แกล้งนักรักหมดใจ

แกล้งนักรักหมดใจ

B.J.BEN

5.0
ความคิดเห็น
1
ชม
12
บท

เมื่อ ภูผา ทายาทนักธุรกิจพันล้าน ถูกส่งตัวมาอยู่ที่บ้านนอกกลางทุ่งนา เขาต้องใช้ชีวิตร่วมชายคากับ ดาหลา ลูกสาวกำนันจอมแก่นที่มองเขาเป็นแค่ "หนุ่มกรุงไม่เอาไหน" จากความหมั่นไส้ กลายเป็นความห่วงใย... จากแผงผักริมตลาดนัด สู่แผนเปิดโปงที่เขย่าทั้งวงการธุรกิจ เมื่อหนุ่มเจ้าสำอางต้องมาเลี้ยงน้องควายทองแท้ที่ชอบให้ขัดหลังเสียเหลือเกิน แท้จริงคือ CEO ตัวจริงเสียงจริง! ความรัก ความลับ และแผนร้ายที่ซ่อนอยู่หลังรอยยิ้มจะพาทุกหัวใจอบอุ่นไปพร้อมกลิ่นหอมของไอดิน และคำว่ารักที่งอกงามกลางทุ่งนา เพราะบางที...ควายตัวเดียว ก็พาเราพบรักแท้ได้

บทที่ 1 1

เสียงเครื่องยนต์หรูของรถยนต์ตระกูลยุโรปคันสีดำเงาวับดังสะท้อนกับถนนดินแดงจนฝุ่นฟุ้งกระจาย ชายหนุ่มในเสื้อเชิ้ตแบรนด์ดังสวมแว่นกันแดดเรแบนต์ ราคาเหยียบสองหมื่น ยืนกอดอกอยู่ข้างรถ พร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่มีโลโก้ LV ชัดเจน

“โอ๊ย! พ่อคิดอะไรของพ่อเนี่ย ส่งผมมาอยู่กับ ‘กำนัน’ กลางทุ่งแบบนี้ มันก็เกินไปหน่อยไหม!” ภูผา คุณชายเพลย์บอยแห่งกรุงเทพฯ พึมพำอย่างหงุดหงิด

เขาถูกบังคับให้มาใช้ชีวิตในชนบทกับ ‘เพื่อนรักของพ่อ’ ผู้เป็นกำนันของหมู่บ้าน โดยมีเงื่อนไขสำคัญคือ ถ้าอยู่ครบสามเดือนโดยไม่หนีกลับ จะได้รับทรัพย์สินและกิจการส่วนหนึ่งของพ่อเป็นของขวัญ

“แค่สามเดือน แค่สามเดือน จะไปยากอะไร ยังไงก็ต้องรอดให้ได้” เขากำหมัดแน่นพึมพำกับตัวเอง ขณะสายตาเหลือบไปเห็นบ้านไม้หลังใหญ่ลึกเข้าไปกลางทุ่งนา ที่นั่นเองคือ ‘บ้านกำนัน’

เสียงหัวเราะคิกคักดังมาจากหลังรั้วไม้เก่า ๆ พร้อมเสียงน้ำเล่นดินอย่างสนุกสนาน

“เฮ้ย! ทำไมเอาโคลนมาทาหน้าเล่นแบบนั้น เดี๋ยวหน้าก็พังหรอก” เสียงแหววเพื่อนสาวบ้านใกล้เรือนเคียงดังขึ้น

“โคลนนี่แหละของดี หน้าจะได้เนียน ๆ ไง ฮิ ๆ”

ดาหลาลูกสาวกำนันหน้าหวาน ผิวเนียนละเอียด ผมเปียยาว สวมเสื้อลายดอกกับผ้าถุงทอมือ กำลังนั่งพอกโคลนอย่างสบายใจอยู่ข้างโอ่งน้ำหน้าบ้าน ก่อนจะชะงักหันไปมองเมื่อได้ยินเสียงรถหรูเคลื่อนเข้ามาใกล้บ้าน

“เฮ้ย! มาแล้วเหรอคุณชายเมืองกรุงลูกชายของเพื่อนพ่อ”

แหววกับแจ๋วหัวเราะแผ่วๆ ขณะที่ดาหลาเดินออกไปต้อนรับทั้งที่ยังไม่ล้างโคลนออกจากใบหน้า

ภูผามองเงาดำๆ ที่เดินเข้ามาหา สาวร่างเล็กใส่ผ้าถุงเดินเท้าเปล่า มาร์กโคลนเต็มหน้า ทำเอาเขาสะดุ้งสุดตัว

“มาแล้วเหรอคุณชายหลงกรุง” เธอพูดแบบไม่เกรงใจ ทั้งที่ยังไม่เคยเจอกัน แต่ได้ยินบิดาเล่าว่าคนตรงหน้าไม่เอาไหน จนบิดาไม่กล้าฝากอนาคตครอบครัวและธุรกิจเอาไว้ในมือ เลยอยากให้มาฝึกการเอาตัวรอดที่นี่ก่อน ถ้าผ่านก็จะยกมรดกให้ เธอเองก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอกนะว่าทำไมต้องมาฝึกการใช้ชีวิตแสนลำบากในชนบทกับพ่อเธอด้วย แต่เธอก็พร้อมจะช่วยบิดาฝึกเขาอย่างเต็มที่ เอาให้เผ่นแนบกลับบ้านแทบไม่ทัน

“เธอเป็นใคร” ภูผาขมวดคิ้ว ถอยห่างเล็กน้อยเพราะกลิ่นโคลนที่ลอยมากระทบจมูก

“ฉันชื่อดาหลา ลูกกำนันเรือง เจ้าของบ้านหลังนี้ที่นายจะต้องมาอาศัยอยู่อีกสามเดือนข้างหน้า”

“โอเคเข้าใจแล้ว เธอชื่อดาหลาหรือเรียกสั้น ๆ ว่านางสาวโคลน” เขาแซวแล้วหัวเราะเบา ๆ

“นี่นาย!”

“ทำไม หรือไม่จริง แต่แบบเธอนี่ต่อให้พอกโคลนหมดทั้งทุ่งหน้าตาก็คงพอไปวัดไปวาได้ตอนพลบค่ำ”

“ไอ้ ไอ้ ไอ้!” เธอด่าไม่ออกเพราะไม่คิดว่าเขาจะปากปีจอถึงเพียงนี้

นึกว่าหล่อนักหรือไง ได้! ในเมื่อปากเสียนัก ก็ต้องเจอแบบนี้!

ข้าวของของภูผาถูกยกเข้าห้องพักเล็ก ๆ ข้างเรือนใหญ่ เขาถึงกับยืนตะลึงเมื่อพบว่า ไม่มีแอร์ ไม่มีเตียงนุ่ม ไม่มีน้ำอุ่น มีแค่ฟูกบาง ๆ กับพัดลมที่ดูเหมือนจะอายุมากกว่ารถของเขาเสียอีก

“โอ๊ย! พ่อครับโหดไปแล้ว !” เขาบ่นพร้อมทรุดตัวลงนั่งอย่างอ่อนแรง แต่ยังไม่ทันได้หายใจเต็มปอด เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น

ก๊อก ก๊อก ก๊อก...

“มีอะไร เฮ้ย!” เขาตกใจที่รอบหน้าคนหน้าประตูพอกหน้าสีขาวทั้งหน้า ทำเอาร่างสูงถึงกับสะดุ้ง

“ตกใจอะไรของคุณนักหนา”

“มาแต่ทีมาแบบหน้าปกติบางไม่ได้เหรอ” เขาบ่นอุบ นี่ถ้าเจอตอนกลางคืนได้วิ่งป่าราบแน่ ๆ

“ไปกันเถอะ”

“ไปไหน”

“ไปแปลงผักไง ไปช่วยกันรดน้ำต้นไม้หน่อย”

“ตอนนี้เหรอ ฉันเพิ่งมาถึงนะ!” เขาโวยวายเสียงดัง

“ตะวันยังไม่ตก ทำงานไปค่ะคุณชาย!” น้ำเสียงของเธอร่าเริง แต่แฝงไว้ด้วยความร้ายกาจ

“หรือว่าทำไม่เป็น ก็อย่างว่าล่ะนะ คุณชายเมืองกรุงฯ เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ”

“ก็ได้ แค่รดน้ำต้นไม้ จะไปยากอะไร” เขาเป็นพวกไม่ชอบให้ใครมาหยาม

รดน้ำต้นไม้ไม่ยากนัก ถ้าภูผาไม่โดนแอบต่อสายยางเป็นแบบ ‘น้ำพุ’ จนน้ำกระฉูดเข้าเต็มหน้า

“ว้าย! ขอโทษค่า ฉันไม่ได้ตั้งใจ สายยางมันรั่วนิดหน่อย ฉันไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ” ดาหลาพูดพลางกลั้นหัวเราะ

“เธอตั้งใจแน่!” ภูผาเช็ดใบหน้าที่เปียกปอน ด้วยเสื้อแบรนด์ดังอย่างระทมใจ

“เปล่าจริง ๆ นะคะ แต่ถ้านายจะยัดเยียดให้ฉันผิด ฉันก็คงต้องผิดแหละ” เธอเน้นเสียงหวานเชือดเฉือน แล้วเดินจากไปโดยไม่รอคำตอบ

“พระเจ้าช่วยกล้วยทอด” เขาสบถพลางเหลือบมองทุ่งนาเบื้องหน้าอย่างสิ้นหวัง

ตกเย็น ภูผากำลังนั่งกินข้าวพร้อมครอบครัวกำนัน อาหารบ้าน ๆ อย่างต้มจืดไข่น้ำ ปลาทอด น้ำพริก ผักลวกวางเรียงเต็มโต๊ะ

“เป็นยังไงบ้างล่ะพ่อผา ชอบที่นี่ไหม ที่นี่อากาศดีนะ แต่แสงสีเหมือนเมืองกรุงไม่มีหรอก” กำนันเรืองเอ่ยถามลูกชายเพื่อนรักด้วยน้ำเสียงเอื้อเอ็นดู

“ก็ดีครับ”

“ลุงขอโทษด้วยที่ไม่ได้อยู่รอต้อนรับ พอดีมีธุระหลายอย่างต้องไปจัดการ เราคงไม่ว่าอะไรนะ”

“ไม่หรอกครับ แค่คุณลุงให้ที่พักก็ดีมากแล้วครับ”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม
วิวาห์คลั่งรัก

วิวาห์คลั่งรัก

สมัยใหม่

5.0

เมื่อโชคชะตาบังคับให้เขาและเธอซึ่งเป็นคู่กัดต้องกลายเป็นคู่แต่งงานแบบสายฟ้าแลบ! ระหว่างอดีตที่เต็มไปด้วยการปะทะคารม กับปัจจุบันที่ต้องใช้ชีวิตร่วมชายคา... เรื่องวุ่น ๆ จึงเริ่มต้นขึ้น ตั้งแต่แปรงสีฟันยันหัวใจ เขา...ผู้ชายเจ้าเล่ห์ ขี้แกล้ง และขี้หวงอย่างหนัก เธอ...หญิงสาวปากแข็ง ขี้ประชด แต่แอบอ่อนโยนในทุกความใส่ใจ จากบ้านไม้ริมคลอง กลายเป็นสนามรักและสงครามขนาดย่อม ที่ไม่มีใครยอมใคร แต่หัวใจสองดวงกลับเริ่มเปลี่ยนไปทีละนิด... เพราะบางที...โชคชะตาอาจไม่ได้บังคับ แต่มันอาจกำลังพาเขาและเธอ... กลับมายังที่ที่เรียกว่า "บ้าน" ด้วยกัน

คู่หมั้นไร้เสน่หา

คู่หมั้นไร้เสน่หา

โรแมนติก

5.0

เมื่อข่าวฉาวบิดเบือนเปลี่ยนหญิงสาวให้กลายเป็นคนที่เขาเกลียด และเมื่อคำสัญญาเก่าของผู้ใหญ่ พาเธอกลับมาในฐานะ ‘คู่หมั้น’ ที่เขาไม่ต้องการ ลลิล สาวสวยผู้สง่างามและเข้มแข็ง ต้องเผชิญแรงกดดันจากคนในครอบครัว รวมถึง กวิน ชายหนุ่มผู้เย็นชา ผู้มองเธอด้วยสายตาดูแคลน…แต่ไม่อาจละสายตาได้เลย ในความเงียบงันระหว่างพวกเขา...กลับมี ‘หัวใจ’ ที่ค่อย ๆ เรียนรู้กันอย่างไม่รู้ตัว จากความเข้าใจผิด กลายเป็นความผูกพัน จากการดูแคลน กลายเป็นการปกป้อง และจาก ‘คู่หมั้นไร้เสน่หา’ กลายเป็น ‘ผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขารัก’

หนังสือที่คุณอาจชอบ

บังเอิญหรือพรหมลิขิต

บังเอิญหรือพรหมลิขิต

Irita Sarkar
5.0

เธอเกิดในครอบครัวที่ร่ำรวย แต่ต้องประสบเคราะห์กรรมสูญเสียแม่ไปตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่วันนั้นเธอก็ไม่มีวันอยู่เป็นสุขเลย พ่อแท้ ๆ และแม่เลี้ยงของเธอบังคับให้เธอแต่งงานกับชายที่เธอไม่รักแทนน้องสาวต่างมารดาของเธอ เธอไม่ยอมแพ้ต่อชะตากรรมของตน ในวันแต่งงาน เธอหนีออกจากบ้านไปและได้มีอะไรกับชายแปลกหน้าคนหนึ่งในคืนนั้น หลังจากนั้นเธอก็พยายามจะหนีไปแต่สุดท้ายก็ถูกพ่อเธอหาจนพบ และหนีไม่รอดชะตากรรมที่จะต้องแต่งงานแทนน้องสาว เธอจะพบว่าชายที่เคยมีอะไรกับเธอในคืนนั้นก็คือสามีของเธอหรือไม่ และเขานั้นจะรู้ว่าเธอเป็นแค่เจ้าสาวปลอมหรือไม่ ตลอดจนความลับเบื้องหลังของสามีคนจนจะเป็นเช่นไร ติดตามไปด้วยกันเลย

อย่ายุ่งกับมันอีก! หัวใจของนายกูกำลังจะหันกลับมาหาคุณ

อย่ายุ่งกับมันอีก! หัวใจของนายกูกำลังจะหันกลับมาหาคุณ

Scarlett
5.0

หลังจากแต่งงานกับกู้หลางเอี้ยน โจวซีได้ทำหน้าที่เป็นภรรยาของกู้ด้วยความซื่อสัตย์สุจริต แม้ว่าเขาจะมีคนที่รักอยู่แล้วและปฏิบัติต่อเธออย่างเย็นชา เธอก็ยังยินดีรับความเจ็บปวดเหมือนเป็นความสุข เมื่อทุกคนเห็นพฤติกรรมของโจวซีที่คอยตามใจเหมือนเงา เมื่อรักแรกที่ลืมไม่ลงของกู้หลางเอี้ยนกลับมาจากต่างประเทศ ทุกคนในเมืองต่างรอคอยที่จะเห็นเธออับอาย แต่ไม่คาดคิดว่าโจวซีจะเด็ดขาดและเซ็นสัญญาหย่าโดยไม่หันกลับไปมองอีก กู้หลางเอี้ยนกลับมาขวางเธอด้วยท่าทางที่ดื้อรั้นและตาแดงก่ำ "โจวซี เธอหมายความว่ายังไง?" เธอชูแหวนแต่งงานใหม่ในมือขึ้น พร้อมยิ้มอย่างสดใส "ขอโทษนะ ฉันกำลังจะแต่งงานแล้ว ไม่อยากทนอีกต่อไปแล้ว" …… ทุกคนคิดว่าโจวซีรักกู้หลางเอี้ยนอย่างลึกซึ้ง ราวกับว่าเธอยอมผ่านความยากลำบากและอุปสรรคเพื่อเขา แต่ไม่มีใครรู้ว่า เธอมองผ่านกู้หลางเอี้ยนไปยังชีวิตของคนอีกคนหนึ่งในอนาคต

คุณสามีเป็นผู้พิการ

คุณสามีเป็นผู้พิการ

Devocean
4.9

"คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"

รอยรักรอยร้าว

รอยรักรอยร้าว

Del Goodman
5.0

เซียวหลิ่นตาบอดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ลูกสาวคนรวยทุกคนต่างหลีกเลี่ยงเขา มีแต่สวี่โยวหรานยอมแต่งงานกับเขาโดยไม่ลังเล สามปีต่อมา เซียวหลิ่นกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง จากนั้รเขา็ยื่นข้อตกลงการหย่าเพื่อยุติการแต่งงานนี้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า "ฉันพลาดกับชิงชิงมานนานมากพอแล้ว ฉันไม่อยากให้เธอต้องรอนานกว่านี้!" สวี่โยวหรานลงนามในข้อตกลงการหย่าโดยไม่ลังเล ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอตลอด - หัวเราะเยาะว่าที่เธอแต่งเข้าตระกูลเซียวถือว่าเกาะผู้มีอิทธิพลเข้า จากนั้นก็มาหัวเราะเยาะเธอที่ถูกทอดทิ้ง เป็นหญิงที่ไร้ค่า แต่ทุกคนกลับไม่รู้ว่า เธอคือหมออัศจรรย์ที่รักษาดวงตาของเซียวหลิ่นให้หายดี เป็นผู้ออกแบบเครื่องประดับมูลค่าหลักร้อยล้าน ผู้เป็นมือหนึ่งแห่งหุ้นที่ครองตลาดหุ้น และแม้แต่แฮกเกอร์ระดับแนวหน้าและลูกสาวแท้ๆ ของผู้มีอิทธิพล อดีตสามีมาขอร้องขอคืนดี ซีอีโอผู้เผด็จการก็โยนเซียวหลิ่นออกไปนอกประตูอย่างเย็นชา "ดูดีๆ นี่ภรรยาของผม"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ