สุดที่รักของจักรพรรดิ

สุดที่รักของจักรพรรดิ

Berne Beer

4.9
ความคิดเห็น
354.9K
ชม
192
บท

หลังจากดูแลสามีมาเป็นเวลาสามปี เมื่อเห็นสามีสอบติดขุนนาง เฉียวชูเยว่ก็นึกว่าชีวิตดีๆ จะมาแล้ว แต่กลับไม่รู้ว่าสามีเป็นคนโลภ และเจ้าชู้ เพื่อจัดการปัญหาให้สามี เฉียวชูเยว่เสียตัวให้กับจักรพรรดิโหดร้ายโดยไม่ได้ตั้งใจ เพื่อชีวิตและอนาคตของสามี นางได้แต่อดทนเอาไว้ จากนั้น สามีของนางก็ได้รับการยกย่องจากจักรพรรดิ และถูกเลื่อนตำแหน่งเรื่อยๆ เมื่อสามีของนางกำลังเพลิดเพลินอำนาจและสาวสวยนั้น นางกำลังรับใช้กับจักรพรรดิอย่าง้อยใจ แต่ไม่คาดคิดว่าความพยายามของนางได้แลกกับใบหย่าจากสามี ในวันแต่งงานของสามี นางถูกฆาตกรไล่ตามและตกลงไปในโคลน เมื่อนางหมดหวังนั้น จักรพรรดิก็มายืนอยู่ตรงหน้านาง "มาเป็นคนของข้าสิ และจะไม่มีใครกล้ารังแกเจ้าอีก!"

บทที่ 1 ถูกปู้ยี่ปู้ยำ จะให้ฉลองหรืออย่างไร?

“ท่านใต้เท้า ปล่อยชูเยว่ไปเถิดเจ้าค่ะ”

“ท่านต้องการสิ่งใด ชูเยว่สามารถให้ท่านได้ทุกอย่าง ยกเว้นสิ่งนี้เพียงอย่างเดียว!”

เฉียวชูเยว่พูดอย่างสะอึกสะอื้น นางคุกเข่าลงอย่างอ่อนแรงบนเก้าอี้ไม้ ทำการขอร้องบุรุษที่อยู่ข้างหลังด้วยความนอบน้อม

ดวงตาของนางถูกปิดเอาไว้ด้วยผ้าสีดำเล็ก ๆ ผืนหนึ่ง ทำให้การมองเห็นของนางมืดสนิท

เนื่องจากนางมองไม่เห็น ประสาทสัมผัสและการได้ยินของนางจึงว่องไวอย่างยิ่ง

นางได้ยินเสียงคนที่อยู่ข้างหลังหัวเราะขึ้นมาอย่างแผ่วเบา ราวกับว่าเขารู้สึกดูถูกคำพูดของนางเป็นอย่างมาก

“ช่างน่าตลกสิ้นดี ในโลกใบนี้ไม่ว่าข้าจะต้องการสิ่งใด ข้าจะต้องได้มันเท่านั้น ไม่มีอะไรที่ไม่ได้”

มือที่หยาบกร้านและเห็นข้อนิ้วอย่างชัดเจนทั้งสองข้างของชายคนนั้นล่วงเข้าไปเสื้อผ้าของนาง แล้วก็จับเข้าที่เนื้อหน้าอกนุ่ม ๆ ของนางอย่างรุนแรง จากนั้นก็ทำการขยำมันอย่างมันส์มือ

“อย่า…… อย่ามาแตะต้องข้า” เฉียวชูเยว่พยายามจะหลบมือใหญ่ ๆ คู่นั้นออก แต่ด้วยความที่ตัวของนางถูกติดอยู่บนเก้าอี้ไม้ นางจึงไม่สามารถขยับได้

เอวของนางถูกชายคนนั้นใช้มืออีกข้างหนึ่งจับเอาไว้ นางพยายามบิดตัวไปมาเพื่อให้หลุดพ้นจากการควบคุมของชายคนนั้น ทว่า นางกลับไม่สามารถดิ้นให้หลุดพ้นได้เลย

ชายคนนั้นจับนางไว้กับเก้าอี้ไม้อย่างแน่น นิ้วที่หยาบกร้านของเขามีความแข็งแกร่งอย่างยิ่ง มันล่วงลงมาที่ด้านล่างอย่างไม่สามารถปฏิเสธได้ ทันใดนั้นก็มีเสียงน้ำดังขึ้นมา

ร่างกายของเฉียวชูเยว่สั่นเทาไม่หยุด นางบิดเอวไปมาอย่างแรง พยายามที่จะหนีให้พ้นจากชายคนนั้น

แต่นางกลับไม่รู้เลยว่าพฤติกรรมเช่นนี้ได้ไปกระตุ้นตัณหาของบุรุษมากยิ่งขึ้น อีกทั้งยังเหมือนเป็นการเล่นตัวทั้งที่ใจปรารถนาอย่างไร้ยางอายอีกด้วย

สุดท้าย ชายคนนั้นก็ปล่อยมือของเขาที่กำลังขยำหน้าอกของนางอยู่ออก ตอนที่นางกำลังคิดว่าเขาคงจะปล่อยนางไปแล้ว

นิ้วของชายคนนั้นก็ล้วงเข้าไปในริมฝีปากของนาง แล้วก็คีบปลายลิ้นของนางออกมา

ภายใต้แรงที่แข็งแกร่งของชายคนนั้น ปากของนางเหมือนจะพังไปหมดแล้ว มีน้ำใส ๆ ดุจคริสตัลไหลลงมาอย่างน่าเวทนา

เฉียวชูเยว่ไม่คาดคิดเลยว่า เรื่องราวมันจะกลับกลายมาเป็นเช่นนี้ได้

เมื่อวานสามีของนางสอบผ่านและดีใจมาก เขาจึงไปดื่มเหล้ากับเพื่อนพ้อง ตกดึกก็เดินโซเซกลับบ้านมาและบอกว่าเขาเผลอไปทำร้ายผู้สูงศักดิ์จนได้รับบาดเจ็บเข้า

สามีของนางเพิ่งจะสอบผ่าน หากเวลานี้เกิดเรื่องขึ้นมา เขาอาจจะถูกลงโทษจากเบื้องบนได้ เกรงว่าเขาอาจจะเป็นจวี่เหรินไม่ได้แล้ว (*จวี่เหริน บุคคลที่สอบได้ตำแหน่งบัณฑิตระดับชุมชน)

พ่อสามีเป็นคนสำมะเลเทเมาคนหนึ่ง ไม่ค่อยจะอยู่บ้านสักเท่าไหร่ ส่วนแม่สามีก็สุขภาพไม่ค่อยจะดีนัก สามีของนางก็เป็นคนขี้ขลาด เมื่อวานนี้พอไปทำร้ายคนอื่นเสร็จ วันนี้เขาก็ไม่กล้าออกไปไหนอีกเลย

ภายใต้สภาวะที่สิ้นหวังนี้ นางจึงทำได้เพียงเตรียมของขวัญและมาขอโทษ ซึ่งนางไม่คาดคิดเลยว่าทันทีที่นางเข้าประตูมา นางจะถูกคนปิดตา แล้วก็กดนางลงบนเก้าอี้เพื่อปู้ยี่ปู้ยำนางเช่นนี้

อันที่จริงนางไม่ควรถูกจับได้ง่ายเช่นนี้ แต่ร่างกายของนางมันแปลกมาก จู่ ๆ ก็ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงจนไม่สามารถออกแรงใด ๆ ได้เลย

“ท่านใต้เท้า ท่านหยุดเถิด ข้าขอล่ะ” นางอมนิ้วของอีกฝ่ายเอาไว้ ขณะที่พูดก็ยังสะอึกสะอื้นไปด้วยเล็กน้อย

ในไม่ช้า อีกฝ่ายก็จูบริมฝีปากของนางอย่างเผด็จการ จนนางไม่สามารถแม้แต่จะคร่ำครวญออกมาได้เลย

ลิ้นของอีกฝ่ายเย็นและหยาบกร้าน เหมือนกับมีหนามมาขูดบนลิ้นที่อ่อนนุ่มของนางอย่างไรอย่างนั้น ร่างกายของนางเริ่มอ่อนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ สมองของนางก็เริ่มวิงเวียนมากขึ้นแล้วเช่นกัน

เมื่อเห็นว่านางเป็นเช่นนี้ ลูกตาสีดำของชายคนนั้นก็กระชับแน่นขึ้นด้วยความตื่นเต้น

“ในเมื่อฮูหยินรู้ว่าข้ามีสถานะที่สูงส่ง เช่นนั้นก็ควรจะรู้ด้วยว่า การจะทำลายชื่อเสียงของบัณฑิตสักคนหนึ่ง สำหรับข้าแล้ว ถือว่าเป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก”

“ข้าไม่ได้ขาดแคลนเงินทอง ถ้าอยากจะขอโทษ ก็ต้องใช้ร่างกายฮูหยินชดใช้เท่านั้น”

ปลายจมูกของชายคนนั้นถูอยู่ที่ใบหูของเฉียวชูเยว่ไปมา ครู่ต่อมา เขาก็สอดเข้าไปในร่างกายของเฉียวชูเยว่ทันที

เฉียวชูเยว่ดิ้นอย่างรุนแรง แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าชายคนนั้น ทุกอย่างกลับเปล่าประโยชน์ เก้าอี้เล็ก ๆ ที่กำลังรับน้ำหนักของคนสองคนส่งเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดขึ้นมาจากน้ำหนักที่เกินจะรับไหว

เฉียวชูเยว่ร้องไห้ออกมา หัวสมองของนางมันชาไปหมด

นางไม่รู้เลยว่าตัวเองร้องไห้มานานแค่ไหน สุดท้ายนางก็เป็นลมหมดสติไป

ถึงแม้นางจะหมดสติไปแล้ว แต่การกระทำของชายคนนั้นก็ไม่ได้ปราณีขึ้นแต่อย่างใด เขากลับพานางไปที่เตียง แล้วก็ข่มขืนนางจนสาสมใจต่อ

ตอนที่เฉียวชูเยว่ตื่นขึ้นมา ผ้าสีดำที่ดวงตาของนางได้หายไปแล้ว เหลือเพียงแค่นางที่กำลังนั่งคุกเข่าอยู่บนเก้าอี้คนเดียว

นางรู้สึกเจ็บปวดไปทั่วร่างกายเหมือนกับการลงโทษด้วยการดึงร่างออกมาเป็นเสี่ยง ๆ อย่างไรอย่างนั้น ไม่ว่าจะเป็นที่มุมริมฝีปากหรือที่ส่วนล่างของร่างกายต่างก็เหมือนกับถูกฉีกขาดออกทั้งสิ้น

นางลุกขึ้นมาด้วยความยากลำบาก แล้วก็ทำการสวมเสื้อผ้าให้เรียบร้อย จากนั้นก็จัดระเบียบทรงผมอยู่ที่หน้ากระจกทองสัมฤทธิ์ในห้อง

แต่รอยแดงบนคอของนางไม่ว่านางจะพยายามใช้ปกเสื้อปิดบังอย่างไร ก็ไม่สามารถกลบรอยเอาไว้ได้เลย

นางจึงทำได้เพียงจับคอเสื้อเอาไว้แน่น แล้วก็ค่อย ๆ ผลักประตูให้เปิดออก

สาวใช้หลายคนกำลังยืนอยู่หน้าประตู เมื่อเห็นเฉียวชูเยว่ สายตาของพวกนางก็แสดงความดูถูกเหยียดหยามออกมา

สาวใช้เหล่านี้แต่งตัวเหมือนกัน แม้ว่าทุกคนจะสวมเสื้อผ้าเหมือนกัน แต่รองเท้าและเครื่องประดับของพวกนางกลับแตกต่างกันออกไป

ผู้ที่มีสถานะต่ำกว่าจะแต่งกายดูเรียบง่ายอย่างมาก ในขณะที่ผู้ที่มีสถานะสูงกว่า จะสวมกำไลหยกบนข้อมือและมีปักปิ่นหยกบนศีรษะ

คนที่โดดเด่นชัดที่สุดในหมู่พวกนาง ได้สวมสร้อยข้อมือหยกสีขาวแวววาวเอาไว้บนข้อมือ

ครอบครัวของเฉียวชูเยว่ทำการค้ามาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว นางมองเพียงแค่แวบเดียวก็รู้ได้ทันทีว่ากำไลหยกนั้นมีมูลค่า ลำพังแค่กำไลหยกของสาวใช้เพียงคนเดียวก็มีมูลค่าทรัพย์สินมากกว่าของครอบครัวของนางทั้งหมดแล้ว

สาวใช้โค้งคำนับอย่างเกียจคร้านและพูดเขึ้นว่า “ข้าน้อยชื่อไป๋เสวี่ย ได้รับคำสั่งจากใต้เท้าให้มารับใช้ฮูหยินเจ้าค่ะ”

เฉียวชูเยว่รวบคอเสื้อเอาไว้ นางพยายามซ่อนตัวเองด้วยความอับอายและความโกรธแค้น

เมื่อเห็นเช่นนี้ ไป๋เสวี่ยก็แอบเบ้ริมฝีปาก

“ท่านใต้เท้าของพวกเรามีสถานะที่ไม่ธรรมดา การที่ได้รับใช้ท่านใต้เท้านับว่าเป็นความโชคดีของฮูหยินอย่างยิ่ง ฮูหยินอย่าไม่รู้จักชั่วดีหน่อยเลย”

ร่างกายของเฉียวชูเยว่สั่นเทาด้วยความโกรธ นางก็เป็นหญิงสาวใสซื่อบริสุทธิ์จากครอบครัวที่ดีคนหนึ่งเช่นกัน จู่ ๆ ก็มาโดนคนปู้ยี่ปู้ยำ ยังจะให้นางเฉลิมฉลองตีฆ้องตีกลองด้วยความปิติยินดีปรีดาหรืออย่างไร?

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี

ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี

มาชาวีร์
4.4

เมื่อยมทูตหน้าใหม่ดึงวิญญาณมาผิดดวง เพื่อรักษาไว้ซึ่งสมดุลของโลกวิญญาณ หลินลู่ฉีผู้มีปราณมงคลในยุคปัจจุบัน จึงถูกส่งไปยังต่างโลก สวมร่างเด็กน้อยวัยสามขวบ ที่เพิ่งถูกงูกัดตายด้านหลังอารามเต๋า เจ้าอาวาสไม่อาจยอมรับวิญญาณสวมร่างได้ แต่เมื่อขับไล่วิญญาณร้ายออกจากร่างกายไม่ได้ จึงจำเป็นต้องขับไล่คน ออกจากอารามแทน ++++ "อนิจจาวาสนาเด็กน้อยได้ดับสิ้นลงแล้ว จี้คงเตรียมพิธีสวดส่งวิญญาณให้นางเถอะ" นักพรตเฒ่าสั่งการลูกศิษย์ตัวน้อย หันหลังหมายจะเดินกลับไปยังที่พักของตน "ขอรับท่านอาจารย์" จี้คงขานรับคำสั่ง หันไปเตรียมสิ่งของสำหรับทำพิธีสวดส่งวิญญาณผู้ตาย ทว่าผ่านไปเพียงอึดใจเดียว "อ๊ากกก ! มีผี !" เสียงกรีดร้องดังลั่น ร่างเล็ก ๆ ของเขาวิ่งไปหลบอยู่ด้านหลังผู้เป็นอาจารย์ "จี้คงมีอะไร" "นะนางลืมตาขอรับท่านอาจารย์" เด็กน้อยชี้นิ้วสั่น ๆ ไปที่ศพบนพื้น "ว่าอย่างไรนะ" นักพรตเฒ่ารีบตรงไปคุกเข่าอยู่ด้านข้างศพ เห็นเปลือกตาของนางขยับไปมา ก่อนจะปรือลืมขึ้นอย่างลำบากยากเย็น "นี่มัน...เป็นไปไม่ได้" รีบคว้าข้อมือของเด็กน้อยมาจับชีพจรดู ดวงตาของนักพรตเฒ่ามืดมนลงในทันที แตะนิ้วทำนายชะตา นี่มันคือการสลับร่างเปลี่ยนวิญญาณ ดึงตัวลูกศิษย์ถอยหลังไปสามก้าว "ผีร้ายตนไหนกล้ามาสวมร่างคนตาย จงออกไปเสีย !" ผีร้ายที่ว่ากำลังมึนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า จำได้ว่าเธอกำลังขับรถกลับบ้าน ใช่แล้ว เกิดอุบัติเหตุขึ้น มีรถบรรทุกเสียหลัก พุ่งมาชนรถของเธอ จากนั้นทุกอย่างก็ดับวูบไป ท่าทางเหม่อลอยไร้สติของนางทำนักพรตเฒ่าหวาดระแวงในทันที เตรียมหยิบยันต์ป้องกันภูตผีออกมา ขณะที่เด็กน้อยยกฝ่ามือของตัวเองขึ้นเพ่งมองอย่างประหลาดใจ ดวงตาคู่กลมน้อยกลอกกลิ้งไปมาอย่างสับสน นิ้วมือสั้น ๆ นี่มันอะไร ขยับปลายเท้าเข้าหากัน ขาก็สั้น พลิกฝ่ามือตัวเองไปมา สีหน้าคล้ายคนอยากร้องไห้ นี่มันโลกถล่มใส่หัวของเธอหรืออย่างไรกัน เปรี๊ยะ ! ยันต์ขับไล่ภูตผีถูกปาใส่นางสุดแรง ก่อนที่มันจะปลิวร่อนลงไปกองอยู่บนพื้น ยันต์ไม่เกิดการเผาไหม้ ผีร้ายยังคงอยู่ในร่างกายของเด็กน้อย "เจ้า ๆ ๆ ออกไปจากร่างของนางเดี๋ยวนี้ !" นักพรตเฒ่าชี้นิ้วพร้อมดึงยันต์สายฟ้าฟาดออกมาอีกแผ่น นี่นับเป็นยันต์ที่ทรงพลังที่สุดของเขาแล้ว รีบปาใส่เด็กน้อยสุดแรง เปรี๊ยะ ! ทว่าไร้ผลอยู่ดี... ตาเฒ่านี่เล่นตลกอะไรกัน... [นิยาย3เล่มจบ 252ตอน]

ประธานหลี่ พอได้แล้วนะ จะง้อภรรยาก็เข้าคิวก่อน

ประธานหลี่ พอได้แล้วนะ จะง้อภรรยาก็เข้าคิวก่อน

Encore
5.0

แต่งงานซ่อนเงากับหลี่ เจวี๋เฉินมาได้สามปี เจียงวานเคยคิดว่าความรักของเธอจะทำให้หัวใจเขาอุ่นขึ้นได้ แต่สิ่งที่รอเธออยู่ กลับเป็นวันที่จู่ ๆ รักแรกของเขากลับมาจากต่างประเทศ แล้วเขาก็พูดเพียงประโยคเดียวว่า “พวกเราหย่ากันเถอะ” เจียงวานรู้ดีว่าคนที่หลี่ เจวี๋เฉินรักไม่ใช่เธอ เธอจึงกลบเก็บความรู้สึกทั้งหมดไว้ หยิบกระเป๋าแล้วเดินจากไปอย่างเด็ดขาด หลังหย่า ชีวิตของเจียงหว่านกลับพุ่งแรงราวติดปีก ทั้งงานทั้งโชคลาภหลั่งไหลไม่หยุด กลายเป็นสไตลิสต์ระดับท็อปของโลก ทั้งการงานและความรักล้วนรุ่งโรจน์ ส่วนอดีตสามีผู้มีตำแหน่ง บางคน นั้นวัน ๆ เอาแต่จ้องหน้าจอ คิดทุกวิถีทางว่าจะทำยังไงให้ได้แต่งงานกับเธออีกครั้ง จนกระทั่งวันหนึ่ง ผู้มีพระคุณที่เคยช่วยชีวิตเจียงวานตอนยังเด็กกลับมาอีกครั้งหลี่ เจวี๋เฉินถึงกับอยู่เฉยไม่ไหวอีก “วานวาน แต่งงานกันอีกครั้งเถอะนะ ได้โปรด!” เจียงวานเพียงยิ้มบาง ๆ อย่างไม่ใส่ใจ“ไม่มีเวลาหรอก ไปหารักแรกของคุณเถอะ!” หลี่ เจวี๋เฉินควักแหวนออกมา คุกเข่าข้างเดียวแล้วเอ่ยว่า “ฉันไม่มีใครคนอื่นในใจ มีเพียงเธอเท่านั้น เธอคือคนที่ฉันรักมาตลอด ตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้ก็ยังเป็นเธอ!” ตลอดสามปีที่อยู่ด้วยกันทั้งเช้าเย็น ทำให้ทั้งคู่ค่อย ๆ เกิดความรักและผูกพันต่อกัน เธอเข้าใจว่าเขายังรักแฟนเก่าอย่างสุดหัวใจ แต่เขากลับคิดว่าในใจเธอมีใครอีกคนอยู่แล้ว คนดื้อสองคนที่แอบรักกันอยู่ฝ่ายละมุม แต่กลับเข้าใจผิดเพราะมีคนอื่นเข้ามาอยู่รอบตัวจนคิดไปต่าง ๆ นานา ความรักครั้งนี้จะฝ่าหมอกแห่งความเข้าใจผิดไปจนถึงตอนจบที่งดงามได้หรือไม่?

เจ้าหญิงน้อยของพี่ๆ ทั้งสาม

เจ้าหญิงน้อยของพี่ๆ ทั้งสาม

Silas Thorn
5.0

ซูหลีพยายามทำทุกอย่างเพื่อเอาใจตระกูลซูมาตลอดห้าปี แต่ก็ต้องพ่ายแพ้ต่อคำใส่ร้ายของน้องสาวเพียงคำเดียว เรื่องที่ซูหลีเป็นคุณหนูปลอมก็ถูกเปิดเผย ทำให้คู่หมั้นทิ้งเธอ เพื่อนๆ ก็ห่างเหิน และพี่ชายขับไล่เธอออกจากบ้าน บอกให้เธอกลับไปหาพ่อแม่ชาวนาของเธอ ในที่สุดซูหลีก็สิ้นหวังและตัดสินใจตัดขาดความสัมพันธ์กับตระกูลซู ยึดความช่วยเหลือทุกอย่างคืนและไม่อดทนอีกต่อไป แต่เธอไม่คาดคิดเลยว่าชาวนาที่พี่ชายพูดถึงนั้นกลับกลายเป็นตระกูลลั่วผู้มั่งคั่งที่สุดในประเทศ ในคืนเดียวเธอเปลี่ยนจากคุณหนูตัวปลอมที่ถูกทุกคนรังเกียจเป็นลูกสาวของมหาเศรษฐีที่มีพี่ชายสามคนที่รักเธอ พี่ชายคนโตที่เป็นผู้บริหารใหญ่“เลิกประชุม จองตั๋วเครื่องบินกลับประเทศ ฉันอยากดูสิว่าใครกล้าแกล้งน้องสาวฉัน” พี่ชายคนที่สองที่เป็นนักวิทยาศาสตร์ยอดเยี่ยมระดับโลก“หยุดการวิจัย ฉันจะไปรับน้องสาวกลับบ้านเดี๋ยวนี้ ” พี่ชายคนที่สามที่เป็นนักดนตรีระดับโลก “เลื่อนคอนเสิร์ต ไม่มีอะไรสำคัญเท่าน้องสาวของฉัน” จู่ๆ คนทั้งเมืองจิงก็ต้องตกใจช็อก ตระกูลซูเสียใจจนสุดขีด คู่หมั้นก็กลับมาขอคืนดี ผู้คนที่มาขอจีบเธอก็แห่กันมาถึงหน้าบ้าน ไม่ทันที่ซูหลีจะตอบสนอง ตระกูลชือซึ่งเป็นตระกูลสูงสุดในเมืองจิงและมีตำแหน่งสูงสุดในกองทัพเรือ ก็เสนอใบสมรสให้เธอ ทำให้เธอกลายเป็นคนดังในสังคมชั้นสูง!

หยางเสี้ยว หนูน้อยหัวใจแกร่ง

หยางเสี้ยว หนูน้อยหัวใจแกร่ง

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

มังกร หนุ่มหล่อหน้าใสลูกชาวไร่ชาวนา อายุ 22 ปี ที่ได้รับทุนเรียนดีจนจบมหาวิทยาลัย ได้แบกร่างกายพาหัวใจอันแตกสลายกลับบ้านเกิดทันทีในวันที่จบการศึกษา เพราะบิดามารดาได้เสียชีวิตกระทันหันทั้งคู่หลังจากกลับจากการนำข้าวไปขายและโดนสิบล้อที่เบรคแตกเสียหลักพุ่งชนรถของพ่อแม่ของมังกร เมื่อสูญเสียพ่อและแม่ไปอย่างกระทันหันเขาจึงกลับบ้านเกิดเพื่อไปทำไร่ทำนาสานฝันของพ่อแม่และนำความรู้ที่ได้เรียนมากลับมาพัฒนาที่ดินมรดกในบ้านเกิด หากแต่ว่ามังกรยังไม่ทันได้ทำอะไรเขากลับตายลงอย่างไม่ทันตั้งตัว ตายแบบไม่ตั้งใจและไม่เต็มใจที่สุด เขาจำได้เพียงแค่ว่าหลังจากเดินทางกลับมาถึงบ้านเกิดเขาได้ไปไหว้พ่อกับแม่ที่วัดในหมู่บ้าน แล้วก็กลับมานอนแต่พอเขากลับตื่นขึ้นมาในร่างของเด็กชาย อายุ 8ขวบ กับบ้านพุๆพังๆ เขาตื่นมาในร่างของคนอื่นไม่พอ แล้วเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่นี่มันที่ไหน และใครพาเขามา แล้วมังกรจะทำยังไงต่อไปกับชีวิตที่อยู่ในร่างเด็กชายยากจนคนนี้ มาติดตามชีวิตใหม่ของมังกรกันต่อไปค่ะ

ทางใหม่ เริ่มใหม่

ทางใหม่ เริ่มใหม่

Beckett Grey
4.5

ซ่งจิ่งถังรักฮั่วอวิ๋นเซินอย่างลึกซึ้งนานถึงสิบห้าปี แต่ในวันที่เธอคลอดลูกกลับตกอยู่ในอาการโคม่า ขณะที่ฮั่วอวิ๋นเซินกระซิบข้างหูเธออย่างอ่อนโยนว่า "ถังถัง อย่าฟื้นขึ้นมาอีกเลย สำหรับฉัน เธอไม่มีค่าอะไรอีกแล้ว" ซ่งจิ่งถังเคยคิดว่าสามีของเธอเป็นคนอ่อนโยนและรักใคร่ตัวเอง แต่จริงๆ แล้วเขามีแต่ความเกลียดชังและใช้ประโยชน์จากเธอเท่านั้น และลูกๆ ที่เธอเสี่ยงชีวิตให้กำเนิด กลับเรียกหญิงสาวคนอื่นว่า 'แม่' ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนต่อหน้าที่เตียงคนไข้ของเธอ เมื่อซ่งจิ่งถังฟื้นขึ้นมา สิ่งแรกที่เธอทำคือการตัดสินใจหย่าขาดอย่างเด็ดขาด! แต่หลังจากหย่าแล้ว ฮั่วอวิ๋นเซินจึงเริ่มตระหนักว่า ชีวิตที่ผ่านมาของเขาเต็มไปด้วยเงาของซ่งจิ่งถัง หญิงคนนี้กลายเป็นความเคยชินของเขา เมื่อพบกันอีกครั้ง ซ่งจิ่งถังปรากฏตัวในที่ประชุมในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์ เธอเปล่งประกายจนทุกคนต้องหันมามอง หญิงคนนี้ที่เคยมีแต่เขาในใจ บัดนี้กลับไม่แม้แต่จะมองเขาอีก ฮั่วอวิ๋นเซินคิดว่าเธอแค่ยังโกรธอยู่ ถ้าเขาเอ่ยปากพูดนิดหน่อย ซ่งจิ่งถังจะต้องกลับไปหาเขาแน่นอน เพราะเธอรักเขาหมดหัวใจ แต่ต่อมา ในงานหมั้นของผู้นำคนใหม่ของตระกูลเพ่ย เขาเห็นซ่งจิ่งถังสวมชุดแต่งงานหรูหรา ยิ้มอย่างเปี่ยมสุขและกอดแน่นเพ่ยตู้พร้อมสายตาที่เต็มไปด้วยความรักใคร่ ฮั่วอวิ๋นเซินอิจฉาจนแทบคลั่ง เขาตาแดงก่ำและบีบแก้วจนแตก เลือดไหลไม่หยุด...

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
สุดที่รักของจักรพรรดิ
1

บทที่ 1 ถูกปู้ยี่ปู้ยำ จะให้ฉลองหรืออย่างไร?

14/11/2024

2

บทที่ 2 นาง คือยา!

14/11/2024

3

บทที่ 3 ท่าทีของสามี

14/11/2024

4

บทที่ 4 คดีทุจริต

14/11/2024

5

บทที่ 5 ตัวตนของเขา!

14/11/2024

6

บทที่ 6 ใต้เท้า ช่วยให้เกียรติกันด้วยเจ้าค่ะ

14/11/2024

7

บทที่ 7 แม่สามีอยากพบบุรุษมากตัณหา

14/11/2024

8

บทที่ 8 เพ้อฝัน

14/11/2024

9

บทที่ 9 จะรู้สึกสบายใจได้อย่างไร?

14/11/2024

10

บทที่ 10 ของส่วนตัว

14/11/2024

11

บทที่ 11 ปากบอกว่าอยากได้ แต่กลับไม่ทะนุถนอม

14/11/2024

12

บทที่ 12 ใต้เท้าเห็นลูกสะใภ้ของข้าน้อยบ้างไหม?

14/11/2024

13

บทที่ 13 แม่สามีแปลกไปเล็กน้อย

14/11/2024

14

บทที่ 14 ข้าทำให้ตระกูลหลินต้องอับอายหรือเจ้าคะ

14/11/2024

15

บทที่ 15 เหตุใดถึงเช็ดสิ่งสกปรกตามร่างกายไม่สะอาดเสียที

14/11/2024

16

บทที่ 16 ซื้อคน

14/11/2024

17

บทที่ 17 ของเล่นในเข่งไม้ไผ่

14/11/2024

18

บทที่ 18 ขืนตั้งท้องลูกของเขาขึ้นมาต้องแย่เป็นแน่

14/11/2024

19

บทที่ 19 สตรีของข้า ข้ารังแกได้คนเดียวเท่านั้น!

14/11/2024

20

บทที่ 20 เป็นคนของข้าแล้ว อย่าได้ให้เขาแตะเนื้อต้องตัวเป็นอันขาด

14/11/2024

21

บทที่ 21 มาเยือนจวนราชทูตอีกครั้ง

14/11/2024

22

บทที่ 22 พี่สะใภ้ช่างงดงามยิ่ง

14/11/2024

23

บทที่ 23 คนอย่างเขา ไม่มีทางเขินอายหรอก?

14/11/2024

24

บทที่ 24 ความฝันอันแสนน่ากลัว

14/11/2024

25

บทที่ 25 ต่อให้ข้าจะเรียกเจ้าว่านางโลม เจ้าก็ต้องรับให้ได้

14/11/2024

26

บทที่ 26 ฮูหยินต่างหากที่ยั่วยวนข้า

14/11/2024

27

บทที่ 27 ของขวัญทุกชิ้น ล้วนแต่มีราคาที่ต้องจ่ายทั้งสิ้น

14/11/2024

28

บทที่ 28 สตรีเพศช่างใจแคบยิ่งนัก

14/11/2024

29

บทที่ 29 หวังว่าท่านจะช่วยซื้อเขาไปด้วยนะขอรับ

14/11/2024

30

บทที่ 30 ยาวิเศษ

15/11/2024

31

บทที่ 31 ร่วมรักกันต่อหน้าสามี……

16/11/2024

32

บทที่ 32 ท่านบ้าไปแล้วรึ นี่มันเรือนของข้านะ!

17/11/2024

33

บทที่ 33 พวกเจ้ากำลังทำสิ่งใดกันอยู่!

18/11/2024

34

บทที่ 34 จงอย่าได้ตามใจสตรีเป็นอันขาด

19/11/2024

35

บทที่ 35 นี่ยังใช่หลินอวี้คนเดิมหรือไม่

19/11/2024

36

บทที่ 36 คนด้านในประตูและคนด้านนอกประตู

19/11/2024

37

บทที่ 37 การกระทำที่ผิดบรรทัดฐาน

19/11/2024

38

บทที่ 38 หัวใจเย็นชา แต่ดวงตากลับร้อนระอุ

19/11/2024

39

บทที่ 39 สตรีเพศไม่ควรถูกตามใจ

19/11/2024

40

บทที่ 40 นาง ดูเหมือนไม่ได้น่าสนใจขนาดนั้นแล้ว

19/11/2024