยง ๆ อย่างไรอย่างนั้น ไม่ว่าจะเป็นที่มุมริมฝีปากหรือที่ส่วนล่างของร่างกายต่างก็เหมือนกับถูกฉีกขาดออกทั้งสิ้น

นางลุกขึ้นมาด้วยความยากลำบาก แล้วก็ทำการสวมเสื้อผ้าให้เรียบร้อย จากนั้นก็จัดระเบียบทรงผมอยู่ที่หน้ากระจกทองสัมฤทธิ์ในห้อง

แต่รอยแดงบนคอของนางไม่ว่านางจะพยายามใช้ปกเสื้อปิดบังอย่างไร ก็ไม่สามารถกลบรอยเอาไว้ได้เลย

นางจึงทำได้เพียงจับคอเสื้อเอาไว้แน่น แล้วก็ค่อย ๆ ผลักประตูให้เปิดออก

สาวใช้หลายคนกำลังยืนอยู่หน้าประตู เมื่อเห็นเฉียวชูเยว่ สายตาของพวกนางก็แสดงความดูถูกเหยียดหยามออกมา

สาวใช้เหล่านี้แต่งตัวเหมือนกัน แม้ว่าทุกคนจะสวมเสื้อผ้าเหมือนกัน แต่รองเท้าและเครื่องประดับของพวกนางกลับแตกต่างกันออกไป

ผู้ที่มีสถานะต่ำกว่าจะแต่งกายดูเรียบง่ายอย่างมาก ในขณะที่ผู้ที่มีสถานะสูงกว่า จะสวมกำไลหยกบนข้อมือและมีปักปิ่นหยกบนศีรษะ

คนที่โดดเด่นชัดที่สุดในหมู่พวกนาง ได้สวมสร้อยข้อมือหยกสีขาวแวววาวเอาไว้บนข้อมือ

ครอบครัวของเฉียวชูเยว่ทำการค้ามาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว นางมองเพียงแค่แวบเดียวก็รู้ได้ทันทีว่ากำไลหยกนั้นมีมูลค่า ลำพังแค่กำไลหยกของสาวใช้เพียงคนเดียวก็มีมูลค่าทรัพย์สินมากกว่าของครอบครัวของนางทั้งหมดแล้ว

สาวใช้โค้งคำนับอย่างเกียจคร้านและพูดเขึ้นว่า “ข้าน้อยชื่อไป๋เสวี่ย ได้รับคำสั่งจากใต้เท้าให้มารับใช้ฮูหยินเจ้าค่ะ”

เฉียวชูเยว่รวบคอเสื้อเอาไว้ นางพยายามซ่อนตัวเองด้วยความอับอายและความโกรธแค้น

เมื่อเห็นเช่นนี้ ไป๋เสวี่ยก็แอบเบ้ริมฝีปาก

“ท่านใต้เท้าของพวกเรามีสถานะที่ไม่ธรรมดา การที่ได้รับใช้ท่านใต้เท้านับว่าเป็นความโชคดีของฮูหยินอย่างยิ่ง ฮูหยินอย่าไม่รู้จักชั่วดีหน่อยเลย”

ร่างกายของเฉียวชูเยว่สั่นเทาด้วยความโกรธ นางก็เป็นหญิงสาวใสซื่อบริสุทธิ์จากครอบครัวที่ดีคนหนึ่งเช่นกัน จู่ ๆ ก็มาโดนคนปู้ยี่ปู้ยำ ยังจะให้นางเฉลิมฉลองตีฆ้องตีกลองด้วยความปิติยินดีปรีดาหรืออย่างไร?

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง

สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง

เมืองแฟนตาซี

5.0

หวังฉีหลิน อายุ 25 ปีสาวเจ้าหน้าที่การเกษตรและพ่วงมาด้วยเจ้าของสวนสมุนไพรรายใหญ่ เสียชีวิตกระทันหันหลังจากกลับมาจากท่องเที่ยวพักผ่อนและเธอได้เก็บเอาก้อนหินสีรุ้งมาจากพระราชวังโปตาลามาได้เพียงสามเดือน ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ หากตายไปแล้วก็ไม่เป็นไรเพราะเธอเองเติบโตมาอย่างโดดเดี่ยวในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจนกระทั่งมีอายุได้ 18ปี ถึงได้ออกไปใช้ชีวิตด้วยตัวเองตอนนี้เธอ ไม่มีอะไรให้ต้องห่วงแล้ว เพียงแต่เสียดายที่เธอยังไม่ได้ทำตามความฝันของตัวเองเลย เฮ้อ ชีวิตคนเรานั้นมันแสนสั้น อายุ25 แฟนไม่เคยมี สามียังอยากได้ ไหนจะลูกๆที่ฝันอยากจะมีอีก คงต้องหยุดความหวังและความฝันเอาไว้เท่านี้ เหนือสิ่งอื่นใด ตายแล้วตายเลยจะไม่ว่า แต่ดันตื่นขึ้นมาในร่างหญิงชาวนายากจน ชื่อหวังฉีหลินเช่นเดียวกับเธอพ่วงมาด้วยภาระชิ้นใหญ่ อย่างสามีที่ป่วยติดเตียงและลูกชายฝาแฝดทั้งสอง แถมยังมีภาระชิ้นใหญ่ม๊ากกกมาก กอไกล่ล้านตัวอย่างพ่อแม่สามีและน้องๆของสามี ที่โดนบ้านสายหลักกดขี่ข่มเหงรังแก เอารัดเอาเปรียบและบังคับแยกบ้านหลังจากที่สามีของนางได้รับบาดเจ็บสาหัส สาเหตุที่หวังฉีหลินต้องมาตายไปนั้นเพราะโดนลูกสะใภ้บ้านสายหลักผลักตกเขาระหว่างที่กำลังยื้อแย่งโสมคนที่หวังฉีหลินขุดมาได้

ซีอีโอผู้อ่อนแอต้องง้อเธอทุกวัน

ซีอีโอผู้อ่อนแอต้องง้อเธอทุกวัน

โรแมนติก

5.0

เซิ่งหนานหยินเกิดใหม่แล้ว ชาติที่แล้ว เธอถูกชายชั่วหักหลัง ถูกชายเสแสร้งใส่ร้าย โดนครอบครัวสามีเล่นงาน จนทำให้เธอล้มละลายและเป็นบ้าไป ในท้ายที่สุด เธอเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ 9 เดือน แต่คนร้ายกลับทำเงินได้มากมาย และใช้ชีวิตทั้งครอบครัวอย่างมีความสุข เกิดใหม่ครั้งนี้ เซิ่งหนานหยินคิดตกอล้ว อะไรที่ว่าพระคุณช่วยชีวิต คนรักในใจอะไรกัน ล้วนไม่ต้องไปสน เธอจะจัดการชายชั่วหญิงร้าย สร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลเก่าของตนเองขึ้นมาใหม่อีกครั้งและนำตระกูลเซิ่งไปสู่จุดสูงสุดของชีวิต สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ คนที่หยิ่งมาตลอดในชาติที่แล้ว กลับเป็นฝ่ายริเริ่มมาหาเธอ "เซิ่งหนานหยิน การแต่งงานครั้งแรกผมไม่ทัน การแต่งงานครั้งที่สองก็ต้องถึงคิวผมแล้วสินะ"

รสสวาทเขยบำเรอกาม

รสสวาทเขยบำเรอกาม

โรแมนติก

5.0

“อ๊ะ… อ๊อย... ” ดวงตาของฝ้ายคำหลับพริ้ม เม้มปากแน่น เมื่อโดนสามีกดใบหน้าแนบเน้นซุกไซ้เข้าหาความเป็นสาว ฉั่วๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เสียงลิ้นสากเฉาะรัว ลากเลียเลยขึ้นเป็นจังหวะยาวๆ ตามรูปทรงของกลีบสวาท เบียดกันแน่นเป็นพูงามอร่ามอะร้าอยู่ตรงง่ามขาของหญิงสาวที่เข่าสองข้างโดนดันแบะอ้า แอ่นร่องสวาทให้สามีเบิร์นอย่างดิบเถื่อน “อ๊า... ซี้ด... อูย... เสียวค่ะ... ฮึ่ก” ทั้งที่หล่อนพยายามกัดฟัน เม้มริมฝีปากแน่น สะกดกลั้นเสียงคราง กลัวว่าจะหลุดออกมาน่าอาย หากความเสียวซ่านก็ทำให้เสียงของคนโดนเลียร่องหอย เล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากสั่นระริก ปลายลิ้นของอลังค์จุ่มจ้วงทะลวงเลียกลีบมาลีสีชมพูสดสวยอย่างโหยหา “อ๊า... อ๊า... อ๊า... ” หญิงสาวร้องครางตามจังหวะลิ้นปาดเลียรัวๆ สลับลากเสยขึ้นๆ ลงๆ ตามแนวความยาวของร่องสวาท เรียกน้ำเสียวของหญิงสาวให้สาดทะลักออกมาอย่างมิอาจสะกดกลั้นเอาไว้ได้ “อ๊า... ที่รักจ๋าฝ้ายเสียวเหลือเกิน... ซี้ดอูย... สะ... เสียวมาก” คนโดนจู่โจมหนอกเนินสวาท เปล่งเสียงร้องครางครวญออกมาอย่างซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเอง ปลายลิ้นของอลังค์เสียบรัวเข้าใส่กลีบบอบบาง โดนแบะบีบจนเบ่งบวมขึ้นมารับปลายลิ้น บดขยี้ลงบนความนุ่มอ่อน ไชชอนสำรวจซอกหลืบอย่างมีลีลา สมกับเป็นสายเบิร์นตัวจริง อลังค์ไม่ทำให้หญิงสาวผิดหวัง ทำเอาผู้หญิงสามคนที่กำลังมองดูภาพของการเล้าโลมสุดเร่าร้อนผ่านหน้าจอมอนิเตอร์จนเกิดอาการน้ำเดินไปตามๆ กัน

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
สุดที่รักของจักรพรรดิ
1

บทที่ 1 ถูกปู้ยี่ปู้ยำ จะให้ฉลองหรืออย่างไร?

14/11/2024

2

บทที่ 2 นาง คือยา!

14/11/2024

3

บทที่ 3 ท่าทีของสามี

14/11/2024

4

บทที่ 4 คดีทุจริต

14/11/2024

5

บทที่ 5 ตัวตนของเขา!

14/11/2024

6

บทที่ 6 ใต้เท้า ช่วยให้เกียรติกันด้วยเจ้าค่ะ

14/11/2024

7

บทที่ 7 แม่สามีอยากพบบุรุษมากตัณหา

14/11/2024

8

บทที่ 8 เพ้อฝัน

14/11/2024

9

บทที่ 9 จะรู้สึกสบายใจได้อย่างไร?

14/11/2024

10

บทที่ 10 ของส่วนตัว

14/11/2024

11

บทที่ 11 ปากบอกว่าอยากได้ แต่กลับไม่ทะนุถนอม

14/11/2024

12

บทที่ 12 ใต้เท้าเห็นลูกสะใภ้ของข้าน้อยบ้างไหม?

14/11/2024

13

บทที่ 13 แม่สามีแปลกไปเล็กน้อย

14/11/2024

14

บทที่ 14 ข้าทำให้ตระกูลหลินต้องอับอายหรือเจ้าคะ

14/11/2024

15

บทที่ 15 เหตุใดถึงเช็ดสิ่งสกปรกตามร่างกายไม่สะอาดเสียที

14/11/2024

16

บทที่ 16 ซื้อคน

14/11/2024

17

บทที่ 17 ของเล่นในเข่งไม้ไผ่

14/11/2024

18

บทที่ 18 ขืนตั้งท้องลูกของเขาขึ้นมาต้องแย่เป็นแน่

14/11/2024

19

บทที่ 19 สตรีของข้า ข้ารังแกได้คนเดียวเท่านั้น!

14/11/2024

20

บทที่ 20 เป็นคนของข้าแล้ว อย่าได้ให้เขาแตะเนื้อต้องตัวเป็นอันขาด

14/11/2024

21

บทที่ 21 มาเยือนจวนราชทูตอีกครั้ง

14/11/2024

22

บทที่ 22 พี่สะใภ้ช่างงดงามยิ่ง

14/11/2024

23

บทที่ 23 คนอย่างเขา ไม่มีทางเขินอายหรอก?

14/11/2024

24

บทที่ 24 ความฝันอันแสนน่ากลัว

14/11/2024

25

บทที่ 25 ต่อให้ข้าจะเรียกเจ้าว่านางโลม เจ้าก็ต้องรับให้ได้

14/11/2024

26

บทที่ 26 ฮูหยินต่างหากที่ยั่วยวนข้า

14/11/2024

27

บทที่ 27 ของขวัญทุกชิ้น ล้วนแต่มีราคาที่ต้องจ่ายทั้งสิ้น

14/11/2024

28

บทที่ 28 สตรีเพศช่างใจแคบยิ่งนัก

14/11/2024

29

บทที่ 29 หวังว่าท่านจะช่วยซื้อเขาไปด้วยนะขอรับ

14/11/2024

30

บทที่ 30 ยาวิเศษ

15/11/2024

31

บทที่ 31 ร่วมรักกันต่อหน้าสามี……

16/11/2024

32

บทที่ 32 ท่านบ้าไปแล้วรึ นี่มันเรือนของข้านะ!

17/11/2024

33

บทที่ 33 พวกเจ้ากำลังทำสิ่งใดกันอยู่!

18/11/2024

34

บทที่ 34 จงอย่าได้ตามใจสตรีเป็นอันขาด

19/11/2024

35

บทที่ 35 นี่ยังใช่หลินอวี้คนเดิมหรือไม่

19/11/2024

36

บทที่ 36 คนด้านในประตูและคนด้านนอกประตู

19/11/2024

37

บทที่ 37 การกระทำที่ผิดบรรทัดฐาน

19/11/2024

38

บทที่ 38 หัวใจเย็นชา แต่ดวงตากลับร้อนระอุ

19/11/2024

39

บทที่ 39 สตรีเพศไม่ควรถูกตามใจ

19/11/2024

40

บทที่ 40 นาง ดูเหมือนไม่ได้น่าสนใจขนาดนั้นแล้ว

19/11/2024