Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ฮองเฮาไม่ได้ร้าย

ฮองเฮาไม่ได้ร้าย

ซีไซต์

5.0
ความคิดเห็น
188.7K
ชม
74
บท

หลิวฉูฉู่นางเอกดังย้อนเวลากลับเข้าไปอยู่ในซีรีส์ที่ตัวเองแสดง ทว่าเรื่องไม่ง่ายเลยสักนิด เมื่อเธอ ต้องเข้าไปอยู่ในร่างนางร้ายที่สุดท้ายต้องตายตอนจบเพราะถูกพระเอกฆ่าตาย! หลิวฉูฉู่จึงต้องทำทุกวิธีที่จะให้รอดพ้นจากความตายนี้ "ฝ่าบาท รักนะเพคะ" นิยายเรื่องนี้ เป็นแนวสุขนิยม สายคลั่งรักไม่ควรพลาด ไม่มีดราม่าค่ะ อ่านคลายเครียด นุบนิบหัวใจ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ตลอดวัน หมายเหตุ ซื้อในเวบถูกกว่าแอปเปิ้ลนะคะ ขอบคุณมากค่ะ

บทที่ 1 ดาราเจ้าบทบาท

ประตูตำหนักเย็นถูกปิดมิดชิด อดีตฮองเฮาสกุลหลิวกำลังนอนเกลือกกลิ้งด้วยความทรมานบนพื้นอันเย็นเยียบหลังได้รับพระราชทานยาพิษจากผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของตนเอง

เบื้องหน้าคือบุรุษผู้หนึ่งใบหน้าคมคายหล่อเหลาอยู่ในอาภรณ์สีทองสูงส่งสง่างาม รอบกายคล้ายจะมีรัศมีบางอย่างแผ่กระจายออกมาดูเยือกเย็นน่ากลัวยิ่งนัก ทว่าบัดนี้เขาผู้นั้นกำลังมองนางด้วยสายตารังเกียจทั้งอำมหิต

หลิวฉูฉู่นอนดิ้นทุรนทุรายอยู่บนพื้นเปล่งเสียงกรีดร้องโหยหวนดูน่าเวทนา ทว่ากลับไม่มีผู้ใดสนใจเสียงร้องนั้นเลยแม้แต่น้อย นางค่อย ๆ ขยับร่างกายเข้าหาเขาผู้นั้นอย่างช้า ๆ อีกเพียงนิดเดียวนิ้วมือเรียวก็จะสัมผัสรองเท้าของเขาอยู่แล้ว ทว่าคนผู้นั้นกลับขยับกายห่างไม่ยอมให้นางได้แตะต้องตัวเขาเลยแม้แต่น้อย

"ฝะ ฝ่าบาท มะ หม่อมฉัน ทรมานเหลือเกิน"

ดวงตาของหลิวฉูฉู่แทบจะหลุดออกมาจากเบ้า เมื่อความทรมานนั้นถึงที่สุด โลหิตสด ๆ ไหลออกมาจากปากของนางเป็นสายกระทั่งคำที่จะเอื้อนเอ่ยยังไม่อาจพูดได้มีเพียงเสียงแหบแห้งที่หลุดออกมา ยังมีสายตาเย็นชาของคนผู้นั้นที่เฝ้ามองการตายของนางด้วยความรู้สึกสาแก่ใจ

"เจ้ากล้าวางยารัชทายาททั้ง ๆ ที่เจ้าเป็นผู้ชุบเลี้ยงเขามากับมือตนเอง เขาอายุเพียงเจ็ดขวบเท่านั้น หลิวฉูฉู่การตายของเจ้าครานี้ยังน้อยไปนัก สกุลหลิวเลี้ยงบุตรีให้เป็นคนต่ำช้าเลวทราม ต้องโทษประหารเก้าชั่วโคตร บิดามารดา ข้าก็ไม่ละเว้นแม้แต่ผู้เดียว"

เสียงกรีดร้องโหยหวนพลันดังขึ้นในขณะที่ร่างสูงค่อย ๆ สะบัดผ้าเดินออกจากตำหนักเย็นไป หลิวฉูฉู่ดวงตาเบิกค้างไม่อาจทนความเจ็บปวดได้อีกต่อไป ลมหายใจพลันขาดสะบั้นก่อนตายเจ็บปวดทรมานทั้งกายและใจสาสมกับความผิดที่นางได้ก่อเอาไว้

ความเงียบเข้าปกคลุมแสงตะเกียงรำไรสาดส่องร่างกายเล็กในอาภรณ์ขาว ทว่าแปดเปื้อนไปด้วยคราบโลหิต ปิดฉากชีวิตฮองเฮาผู้เคยมีอำนาจสูงสุดในวังหลัง ไร้คนเหลียวแล สิ้นวาสนากระทั่งชีวิตบัดนี้ยังไม่อาจรักษาเอาไว้ได้.....

"คัท"

หลังความสงบเงียบและเสียงของผู้กำกับพลันดังขึ้น ผู้จัดการของหลิวฉูฉู่รีบเข้ามาแล้วประคองร่างเล็กของเธอขึ้นมา

"เหนียวไปหมดแล้ว เช็ดหน้าก่อน"

ซ้อสี่พี่สะใภ้และผู้จัดการส่วนตัวของหลิวฉูฉู่พูดขึ้น

"ฉากสุดท้ายแล้วต้องทุ่มเทหน่อยไม่เป็นไร"

เธอรับผ้ามาเช็ดหน้าเช็ดตาจนสะอาดก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินมาดูที่จอมอนิเตอร์ ผู้กำกับเอ่ยชมเธอจนยิ้มหน้าบาน

"ทำได้ดีมากเลยอาจารย์หลิว สุดยอดเลย สมแล้วที่เป็นเบอร์หนึ่งของวงการ"

"ขอบคุณค่ะ ทั้งหมดนี้เพราะได้ผู้กำกับลี่ฉันเลยเข้าถึงบทบาทและทำได้ขนาดนี้ค่ะ"

แน่นอนว่า แม้ในใจของหลิวฉูฉู่จะลำพองแค่ไหนว่าตัวเองเก่งกาจ แต่เธออยู่ในวงการมานาน การอ่อนน้อมถ่อมตัวกับผู้กำกับและคนอื่นอยู่เสมอจึงกลายเป็นฉากหน้าบังตา และสุดท้ายกลายเป็นนิสัยถาวรของหลิวฉูฉู่ไปแล้ว

ผู้กำกับลี่ยิ้มหน้าบานเมื่อดาราสาวเอ่ยยกย่อง

"เฮ้ยเรื่องนี้ความจริงส่งกันทั้งหมด บทนี้ผู้เขียนบทเขาเขียนมาให้อาจารย์หลิวโดยเฉพาะ กระทั่งชื่อของตัวเอกยังยืมชื่อของอาจารย์หลิวมาใช้ เรตติ้งถึงได้เอาชนะซีรีส์ที่ออกฉายในเวลาเดียวกันนี้ทั้งหมด ใคร ๆ ก็เกลียดฮองเฮาหลิวเข้าไส้เพราะอาจารย์หลิวเข้าถึงบทบาทยังไงล่ะครับ"

หลิวฉูฉู่ยิ้มหวานพร้อมกับพยักหน้ารับอย่างนอบน้อมยังพูดคุยกับผู้กำกับหลิวอีกหลายคำก่อนที่จะปลีกตัวออกมาเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องแต่งตัวส่วนตัวของเธอเอง

"พรุ่งนี้ยังมีคิวอะไรอีกหรือเปล่าคะ"

หลิวฉูฉู่ทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ด้วยความอ่อนเพลียก่อนจะหลับตาลงแล้วปล่อยให้ช่างแต่งตัวช่วยกันแกะวิกผมออกจากศีรษะของตัวเอง

ซ้อสี่ตอบคำถามอย่างรวดเร็ว

"พรุ่งนี้ไม่มีพี่จัดตารางให้เธอพักสามวันหลังจากนั้นต้องออกรายการโทรทัศน์เพื่อโพรโมตซีรีส์เรื่องนี้อีกหลายรายการ เธอจะไม่ว่างไปอีกสองเดือน"

"แล้วซีรีส์เรื่องใหม่ล่ะคะ พี่ว่ายังไง"

"ติดต่อเข้ามามากเกินไป พี่ต้องให้เธอดูก่อนว่าอยากแสดงบทแบบไหน จะเอาปัจจุบันหรือเป็นย้อนยุคดีล่ะ พี่จะได้เลือกให้"

หลิวฉูฉู่ส่ายหน้า

"ย้อนยุคพักก่อนค่ะ เดี๋ยวจะเข้าหน้าร้อนแล้วขอเป็นแนวปัจจุบันก็แล้วกันถ้าให้ถ่ายย้อนยุคตอนหน้าร้อนฉันได้ตายแน่ ๆ ต้องใส่ชุดแบบนี้ทั้งหนาแล้วยังถูกมัดเป็นบ๊ะจ่าง ไม่ไหวค่ะ"

"ก็ได้ งั้นพี่เลือกแนวปัจจุบันให้เธอก็แล้วกัน"

หลิวฉูฉู่พยักหน้า ช่างทำผมแกะวิกออกจากผมของเธอจนหมดแล้วหลังจากนั้นเลยช่วยเธอเปลี่ยนเครื่องแต่งตัว จู่ ๆ ท้องของหลิวฉูฉู่ก็ร้องขึ้นมาเธอเพิ่งคิดขึ้นได้ว่าเธอถ่ายละครตั้งแต่เที่ยงวันจนตอนนี้เกือบจะตีสองแล้วเธอยังไม่ได้กินอะไรเลย

ซ้อสี่ได้ยินเสียงท้องร้องของหลิวฉูฉู่เธอจึงพูดขึ้นทันใด "พี่จะไปหาอะไรมาให้กินนะ รอก่อนก็แล้วกันยังมีอาหารแฟนคลับที่ส่งมาซัปพอร์ตเธอข้างนอก เดี๋ยวพี่ไปเอามาให้กิน"

หลิวฉูฉู่ยิ้มกว้างขอบคุณพี่สะใภ้ที่เอาใจใส่เธอจริง ๆ

"ขอบคุณค่ะ"

ตอนนี้ในห้องมีเพียงหลิวฉูฉู่อยู่เพียงลำพัง เธอจึงนอนพักสายตาเงียบ ๆ หลังจากพี่สะใภ้หายไปไม่ถึงห้านาที ประตูก็ถูกเคาะ ใครบางคนโผล่หน้าเข้ามาพร้อมกับน้ำส้มคั้นสดในมือ

"ฉันเป็นทีมงานค่ะ ผู้จัดการของอาจารย์หลิวให้มาเชิญอาจารย์หลิวไปทานข้าวค่ะ ดื่มน้ำส้มก่อนนะคะ"

หลิวฉูฉู่ยิ้มขอบคุณ เพราะหิวเธอจึงดื่มน้ำส้มไปเกือบหมดแก้ว ก่อนจะลุกขึ้นยืนพร้อมกับบิดขี้เกียจเล็กน้อย คิดว่าอาหารแฟนคลับคงมีเยอะมากจนซ้อสี่เอามาไม่ไหวแน่เลยให้คนมาตามแบบนี้

หลิวฉูฉู่เดินตามทีมงานคนนั้นไปโดยเงียบ ๆ ปกติเธอไม่ค่อยคุยกับคนแปลกหน้าอยู่แล้วและทีมงานคนนี้ก็ไม่ช่างพูดเช่นกัน

"ด้านโน้นค่ะเห็นหรือเปล่าคะ ที่แสงไฟตรงนั้น"

หลิวฉูฉู่พยักหน้าเดินนำหน้าทีมงานคนนั้นในขณะที่กำลังเดินข้ามสะพานจู่ ๆ ก็เกิดอาการเวียนหัวกระทั่งหน้ามืดจนมองไปรอบตัวรู้สึกว่ารอบบริเวณหมุนคว้างเหมือนแผ่นดินกำลังไหวอย่างแรง ร่างกายของหลิวฉูฉู่โงนเงนหน้าแทบจะพุ่งลงพื้นดินเธอขยับตัวจับราวสะพานเอาไว้ยกมือจับศีรษะของตัวเองเอาไว้

"โอ๊ะ ฉันหน้ามืดช่วยพยุงฉันหน่อย"

ในตอนแรกหลิวฉูฉู่คิดว่าเพราะตัวเองทำงานโดยไม่ได้พักจึงเกิดอาการแบบนี้ แต่ตอนนี้เธอรู้สึกได้ว่ามีความผิดปกติบางอย่าง เมื่อร่างกายถูกกระแทกอย่างแรง กระทั่งหลิวฉูฉู่คล้ายจะพุ่งถลาลงจากที่สูงจนร่างกระแทกเข้ากับผิวน้ำอย่างแรง

เธอพยายามกระเสือกกระสนที่จะว่ายน้ำขึ้นมา แต่เจ้ากรรมหลิวฉูฉู่กลับไร้เรี่ยวแรงที่จะต่อสู้กับสายน้ำ ปกติแล้วเธอก็ไม่ถูกกับน้ำเพราะเคยเล่นบทใต้น้ำแล้วทำให้เกือบตายในอดีตและตอนนี้เธอยังมีความหวาดกลัวฝังใจ

สายน้ำเย็นเยียบแทบจะคร่าชีวิตของเธอแล้ว ทีมงานคนนั้นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยไม่มีทีท่าว่าจะมีใครมาช่วยเธอเลยแม้แต่คนเดียว

ร่างกายของหลิวฉูฉู่ค่อย ๆ จมลงไปที่ก้นสระลึกทั้งมืดมิดและเย็นเยียบในตอนนี้ที่เธอได้ไร้สติไปแล้ว!

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ซีไซต์

ข้อมูลเพิ่มเติม
วุ่นรักมนตรา คำสาปบุปผา NC20+

วุ่นรักมนตรา คำสาปบุปผา NC20+

โรแมนติก

5.0

​ฝูจื่อหรงก้มหน้าวูบลงมาบดริมฝีปากกับโจวเจ้าเว่ยเบาๆ แต่เจ้าเว่ยต้องการมากกว่านั้น หญิงสาวแลบลิ้นออกมารอรับ นางเป็นฝ่ายสอดความอ่อนนุ่มเข้าไปภายในปากของเขาแทน แม้มือจะยังไม่มีแรงมากนักแต่การยึดเหนี่ยวใบหน้าเขาไว้กลับไม่เป็นปัญหา หญิงสาวบดริมฝีปากสามีอย่างเร่าร้อน "ถอดเสื้อผ้าให้ข้า จื่อหรงถอดให้ข้ามันร้อนเหลือเกิน" เจ้าเว่ยปากสั่นร้อนรนเพราะทนกับความรู้สึกเสียวซ่านที่รบกวนจนรู้สึกทรมานในทุกสัมผัสของเขา พรางนึกขัดใจตนเองที่สิ้นไร้เรี่ยวแรงแม้กระทั่งเสื้อผ้าของตนเองยังไม่มีปัญญาถอด "เจ้าเว่ยของข้าอย่าได้รีบร้อน เราจะค่อยๆสัมผัสและมีความสุขด้วยกัน" ฝูจื่อหรงจุมพิตปากบาง พลางถอดอาภรณ์ของนางอย่างทะนุถนอม "พี่เต้ข้าไม่เข้าใจ เจ้าหลีกเลี่ยงข้ามาตลอดเหตุใดถึงยอมโดยง่าย หากข้ามีแรงมากกว่านี้คงได้ปลุกปล้ำเจ้าไปหลายครั้งแล้ว" เจ้าเว่ยกล่าวพลางพยามยามใช้มือคว้ามังกรตัวใหญ่ไว้ในมือจนสำเร็จ อารมณ์ความต้องการเพิ่มทวีขึ้นโดยที่เจ้าเว่ยไม่อาจระงับอารมณ์ได้อีกต่อไป เธอกำความใหญ่แน่นแล้วลูบไล้ช้าๆ มันร้อนไปทั่วทั้งฝ่ามือ ภายใจร่างกายและจิตใจของเจ้าเว่ยสั่นระริกด้วยความร้อนและไฟปรารถนา ในที่สุดฝูจื่อหรงก็ถอดอาภรณ์ออกจากร่างบางได้สำเร็จ เจ้าเว่ยดูเหมือนจะมีแรงขึ้นมาเล็กน้อย นางยังกำมังกรยักษ์แน่นไม่ยอมปล่อย นางเลียริมฝีปากเมื่อมองร่างมันจนฝูจื่อหรงรู้สึกลำคอแห้งผาก รู้สึกอยากกดศีรษะของคนตัวเล็กลงแล้วยัดมังกรเข้าไปในโพรงปากให้นางได้สมปรารถนาเสียเดี่ยวนี้ "ปล่อยมันก่อนเจ้าเว่ย เจ้าต้องไปอาบน้ำ" เขากระซิบเสียงแหบพร่า พยายามแกะมือเล็กที่กอบกำมังกรของเขาอยู่ เจ้าเว่ยต้องปล่อยอย่างอดเสียดาย ใบหน้าของนางฟ้องความต้องการออกมาจนฝูจื่อหรงนึกขัน แนะนำตัวละคร เรื่องย่อ โจวเจ้าเว่ย องค์หญิงแห่งแคว้นเหลียง ทายาทของเผ่าบุปผาขึ้นชื่อว่าเป็นโฉมงามล่มเมือง คนของเผ่าบุปผาเป็นเผ่าที่ถือกำเนิดมาจากเทพเซียนรูปโฉมงดงามแต่ต้องคำสาปเรื่องของความรัก หากพวกเขามีความรักจะไม่สมหวังและตายอย่างอนาถด้วยความรักนั้น ฝูจื่อหรง ฮ่องเต้แคว้นชินที่มีเบื้องหลังการครองอำนาจโดยการสนับสนุนของมหาเสนาบดีฟางอี้จวิ้น รูปโฉมงดงามจนทำให้แข้งขาสตรีอ่อนระทวย เรื่องสตรีสำหรับเขาเป็นเพียงเพื่อมีไว้สนับสนุนบัลลังก์ให้มั่นคงเท่านั้น คนทั่วราชสำนักรู้ดีว่าเขาเป็นเพียงหุ่นเชิดของมหาเสนาบดีฟางอี้จวิ้น กระทั่งวันหนึ่งเขาต้องแต่งงานเพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีกับองค์หญิงผู้ลึกลับผู้หนึ่ง ที่เข้ามาพังทะลายกำแพงหัวใจที่เขาตั้งเอาไว้ และ นางผู้นั้นยังทำท่าคล้ายกับว่าไม่อาจอยู่กับเขาได้อีก สตรีผู้หนึ่งซึ่งมีความลับบางประการซ่อนอยู่ โจวเจี๋ยหลุน พี่ชายฝาแฝดขององค์หญิงโจวเจ้าเว่ยโจวเจ้าเว่ยองค์หญิงผู้สามารถเดินทางข้ามมิติได้โดยใช้ขลุ่ยเพรียกบุปผาซึ่งเป็นขลุ่ยวิเศษในการเดินทางข้ามมิติ โจวเจ้าเว่ยเป็นสตรีของเผ่าบุปผาอันลี้ลับ ต้องคำสาปที่ไม่สามารถมีความรักได้ หากนางมีความรักจำเป็นต้องเจ็บปวดจนถึงแก่ความตาย เพราะเหตุนี้โจวเจ้าเว่ย และ โจวเจี๋ยหลุน พี่ชายจึงต้องออกเดินทางเพื่อตามหาวิธีแก้คำสาปที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด และ พวกเขาไม่อาจเปิดเผยความลับนี้ให้ ฝูจื่อหรงล่วงรู้ได้ (เรื่องนี้เป็นนิยายภาคต่อของต้องมนต์บุปผาค่ะ)

ผู้ช่วยมือหนึ่งของท่านพ่อ

ผู้ช่วยมือหนึ่งของท่านพ่อ

โรแมนติก

5.0

เหวินเฟยเทียนเป็นพ่อค้าหน้าเลือดที่เห็นแก่ตัวที่สุดโดยเขามีผู้ช่วยคนสำคัญก็คือเฉินลี่จู เด็กสาวที่เขาได้ช่วยเอาไว้จากหมู่บ้านขอทานเมื่อนานมาแล้ว เขาเพียงใช้นางเพื่อหวังผลประโยชน์ในขณะที่เฉินลี่จูกลับมอบหัวใจให้เขาจนหมดใจ กระทั่งวันหนึ่งก็ถึงจุดแตกหัก เมื่อเหวินเฟยเทียนไม่เห็นความสำคัญของนางอีกต่อไป เขากำลังจะแต่งงานกับคุณหนูซุนซื่อผู้มอบผลประโยชน์ให้เขาได้มากกว่านาง จนทำให้นางเสียใจและหนีเตลิด เพราะนางหนีจากเขาทำให้เหวินเฟยเทียนกินไม่ได้นอนไม่หลับใช้ชีวิตเหมือนตายทั้งเป็น เขาตามหานางและสุดท้ายได้พบกับเด็กน้อยผู้หนึ่งนามว่าหลี เด็กหญิงซึ่งมีใบหน้าคล้ายคลึงเขาราวกับถอดแบบออกมา! นิยายเรื่องนี้เป็น ประเภท ดราม่า และ มีเด็กในเรื่องค่ะ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

พระชายาสารพัดพิษ

พระชายาสารพัดพิษ

โรแมนติก

4.9

"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"

บังเอิญหรือพรหมลิขิต

บังเอิญหรือพรหมลิขิต

โรแมนติก

5.0

เธอเกิดในครอบครัวที่ร่ำรวย แต่ต้องประสบเคราะห์กรรมสูญเสียแม่ไปตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่วันนั้นเธอก็ไม่มีวันอยู่เป็นสุขเลย พ่อแท้ ๆ และแม่เลี้ยงของเธอบังคับให้เธอแต่งงานกับชายที่เธอไม่รักแทนน้องสาวต่างมารดาของเธอ เธอไม่ยอมแพ้ต่อชะตากรรมของตน ในวันแต่งงาน เธอหนีออกจากบ้านไปและได้มีอะไรกับชายแปลกหน้าคนหนึ่งในคืนนั้น หลังจากนั้นเธอก็พยายามจะหนีไปแต่สุดท้ายก็ถูกพ่อเธอหาจนพบ และหนีไม่รอดชะตากรรมที่จะต้องแต่งงานแทนน้องสาว เธอจะพบว่าชายที่เคยมีอะไรกับเธอในคืนนั้นก็คือสามีของเธอหรือไม่ และเขานั้นจะรู้ว่าเธอเป็นแค่เจ้าสาวปลอมหรือไม่ ตลอดจนความลับเบื้องหลังของสามีคนจนจะเป็นเช่นไร ติดตามไปด้วยกันเลย

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ฮองเฮาไม่ได้ร้าย
1

บทที่ 1 ดาราเจ้าบทบาท

09/08/2023

2

บทที่ 2 หนูจำบทผิด

09/08/2023

3

บทที่ 3 ย้อนเวลา

09/08/2023

4

บทที่ 4 ฮ่องเต้หน้าตาย

09/08/2023

5

บทที่ 5 ร้อนรน

09/08/2023

6

บทที่ 6 ข้าโง่จริง ๆ

09/08/2023

7

บทที่ 7 มารผจญ

09/08/2023

8

บทที่ 8 ไสหัวไป

09/08/2023

9

บทที่ 9 ไปไหนไปด้วย

09/08/2023

10

บทที่ 10 อารามหลวง

09/08/2023

11

บทที่ 11 อาแมน

09/08/2023

12

บทที่ 12 ฝ่าบาท

09/08/2023

13

บทที่ 13 องค์ชายน้อย

09/08/2023

14

บทที่ 14 ยากยิ่งนัก

09/08/2023

15

บทที่ 15 ครอบครัวของฝ่าบาท

09/08/2023

16

บทที่ 16 แท้งบุตร

09/08/2023

17

บทที่ 17 จะลงโทษได้อย่างไร

09/08/2023

18

บทที่ 18 ถูกจับได้

09/08/2023

19

บทที่ 19 เรื่องที่ชวนสงสัย

09/08/2023

20

บทที่ 20 จู่โจม

09/08/2023

21

บทที่ 21 ตื่นเต้นเพคะ

09/08/2023

22

บทที่ 22 อดอยากปากแห้ง

09/08/2023

23

บทที่ 23 ไม่อาจห่างข้าได้อีกแล้ว

09/08/2023

24

บทที่ 24 คนสติไม่ดี

09/08/2023

25

บทที่ 25 ของเล่นกระดาษมัดใจ

09/08/2023

26

บทที่ 26 อาการป่วยของเด็กน้อย

09/08/2023

27

บทที่ 27 หม่อมฉันหายใจไม่ออกแล้ว

09/08/2023

28

บทที่ 28 ลืมตัวตน

09/08/2023

29

บทที่ 29 กระหายในตัวเจ้า

09/08/2023

30

บทที่ 30 เด็กน้อยผู้ดื้อรั้น

09/08/2023

31

บทที่ 31 ช้าไปไม่ทันกาล

09/08/2023

32

บทที่ 32 จับผิดวิญญาณ

09/08/2023

33

บทที่ 33 เรียกวิญญาณ

09/08/2023

34

บทที่ 34 เมืองผู

09/08/2023

35

บทที่ 35 อดกลั้น

09/08/2023

36

บทที่ 36 คนสำคัญที่สุด

09/08/2023

37

บทที่ 37 กลัว

09/08/2023

38

บทที่ 38 ให้ความร่วมมือ

09/08/2023

39

บทที่ 39 น่ารักนะ

09/08/2023

40

บทที่ 40 ตัวปลอม

09/08/2023