Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
หวงรักคู่หมั้น CEO

หวงรักคู่หมั้น CEO

B.J.BEN

5.0
ความคิดเห็น
11
ชม
14
บท

เธอเป็นคู่หมั้นที่เขาสุดหวงและห่วง ตามรับตามส่งดูแลมาแต่เล็กแต่น้อยเพราะบ้านอยู่ใกล้กัน อดทนอดกลั้นมานานหลายปีจนเธอเรียนจบ อีกไม่กี่เดือนจะแต่งงานกันแล้ว แต่เขาดันตบะแตกเสียก่อนนี่สิ! ตัวอย่างบางช่วงบางตอน "พี่ฤกษ์คะ อย่าค่ะ" "ยังไม่แต่งจะหย่าได้ยังไงกัน" เขาเลื่อนมือไปกอบกุมทรวงอกอวบอิ่มของเธอเอาไว้ ทำเธอสะดุ้งตกใจ "พี่ฤกษ์ อื้อ... อย่าค่ะ เมื่อก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้เลยนี่คะ" "เมื่อก่อนพี่ต้องอดทน รอให้กานต์เรียบจบก่อน แต่ตอนนี้เรียนจบแล้ว อีกไม่กี่เดือนจะแต่งงานกันแล้ว พี่ขอก่อนไม่ได้เหรอครับ ทรมานจะตายอยู่แล้ว" เขากระซิบขอเสียงแหบพร่า เขาอยากรวบหัวรวบหางแต่เกรงใจบิดามารดาของเธอ "พี่ฤกษ์คะ กานต์ก็ขอพี่ฤกษ์เหมือนกันคะ ขอให้รอกานต์ก่อนนะ" หญิงสาวเบี่ยงหลบแต่เขากอดรัดมาทางด้านหลังแนบแน่น "อย่าหนีพี่ ให้พี่กอดเอาไว้แบบนี้ก่อน" เขาพูดเสียงหอบๆ พยายามสงบสติอารมณ์เอาไว้อย่างเต็มที่ แต่ขอให้ได้กอดเธอสักนิด การบูรตัวแข็งทื่ออยู่ในอ้อมแขนของเขา แต่ก็ยอมให้เขากอด สัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนแรง แสดงว่าเขากำลังสงบสติอารมณ์อยู่ เธอก็ควรที่จะตามใจให้เขากอด หญิงสาวคิดว่าควรรู้จักผ่อนหนักผ่อนเบา รู้จักปฏิเสธก็อาจจะต้องรู้จักยอมบ้างตามสถานการณ์ "ดีจังได้กอดกานต์แบบนี้ พี่อยากกอดกานต์ อยากนอนพร้อมกัน ตื่นพร้อมกัน เห็นหน้ากานต์ทุกวันแบบนี้" "ตอนนี้ก็เห็นหน้ากานต์ทุกวันอยู่แล้วนี่คะ"

บทที่ 1 1

ร่างอรชรของการบูรเดินเข้ามาในห้องทำงานอันโอ่อ่าของฤกษ์ด้วยรอยยิ้ม

“สวัสดีค่ะพี่ฤกษ์”

“สวัสดีครับคนสวยของพี่” เขายืนขึ้นเต็มความสูงหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตร ก่อนจะเดินไปรับร่างอรชรที่อยู่ในชุดเดรสสีหวานแวว เธอทรงตัวอยู่บนรองเท้าส้นสูงปลายแหลมที่เขาคิดว่าดูดีก็จริง แต่มันทำให้เมื่อยขาเอาเรื่องอยู่ หากต้องใส่เดินทั้งวัน

“วันนี้กานต์ทำมื้อกลางวันมาให้พี่ด้วยนะคะ”

เขารีบรับปิ่นโตที่เธอหิ้วมาด้วยอย่างยินดี เธอทำอาหารอร่อยและเขาก็ติดใจรสมือของเธอเป็นอันมาก

“กำลังหิวอยู่พอดีครับ” เขาโอบเอวบางไปนั่งที่โซฟามุมห้องด้วยกัน

“อุ๊ย! พี่ฤกษ์” เธออุทานตาโตเมื่อโดนเขาหอมแก้มเข้าให้ ก่อนที่มือหนาจะจับมือเธอไปกุมเอาไว้

“คิดถึงจังครับ” เขายกมือเธอมาจุมพิตเบาๆ ก่อนจะมองเธอตาหวาน

“อย่ามาปากหวานเลยนะคะ เดี๋ยวกานต์จัดอาหารใส่จานให้นะคะ วันนี้ทำราดหน้าหมูหมักทะเลที่พี่ฤกษ์อยากกินมาให้ค่ะ”

“อยากกินคนตรงหน้ามากกว่า” เขาดึงเธอมากอด ก่อนจะช้อนอุ้มมานั่งบนตัก

“ไม่เอานะคะพี่ฤกษ์ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า” เธอดันใบหน้าของเขาออกห่าง

“งั้นล็อกประตูก่อนไหม ขอชื่นใจหน่อย”

“ไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวเสื้อผ้ายับ” เธอดิ้นลงจากตักของเขา ทำให้ฤกษ์ถอนใจเฮือกใหญ่

“พี่ฤกษ์โกรธกานต์เหรอคะ”

“เมื่อไหร่จะใจอ่อนกับพี่สักทีครับ เราเป็นคู่หมั้นกันนะครับ ไม่ใช่คนอื่นคนไกล อีกไม่กี่เดือนก็จะแต่งงานกันแล้ว” เขาเว้าวอน เป็นคู่หมั้นกันตั้งแต่เล็ก คอยเฝ้าตามหวงตามห่วงอยู่ไม่ห่าง เธอให้เขาได้เพียงจับมือถือแขน โตขึ้นมาหน่อยก็ได้แค่หอมแก้ม แค่กอดยังยาก เธอรักนวลสงวนตัวเขาเข้าใจ และคิดว่าดีเสียด้วย เพราะเธอไม่นอกกายนอกใจเขาแน่นอน แต่เธอก็ยังหวงตัวกับเขาซึ่งเป็นคู่หมั้นด้วย

“รอให้แต่งงานกันก่อนสิคะพี่ฤกษ์” เธอยิ้มหวานให้เขา

“งั้นขอจูบหน่อย” เขาเขยิบเข้าไปหา รั้งเธอมาอยู่ตรงหน้า

“อุ๊ย! อื้อ” ช่วงที่เธอหลุดอุทาน เขาก็จุมพิตเข้ามาหาแบบไม่ทันตั้งตัว มือหนาข้างหนึ่งโอบกอดรอบร่างบอบบางเอาไว้ อีกข้างจับท้ายของเธอเอาไว้เพื่อให้เขาจูบเธอได้อย่างถนัดถนี่

ลิ้นหนาสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากนุ่ม ก่อนที่จะแตะสัมผัสกับเกลียวลิ้นเล็กๆ ที่หลบหลีกอย่างตื่นกลัว

“อื้อ... พี่ฤกษ์” เธอครางออกมาเหมือนประท้วง เมื่อเขาถอนปากออกห่าง ก่อนที่จะบดจูบลงมาใหม่ จนเธอปราชัย

ร่างหนาหนักบดเบียดเข้ามาแนบชิด ดันเธอไปจนชิดกับพนักโซฟา เขาขบกัดริมฝีปากบนล่าง รุกเร้าหนักขึ้น ด้วยการสัมผัสทรวงอกสาวอวบอิ่ม

“พี่ฤกษ์ อย่าค่ะ พอก่อน” การบูรร้องประท้วง ตัวสั่นระริกเมื่อเขาเบียดกายเข้ามาแนบชิดจนเธอไม่มีช่องว่างให้หนีอีกแล้ว

“ปากหวานจัง ตัวก็หอมมากด้วย” ฤกษ์กระซิบชิดใบหน้าของเธอ ลมหายใจของคนทั้งสองเป่ารดกันถนัดถนี่

ท่าทีของเขาดูคลั่งไคล้คุกคามจนการบูรใจสั่น ปกติแล้วเขาจะเป็นสุภาพบุรุษ แต่พออยู่ต่อหน้าคนอื่น แต่เวลาอยู่ด้วยกัน เธอก็ยอมรับว่าหลังๆ มานี้เขาถึงเนื้อถึงตัวพอสมควร

“พี่ฤกษ์ไม่หิวเหรอคะ เดี๋ยวราดหน้าเย็นชืดหมด” เธอตั้งใจทำมาให้เขาโดยเฉพาะ เขาควรกินมันตอนนี้เลย

“หิวครับ แต่หิวคนตรงหน้าพี่มากกว่า” เขาใช้นิ้วโป้งเกลี่ยไปมากับริมฝีปากนุ่มสีสด

“ไม่ทำแบบนี้นะคะพี่ฤกษ์ มันไม่ดีค่ะ”

“อะไรที่ว่าไม่ดีครับ” เสียงเขาออดอ้อน จนใจเธอสั่นรัวอีกรอบ

“ก็เราไม่ควรชิงสุกก่อนห่ามยังไงล่ะคะ” เพราะครอบครัวของเธอเลี้ยงให้ลูกสาวรักนวลสงวนตัว มารดาบอกว่าหากมีลูกชายเพิ่มอีกคนก็จะสอนให้ลูกชายเป็นสุภาพบุรุษ ไม่รังแกผู้หญิงก่อนถึงวันที่สมควร แต่จนแล้วจนรอดมารดาก็มีลูกแค่คนเดียวคือเธอ

“พี่ทรมานจะตายอยู่แล้ว ทนมาตั้งหลายปีแล้วนี่ครับ” เขาพ้อเสียงน่าสงสาร ทั้งยังไล้มือของเธอเล่น

การบูรขนลุกเกลียว เธอเองก็เกือบใจอ่อนยอมทอดกายให้เขาหลายครั้ง แต่นึกถึงคำพูดของบิดามารดา ก็ทำให้เธอยั้งใจเอาไว้ได้ แต่ถ้าต้องตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้อีก เธออาจจะไม่รอดมือเขา เพราะใจเธอนี่แหละ ตกหลุมรักเขาเหมือนกัน

ไม่รักคงไม่ยอมให้ถึงเนื้อถึงตัวขนาดนี้ กับคนอื่นเธอไม่เคยยินยอม แม้แต่จับมือยังไม่เคย

“ก็ทนต่ออีกนิดสิคะ อีกไม่กี่เดือนเอง” เธอจะขยับลุกหนี เขาก็โอบกอดเอวบางเอาไว้

“อุ๊ย!” เธอหลุดอุทานเขาก็ตรงเข้ามาทำท่าจะจุมพิต เธอรีบดันใบหน้าของเขาเอาไว้

“พี่รอกานต์มาตั้งแต่เด็ก ทั้งหวง ทั้งห่วงมาตลอดเลยรู้ไหม” เขาไล้แก้มสาวเล่น เธอมองสบตาเขาแล้วสะเทิ้นอาย หลบสายตาเป็นพัลวัน

“เอ่อ...” เธออึกอักเพราะไม่รู้จะตอบรับว่าอย่างไรดี เขาหวงเธอคือเรื่องจริง ผู้ชายคนไหนเข้าใกล้เธอ ได้มีเรื่องแน่ ๆ

เธอกับเขาอยู่บ้านใกล้กัน ดังนั้นจึงสนิทกันตั้งแต่เด็ก บิดามารดาก็เป็นเพื่อนกัน

ยิ่งโตยิ่งสวย ยิ่งน่ารัก ทำเอาเขาหวงจนแทบไม่เป็นอันทำอะไร

ยิ่งตอนเรียนมหาวิทยาลัย เขายิ่งหวง ต้องไปรับไปส่งทุกวันเพราะเห็นหนุ่มๆ มองเธอแล้วรู้สึกหงุดหงิดทุกครั้ง

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม
ทาสรักมาเฟียเถื่อน

ทาสรักมาเฟียเถื่อน

โรแมนติก

5.0

เขา...คือมาเฟียเถื่อน ผู้เย็นชา โหดเหี้ยม และไม่เคยปล่อยให้ใคร “รอด” หากข้ามเส้นของเขา เธอ...คือสาวสวยธรรมดา ที่ดันเข้าไปเห็น "บางอย่าง" ในคลับใต้ดินของเขาเข้าโดยไม่ได้ตั้งใจ เพื่อ “ปิดปาก” เขาใช้ร่างกายของเธอเป็นข้อแลกเปลี่ยน แต่แทนที่จะลบเธอจากชีวิต... เขากลับ ขังเธอไว้ในหัวใจ แบบถอนตัวไม่ขึ้น “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอหนีไปไหนอีกแล้ว เธอต้องอยู่...เพื่อให้ฉันรัก และปั๊มลูกทุกคืน!” จากเพียงแค่ “ทาสรักในเตียงมาเฟีย” เขากลับรักเธอ...จนกลายเป็นสามีที่คลั่งรักที่สุดในโลก ท่ามกลางแรงรัก อารมณ์ดิบ และคำว่า ‘กรรม’ ที่ผูกมัดทั้งสองไว้ เรื่องราวของเขาและเธอจะลงเอยเช่นไร... เมื่อหัวใจของคนเถื่อน ถูกผู้หญิงคนเดียวทำให้ “อ่อนโยน” ได้เพียงแค่รอยยิ้มของเธอ

แกล้งนักรักหมดใจ

แกล้งนักรักหมดใจ

โรแมนติก

5.0

เมื่อ ภูผา ทายาทนักธุรกิจพันล้าน ถูกส่งตัวมาอยู่ที่บ้านนอกกลางทุ่งนา เขาต้องใช้ชีวิตร่วมชายคากับ ดาหลา ลูกสาวกำนันจอมแก่นที่มองเขาเป็นแค่ "หนุ่มกรุงไม่เอาไหน" จากความหมั่นไส้ กลายเป็นความห่วงใย... จากแผงผักริมตลาดนัด สู่แผนเปิดโปงที่เขย่าทั้งวงการธุรกิจ เมื่อหนุ่มเจ้าสำอางต้องมาเลี้ยงน้องควายทองแท้ที่ชอบให้ขัดหลังเสียเหลือเกิน แท้จริงคือ CEO ตัวจริงเสียงจริง! ความรัก ความลับ และแผนร้ายที่ซ่อนอยู่หลังรอยยิ้มจะพาทุกหัวใจอบอุ่นไปพร้อมกลิ่นหอมของไอดิน และคำว่ารักที่งอกงามกลางทุ่งนา เพราะบางที...ควายตัวเดียว ก็พาเราพบรักแท้ได้

บอสเถื่อนหลงเมีย

บอสเถื่อนหลงเมีย

โรแมนติก

5.0

เพราะเธอช่วยชีวิตเขาไว้...โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน ในนาทีที่เธอคิดว่าเป็นแค่การทำดีธรรมดา กลับกลายเป็นการสะกิดหัวใจของชายหนุ่มผู้เย็นชาที่ไม่เคยเปิดใจให้ใคร "ธามกร วัฒนเดช" บอสหนุ่มผู้เก็บงำความเจ็บปวดไว้ใต้ท่าทีเรียบนิ่ง เขาไม่เคยเชื่อในน้ำใจของใคร...จนวันที่หญิงสาวตัวเล็กคนหนึ่งยอมเสี่ยงอันตรายเพื่อช่วยเขา และเธอ... "แก้วจอมขวัญ อินทราวงศ์" พนักงานบัญชีคนใหม่ ที่ไม่รู้เลยว่าแค่ ความดีเล็ก ๆ ในวันนั้น จะเปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล จากคำขอบคุณ กลายเป็นความห่วงใย จากเจ้านายผู้เย็นชา กลายเป็นผู้ชายที่เดินเข้ามาทำให้หัวใจของเธอสั่นไหวทุกวินาที เขาค่อย ๆ เติมเต็มรอยร้าวในชีวิตของเธอ และเธอกลายเป็นคนเดียวที่เขาอยากปกป้องไปตลอดชีวิต "ถ้าคุณยังไม่กล้ารักผม งั้นขอให้ผมได้รักคุณก่อนนะ แก้วจอมขวัญ"

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ชายาข้าเป็นหมอนิติเวช

ชายาข้าเป็นหมอนิติเวช

เกาะครีต
4.9

วิญญาณแพทย์นิติเวชที่มีชื่อเสียงในศตวรรษที่ 21 ได้เข้ามาอยู่ในร่างคุณหนูของจวนเสนาบดีอย่างบังเอิญ ผู้คนกล่าวหาว่านางไม่เชี่ยวชาญด้านการแพทย์และทำให้บุตรชายของแม่ทัพตาย ด้วยเหตุนี้ฮ่องเต้ต้องการฆ่านางเพื่อให้คำอธิบายกับแม่ทัพ! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนหยิ่งยโสและเจ้ากี้เจ้าการ ทุกคนเกลียดนาง และครอบครัวของนางต้องการไล่นางออก! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนเลวทรามและไร้ความปรานี วางยาน้องสาว และพ่อของนางต้องการโบยนางจนตาย! ในความเป็นจริงหากอยากจะกล่าวหาผู้ใดสักคน มันก็หาข้ออ้างได้ทั่ว แต่นางเป็นคนไม่ยอมใคร นางผอมบางนางหนึ่งปลุกปั่นโลกด้วยความสามารถอันทรงพลังตนเอง ท่านอ๋องกล่าวว่า หากได้เจ้ามาครอบครอง ข้ายอมทรยศทุกคนในโลก นางกล่าวว่า เพื่อท่าน ต่อให้ทุกคนในโลกเกลียดข้า ข้าก็ยอม

กู๊ดบาย นายสุดที่รัก

กู๊ดบาย นายสุดที่รัก

Glad Rarus
5.0

หลังจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ เจียงหว่านฉือตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด ทีแรกเธอยังคิดว่าสามีของเธอที่แต่งงานกันมาเป็นเวลาสามปีนั้นมาที่นี่เพื่อดูอาการของเธอ แต่ไม่คิดเลยว่า ชายคนนั้นกลับเดินไปที่ห้องผู้ป่วยข้างๆ เพื่อดูแลผู้หญิงอีกคนหนึ่ง และเพื่อผู้หญิงคนนั้นแล้ว เขายังต้องการส่งเธอเข้าคุกด้วย "2500 ล้าน เพื่อแลกกับการตบผู้หญิงของคุณหนึ่งฉาด"เจียงหว่านฉือมองไปที่เขาอย่างเย็นชา "เราหย่ากันเถอะ"" เธอรับใช้เขาอย่างอดทนมาเป็นเวลาตั้งสามปี ตอนนี้ เธอขอไม่ทำเรื่องโง่ ๆ แบบนั้นอีกต่อไปแล้ว เธอจะกลับไปสืบทอดมรดกมหาศาลของตระกูล

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

เลือกฉันหรือเขา

เลือกฉันหรือเขา

Flss Macgillivray
5.0

"ชาร์ลีถูกทิ้งไว้ที่ห้องจัดงานและกลายเป็นตัวตลก เธอพยายามทำตัวให้ว่านอนสอนง่าย แต่สุดท้ายกลับได้รับคลิปวีดีโอที่เกี่ยวกับคู่หมั้นและน้องสาวต่างมารดาของเธอ เธอเสียใจมากและใช้เวลาทั้งคืนอย่างสุดเหวี่ยงกับคนแปลกหน้าที่ร้อนแรง ซึ่งควรจะเป็นแค่ครั้งเดียว แต่เขากลับโผล่มาช่วยเธอทำโปรเจ็กต์ต่างๆ และแก้แค้น ในขณะที่คอยจีบเธออยู่ตลอดเวลา ในไม่ช้า ชาร์ลีก็ตระหนักว่าการมีเขาอยู่ใกล้ๆ เป็นเรื่องดี จนกระทั่งแฟนเก่าของเธอปรากฏตัวที่หน้าประตูบ้านของเธอและขอร้องให้โอกาสอีกครั้ง คนรักที่ร่ำรวยของเธอถามว่า “คุณจะเลือกใคร คิดให้ดีก่อนตอบ”"

หวงร้าย หวงรัก

หวงร้าย หวงรัก

รอยหยัก/宁安 หนิงอัน
5.0

ถูกกล่าวหาว่าเป็นลูกนอกสมรสเธอไม่เคยปริปาก โดนกลั่นแกล้งสารพัดก็ไม่เคยพร่ำบ่น เห็นว่าเธอไม่มีปากเสียงแล้วจะเอาอะไรที่เป็นของเธอไปก็ได้เหรอ? ฝันไปเถอะ! ถึงเวลาที่เธอจะเรียกร้องสิทธิ์ของตัวเองแล้ว ระวังตัวไว้ให้ดีละ เตือนแล้วนะ... .......... ตัวอย่าง 1 “ดี! งั้นมาดูกัน ว่าระหว่างฉันกับเธอใครกันแน่ที่พูดความจริง แต่เธอคงไม่ถือใช่ไหมพริมา ถ้าต้องใช้ผู้ชายคนเดียวกันกับพี่สาวอย่างฉันน่ะ” กล่าวถามก่อนจะหัวเราะอย่างขบขัน เมื่อเห็นความเปลี่ยนแปลงบนใบหน้าเรียบเฉยของน้องสาว อิงอรฉีกยิ้มเยาะเย้ยพลางมองพริมาด้วยสายตาเหยียดหยามดูแคลน มือบางคว้ากระเป๋าขึ้นมาสะพายแล้วเดินกลับไปยังประตู ทว่าก่อนที่มือจะทันได้จับลูกบิด น้ำเสียงเย็น ๆ ของน้องสาวที่ดังขึ้นด้านหลังกลับหยุดเธอไว้ “ก็เอาสิคะ ถ้าพี่อิงมั่นใจว่าจะแย่งเขาไปจากฉันได้ก็ลองดู แต่บอกไว้ก่อนนะคะว่าฉันเป็นคนหวงของ ยิ่งรักมากก็หวงมาก และฉันคงไม่ยอมอยู่เฉย ๆ เหมือนที่แล้วมาแน่ อะไรที่เป็นของฉันใครหน้าไหนก็เอามันไปจากฉันไม่ได้ โดยเฉพาะคนหน้าด้านอย่างพี่อิง อย่าได้หวังเลยค่ะ แต่ถ้าพี่คิดว่าพี่แน่ ก็เชิญ แล้วจะได้รู้ ว่าฉันทำอะไรได้มากกว่าที่พี่คิด เตือนแล้วนะ” “เหอะ” อิงอรอารมณ์เสียเพราะคำพูดของพริมา แต่ไม่ใช่ในคำเตือน เธอหันกลับมามองหน้าน้องสาวแล้วส่งสายตาฟาดฟันกัน ก่อนจะสะบัดหน้าหนีเดินออกจากห้องไป .......... ตัวอย่าง 2 “เสียดายจัง ยังไม่ทันได้มองหุ่นเขาเลย พี่พีก็เอามือมาปิดตาพริมซะก่อน เสียดายจริงๆ” “เสียดายทำไม! อยากดูก็มาดูหุ่นพี่นี่ พี่หุ่นดีกว่ามันตั้งเยอะ” ชายหนุ่มพูดเสียงเขียว พริมายู่หน้าตอบ “มันไม่เหมือนกันนี่คะ ของพี่พีพริมได้ดูทุกวัน แต่ของคนอื่นพริมแค่อยากมองเฉย ๆ” เธอยังคงลอยหน้าลอยตาพูดต่อ ทั้งยังไม่วายเจื้อยแจ้วไปถึงบรรดาหุ่นไอดอลชายหรือศิลปินที่เธอชื่นชอบจนรพีพัฒน์ใบหน้าเขียวคล้ำเพราะความหึงหวง มองเธอด้วยสายตาคาดโทษ

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ